Najgorętsza spółka zbrojeniowa USA: Anduril
Anduril Industries złożył Palmer Luckey — chłopak prawie zawsze występujący w hawajskich koszulach, czasami streamujący jak gra w gry z kumplami.
Palmer lubił majsterkować i lubił grać w gry. Marzył o powrocie rzeczywistości wirtualnej po falstarcie w latach 90. Budował prototypy z tanich chińskich części, dołączali do niego inni — tak powstał Oculus. W roku 2014 Oculus został kupiony za miliardy
Palmer, już jako miliarder, pracował przez jakiś czas dla Meta, jednak różnił się od większości krezusów z Doliny Krzemowej. Jego preferencje polityczne zawsze kierowały się w prawą stronę amerykańskiej sceny politycznej i nie podzielał ich naiwnego pacyfizmu. W czasie wyborów prezydenckich przelał sporo pieniędzy na konto organizacji związanej z Trumpem. Wyleciał z Meta. Głośny skandal w Dolinie.
Zaczął kombinować i założył ze znajomymi spółkę zbrojeniową Anduril. Działali i działają zgodnie z duchem współczesnych firm technologicznych: szybka budowa prototypu -> testy -> wnioski -> kolejna iteracja itd. Zupełnie inne podejście od tego tradycyjnie panującego w przemyśle zbrojeniowym. Pierwszy kontrakt, jaki wygrali, polegał na dostarczeniu na granicę z Meksykiem mobilnych wież najeżonych nowoczesnymi sensorami. Chodziło oczywiście o monitoring nielegalnego przekraczania granicy. To prawdopodobnie w tym okresie zdobyli doświadczenie w zaawansowanej integracji i analizie sygnałów płynących z sensorów.
Czas mija, wybucha wojna na Ukrainie a konflikt USA — Chiny nabiera temperatury! Jedno staje się jasne: systemy bojowe, które jeszcze niedawno kosztowały miliony dolarów, obecnie można budować przy pomocy komponentów kosztujących ułamek tych dawnych. Postęp technologiczny jest nieubłagany, pola bitwy na Ukrainie, a ostatnio na Morzu Czerwonym jasno to pokazują. Zmiany w hardware i software pozwalają na budowę “inteligentnych” systemów graczom, którzy dotąd byli daleko w tyle za USA. I tu wchodzi cały na biało Anduril.
Anduril absolutnie nie chce konkurować z takimi gigantami amerykańskiej branży zbrojeniowej (np. Lockheed Martin). Tamte firmy budują “ciężkie” systemy o niebotycznych kosztach.
Czołowym produktem Anduril jest “system operacyjny pola walki o nazwie ‘Lattice OS’. Anduril określa go mianem systemu autonomii bojowej. Każda fizyczna platforma bojowa zbudowana przez firmę współdziała z Lattice, dzięki czemu znika zależność “pojedynczy operator” - “pojedynczy pojazd/dron”. Gdy dana jednostka pojawi się już w systemie, to może działać autonomicznie pod kontrolą systemu — czeka na nadarzającą się okazję i atakuje gdy jest do tego sposobność, natomiast w międzyczasie nie zawraca głowy operatorom. Czylli robiąc zakupy w Anduril stajemy się automatycznie użytkownikami ich OS! To zawsze dobry model biznesowy.
Fizyczne platformy tworzone przez Anduril robią wrażenie. Ostatnio zaprezentowali powietrzny, autonomiczny pojazd bojowy “Roadrunner”.
Wyposażony w silnik odrzutowy, przybywa na pole walki w gustownym, małym kontenerze. Po starcie, pod kontrolą systemu Lattice, krąży i czeka. Jeżeli znajdzie cel — atakuje. Gdy atak się nie powiedzie, a paliwa zaczyna brakować, ląduje pionowo w wyznaczonym miejscu. Po tankowaniu może wrócić do służby.
System Fury to autonomiczny dron skrzydłowy. W założeniu grupa złożona z kilku dronów Fury współpracuje z “myśliwcem matką” (np. F-22 lub F-35), są jego skrzydłowymi dostarczającymi dane i w razie potrzeby, angażującymi się w walkę. IMO bardzo cieszy oko.
Anvil, mały i mega szybki dron, który za pomocą własnej energii kinetycznej atakuje inne drony. Strąca cel i potencjalnie może wrócić do walki. Musi mieć pancerną budowę.
Dive-LD autonomiczna, mini-łódź podwodna, której zewnętrzna powłoka jest drukowana przy pomocy drukarek 3D. Bardzo istotny system w przypadku konfliktu w Cieśninie Tajwańskiej.
I wiele, wiele innych. Wszystkie systemy mają być tanie i dostarczane na pole bitwy w dużych ilościach. Mają być wielorazowego użytku i korzystać z dobrodziejstw współczesnych soft i hardware zabawek. AI oczywiście pojawia się w materiałach marketingowych. Uczenie maszynowe jest dziś powszechnym elementem oprogramowania, więc z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że jest częścią Lattice.
Anduril pozyskał w ostatnim czasie wiele kontraktów zbrojeniowych w USA oraz wśród ich sojuszników. Palmer mówi o Wielkiej Brytanii oraz o Europie kontynentalnej, ale kręci nosem na Niemców itd., bo preferują lokalnych dostawców. Chyba też Japonia.
Współczesna wojna staje się wojną zaprojektowaną przez pokolenie gejmerów.
#zbrojenia #murrica #wojna #militaria #ciekawostki #technologia
źródło: X /LeszBuk/status/1743989866189181101
Anduril Industries złożył Palmer Luckey — chłopak prawie zawsze występujący w hawajskich koszulach, czasami streamujący jak gra w gry z kumplami.
Palmer lubił majsterkować i lubił grać w gry. Marzył o powrocie rzeczywistości wirtualnej po falstarcie w latach 90. Budował prototypy z tanich chińskich części, dołączali do niego inni — tak powstał Oculus. W roku 2014 Oculus został kupiony za miliardy
Palmer, już jako miliarder, pracował przez jakiś czas dla Meta, jednak różnił się od większości krezusów z Doliny Krzemowej. Jego preferencje polityczne zawsze kierowały się w prawą stronę amerykańskiej sceny politycznej i nie podzielał ich naiwnego pacyfizmu. W czasie wyborów prezydenckich przelał sporo pieniędzy na konto organizacji związanej z Trumpem. Wyleciał z Meta. Głośny skandal w Dolinie.
Zaczął kombinować i założył ze znajomymi spółkę zbrojeniową Anduril. Działali i działają zgodnie z duchem współczesnych firm technologicznych: szybka budowa prototypu -> testy -> wnioski -> kolejna iteracja itd. Zupełnie inne podejście od tego tradycyjnie panującego w przemyśle zbrojeniowym. Pierwszy kontrakt, jaki wygrali, polegał na dostarczeniu na granicę z Meksykiem mobilnych wież najeżonych nowoczesnymi sensorami. Chodziło oczywiście o monitoring nielegalnego przekraczania granicy. To prawdopodobnie w tym okresie zdobyli doświadczenie w zaawansowanej integracji i analizie sygnałów płynących z sensorów.
Czas mija, wybucha wojna na Ukrainie a konflikt USA — Chiny nabiera temperatury! Jedno staje się jasne: systemy bojowe, które jeszcze niedawno kosztowały miliony dolarów, obecnie można budować przy pomocy komponentów kosztujących ułamek tych dawnych. Postęp technologiczny jest nieubłagany, pola bitwy na Ukrainie, a ostatnio na Morzu Czerwonym jasno to pokazują. Zmiany w hardware i software pozwalają na budowę “inteligentnych” systemów graczom, którzy dotąd byli daleko w tyle za USA. I tu wchodzi cały na biało Anduril.
Anduril absolutnie nie chce konkurować z takimi gigantami amerykańskiej branży zbrojeniowej (np. Lockheed Martin). Tamte firmy budują “ciężkie” systemy o niebotycznych kosztach.
Czołowym produktem Anduril jest “system operacyjny pola walki o nazwie ‘Lattice OS’. Anduril określa go mianem systemu autonomii bojowej. Każda fizyczna platforma bojowa zbudowana przez firmę współdziała z Lattice, dzięki czemu znika zależność “pojedynczy operator” - “pojedynczy pojazd/dron”. Gdy dana jednostka pojawi się już w systemie, to może działać autonomicznie pod kontrolą systemu — czeka na nadarzającą się okazję i atakuje gdy jest do tego sposobność, natomiast w międzyczasie nie zawraca głowy operatorom. Czylli robiąc zakupy w Anduril stajemy się automatycznie użytkownikami ich OS! To zawsze dobry model biznesowy.
Fizyczne platformy tworzone przez Anduril robią wrażenie. Ostatnio zaprezentowali powietrzny, autonomiczny pojazd bojowy “Roadrunner”.
Wyposażony w silnik odrzutowy, przybywa na pole walki w gustownym, małym kontenerze. Po starcie, pod kontrolą systemu Lattice, krąży i czeka. Jeżeli znajdzie cel — atakuje. Gdy atak się nie powiedzie, a paliwa zaczyna brakować, ląduje pionowo w wyznaczonym miejscu. Po tankowaniu może wrócić do służby.
System Fury to autonomiczny dron skrzydłowy. W założeniu grupa złożona z kilku dronów Fury współpracuje z “myśliwcem matką” (np. F-22 lub F-35), są jego skrzydłowymi dostarczającymi dane i w razie potrzeby, angażującymi się w walkę. IMO bardzo cieszy oko.
Anvil, mały i mega szybki dron, który za pomocą własnej energii kinetycznej atakuje inne drony. Strąca cel i potencjalnie może wrócić do walki. Musi mieć pancerną budowę.
Dive-LD autonomiczna, mini-łódź podwodna, której zewnętrzna powłoka jest drukowana przy pomocy drukarek 3D. Bardzo istotny system w przypadku konfliktu w Cieśninie Tajwańskiej.
I wiele, wiele innych. Wszystkie systemy mają być tanie i dostarczane na pole bitwy w dużych ilościach. Mają być wielorazowego użytku i korzystać z dobrodziejstw współczesnych soft i hardware zabawek. AI oczywiście pojawia się w materiałach marketingowych. Uczenie maszynowe jest dziś powszechnym elementem oprogramowania, więc z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że jest częścią Lattice.
Anduril pozyskał w ostatnim czasie wiele kontraktów zbrojeniowych w USA oraz wśród ich sojuszników. Palmer mówi o Wielkiej Brytanii oraz o Europie kontynentalnej, ale kręci nosem na Niemców itd., bo preferują lokalnych dostawców. Chyba też Japonia.
Współczesna wojna staje się wojną zaprojektowaną przez pokolenie gejmerów.
#zbrojenia #murrica #wojna #militaria #ciekawostki #technologia
źródło: X /LeszBuk/status/1743989866189181101
@radek-piotr-krasny ten bajer z dronami wspierającym takie f35 to ciekawa opcja, mogą służyć jako "nie żywe tarcze" xD
Zaloguj się aby komentować
![Borsuk: największy projekt zbrojeniówki od pół wieku [ANALIZA]](https://cdn.hejto.pl/uploads/posts/images/250x250/8541f8066f5bc8b21d441dd14772d951.png)
