Kopalnia Mir – gigantyczny krater w sercu Syberii

Kopalnia Mir, znana również jako Mirny, to jeden z najbardziej imponujących obiektów górniczych na świecie. Położona w Jakucji, na wschodzie Rosji, jest jednym z największych wykopów stworzonych przez człowieka. Jej historia, rozmiary i znaczenie sprawiają, że fascynuje zarówno miłośników geologii, jak i eksploratorów niezwykłych miejsc.

Odkrycie diamentowego skarbu

W 1955 roku radzieccy geolodzy, prowadzący badania na Syberii, odkryli w tym miejscu bogate złoża diamentów. Było to przełomowe wydarzenie, które miało znaczący wpływ na przemysł jubilerski Związku Radzieckiego. W 1957 roku rozpoczęto eksploatację, a kopalnia Mir szybko stała się jednym z najważniejszych źródeł diamentów na świecie.

Gigantyczne rozmiary

Kopalnia Mir osiągnęła imponujące wymiary – jej średnica wynosi około 1,2 km, a głębokość sięga 525 metrów. Jest to jeden z największych otwartych kraterów na Ziemi. Widok tego kolosalnego otworu w ziemi robi ogromne wrażenie, a jego ogromna skala stała się obiektem licznych legend i anegdot.

Problematyczne operacje lotnicze

Ogromny krater kopalni Mir powoduje niezwykłe zjawisko – zakłóca przepływ powietrza. Istnieją doniesienia, że śmigłowce i małe samoloty, które zbliżają się do kopalni, mogą zostać wciągnięte przez wiry powietrzne i spaść na dno. Z tego powodu rosyjskie władze zakazały przelotów nad tym terenem.

Koniec eksploatacji i dalsze plany

W 2001 roku kopalnia została zamknięta z powodu wyczerpania złóż, choć do tego czasu wydobyto z niej diamenty o łącznej wartości miliardów dolarów. W późniejszych latach podjęto próbę kontynuowania wydobycia podziemnego, jednak nie osiągnięto takiej samej efektywności jak wcześniej.

Kopalnia Mir dzisiaj

Obecnie krater pozostaje jednym z najbardziej spektakularnych śladów działalności człowieka na Ziemi. Jest atrakcją turystyczną oraz miejscem badań geologicznych. Pozostaje także symbolem sukcesu radzieckiego przemysłu górniczego, a jego niezwykła historia wciąż budzi zainteresowanie na całym świecie.

Kopalnia Mir to dowód na to, jak wielkie projekty inżynieryjne mogą zmienić krajobraz naszej planety i wpłynąć na gospodarkę oraz naukę.

#ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #rosja #kopalnia #syberia

Ciężko się połapać czy to 1920 czy 2025:

___
Rząd brytyjski zobowiązał się nie pomagać Polsce w przedsięwzięciach wrogich wobec Rosji i nie prowadzić żadnych wrogich działań przeciwko Rosji... – czytał z rosnącym zdumieniem Włodzimierz Lenin. Ludowy komisarz spraw zagranicznych Gieorgij Cziczerin przekazał mu brytyjską notę dyplomatyczną, której treść zaskoczyła przywódcę bolszewickiej Rosji.

Oto 11 lipca 1920 r. premier Lloyd George wysłał z belgijskiego uzdrowiska Spa do Moskwy ni mniej, ni więcej, tylko ofertę bliskiej współpracy. Szef brytyjskiego rządu pragnął gospodarczej kooperacji z dotychczasowym wrogiem. Ponadto oferował wywarcie nacisku na rząd w Warszawie, aby ów zgodził się na zawieszenie broni w wojnie toczonej z bolszewicką Rosją. W zamian za zgodę na to proponował Leninowi ziemie I Rzeczypospolitej na wschód od Bugu, w tym całą Galicję Wschodnią wraz ze Lwowem, choć akurat ta prowincja, poza niewielkimi obszarami, nigdy nie należała do imperium Romanowów. Trudno więc byłoby prezentować to jako propozycję zwrotu obszaru pozostającego przed wojną światową we władaniu cara. Taki drobiazg nie kłopotał jednak Londynu.

Wprawdzie, jak zaznaczał Lloyd George, jego rząd „zobowiązał się również, podpisując Pakt Ligi Narodów, bronić nietykalności i niepodległości Polski”, jednak „w granicach jej prawnie ustalonego obszaru etnograficznego”. W Spa premier Wielkiej Brytanii zdecydował, że ów „obszar etnograficzny” kończy się na linii Curzona. Tą decyzją przeciął niewygodne dla Londynu wątpliwości. Fakt, że za porozumienie z bolszewikami premier Zjednoczonego Królestwa chciał zapłacić przyszłością polskiego państwa, niespecjalnie go wzruszał.

Chcąc jeszcze mocniej zachęcić adresata do przyjęcia oferty, zostawił na koniec prawdziwą wisienkę przyozdabiającą polityczny tort. Obiecał mianowicie Leninowi uznanie przez Wielką Brytanię reżimu bolszewickiego za prawowity, legalny rząd Rosji. To oznaczałoby ucięcie wszelkiej pomocy Zjednoczonego Królestwa dla ostatnich białych generałów walczących jeszcze z komunistami.

Patrząc na mapę, Włodzimierz Lenin musiał dostrzec, że jeśli przyjmie brytyjską propozycję, to między bolszewicką Rosją a Niemcami ostanie się małe, kadłubowe państewko Polaków, całkowicie zdane na dobrą wolę mocarstw. Jego dni byłyby policzone.

(Rzeczpospolita kryzysowa)

#historia #rosja #notatnik