@CzosnkowySmok bo wiesz to najpierw trzeba wieść przemyślane życie i zastanawiać się co jest dobre dla siebie samego i wdrażać to w życie. Postawić na ciągły rozwój swojego charakteru, uczyć się czerpać radość z małych rzeczy. Umieć sobie wybaczyć i nie być dla siebie też tak surowym ale umieć się też poprawić i robić dla siebie to co najlepsze - testować i szukać tego, różnych rozwiązań. No i wtedy ten cytat ma sens

Bo jeśli się nie zastanawiasz na bieżąco co Ci się przytrafia a jedynie bierzesz to wszystko co Ci się wydaje na pierwszy odruch, przyjmujesz te wyobrażenia z tego wynikające. A do tego dajesz się nieść przez te odruchy a to tu a to tam bo ciągle Ci się coś wydaje, bo nie masz tej stałości. No to cóż, można skończyć tak jak ja kiedyś, uciekając przed sobą przez 15lat i wpierdalajac się w coraz większe bagno bo się ciągle wydawało, że lepiej uciec bo przez chwilę było lepiej i bojąc się zajrzeć w siebie bo co tam się strasznego znajdzie, albo podjąć jakąś ryzykowną decyzję bo mi się wydawało, że jak się uda to się wszystko poukłada. Albo właśnie myślenie w ten sposób, że jak zrobię to i to, osiągnę to i tamto to wtedy będzie dobrze i będę szczęśliwy i miał spokój w głowie i wtedy to se będę żył na luzie - nic bardziej mylnego. Bo tak to sobie można tylko krzywdę zrobić i na takim sobie nie można polegać bo się siebie tak naprawdę nie zna. Wtedy polegasz nie na sobie tylko na tym co Ci się wydaje, na fałszywych wyobrażeniach.

@CzosnkowySmok a tak btw jak czytasz tą "Sztukę życia" to wydaje mi się dobrym uzupełnieniem przesłuchać chociaż ten jeden odcinek podcastu "Ze stoickim spokojem" nr 5 o przeglądzie siebie na YT lub Spotify. Jest to podstawowa technika i myślę, że konieczna a Stankiewicz tylko gdzieś tam napomknął o niej w swojej książce. Pewnie i da się rozwijać bez tego ale to naprawdę wiele przyspiesza i ułatwia a wymaga jakieś 10min skupienia każdego dnia. Ja głównie przy pomocy tego narzędzia wylazłem z nałogów w ciągu miesiąca, a ile razy wcześniej próbowałem to nie zliczę.

@jestem_na_dworzu możliwe bo właśnie nad ranem jest największa ilość fazy REM a także dźwięk wiertarki wpłynął na sen ponieważ był lekki, tak ten sposób to overkill jeśli chodzi o świadome śnienie ale dodałem go raczej jako ciekawostkę Zwykły telefon i alarm wystarczy, nawet w Sleep as Android jest funkcja cue do grania dźwięku gdy wykryje fazę REM

@billuscher oh, dzięki. Sprawdzę sobie apkę, bo od czasu wiertarki bardzo mnie zaciekawił temat. Próbowałem hipnozy, nie pomaga. Najbliższy zamiennik, jaki znalazłem, to 30 minut Nadi Shuddhi przed snem, ale to nie do końca to samo.

@LondoMollari nie natezenie, lecz ekspozycja byla czynnikiem wplywajacym na stan mojej fryzury i odziezy 😄 zanim kupilem parasolke to juz bylem przemoczony. Na szczescie podjalem najlepsze decyzja od wielu lat i wzialem bielizne na przebranie do podrecznego.

Wlasciwie to jeden chuj, bo mialem i tak caly bagaz ze soba xD,

Na szczescie podjalem najlepsze decyzja od wielu lat i wzialem bielizne na przebranie do podrecznego.

@bartek555 Bieliznę + mały ręcznik zawsze mam w plecaku, zawinięte w dodatkową reklamówkę, na wypadek gdyby plecak przemókł. Przydało mi się tam, i jeszcze w paru miejscach. Może jakbym jechał do jakiegoś Dubaju czy Arabii Saudyjskiej to bym odpuścił, ale w normalne miejsca zawsze biorę.

@Mr.Mars teraz juz wiedza, bo im powiedzialem. Zaczna likwidowac powoli.

@BoJaProszePaniMamTuPrimaSorta nie ale całe rodzina nie spotyka się zbyt często, jak są wszyscy po całej Polsce albo i po innych krajach rozrzuceni.

A że moja rodzina nie jest patologiczna to się ludzie normalnie cieszą.

Rozumiem że znajdą się tacy, których to piecze, tak jak piecze ich spędzanie świąt.

@Opornik no nie wiem. Ja ze swoją rodziną nie potrzebujemy jakiegoś konkretnego pretekstu, aby się spotkać, nawet w trochę większym gronie.

Rozumiem że znajdą się tacy, których to piecze, tak jak piecze ich spędzanie świąt.

I obchodzi Cię to? Bo mnie by nie obchodziło

@prosto_w_srodek_dupy Tak, byłem.

@jaczyliktoo wszystkiego są plusy i minusy. Ja akurat tego nie mam ale może przyjdzie Chociaż takie zobojętnienie na kaprysy losu jest jak najbardziej pożądane, a radość i szczęście zawsze można znaleźć w sobie.

@splash545 zobojętnienie na porażki czy trud, to błogosławieństwo ale zobojętnienie na często cel tego trudu - jakiś rodzaj sukcesu, to przekleństwo. Moim zdaniem radość z bycia w równowadze jest niewielka, bo powszednieje, podobnie jak radość, że żyjemy w jako takim zdrowiu.