Żrać twaroga, to wszyscy. Zrobić nima komu.

#pletwalztwarogu #słowotwaroże #twarog #heheszki #365danztwarogu #twarozupka

#memy #heheszki #humorobrazkowy #wampirytoswiry

moje podejscie do #fullenglishbreakfast niestety bez kaszany

z pozdrowieniami dla @voy.Wu

#gotujzhejto #jedzzhejto

Czekając na informację czy #hejtopaka się spodobała odbiorcy.

#gownowpis

Rząd Morawieckiego miał kilka lat na przygotowanie nas na taki scenariusz, tymczasem zachowuje się jakby dowiedział się o nim wczoraj. Ale dobrze chociaż że on jedyny wyłożył tutaj karty na stół i pośrednio przyznał, ze zbankrutował ich pomysł oparcia polskiego bezpieczeństwa na USA. Mam nadzieję, że reszta partyjnych kolegów też to zrozumiała, łącznie z tym co chce wpisywać sojusz z USA do konstytucji.

Pytanie co dalej? Bo w tym momencie nasze elity muszą dojśc do ponadpartyjengo porozumienia i oprzeć strategię polskiego bezpieczeństwa o kraje, które będą dzieliły z Polską podobną stawkę ryzyka.


Aha, konkurs o miano najlepszego polskiego think thanku i eksperta jeśli chodzi o geopolitykę został już chyba rozstrzygnięty.

#polityka #usa #wojna #geopolityka

119 975 127 - 200 = 119 974 927

Pierwszy raz na tagu i pierwszy raz smażę twaróg. Zobaczymy co to za wynalazek.

200 g twarogu poltlustego 450 g mieszanka mrożonych warzyw hortex 120 g kaszy gryczanej 2 łyżki sosu sojowego 3 łyżki oleju Papryka słodka

#pletwalztwarogu

Trochę #chwalesie i chwalę moją ukochaną.

Ale po kolei.

Moja ukochana to osoba która panicznie boi się pająków - wszystkich i bez wyjątków. Do momentu kiedy mnie poznała zabijała każdego który pojawił się w jej mieszkaniu. Trzeba to zrozumieć choć tak być nie powinno.

Moje tłumaczenie i heroiczne ratowanie stawonogów za pomocą szklanek i kartek papieru (zestaw do łapania i wypuszczania wolno za okno) spowodował taki oto obrazek.

Widoczny w kubku pająk (to jest chyba kątnik - @splash545 proszę o korektę) to nowy mieszkaniec mojego warsztatu. Zostanie ze mną do wiosny, kiedy to wypuszczę go na zewnątrz. Otóż ten pajączek zadekował się w pudełku z flamastrami znajdującym się w gabinecie Różowej. O dziwo Różowa nie spanikowała tylko przełożyła go do kubka (jest chyba w letargu) i zaniosła do mojej kanciapy. Pękam z dumy a stawonóg uszedł z życiem

8 lat edukacji nie poszło na marne. Fajnie ( ͡o ͜ʖ ͡o)

#pajaki #zwiazki

rozejrzyj się dookoła, tu nie zmienia się nic

te melodie które słyszysz to piosenki the smiths

uprzedzając pytania: tak, to roztopione masło na pieczarkach.

#gotujzhejto #sniadanie #sniadaniedooceny #uk #gownowpis

#heheszki

https://streamable.com/pielml

Gorączka grudniowa daje się we znaki - od wtorku zrobiłam w sumie 1500 km po centralnej Polsce (z czego tylko 300 byłam wożona).. A w przyszłym tygodniu czeka mnie ponad drugie tyle..

No i jak mówią: lepiej późno niż wcale, więc dziś w porze wieczorowej, przychodzę do Was z kolejnym #kiedysidzis.

Leonardo DiCaprio był jednym z moich pierwszych crush-gwiazdorów. No końcówka lat 90-tych to przecież gorączka Titanica i pięknego Jacka Dawsona w niesamowitej kreacji Jamesa Camerona. Genialne efekty specjalne i (trochę naciągana, ale dla kilkulatki wystarczająca) historia miłosna z Leosiem w roli głównej.

Swoją drogą, Titanica i Incepcję mogłabym oglądać co kilka miesięcy. Co niestety nie spotyka się z aprobatą mojego wybranka. Titanica pewnie z sentymentu ale Incepcja to, zaryzykuję stwierdzenie, mój ulubiony film ever. Bynajmniej nie za sprawą DiCaprio, chociaż wykreowana sylwetka jego bohatera jest moim zdaniem niedoceniona.

W filmie „Co gryzie Gilberta Grape’a”, o którym wspominałam przy okazji Johnyego Deppa, również pokazał niespotykany talent. Został on słusznie wyróżniony pierwszą nominacją do Oskara.

No długo by tu wymieniać, bo dobrych filmów z jego udziałem jest masa. Dla jednych - aktor bez wyrazu, ale mi osobiście, bardzo dobrze się go ogląda. No jak ktoś obejrzał „Wyspę tajemnic” i powie, że DiCaprio zagrał nijak to się mocno zdziwię.

Nie mogę nie wspomnieć, że niemłodniejący, już 51-letni aktor, lubuje się w młodych modelkach i aktorkach, z którymi związek kończy się zazwyczaj w momencie przekroczenia przez nie magicznej bariery 25 lat. Plotki mówią, że nie może znaleźć stałej partnerki, ponieważ od lat wybranką jego serca jest Kate Winslet xDˣᴰ 

#leonardodicaprio

1665 + 1 = 1666

Tytuł: Rzeź Nankinu / The Rape of Nanking

Autor: Iris Chang

Kategoria: Reportaż

Platforma: audible

Format: audiobook

Język: angielski

Długość: 8h

Ocena: 6/10

Trochę z bólem serca taka ocena, bo sam temat wydaje mi się bardzo ważny i wiele fragmentów tej książki robi wrażenie, ale jest też sporo nieścisłości, przez które nie można jej brać, jako jedynego źródła informacji. Bardziej jako punkt od którego powinno się zacząć.

W dużym skrócie Rzeź Nankinu opowiada o wydarzeniach z 1937 roku, kiedy armia japońska wkroczyła do tego miasta i w ciągu kilku dni wymordowała tysiące ludzi, często traktując to jak makabryczną rozrywkę, gdzie sama śmierć stawała się sportem, serio. Autorka szacuje liczbę ofiar na około 300 tysięcy, podczas gdy większość historyków skłania się ku przedziałowi od 50 do 200 tysięcy. Chang zaznacza to w książce, ale wyraźnie wierzy, że ofiar musiało być więcej. To, w co uwierzy czytelnik, pozostaje już jego decyzją. Niby Iris na początku deklaruje, że chce przedstawić fakty z wielu perspektyw, by czytelnik sam mógł wyciągnąć wnioski i w teorii to dobre podejście, ale w praktyce, zwłaszcza w przypadku liczb, nieuchronnie wiąże się z przyjęciem pewnych założeń autorki.

To co tej pozycji broni, poza faktem, że to od niej wiedza o mordzie w Nankinie stała się "popularna", to relacje świadków z obu stron, co niektórzy, pewnie po części słusznie uznają za dowody anegdotyczne. Dla mnie dużo ciekawsza jest historia, którą poznaję przez pryzmat ludzi, którzy w niej uczestniczyli i ich przemyśleń, niż suche, encyklopedyczne fakty. W tym przypadku dostajemy relacje z trzech stron: chińczyków, którzy przeżyli, japończyków, którzy brali w tym udział, jak i kilku osób ze społeczności międzynarodowej, którzy starali się pomagać. O ile raczej trochę wiedziałem o tym w co "bawiła" się strona japońska podczas II Wojny Światowej, to wiedza o tych osobach spoza Azji była dla mnie nowością. Zwłaszcza przez pryzmat tego, że ta książka daje nam wgląd w sporą część ich życia i cenę jaką przyszło im zapłacić za to, co robili. Chyba największą zapłaciła Minnie Vautrin, która w 41 roku popełniła samobójstwo. John Rabe to przez pryzmat tej książki chyba jedyny nazista, któremu współczułem, bo mimo że pomógł około 250 tysiącom ludzi, po wojnie z biedy jadł pokrzywy, o czym pisał w prywatnej korespondencji.

Opisy bywają mocne, choć jak ktoś zna historię japońskiej jednostki 731, to tu raczej wiele nie zaskoczy. W zasadzie opisane są różne formy gwałtów, morderstw, bestialstwa, zezwierzęcenia i możecie sobie uzupełnić listę epitetów. Z pewnością nie jest to pozycja dla ludzi, którzy nie lubią opowieści o psach zagryzających w połowie zakopaną osobę i rozciągającą jej flaki po ulicy, a uwierzcie mi, to jest najmniej brutalny opis, jaki mogłem tu dodać. Więcej jest o gwałtach i ich skala potrafi przygnieść.

Autorka poświęca też sporo miejsca wydarzeniom poprzedzającym samą masakrę, jej przebiegowi widzianemu z różnych perspektyw oraz "powojniu" - czyli okresowi, w którym sprawiedliwości w zasadzie nie stało się zadość. Nieliczni sprawcy zostali ukarani, reszta uniknęła odpowiedzialności. Ciekawy jest również wątek współczesny, w którym Chang opisuje zjawisko denializmu i próby relatywizowania zbrodni, ale tu chyba pojawia się trochę nieścisłości i niuansów.

To, gdzie ta książka zawodzi, to trochę zbyt frywolne podejście do źródeł, co sprawiło, że kilka rzeczy zostało przekręconych. Najczęściej chodzi o liczby, które często bywają po prostu zbyt wysokie, ale jest tego trochę więcej, bo historycy przyczepili się do zbyt ogólnikowego opisu niektórych okresów przed masakrą, pomyłek w tytułach wojskowych danych osób, a wisienką na torcie ma być pominięcie tego, że w Japonii są też tacy historycy, którzy o masakrze starają się pisać obiektywnie. Nie tylko ci, którzy próbują udowadniać, że nie miała miejsca, albo że była czymś normalnym, bo była częścią walk, a nie mordem na bezbronnych cywilach już po zdobyciu miasta. Tak długo, jak po lekturze/wysłuchaniu sami sobie sprawdzicie tę krytykę, mam wrażenie, że nadal warto się z taką pozycją zapoznać.

No i warto tu wspomnieć, że większość krytyki jaka spadła na autorkę pochodzi z Japonii i od ludzi, którzy mimo dowodów, nie wierzą w to, że ich ludzie mogli się czegoś takiego dopuścić.

Dlatego chyba fantastyka jest łatwiejsza do recenzowania i oceniania, bo literatura faktu to zwłaszcza w przypadku tematów kontrowersyjnych, potrafi być desant na środku pola minowego, gdzie samemu trzeba sprawdzić, czy i dlaczego jakaś pozycja jest krytykowana, spędzając na to mnóstwo czasu i energii. xD

#bookmeter #dziwensieodchamia #ksiazki #audible #audiobook

Mężczyzna piecze ciastka i ciasta czy placki, no śmiechu warte.

Zrobiłem ciastka podwójnie czekoladowe, proszę się częstować

#gownowpis #gotujzhejto #jedzenie #pieczzhejto #gotowanie #kuchnia

Sky Tower Wrocław

- Zbudujmy futurystyczny budynek aby był kwiatem naszej panoramy.

-Budujemy i ch@#?!j

Bonus w kometarzu:)

#hejtopaka doszla. Dostalem raka. Dziekuje Pan Mikolaj.

- Jaka jest różnica między koniem i koniakiem?

- Taka sama jak między rumem i rumakiem.

#pasjonaciubogiegozartu #heheszki #suchar

Messier 94, znana też jako NGC 4736, to galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Psów Gończych odkryta przez Pierre’a Méchaina 22 marca 1781 roku, a dwa dni później dodana do katalogu Messiera. Galaktyka ma masę około 160 miliardów mas Słońca i rozmiary kątowe 11,2' × 9,1'. Znajduje się w odległości około 16 milionów lat świetlnych od Ziemi.

#astronomia #kosmos #ciekawostki