( ͡° ͜ʖ ͡°)
#heheszki #wietnam

Wyspa Phu Quoc w #wietnam bardzo mało znany kierunek turystyczny, a szkoda bo są tam takie miejscówki, że głowa mała.
#podroze

https://wiadomosci.wp.pl/media-to-sluzby-usa-wysadzily-gazociagi-nord-stream-na-baltyku-6864389453876064a?amp=1
Tweet Radka Sikorskiego, po czasie, nabiera nowego znaczenia.
Amerykański dziennikarz śledczy, Seymour Hersch, uważa że #nordstream został wysadzony przez amerykańskich nurków, a przykrywką do tego miały być manewry NATO na Bałtyku. Nurkowie sił zbrojnych #usa mieli najpierw gazociąg zaminować, a następnie wysadzić infrastrukturę.
Rewelacje o amerykańskim sabotażu gazociągu z #rosja do #niemcy publikuje "The Times". Tytuł ma renomę na vylym świecie i jest poważanym przykładem solidnego dziennikarskiego rzemiosła.
Autor w/w doniesień też nie jest kimś przypadkowym. Hersch jest zdobywcą nagrody Pulitzera.
Nie po raz pierwszy ujawniłby również niecne czyny amerykańskich sił zbrojnych. Hersch jako pierwszy ujawnił informacje na temat masakry w My Lai (kojarzycie pewnie z filmu nagranego w #wietnam na którym naga dziewczynka biegnie poparzona, po tym jak Amerykanie zrzucili napalm na jej wioskę). Hersch ujawnił też tortury stosowane w Abu Ghraib w czasie przesłuchań osób podejrzanych o #terroryzm.
Żeby nie było, że wpis jest laurką dla Hersch'a i stwierdzeniem, że jest 100% wiarygodny - dziennikarz podważa oficjalną linię wydarzeń w przypadku śmierci UBL. Również jego niusy z Syrii w czasie administracji Trumpa nie były przykładem do naśladowania. Określone zostały jako "niechlujne".
Niech każdy sam wyrobi sobie zdanie na w/w temat. Zapraszam do lektury - niezbyt długiej ale to pierwsze źródło jakie trafiło mi się w tym temacie.
#europa #wiadomosci #swiat #wojna

Do przygotowania pasa do lądowania samolotów potrzeba sporo miejsca i sporo zachodu. W przypadku helikopterów jest nieco łatwiej, wystarczy jedna... bomba. BLU–82 zyskała sławę jako „Daisy Cutter” podczas wojny w Wietnamie. Tam zrzucano ją z samolotów na dwóch spadochronach. Specjalny zapalnik umożliwiał detonację jeszcze w powietrzu. Dzięki temu fala uderzeniowa nie wybijała dziury w ziemi, tylko... czyściła jej powierzchnię. Dosłownie. Na nowo powstałym polu o średnicy 100–300 m, na przykład pośrodku dżungli, mogły bez problemu lądować helikoptery. #wojna #wietnam #ciekawostkihistoryczne

Jak tam? Solona kawka na początek dnia. #autobusy #patobus #wietnam #podroze #azja

Nowy rok niech szczęściem darzy, to życzenia kominiarzy. #wietnam

Den Ngoc Son - Świątynia Jadeitowej Góry, nad jeziorem Hoan Kiem w Hanoi. (Zdjęcie własne)
#wietnam

Źródło https://www.reuters.com/markets/asia/vietnam-2022-gdp-growth-quickens-802-vs-258-expansion-2021-2022-12-29/

Chiny: Przywódca Wietnamu z pierwszą wizytą po XX Kongresie — powrót Chin na arenę międzynarodową
Kongres KPCh się zakończył, a wraz z nim wyjaśniła się przyszłość Chin na najbliższe przynajmniej 5 lat (a ja uważam, że nawet na więcej niż 10), pora więc przejść do normalnej codziennej polityki. Po tym, jak Xi w ostatnich tygodniach w końcu zauważył, jak dużo kosztuje Chiny polityka izolacji dyplomatycznej (przez ponad 2,5 roku Xi ani nie ruszał się z kraju, ani nie przyjmował żadnego przywódcę w Chinach z powodu obaw o koronawirusa — wyjątkiem była bardzo dokładnie przetestowana reprezentacja przywódców podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pekinie), opierająca się wyłącznie na telefonach i telekonferencjach, nadeszła pora na wznowienie regularnych spotkań twarzą w twarz. Tym bardziej że przez te ostatnie 2,5 roku, chińska pozycja na arenie międzynarodowej zauważalnie osłabła — czy to poprzez obwinianie Chin o rozpoczęcie pandemii, czy to poprzez coraz bardziej asertywną postawę USA i pozostałych państw zachodu, czy to poprzez wojnę w Ukrainie i międzynarodowy ostracyzm wobec chińskiego "sojusznika", czyli Rosji, aż po nawet katastrofę w stosunkach z państwami Europy środkowo-wschodniej (o czym na pewno niedługo więcej).
Ognisk zapalnych jest wiele, chińska dyplomacja zaczyna więc z wysokiego C. W najbliższym dniach w Chinach pojawią się delegacje z Wietnamu, Pakistanu, Niemiec oraz Tanzanii, a w połowie listopada odbędą się dwa ważne szczyty: G20 w Indonezji oraz APEC (Wspólnoty Gospodarczej Azji i Pacyfiku) w Malezji. Już mogę zapowiedzieć, że na pewno warta omówienia będzie wizyta kanclerza Niemiec, może jeszcze coś ciekawego dla Azji wykluje się podczas szczytu APEC, o czym będzie warto napisać — czas pokaże.
Na ten moment jednak skupienie pada na pierwszą delegację, która udała się do Chin po XX Kongresie KPCh. Z 4-dniową wizytą przyjeżdża Nguyen Phu Trong, który co prawda nie zajmuje już od ponad roku stanowiska prezydenta Wietnamu, ale wciąż dzierży stanowisko Sekretarza Generalnego w Komunistycznej Partii Wietnamu (czyli dzierży największą władzę w państwie). Stosunku Wietnamu z Chinami, które teoretycznie powinny być bardzo dobre z uwagi na wspólnotę komunistycznej ideologii, w rzeczywistości są naznaczone przez trudną przeszłość. Wietnam za czasów zimnej wojny stał u boku ZSRR, które miało być przeciwwagą dla chińskiego zagrożenia z północy. Finalnie w roku 1979 doszło nawet do krótkotrwałej wojny chińsko-wietnamskiej, w której efekcie obie strony poniosły spore straty, ale ogłosiły swoje zwycięstwa. Od tego czasu stosunki uległy poprawie, choć poczucie zagrożenia w Wietnamie nie mija, czego symbolem może być stopniowe zwracanie się ku USA wobec słabnącej pozycji Rosji. Pomimo ustanowienia w Wietnamie polityki "czterech nie" (nie dla sojuszy wojskowych, nie dla obcych wojsk stacjonujących na wietnamskiej ziemi, nie dla sprzymierzania się z obcymi siłami w walce z inną siłą oraz nie dla używania siły w stosunkach międzynarodowych), od pewnego czasu widać na przykład tymczasowe stacjonowanie amerykańskich okrętów wojskowych w wietnamskich portach, politycy wietnamscy i amerykańscy zaś mówią o sobie w coraz cieplejszych słowach. Do tego dochodzi coraz intensywniejsza rywalizacja chińsko-wietnamska o inwestycje zagraniczne, jako że część fabryk w ostatnich latach zaczęła się przenosić z Państwa Środka do Wietnamu w poszukiwaniu miejsca na stabilniejszy rozwój i tańszą siłą roboczą. Nie można również zapominać o cyklicznych napięciach na Morzu Południowochińskim (bądź, jak uważa Wietnam, Morzu Wschodnim), gdzie wzajemne pretensje dotyczące terytorium się na siebie nakładają.
Czego można oczekiwać po tej wizycie? Z całą pewnością masę pięknych słów i gestów formalnych, które przy takiej wizycie muszą nastąpić. Obie strony w komunikatach czy mediach (kontrolowanych przez władzę) rozpływają się na temat specjalnego znaczenia tych relacji oraz przeniesienia ich nawet na wyższy poziom. Nguyen Phu Trong otrzymał już Medal Przyjaźni Chińskiej Republiki Ludowej. Tego typu słowa nie mogą jednak przesłonić rzeczywistości — relacje między oboma państwami są bardzo skomplikowane i ta wizyta niczego nie rozwiąże. Być może będzie ona przyczynkiem do pracy nad problemami i ich rozwiązaniami, jako że w wietnamskiej delegacji obecnych jest sporo osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo publiczne oraz sprawy partyjne. Taka wizyta w takim wypadku mogłaby posłużyć do nawiązania bliższych relacji pomiędzy czy to obecnymi, czy przyszłymi osobami odpowiedzialnymi za poszczególne obszary, co przysłużyłoby się rozwiązaniu sporów w przyszłości.
Gdyby ktoś był zainteresowany bliżej tematem ( hehe, tak, jasne ;D ), to niestety niemalże żadne zachodnie media nie skupiają się na tej wizycie, z wyjątkiem The Diplomat. Poza tym pozostaje śledzić lokalne wieści i (jak w przypadku mediów chińskich czy wietnamskich) próbować coś wyczytać między wierszami, by przekopać się przez obustronną propagandę.

Amerykańscy żandarmi wojskowi prowadzą partyzanta Wietkongu schwytanego w trakcie próby szturmu na budynek ambasady USA w Sajgonie w trakcie Ofensywy Tet, 31 stycznia 1968 roku.

Żołnierz-radiooperator Amerykańskiej Piechoty Morskiej uzbrojony w pistolet maszynowy M1A1 Thompson w trakcie walk ulicznych w Hue w trakcie Ofensywy Tet, 5 luty 1968 roku.

#historiazarroyo - John Geoghegan (kadr z filmu "Byliśmy żołnierzami")
Zapewne każdy z Was miał okazję obejrzeć film pt. "Byliśmy żołnierzami", opowiadający o bitwie w dolinie la Drang - starciu wojny w Wietnamie, zakończonej zwycięstwem Amerykanów. Postać Johna Geoghegana jak i Hala Moore'a były autentyczne, a wcielający się w ich role Chris Klein i Mel Gibson wyszli zwycięsko z niniejszych ról. W tym artykule chcę poruszyć temat Johna Geoghegana - zapraszam więc do czytania.
John Geoghegan urodził się 10 listopada 1941 roku, na prawie miesiąc przed atakiem Cesarstwa Japońskiego na Pearl Harbor. Był jedynym synem Johna i Camille Geoghegan, rodziny irlandzkich imigrantów. W roku 1959 ukończył on Iona Preparatory School w New Rochelle. Później rozpoczął studia w Pennsylvania Military College, a krótko po ukończeniu studiów dostał się do U.S. Army jako podporucznik. 13 czerwca 1964 roku pobrał się z Barbarą Weathers Geoghegan dołączył do Catholic Relief Services i wyruszył do Afryki. Po powrocie kontynuował swoją karierę wojskową i został ostatecznie przydzielony do 1 szwadronu 7 pułku kawalerii, która stacjonowała w Forcie Benning. Zapewne kojarzycie Państwo tę lokalizację ze względu na okresowe stacjonowanie tam Kompanii E 506 pułku 101 Dywizji Powietrznodesantowej. 8 czerwca 1965 roku na świat przyszła córka z jego małżeństwa - Camille Geoghegan-Olson. Imię zawdzięcza matce Johna. 18 sierpnia 1965 roku dostał przydział - wraz z całym szwadronem został wysłany do Wietnamu. Było to już 10'lecie rozpoczęcia wojny, która zakończyła się ostatecznie zwycięstwem komunistycznego Wietnamu Północnego. Wziął udział w bitwie w dolinie la Drang pod dowództwem Hala Moore'a. Zginął 15 listopada 1965 roku, próbując ocalić jednego z rannych - Williego Godboldta. Pośmiertnie za udział w bitwie i za czyny, których dokonał, został odznaczony Srebrną Gwiazdą, Brązową Gwiazdą, Medalem Lotnictwa oraz Purpurowym Sercem. Moim zdaniem scena ratowania Williego przez Johna została świetnie ukazana - zwłaszcza, gdy porówna się z prawdziwą historią owego żołnierza, kolejnej z wielu ofiar wojen XX wieku.
Aktora po lewej zapewne skojarzycie z postacią "Oza" z American Pie - to w zasadzie ten sam aktor