LondoMollari

Myślałem, że język czeski już niczym zabawnym mnie po paru latach nie zaskoczy, dopóki nie dowiedziałem się, że bękart to "lewoboczek".

Termin jest raczej historyczny, i google translate go nie ogarnia.

#czeski #heheszki #jezykiobce

Dzisiaj pod tagiem #recenzjescifi kontynuuję wątek przedwcześnie przerwanych seriali sci-fi, i na tapet trafia Raised By Wolves z lat 2020-2022.

Tą produkcję będzie autentycznie ciężko oceniać. Fabuła zdradzała wiele wątków, które pewnie miały zostać domknięte w przyszłych sezonach, a które nigdy żadnego zamknięcia nie doczekają. Tak czy siak - oceniać trzeba to co jest, bez zagłębiania się w "co by było gdyby".

Był to projekt ambitny, i dosyć ciekawie się zapowiadający. Rzeczą, która uderza nas od samego początku jest dosyć minimalistyczna ale zarazem bogata koncepcja wizualna. Wizja artystyczna jest z całą pewnością trochę "inna" - jest to niemałe osiągnięcie jak na rok 2020, kiedy wydawać by się mogło, że wymyślono i nagrano już wszystko. Epickich bitew z udziałem setek statków kosmicznych i tysięcy ludzi tutaj nie uświadczymy, choć pojawi się kilka scen z większym rozmachem. Tym czym ten serial może nas momentami ując są naprawdę ładnie skomponowane kadry, przywodzące czasem na myśl Tarkowskiego czy Kubricka. Strona muzyczna jest przyzwoita, choć jest tylko i wyłącznie dopełnieniem części wizualnej.

Pierwsze dwa odcinki, reżyserowane przez Ridleya Scotta zbudowały bardzo solidny poziom narracji, który niestety nie był do utrzymania przez resztę serialu. Spadek nie jest katastrofalny, ale z całą pewnością da się go odczuć. Minusem, który zaczyna ciążyć wraz z rozwojem fabuły jest otwieranie kolejnych wątków, bez specjalnego zawracania sobie głowy tym, czy te wątki się ze sobą spinają. Prowadzi to między innymi do budowania niezbyt wiarygodnych postaci, które nagle, i bez dobrego uzasadnienia zbaczają z raz obranej drogi. Drugim minusem jest wyłaniający się przekaz serialu - i nie chodzi tu nawet o jego treść, a o subtelność (tj. absolutny brak tejże subtelności).

Podsumowując, jest to coś zdecydowanie innego, i jeśli ktoś szuka odrobiny zaskoczenia, warto poświęcić chwilę na pierwszy odcinek czy dwa. Jeśli się spodoba, to w sumie jest 18 odcinków, choć sporo z nich jest słabszych niż dwa pierwsze. Serial nie nadaje się do oglądania z dziećmi (jest tam dużo przemocy).

Ogólna ocena 7.09/10. Warto zerknąć, choćby nawet ze względów artystyczno wizualnych. Jeśli kogoś interesują klimaty post-apo krzyżujące się z problemami sztucznej inteligencji i eksploracją kosmosu, to serial na 99% mu podejdzie.

Oceny w standardowych kategoriach:

• Muzyka: 7/10. Muzyka (za wyjątkiem motywu z intro) dosyć normalna, i raczej podporządkowana narracji. Choć jest całkiem przyzwoicie, nie sądzę aby ktoś sobie puszczał soundtrack z Raised by Wolves w salonie czy podczas jazdy autem.
  
• Efekty specjalne: 9/10. Efekty są bardzo solidne, choć momentami jest w nich "to coś" co mi zwyczajnie nie gra. Nie jestem w stanie tego dokładniej określić, dlatego tylko (albo aż) 9/10.
  
• Klimat/koncepcja artystyczna: 10/10. Sama strona wizualna jest ciężka do zapomnienia. Może się bardzo podobać, może bardzo odpychać, ale z całą pewnością jest czymś wbijającym się w główę. Jeśli chodzi o odczucia jakie wyzwala świat przedstawiony, jest to jeden z lepszych, jeśli nie najlepszy serial ostatnich lat.
  
• Gra aktorska: 8/10. W sumie praktycznie wszyscy aktorzy wykonali swoją pracę dobrze. Wydaje mi się, że wykrzesali z tych postaci wszystko, co można było wykrzesać przy tym scenariuszu.
  
• Dialogi: 7/10. Jest ok. Nie ma żadnych naprawdę porywających rozmów (ani monologów), ale większość jest napisana sensownie.
  
• Postaci: 6/10. Postaci są mało przekonywujące, i ich ewolucja z czasem jest niewiarygodna. Momentami rysy charakterologiczne wydają się wręcz naiwne.
  
• Spójność świata: 7/10. W świecie z tak zaawansowaną technologią, nie trzyma się kupy wizja, gdzie Ziemia uległa kompletnemu i nieodwracalnemu zniszczeniu. Mało prawdopodobne jest też to, że główni bohaterowie spotykają się w tym samym czasie. Jeśli te rzeczy przełkniemy, reszta jako tako ma sens.
  
• Zawieszenie niewiary (suspension of disbelief): 6/10. obcy, nadprzyrodzone interwencje, humanoidalne roboty, źródło pochodzenia tychże robotów - no cóż - hard sci-fi to nie jest - ale, nie każdy serial musi być hard sci-fi .
  
• Spójność fabuły: 7/10. Pogubione i niepodomykane wątki trochę obniżają tą ocenę. Nie ma natomiast żadnych retconnów ani robienia kurtyzany z logiki.
  
• Subtelność agendy: 5/10. Filozofia jaka siedzi w głowie autorów bardzo się wszędzie manifestuje, i choć z samym przekazem się zgadzam, to można to było zrobić dużo subtelniej.
  
• Współczynnik głupich decyzji: 7/10. Ciężko tutaj z perspektywy człowieka oceniać, bo nie wiem jak myśli humanoidalny robot, natomiast generalnie większość decyzji ma jakieś uzasadnienie, i nie jest specjalnym komplikowaniem sytuacji w celu popchnięcia fabuły.
  

#recenzjescifi #scifi #seriale

Ktoś mi kiedyś powiedział, że zbyt serio podchodzę do krytyki filmów/seriali sci-fi, i sam od jakiegoś czasu nosiłem się z tym, aby to zacząć spisywać i wrzucać. Jako, że hejto jest jedynym serwisem jakiego obecnie używam, i trochę dodatkowego contentu tu nie zaszkodzi, będzie to trafiało tu pod tagiem #recenzjescifi

Pojawią zarówno filmy jak i seriale, z odrobiną bezspoilerowego opisu, i recenzją punktową, w kilka kategoriach. Nie jestem profesjonalnym krytykiem filmowym więc recenzje też będą nieprofesjonalne i mocno subiektywne. Kategorie wybrałem pod kątem tego, co moim zdaniem ma znaczenie dla sci-fi.

Na pierwszy ogień idzie krótki serial, który przeszedł bez większego echa - moim zdaniem niesłusznie - Stargate Universe

Serial, który sam w sobie był całkiem dobrym kawałkiem sci-fi, ale - niestety nie był dobrym serialem w universum Stargate. Od samego początku próbował on utrzymać gęstszy klimat (przywołujący odczucia z Battlestar Galactica). Podczas oglądania faktycznie czuliśmy, że niektórym bohaterom pierwszoplanowym może się coś stać. Taka narracja rozmijała się z oczekiwaniami widzów przyzwyczajonych do raczej lżejszych historii z SG1 czy SG Atlantis. Ta fundamentalna niezgodność była finalnym gwoździem do trumny serii.

Serial koncentruje się na historii jednego statku - bardziej przypominając tym samym klimat wspomnianego wcześniej BSG, czy ST: Voyager. Jest to koncepcja radykalnie różna od reszty SG - dlatego jeśli komuś SG1 nie podszedł, SGU może być cały czas ciekawą opcją. Koncepcja tak dała możliwość narzucenia dużej dynamiki całej historii, bez wymyślania ma siłę kataklizmów co odcinek.

Zarzucić SGU można niewiele - chyba najbardziej rzucającym się w oczy problemem jest sztuczne zaognianie konfliktu między niektórymi postaciami. Nie wydaje się prawdopodobnym taki obieg sprawy, szczególnie w sytuacji kryzysowej. Narracja jest prowadzona w sposób wątkowy (nie jest to serial typu monster-of-the-week), ale oprócz ciężkiego klimatu, i nierozwiązanych tajemnic/zagadek wewnątrz universum, nie ma tam zbyt wielu fundamentalnych pytań etycznych, jak to często bywa w sci-fi.

Warte wspomnienia są efekty specjalne - zarówno od strony animacji pojazdów kosmicznych, jak i obcych. Jak na serial, obcy przedstawieni w SGU są całkiem ciekawi, i nawet wiarygodni. Biją o głowę (albo i dwie) kosmitów pokazywanych w Star Trekach z tego samego okresu.

Ogólna ocena 7.18/10. Jeśli ktoś lubi gatunek space-drama, to zdecydowanie polecam.

Kategorie są stałe, i dobrane pod kątem treści sci-fi. Ocena + komentarz poniżej:

• Muzyka: 7/10. Muzyka jest poprawna, i dobrze wspiera narrację, choć nie ma tam nic co szczególnie wbija się w pamięć.
  
• Efekty specjalne: 9/10. Mimo tego, że pierwszy sezon ma już 14 lat, efekty cały czas wyglądają solidnie. Sceny też są ładnie skomponowane i subtelnie zmontowane, co pozwala nacieszyć się tymi efektami.
  
• Klimat/koncepcja artystyczna: 8/10. Artystycznie jest bardzo dobrze. Ktoś musiał być mocno zainspirowany spuścizną Gigera, i przyznam, że została ona wkomponowana tutaj z gracją, budując spójny, i dosyć wciągający świat.
  
• Gra aktorska: 7/10. Profesjonalnie, ale bez wirtuozerii.
  
• Dialogi: 6/10. Nic siermiężnego, ale i wybitnej prozy tutaj nie znajdziemy. Nie mam żadnego cytatu czy wymiany zdań, które by mi z tego serialu utkwiły w pamięci.
  
• Postaci: 6/10. Postaci nie są źle zbudowane, ale są nieco sztampowe. Na minus jest dosyć słaba ewolucja postaci - generalnie ich charakter i sposób działania w pierwszym odcinku nie różni się zbytni od charakteru i sposobu działania w odcinku ostatnim.
  
• Spójność świata: 8/10. Nie ma żadnych oczywistych problemów wewnątrz świata przedstawionego. Jest parę drobnych niedociągnięć, ale nikt tutaj nie zapyta "czemu Frodo nie poleciał do Mordoru na orle".
  
• Suspension of disbelief: 6/10. Niestety nie mam pojęcia jak tą kategorię przetłumaczyć - ale chyba każdy wie o co chodzi. Jest to jednak Universum SG, więc dosyć często musimy przymykać oko na gwałty na fizyce. Nie jest jednak tragicznie. Na plus jest to, że jeśli już jakaś "magiczna" technologia jest wprowadzona, to jest używana.
  
• Spójność fabuły: 8/10. Serial miał dwa sezony, więc nie udało się autorom za wiele napsuć. Żadnych retconnów nie było.
  
• Subtelność agendy: 9/10. Nikt nie mówi nam co jest białe a co jest czarne, i nie wali młotem po głowie próbując przekonać do swoich opinii. Co prawda serial też zbyt wielu dylematów moralnych nie porusza, ale chcąc nie chcąc, niskiej oceny tutaj dać nie mogę.
  
• Współczynnik głupich decyzji: 5/10. Tutaj akurat im się oberwie - bo nagromadzenie idiotycznych i nielogicznych decyzji niektórych postaci bywa spore.
  

To wszystko razem daje średnią 7.18/10

Family friendliness: raczej bym tego nie oglądał z dziećmi, jest duże napięcie, sporo przemocy, parę scen seksualnych i jeden czy dwa razy jakiś jump-scare.

#recenzjescifi #seriale #scifi

Evanescence - Going Under (2003)

Własnie sobie uświadomiłem, że ten kawałek (tak jak większość hitów Evanescence) ma ponad 20 lat. Wszystkim, którzy pamiętają czasy gdy katowany był w TV i radiu ich Bring Me To Life, pragnę przypomnieć o wzięciu tabletek na wieczór. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Evanescence cały czas gra, i Amy całkiem dobrze daje rady wokalnie - polecam wybranie się na koncert. Sam trochę zapomniałem o nich przez ostatnie lata, aż nie posłuchałem ich w Berlinie, kiedy grali razem z Within Temptation.

https://www.youtube.com/watch?v=CdhqVtpR2ts

#muzyka #metal #numetal #evanescence

Jacek Kaczmarski - Mury `87

Kawałek znany też jako "Groby". W sumie przypomniał mi się dzisiaj, rozpisywać się o nim nie ma co - na melodię Murów, ale utwór trochę bardziej przystępny - trudniej go źle zinterpretować.

Jak tu wyrywać murom zęby krat,

Gdy rdzą zacieka cegła i zaprawa?

Jakże gnijącym gruzem grzebać stary świat,

Kiedy nowego nie ma czym i na czym stawiać?

https://www.youtube.com/watch?v=sYf8CgJ8qlY

#muzyka #kaczmarski #poezjaspiewana

Jedynka ograna, Control ograne, czas pobrać dwójkę na wieczór.

#gry #alanwake #alanwake2

Jacek Kaczmarski - Pieriestrojka w KGB (1987)

https://www.youtube.com/watch?v=NneugXQBI5k

Kaczmarskiego rzadko wrzucam, głównie dlatego, że nie chce mi się słuchać przeruchanych na wszystkie możliwe strony "żartów" o biciu żony, ale zrobiłem wyjątek, ze względu na zabawną pętlę historii jaką obecnie widzimy.

Tak więc... wśród pojawiających się newsów o niszczeniu dokumentacji w ministerstwach i urzędach, pragnąłbym dedykować poniższą wrzutkę odchodzącemu dworowi Mateusza Prawdomównego i Jarosława Odważnego.

#muzyka #kaczmarski #poezjaspiewana #polityka #bekazpisu

Coś wybitna cisza medialna zapanowała w środowiskach PiSu. Jak sądzicie, co teraz porabiają?

#polityka #heheszkipolityczne #wybory #gownowpis #bekazpisu

Całkiem niezły materiał od Koroluka, który najwyraźniej przerzucił się tuż przed wyborami z grillowania Konfederosji na PiS.

3h materiału, ale podzielony na rozdziały. Nie ma tam nic wybitnie odkrywczego, ale warto sobie przypomnieć kariery niektórych reprezentantów "nowych elit", bo tyle tego było, że człowiek już nie pamięta wszystkiego.

https://www.youtube.com/watch?v=U0GGl5LOInc

#polityka #bekazpisu #koroluk

Grzegorz Z Ciechowa - Piejo Kury Piejo (1996)

Cóż, kawałek i autor którego przedstawiać nie trzeba.

Kiedy ostatnio przyjechałem do Biłgoraju, niestety krajobrazów jak z teledysku nie zastałem - spóźniłem się o jakieś 20 lat... podobnież jak z posłuchaniem Republiki/Ciechowskiego na żywo.

https://www.youtube.com/watch?v=mw-boSbDiKg

#muzyka #grzegorzciechowski #republika #folk

Pink Floyd - Vegetable Man (1968)

Jeden z ostatnich kawałków Barretta przed odejściem z Pink Floyd. Napisany trochę "na złość" kiedy wytwórnia domagała się od nich szybkiego hitu. Barrett uchodził za najbardziej utalentowanego członka (i był autorem wielu wczesnych hitów PF) - po jego odejściu wielu sądziło, że Pink Floyd w ogóle się nie utrzyma.

Barrett odszedł ze względu na załamanie nerwowe wynikające po części z obciążenia pracą, po części z eksperymentów z psychodelikami. Tak czy siak, muzyka jego autorstwa coraz bardziej "odlatywała" w swoją stronę. Próbował kariery solowej, i miał garstkę zagorzałych fanów, jednak sukcesu komercyjnego na miarę Pink Floyd nie odniósł.

Niektórzy mogą dopatrywać się w jego pomysłach podwalin punkrocka, który wykluł się tak naprawdę kilkanaście lat później.

Shine On You Crazy Diamond jest jemu dedykowane. Co ciekawe, podobno pojawił się w studiu podczas nagrywania tego albumu, jednak wyglądał tak źle, że nikt z członków zespołu go nie rozpoznał.

#muzyka #pinkfloyd #rock #psychodelicrock i pozwolę sobie jeszcze wrzucić #punk

https://www.youtube.com/watch?v=I7e1RUXUx7o

Fajnie im działa sprawdzenie adresu komisji, po zmianie miejsca pobytu. Chyba ktoś przyoszczędził na mocy obliczeniowej, bo generalnie serwis klęka co chwilę. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#heheszki #testowanieoprogramowania #wybory

Z cyklu tragedie ludzkie: kiedy całe życie chciałeś być poetą, a skończyłeś za kółkiem.

#bekaztransa #heheszki #grafomania

Françoise Hardy - Mon amie la rose (1965)

Kawałek z początków kariery Françoise Hardy - w dużo bardziej subtelnym stylu niż jej typowe kawałki z okresu 70'-80'. Pod koniec lat siedemdziesiątych stwierdziła, że została daleko w tyle za resztą muzyki, i zdecydowała się na zwrot w kierunku dużo "nowocześniejszej" na tamte czasy stylistyki popowej. Stała się (przynajmniej we Francji) ikoną nowej fali muzycznej.

https://www.youtube.com/watch?v=2ICFtXx546A

#muzyka #pop #muzykafrancuska

Przepraszam was wszystkich. Po moim tankowaniu wczoraj wieczorem popsuł się dystrybutor 98. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

U pracowników warto docenić kreatywne użycie trytytek do rozwiązywania problemów logistycznych.

#heheszki #orlen

Immolation - Father, You're Not A Father (2000)

Jeden z lepszych, jeśli nie najlepszy album Immolation. Kawałek, który dostarcza dokładnie tego, czego można się spodziewać myśląc "Immolation". Trochę odróżnia się tylko całkiem lekki i trochę blacksabbathowy bridge z 2:30 - 2:40.

https://www.youtube.com/watch?v=_KfXmkiwHDA

#technicaldeathmetal #deathmetal #metal #immolation #muzyka

Pink Floyd - Wearing the Inside Out (1994)

Ostatni utwór napisany, zaśpiewany, i nagrany przez Richarda Wrighta razem z Pink Floyd. Nagrany po powrocie z kilkuletniego rozstania z zespołem. Kawałek ma dosyć bezpośredni, choć całkiem poruszający tekst o wychodzeniu/walce z depresją (która była jednym z powodów jego odejścia).

Richard Wright zmarł w 2008 roku, w czasie prac nad solową płytą.

https://www.youtube.com/watch?v=i8cV1ua0wYA

#muzyka #pinkfloyd #progressiverock #rock

https://www.youtube.com/watch?v=r16GL3N4PdM

Jak Działa Jamniczek - polski, mocno surrealistyczny film animowany, muskający temat wartości życia i rozróżnienia między istotami żywymi a maszynami. Kto zna ten doceni, kto nie zna, pewnie będzie zaskoczony tym jakie rzeczy ludzie kręcili w 1971.

#animacja #surrealizm #filozofia

Uważajcie na drogach, i uważajcie na skurwysynów złodziei kół. Wczoraj/dziś w nocy niewiele brakło, a byłbym kolejnym +1 w statystyce wypadków po tym, jak koło mi odjechało na autostradzie. Całe szczęście to był środek nocy, jechałem w miarę wolno (100-110), nic prawie nie jechało, a koło samo zatrzymało się na barierkach bez powodowania zamieszania.

Jak stanąłem na pasie awaryjnym sprawdziłem pozostałe trzy koła - wszystkie nakrętki poluzowane, niektóre tak, że można było palcami kręcić. 2 tygodnie temu na 100% były dokręcone. Albo ktoś chciał mnie zabić, albo złodziei coś spłoszyło po poluzowaniu śrub a przed podniesieniem auta. Dużo bardziej prawdopodobna ta druga opcja.

P.S. Rozkładane trójkąty ostrzegawcze bez dodatkowego obciążenia są uja warte - pierwsza ciężarówka przejeżdżająca obok to zdmuchuje w diabły.

#motoryzacja #zalesie #zlodzieje #wypadki

Amon Amarth - Twilight of the Thunder God (2008)

Niektórzy powiedzą, że zbyt komercyjne, ale mi nastrój poprawia. ¯\_(ツ)_/¯

https://www.youtube.com/watch?v=JFYVcz7h3o0

#muzyka #metal #deathmetal #melodicdeathmetal #amonamarth