Co by się stało, gdyby sprowadzić na Ziemię łyżkę stołową gwiazdy neutronowej?

Gwiazdy neutronowe są jednymi z najbardziej niezwykłych obiektów we wszechświecie, a ich gęstość wymyka się pojmowaniu.

Mierzące zaledwie około 16 km średnicy, te pozostałości gwiezdne powstają, gdy masywne gwiazdy - o masie co najmniej 10 razy większej niż masa naszego Słońca - osiągają koniec swojego życia, zapadają się pod wpływem własnej grawitacji i ulegają eksplozji supernowej. W rezultacie powstaje bardzo gęsty obiekt składający się głównie z neutronów, utrzymywanych razem przez intensywne siły grawitacyjne.

Ekstremalna gęstość gwiazd neutronowych

Materiał wewnątrz gwiazdy neutronowej jest skompresowany do niewyobrażalnego stopnia. Typowa łyżka stołowa materii z gwiazdy neutronowej waży ponad 1 miliard ton (900 miliardów kg), co odpowiada masie Mount Everest. Wynika to z ogromnej kompresji grawitacyjnej, która zmusza protony i elektrony do łączenia się w neutrony, którym dalsze zapadanie się uniemożliwia jedynie ciśnienie degeneracji neutronów.

Aby spojrzeć na to z innej perspektywy, łyżka stołowa Słońca ważyłaby około 2 kg, czyli mniej więcej tyle, co stary laptop. Łyżka materii gwiazdy neutronowej jest jednak niewyobrażalnie cięższa, co czyni ją niemożliwą do fizycznego uniesienia lub utrzymania w normalnych warunkach ziemskich.

#kosmos #gwiazdyneutronowe #nauka #astronomia #slodkijezu

O tym, jak inteligencja emocjonalna wpływa na jakość badań naukowych. Zróżnicowany skład zespołów badawczych zwiększa nowatorskość i wpływowość. (Mimo automatycznej miniaturki, nie jest to film o polityce. Samo mięso zaczyna się w 50 sekundzie, wcześniej wstęp.)

https://www.youtube.com/watch?v=7TLBPgNxwPI

#nauka #badanianaukowe #inteligencjaemocjonalna #emocje

Zdjęcie Saturna wykonane w podczerwieni przez sondę Cassini w 2014 roku.

#nauka #astronomia #kosmos #ciekawostki

#nauka

#matematyka

#heheszki

Pitagoras? A po co? A czy to mnie się kiedy przyda?

Dostałam dziś wieczorem maila od jakiejś pani, która przeczytała mój artykuł sprzed roku (napisany w 2023, ale wyszedł na począku 2024) i stwierdziła, że nie napisałam w nim, że ona ponad 20 lat temu napisała na podobny temat magisterkę i że mam to sprostować w tym artykule (LOL) i wszystkich kolejnych. Nie chcę napisać tego w złym momencie, ale zaraz się jeszcze pewnie okaże, że ją splagiatowałam. XD

Aż do czasu owego maila (czyli powiedzmy - do ok 20 minut temu) nie miałam pojęcia o żadnej takiej magisterce, nie mówiąc już o tym, że nawet jej nie widziałam. No i ... jak coś jest niepublikowane, to znaczy w zasadzie, że tak jakby tego w ogóle nie było. Chyba że o czymś nie wiem jeśli chodzi o standardy w publikacjach naukowych.

Tak więc - jak trafię do ciupy za "kradzież własności intelektualnej" to przesyłajcie mi jakieś paczki, co? Dobry pilnik do metalu zawsze się przyda. Albo mały młoteczek geologiczny i jakiś duży plakat.

#nauka #heheszki (choć w tym momencie wcale nie jest mi do śmiechu, bo ton tego maila zapowiada, że to jakaś roszczeniowa Karen, a ja nigdy nie miałam do czynienia z taką sytuacją) #ciekawostki

Jest, kolejne zdjęcie z lądownika Blue Ghost.

Wygląda trochę jak Buka

#kosmos #księżyc #rakiety #astronomia #nauka #heheszki

Mamy pierwsze zdjęcie z powierzchni księżyca (studia filmowego xD) ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#misjekosmiczne #misjeksiezycowe #kosmos #nauka #nasa #spacex #FireflyBlueGhost

Mamy to!

Pierwsze w historii w pełni udane lądowanie na księżycu prywatnej firmy (° ͜ʖ °)

Zapis z procesu siadania : )

Firefly's Blue Ghost Mission 1 Lunar Landing

https://www.youtube.com/watch?v=ChEuA1AUJAY

#misjekosmiczne #misjeksiezycowe #kosmos #nauka #nasa #spacex #FireflyBlueGhost

Lądowanie na księżycu, TERAZ!

Firefly's Blue Ghost Mission 1 Lunar Landing

https://www.youtube.com/watch?v=ChEuA1AUJAY

#misjekosmiczne #misjeksiezycowe #kosmos #nauka #nasa #spacex

Grigorij Jakowlewicz Perelman (ur. 13 czerwca 1966 w Leningradzie) – rosyjski matematyk pochodzenia żydowskiego, były profesor Instytutu Stiekłowa w Petersburgu. Laureat: Nagrody EMS (1996 r.), której nie przyjął, Medalu Fieldsa (2006 r.), którego nie przyjął oraz Nagrody Tysiąclecia Instytutu Matematycznego Claya (2010 r.) w wysokości miliona dolarów, której również nie przyjął. W 2007 roku znalazł się na dziewiątym miejscu wykazu „Stu żyjących geniuszy” opublikowanego przez „The Daily Telegraph”[2][3].

[...]

Odmowa przyjęcia nagród i porzucenie kariery

W grudniu 2005 roku Perelman porzucił stanowisko głównego pracownika naukowego laboratorium fizyki matematycznej, odszedł z Instytutu i zerwał kontakty z kolegami. Od tamtej pory nie wykazywał zainteresowania karierą naukową. Za przyczynę podał chorobę matki[32]. Zapowiedział, że więcej nie będzie zajmować się geometrią[10]. Nie chciał z nikim rozmawiać i praktycznie nie wychodził z domu, poza robieniem zakupów[33].

Na Międzynarodowym Kongresie Matematyków, który odbywał się od 22 do 30 sierpnia 2006 w Madrycie, Perelman został jednym z laureatów Medalu Fieldsa. John M. Ball, przewodniczący Międzynarodowej Unii Matematycznej, poinformował, że Perelman odmówił przyjęcia medalu[34][35]. Uprzednio prezes Międzynarodowej Unii Matematycznej udał się do Petersburga i bezskutecznie namawiał matematyka, aby przyjął nagrodę[19].

Spór, który toczył się pomiędzy chińskimi i amerykańskimi matematykami na temat publikacji w „Asian Journal of Mathematics” oraz kompletnego dowodu, spowodował powstanie hipotezy, wedle której Perelman odmówił przyjęcia nagrody zmęczony konfliktami, jakie wywołało jego odkrycie. Rzecz została ponownie opisana w mediach, a w piśmie „New Yorker” ukazał się satyryczny rysunek przedstawiający doktora Shing-Tung Yau, próbującego zerwać Medal Fieldsa z szyi Perelmana[29][36].

18 marca 2010 roku za udowodnienie hipotezy Poincarégo Instytut Matematyczny Claya przyznał mu jedną z siedmiu Nagród Tysiąclecia w wysokości miliona dolarów[4], jednak Perelman odmówił jej przyjęcia w lipcu 2010 roku[9][37]. Uprzednio, 8 czerwca, nie pojawił się na ceremonii w Paryżu, którą wyprawiono na jego cześć[potrzebny przypis]. James Carlson, dyrektor Instytutu, skomentował to w słowach: „Nie potrafię tego wyjaśnić. To jego decyzja, którą szanujemy”[38]. Zapowiedział, że czeka na wytyczne od Perelmana w kwestii rozdysponowania pieniędzy[38]. Nieodebraną kwotę Instytut zdecydował się przeznaczyć na wynagrodzenia dla młodych naukowców, matematyków. Na temat Nagrody Tysiąclecia Perelman rozmawiał z dziennikarzami przez drzwi swojego mieszkania, których nie otworzył[39].

W 2011 roku znalazł się w wykazie 10 najbardziej znanych rosyjskich uczonych sporządzonym przez „Forbes”[40]. W tym samym roku odmówił zostania członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk, na co nalegała instytucja[41].

Zgodnie z przekazem prasowym z 2010 mieszkał wraz z matką w Sankt Petersburgu, w niewielkim mieszkaniu w bloku. Prowadził ascetyczny tryb życia, unikał kontaktów z mediami. Dziennikarzowi, który do niego zatelefonował, odpowiedział: „Przeszkadzasz mi. Zbieram grzyby”[42]. Nie chciał przyjąć pracy, oferowanej mu przez różne instytucje naukowe. Kiedy Uniwersytet Stanforda poprosił Perelmana o CV, skomentował rzecz w słowach: „Jeśli znają moje prace, nie potrzebują CV. Jeśli o nie proszą, to nie znają mojej pracy”[36][43].

W rosyjskiej prasie były podawane też informacje o jego zatrudnieniu w Szwecji od 2014 roku[44][45][46].

Komentarze Perelmana w kwestii nagród

Perelman bardzo niechętnie występuje publicznie i nie chce udzielać wywiadów, do czego odniósł się w słowach[47][48][49]:

Nie interesują mnie pieniądze ani sława. Nie chcę pokazywać się ludziom, żeby oglądali mnie jak zwierzęta w ZOO. Nie jestem bohaterem matematyki. Nie odnoszę aż takich sukcesów i dlatego nie chcę, żeby wszyscy na mnie patrzyli.

Odmowę przyjęcia Medalu Fieldsa (lub zarówno Medalu, jak i Nagrody Tysiąclecia, źródła są rozbieżne) skomentował[50][51]:

Odmówiłem. Miałem wiele argumentów, zarówno za przyjęciem, jak i za odmową. Dlatego tak długo podejmowałem decyzję. W skrócie: główną przyczyną jest niezgoda na zasady panujące w organizacjach zrzeszających społeczności matematyczne. Nie podobają mi się ich decyzje. Uważam, że są nieprzemyślane. Sądzę, że wkład amerykańskiego matematyka Hamiltona w rozwiązanie tego zadania wcale nie był mniejszy niż mój.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Grigorij_Perelman

#matematyka #topologia #nauka

Popełniłem ilustrację przedstawiającą koncepcję Wielkiego Filtra, czyli jedną z możliwych odpowiedzi na paradoks Fermiego.

https://ufonapowaznie.pl/repozytorium-uap/koncepcje-zycia-pozaziemskiego/

#grafika #kosmos #nauka #filozofia #ufonapowaznie #zyciepozaziemskie #ciekawostki