Objawilam się po krótkiej nieobecności. Miałam do ogarnięcia takie różne sprawy związane z samorozwojem, ale przed świętami udało mi się obrobić. Męczyć chyba juz was tu nie będę swoimi wypocinami, ale zostawię cos pod metaforycznym"krzakiem" od czasu do czasu. Tak że ten... Gówno ożyło

#gownowpis #powroty #chwalesie #memy #heheszki

1702 + 1 = 1703

Tytuł: Saga rodu Forsyte'ów (tom 1)

Autor: John Galsworthy

Kategoria: literatura obyczajowa, romans

Wydawnictwo: Świat Książki

Format: audiobook

ISBN: 9788368350203

Liczba stron: 448

Ocena: 2/10 (bardzo słaba)

Saga rodu Forsyte’ów to dość zapomniany już dzisiaj klasyk – nie znajdziecie tej trylogii na listach pokroju „100 książek, które musisz przeczytać”, ja sama dowiedziałam się o istnieniu cyklu z fragmentu którejś powieści Musierowicz, jak Borejkowe dyskutowały o literackich heroinach.

Po przesłuchaniu audiobooka doskonale wiem już, czemu trylogia Galsworthy’ego popadła w zapomnienie. Ba, dziwię się, że kiedykolwiek była przez kogokolwiek ceniona!

Skąd taka opinia? Ano stąd, że książka cierpi na niemal całkowity zanik fabuły. To zbiór obrazków z życia codziennego angielskiej burżuazyjnej rodziny u schyłku XIX wieku. Powiedziałabym, że to swego rodzaju literacka telenowela, ale w telenowelach często pojawiają się intrygi z jakąś konkretną akcją, a tu cały czas wieje nudą. Wnoszę, że miała to być pełna ironii satyra na konserwatywne mieszczaństwo, jednak ktoś zapomniał autorowi powiedzieć, że satyra powinna być zabawna (bez porównania chociażby z Błękitnym zamkiem).

Jedynym wyraźnie rysującym się wątkiem jest historia małżeństwa Soamesa Forsyte’a i Ireny. Niestety, jest to element, który w oczach współczesnego czytelnika powieść tę może jedynie pogrążyć. Irena to kobieta, do której wszyscy naokoło spermią z powodu jej urody i której wszyscy współczują nieudanego małżeństwa z Soamesem. Ja tę postać odebrałam jako głupią i antypatyczną. Głupią, bo laska wyszła za mąż wyłącznie dla kasy, a potem dawała wszystkim do zrozumienia, jak bardzo cierpi. Antypatyczną, ponieważ ani przez moment nie starała się poprawić relacji z małżonkiem – od początku jest on jedynie zapchajdziurą, beciakiem, którego można łatwo rzucić, gdy tylko w pobliżu pojawi się chad dynamiczniak. Na nieudolność autora trzeba zwalić fakt, że Soames, który od początku rysowany jest jako szwarccharakter, do pewnego momentu budzi jedynie współczucie, bo chociaż traktuje małżonkę powierzchownie, to jednak bez szemrania spełnia jej zachcianki i stara się, aby żyło się jej jak najwygodniej. Chyba sam Galsworthy zorientował się w środku pisania powieści, że powinno wyjść inaczej (Bubblesmeme.jpg), skoro z dvpy zafundował plot twist wręcz wrzeszczący do czytelnika „Soames to świnia!!!11oneone!!1!”.

Kompletna strata czasu, nawet świetny Marcin Popczyński nie zdołał odczarować tej ramoty.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

Thing - Lost In The Haze

#muzykaelektroniczna #jungle #atmosphericjungle

https://www.youtube.com/watch?v=G5dDjHs2ilA

1701 + 1 = 1702

Tytuł: Ostatnie królestwo

Autor: Bernard Cornwell

Kategoria: powieść historyczna

Wydawnictwo: Otwarte

Format: e-book

ISBN: 9788375154955

Liczba stron: 488

Ocena: 7/10 (dobra)

Pierwszy tom trzynastotomowego cyklu Wojny wikingów rozgrywającego się za panowania angielskiego króla Alfreda Wielkiego. Główny bohater sagi, małoletni Uhtred, syn eldormana Bebbanburga, podczas najazdu Duńczyków trafia do niewoli. Ze względu na wrodzoną brawurę, chłopak dość szybko staje się ulubieńcem jarla Ragnara, który w następnych latach zastępuje małemu Anglikowi ojca. Pod okiem Ragnara, Uhtred przyswaja sobie zwyczaje najeźdźców i szkoli się na wikińskiego wojownika. Nie spodziewa się, że nabyte umiejętności przyjdzie mu w dorosłym życiu wykorzystać w walce przeciwko Duńczykom…

Jeśli przed sięgnięciem po tę powieść ktoś czytał Trylogię arturiańską tego samego autora, mieć może coś w rodzaju deja vu. Oto bowiem kolejna historia osadzona na Wyspach Brytyjskich w burzliwych czasach zmagań z potężnym najeźdźcą, opowiadana z perspektywy starca, który wychowywał się zarówno w kulturze lokalsów, jak i wrogów, a jako dorosły służył mieczem i włócznią potężnemu władcy pragnącemu zjednoczyć kraj.

Niestety, Ostatnie królestwo nie porwało mnie tak, jak retelling legend arturiańskich. To dobra powieść (Cornwell raczej fuszerki nie odwala), ze świetnie oddanym tłem historycznym, ale nie wciągnęłam się w nią tak mocno, że wręcz nie mogłam się doczekać, kiedy znowu otworzę książkę, a postacie były co najwyżej spoko i nie wzbudzały we mnie tak skrajnych emocji, jak bohaterowie Trylogii arturiańskiej. Dla mnie historia Uhtreda to raczej taka generyczna powieść o wikingach (podejrzewam, że na podobnym poziomie stoją wikińskie powieści polskich autorów), trochę typu „przeczytać i zapomnieć”.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

Może szuka ktoś jeszcze prezentu dla bliskiego, a może dla samego siebie? Poleca się zatem:

Abdul Samad al Qurashi Safari Extreme EDP

produkt z pudełkiem, nówka w folii 75ml

batch: 230925 (data prod.: 11/2023)

cena: 720,00 zł all-in (wysyłka paczkomatem InPost w cenie)

#perfumy #stragan

Kasprowy Zimowy.

#kasprowywierch #tatry

"Kolejne stare rybsko odklejone z dna zamrażalki" xD

#gotowanietomojapasja #posilek

#wojsko #wojna #obowiazkowecwiczeniawojskowe #geopolityka

Starcie betonozy systemu z przytomnymi trybikami systemu, czyli fikcja i pozoranctwo w budowaniu armii, pierdzenie w stołek leśnych dziadków, odwalanie "sztuki". Czeka nasz podobny scenariusz co na Ukrainie, czyli upadek pańśtwa z guana i patyków i ewentualne ocielenie przez oddolną inicjatywę. Artykułu 5 nie ma obecnie z nami w pokoju, więc poroszę nie fantazjować że hamburgery przyjdą z odsieczą

https://patronite.pl/post/91133/czeski-film-cwiczenia-rezerwy-wojska-polskiego

Podobno w moim rodzinnym mieście ma się odbyć 24h miejski wyścig gokartowy. Ciekawe czy Kropliczanka będzie oficjalnym sponsorem któregoś z teamów. #theoffice #theofficepl

Kryzys. Co jeśli to wszystko co sobie przez ostatnią dekadę czy dwie mówiłem to mrzonki i większość z tego co miałem w większych planach będę wciąż przekładane na później z braku możliwości. Co jeśli mimo iż niby robię wszystko co powinienem robić, to wcale nic się już nie poprawi i tylko obecne wyzwania i problemy zastąpią nowe, wcale nie łatwiejsze do pokonania. Obudzę się za te 20 lat z sześcioma dyszkami w dowodzie i będę miał świadmość, że nic z tej mojej bucket listy już nie jest w zasięgu, a sam tylko dekadami się oszukiwałem że kiedyś będzie czas że wreszcie będę mógł się skupić na własnych potrzebach.

C⁎⁎j, d⁎⁎a i kamieni kupa. I to ciągłe zmęczenie bez sensownych efektów

#gownowpis

Piękne dźwięki lasu, przyrody, nieco ambientu.

Słuchawki i spanko ( ͡o ͜ʖ ͡o)

Michał Zygmunt - Wolno (full album 2025)

https://www.youtube.com/watch?v=dORVHl37zx8

#muzyka #muzykarelaksacyjna #ambient #las

16 grudnia 2025

Wtorek III tygodnia adwentu

(Mt 21, 28-32)

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: "Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?" Mówią Mu: "Ten drugi". Wtedy Jezus rzekł do nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć".

Matthew 21:28-32

At that time: Jesus said to the chief priests and the elders of the people, ‘What do you think? A man had two sons. And he went to the first and said, “Son, go and work in the vineyard today.” And he answered, “I will not”, but afterwards he changed his mind and went. And he went to the other son and said the same. And he answered, “I go, sir”, but did not go. Which of the two did the will of his father?’ They said, ‘The first.’ Jesus said to them, ‘Truly, I say to you, the tax collectors and the prostitutes go into the kingdom of God before you. For John came to you in the way of righteousness, and you did not believe him, but the tax collectors and the prostitutes believed him. And even when you saw it, you did not afterwards change your minds and believe him.’

#ewangelianadzis

https://www.youtube.com/watch?v=xQLU9V-5JPE

No i stało się @Alawar usunął konto. Dumni jesteście z siebie hejtowicze? XD Nie trzeba było się śmiać z jego kolczyka, który dumnie nosił na przyrodzeniu. To już jest koniec, nie ma już nic...

#gownowpis #alkoholizm #heheszki

13 września 1944 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym Dachau zginęła Noor Inayat Khan – pochodząca z Indii księżniczka, agentka alianckiego wywiadu i jedna z najbardziej niezwykłych bohaterek ruchu oporu. Po długich miesiącach brutalnych przesłuchań została zamordowana strzałem w tył głowy.

Dla Niemców była Norą Baker – rzekomą brytyjskim szpiegiem. Do okupowanej Francji trafiła pod kryptonimem „Madeline”. Jako radiotelegrafistka przenosiła nadajnik z jednego konspiracyjnego lokalu do drugiego, utrzymując łączność między ruchem oporu a Londynem, nieustannie ścigana przez Gestapo.

Statystyki były bezlitosne: alianccy operatorzy radiowi we Francji rzadko przeżywali dłużej niż sześć tygodni. Noor działała ponad trzy razy dłużej. W tym czasie wszyscy pozostali członkowie jej siatki zostali aresztowani – ona jedna pozostała ostatnim ogniwem łączącym Paryż z Londynem.

Jej misja była skrajnie niebezpieczna, a zarazem kluczowa. Gdy zaproponowano jej ewakuację do Wielkiej Brytanii, odmówiła. W jednym z meldunków napisała, że przeżywa „najlepszy czas w swoim życiu” i dziękowała za możliwość wykonywania tej pracy.

Ostatecznie Noor została schwytana przez Gestapo. Mimo tortur nie zdradziła żadnych informacji. Trzykrotnie próbowała ucieczki. Podczas jednej z nich poprosiła o możliwość wzięcia kąpieli, przekonała strażników, by pozwolili jej zamknąć drzwi, a następnie wydostała się na dach paryskiej siedziby Gestapo.

Jej odwaga nie została złamana. Tuż przed egzekucją w Dachau miała krzyknąć jedno słowo: „Liberté!” – „Wolność!”

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne

119 895 995 - 300 = 119 895 695

Chorowania ciąg dalszy, więc i twarogu deczko mniej, bo już pozapychana podaż przez brak ruchu. Ale dzisiaj bez jajek, to może wpaść 300 gieta z mlekiem.

#pletwalztwarogu

#smiesznypiesek #wyderki

#konstruktorelektrykamator

#heheszki

Mam blisko 90m2 ścian i 9 markerów. Ale moge planów lub głupot zapisać.