Każdy kiedyś w takim był!

Ostatnio wykoncypowałem taki pomysł (no dobra, teraz to wymyśliłem) żeby zrobić wycieczkę objazdową po okolicznych wiejskich sklepach, po ostatnim spacerze w lesie zatrzymałem się w jakiejś poPGRowskiej wsi wszedłem do sklepu i poczułem jakbym się cofnął w czasie - fala wspomnień i smaków dzieciństwa, choć towary zupełnie współczesne to wystrój i zapach bez zmian od końcówki poprzedniego tysiąclecia.. Chodzi mi to po głowie do dziś.


#nostalgia #ciekawostki #wspomnienia #lata90 #90s #polska

Edward Norton w dzisiejszym wydaniu #kiedysidzis. Czyli człowiek, który osiągnął bardzo dużą rozpoznawalność po debiucie w filmie “Lęk pierwotny”. W swojej roli był niebanalny, wnikliwy i zaskakujący. Sama widziałam ten film wiele razy i za każdym razem jestem tak samo podekscytowana oglądając scenę zamykającą. W “Fight Club” Edzio stworzył kultowego (anty?)bohatera, zagubionego i znudzonego w święcie konsumpcjonizmu. Duet Pitt + Norton w tamtym czasie byl podbił moje nastoletnie serce. On sam rzadko pojawiał sie w mediach i nieczęsto udzielał wywiadów. Czasy jego świetności ma już za sobą i jak to mówią “to już se ne vrati”. Ale sama mam jeszcze do nadrobienia sporo tytułów, w których zagrał. #nostalgia #edwardnorton

#winyle #muzyka #reggae #nostalgia #hejto40plus

Dziś artysta oczywisty i oczywista płyta Pierwsza płyta Marleya z jaką się zetknąłem. Nie lubię jakoś szczególnie jego późnych nagrań, ale tutaj mam ogromny sentyment. Mój ojciec wciągnął mnie w słuchanie muzyki i zawsze mocno wspierał moje zainteresowania. Gdy miałem jakieś 12 lat odkryłem Marleya dzięki audycji w Trójce, którą prowadził nieoceniony Sławomir Gołaszewski. W moim rodzinnym miasteczku kasety można było kupić w jednym sklepie. W tym samym miejscu kupowało się też... firany i zasłony. Nietrudno się więc domyślić, że wybór muzyczny był mocno ograniczony. Pojechałem więc z tatą do sąsiedniego miasta, gdzie był typowy sklep z kasetami. Ojciec poświęcił sobotę, żeby wsiąść ze mną w pociąg i szukać jakiegoś sklepu o którym nawet nie mieliśmy pojęcia gdzie jest. Po prostu pytaliśmy przechodniów i ktoś nam wreszcie powiedział. Była tam tylko ta jedna kaseta Marleya. Niestety chciałem ją przesłuchać przed zakupem, by się nie władować na jakąś minę. Sprzedawca okazał się niemiły i powiedział, że on oryginalnej kasety nie będzie odfoliowywał. Nie kupiłem... Oczywiście do muzyki Marleya i tak szybko znalazłem dojście. Inną kasetę kupił mi przy okazji jakiegoś wyjazdu oczywiście... mój ojciec.

Do dzisiejszego wydania #kiedysidzis zbieram się już jakiś czas. No nie powiem, że to będzie standardowe wydanie, bo to, co Wam przygotowałam, jest bardziej ciekawostką.

Pamiętacie starego YouTuba? To na pewno natknęliście się na film ekhm.. taneczny z podkładem muzycznym „Anima Libera”. Link ten był rozsyłany wśród moich kolegów i koleżanek w tempie ekspresowym. Aktualnie oryginalny film ma 17 mln wyświetleń, ale pamiętam, że w PL latała wersja reupload z jakimś polskim tytułem typu „Lubię tańczyć” czy coś takiego. Dziewczyna twerkowała, zanim stalo się to modne. Mam nadzieję, że zrobi Wam się cieplutko na serduszku (i nie tylko). Dodatkowo kilka fotek Pani Patricii na przestrzeni lat.

#staryyoutube #nostalgia #taniecpolamaniec

https://streamable.com/i65x1b

#nostalgia #hejto30plus #howyouremindme

Piękne to były czasy, teraz to się wszystko samo konfiguruje i zabiera żyłkę hazardu przy składaniu :D
#nostalgia #hejto30plus

Jak miałem 5 lat, a może nawet wcześniej (tylko nie pamiętam), to moja Babcia dała mi pluszowego misia. Miś był mojego Taty. Zawsze jak przyjeżdżałem do Babci, to z nim spałem, ale siedział sobie w tym domu. W końcu powiedziała, że mogę go zabrać. Miś przeżył i obecnie należy do mojej córki. Ale się sypie. Materiał, zwłaszcza na łapkach już pruję się pod palcami, jest doraźnie reanimowany. Wypełnienia też już nie ma tyle co kiedyś. Obecnie jesteśmy na etapie konsultacji z dziewczyną, która robi renowacje takich pluszaków, ale nie jest to tanie. Miś ma na pewno więcej niż 50 lat (muszę dopytać Tatę), więc myślę, że warto. Oto ten miś. Na razie w swoim oryginalnym stanie (° ͜ʖ °)

wołam @Kari28 i @Half_NEET_Half_Amazing

#zabawki #ciekawostki #nostalgia

Drodzy Hejtowicze. Przychodzę do Was z kolejnym wydaniem #kiedysidzis. Że względu na fakt, iż na południu był wczoraj błąd Matrixa w postaci 18 stopni i dużego słońca, przyszedł mi do głowy sam Keanu Reeves. Człowiek, dla którego śmierć nie jest obca. Najpierw stracił swojego najlepszego przyjaciela, 6 lat później przy porodzie zmarła mu córka a niecałe 1,5 roku po tym, śmierć zabrała też jego (już wtedy byłą) partnerkę, z którą przeżył stratę dziecka. To może nie jest zbyt dobry wstęp do mojego wpisu, ale potrzebowałam zaznaczyć, że ten człowiek w swoim życiu przeszedł wiele tragedii. Ja po raz pierwszy zobaczyłam go w filmie “Speed: niebezpieczna prędkość” i boku Sandry Bullock. No nie powiem żeby gra Keanu zapadła mi jakoś szczególnie w pamięci. Natomiast jedno jest pewne: komercyjny sukces tego tytułu dał mu ogromną rozpoznawalność. Dzięki temu mogliśmy widzieć go w “Adwokacie diabła”, “Matrixie” (no shit Sherlock), moim ulubionym “Constantine” no i oczywiście “Johnym Wicku”. Pałam do niego dużą sympatią, ze względu na jego podejście do innych. Wiedziałam, że jest filantropem, ale dziś natknęłam się na informację, że lubi dawać drogie prezenty swoim kaskaderom. Za wynagrodzenie z filmu z serii „John Wick”, podarowal im zegarki Rolexa. Za gażę z filmu „Matrix: Reaktywacja” kupil kaskaderom motocykle Harleya-Davidsona. No przyznajcie, że nie da się go nielubić.

#nostalgia #keanureeves #filmy

Dziș jestem trochę w niedoczasie na #kiedysidzis, więc zostawię to tutaj i słucham Państwa. #nostalgia #tanieczgwiazdami #malgorzataforemniak

https://streamable.com/nctqup

#kiedysidzis to seria, w której chciałam przypomnieć Wam o osobach publicznych z wczesnych lat nowego milenium. O ich zmianie na przełomie lat i o przemijaniu, z jakim mamy do czynienia. Czaem zgadzacie się ze mną bardziej, czasem mniej. Z lekkim obrzydzeniem przedstawiam bohaterki dzisiejszego wpisu. t.A.T.u., czyli duet dwóch młodych dziewczyn, których wizerunek wywołał skandal na miarę współczesnych czasów. Ich debiutancki album opierał się na homoseksualnej relacji, jaka miała łączyć wokalistki. Kultowy koncert na żywo w programie BAR (Polsat, rok 2002) i pocałunek dwóch dziewcząt na wizji pamiętam do dziś. Ich popisowy utwór został wykonany na sam koniec programu, po serii reklam poprzedzających występ - tuż po godzinie 23:00. Podkreślam tutaj, że dziewczyny podczas występu mialy 17 i 18 lat. Przy następnym albumie dziewczyny przyznały, że ich orientacja była tylko akcją marketingową a same nie są lesbijkami.

W lipcu tego roku dziewczyny wróciły z trasą koncertową i jeden z pierwszych występów odbył się na okupowanych terenach Ukrainy. Ha tfu!

#nostalgia #ruskiekurwy #lpg #tatu

Powoli rozkręcam się z brunetkami. Przedstawiam dzisiejszą bohaterkę cyklu #kiedysidzis. Natalia Oreiro: anioł czy diablica? Aktorka podbiła Polskę jako Milagros w telenoweli “Zbuntowany Anioł”. No nie powiem, oglądało się z babcią. W 1997 roku wydała album muzyczny, z którego dwie piosenki bardzo weszły do polskiego mainstreamu. “Cambio Dolor” czyli czołowy utwór do wspomnianego wcześniej serialu. Doskonale pamiętam teledysk i zarzucaną bardzo wysoko kiecunię. “Me Muero de Amor” - ballada o nieszczęśliwej miłości. Leciało na szkolnych dyskotekach. Ehh te pierwsze przytulańce.

Niestety coś się odkleiło pod bujnymi włosami i od dłuższego czasu oficjalnie wspomina o swojej sympatii do Rosji. Nawet dostała paszport od samego Wladimira Wladimirowicza.

W 2022 r. Natalia Oreiro po raz pierwszy odwiedziła Rosję, posługując się paszportem otrzymanym z rąk Władimira Putina. W rozmowie z rosyjską prasą nie kryła radości z ciepłego przyjęcia w kraju, który nazywa swoją "drugą ojczyzną". "Moja dusza stała się jeszcze bardziej rosyjska. Straż graniczna jest dla mnie zawsze bardzo miła" – przyznała z uśmiechem.

#nostalgia #nataliaoreiro #brunetki #telenowela

#muzyka #nostalgia #przemyslenia

Często mówi się, że ludzie miewają swoje "feel-good movies", czyli filmy przy oglądaniu których czują się lepiej. Są takim bezpiecznym portem i gdy czują się źle, to włączają. Mam tak z muzyką The Beatles. Towarzyszy mi od zawsze. Mój pierwszy kontakt z nią, to czasy gdy chodziłem może do pierwszej klasy podstawówki. Włączyłem kasetę, zagrało "Love Me Do" i nagle odkryłem jakiś zupełnie nowy, cudowny świat. Do dziś mam tak, że gdy wydaje mi się, że świat jest zły, obowiązki zbyt ciężkie a życie przytłacza, to odpalam ich muzykę i jest jakby lepiej. Potrafię czytać książki o The Beatles kilka razy i zawsze, gdy do nich wracam czuję się, jakbym witał się z kuplami, których nie widziałem od dawna i za którymi tęskniłem. Mam na półce ich płyty, książki o nich i cały czas gromadzę kolejne.

Na zdjęciu część kolekcji. Całości nie chciało mi się ściągać z półek. To co mam, to nadal zdecydowanie zbyt mało.

#kiedysidzis prezentuje krótką, nostalgiczną opowieść o dziewczynie, której talent aktorski został spłycony do minimum a jej kariera nie nabrała takiego tempa, jakiego można by się spodziewać. Anna Mucha, bo o niej dziś mowa ma sporo głośnych momentów w polskim świecie celebrytów. Ostatnio “zwiększyła swoją powierzchnię erotyczną”, o czym mówi z szerokim uśmiechem. Kobieta z ogromnym dystansem do siebie (początki lat 2000 dla kobiet o rozmiarze większym niż XS były brutalne), wiecznie emanująca seksapilem i zabawna. Pamiętam wow, jakie wywołała jej odważna - jak na polskie realia - sesja do Playboya. Szkoda, że poza mało atrakcyjnymi rolami epozodycznymi nie widziałam jej w ambitniejszych produkcjach.

#funfact na trzecim zdjęciu widzicie kadr z wywiadu z 2006 roku u Kuby Wojewódzkiego. Pokazywał na wizji “otłuszczone plecy” Anny Muchy. Było to nawiązanie do artykułu serwisu plotkarskiego, który pozwolę sobie zacytować poniżej.

Tłuste plecy Muchy Polubiła amerykańskie jedzenie. W sobotę odbyła się uroczysta gala rozdania Wiktorów. Ceremonię poprowadziła Anna Mucha, która specjalnie na tę okazję przyjechała z Ameryki. Patrząc na odsłonięte plecy prezenterki, widzimy, że smakuje jej tamtejsze jedzenie. Trzeba się naprawdę zaniedbać, żeby dorobić się takich wałków tłuszczu na plecach.

Mnie takie rzeczy mocno triggeruja, ale Anna Mucha ma diamentową zbroję na tego typu komentarze.

#nostalgia #annamucha #aktorki

Gry są złe, zniszczą cie!

#gry #komputery #nostalgia #pasjonaciubogiegozartu #heheszki

Lata 90' amigowane..

Pan Wiesio wracający z giełdy ze świeżą dostawą jeszcze ciepłych nowych dyskietek. Zasiada zaraz do rozgrzanej do czerwoności amigi odpala program #piratujo i tak to się pewno kreciło w latach świetlności Amig.

#nostalgia #amiga #retrocomputing

K⁎⁎wa ale bym sie przejechał na tyle takiej H9 z klapą na dachu postawioną pod wlos do kierunku jazdy, tak jak za gówniaka na wycieczkę szkolną się jechało ehhh

Nawet na jednej wycieczce pokazywaliśmy d⁎⁎ę czy faki jadącym za nami smochodom xD

#nostalgia

#gownowpis #motoryzacja #kiedystobylo #przemyslenia

Ludziska, szukając inspiracji do kolejnego odcinka #kiedysidzis, do głowy wpadła mi polska aktorka, która kiedyś bardzo mi się podobała.

Joanna Brodzik, czyli Kasia z serialu "Kasia i Tomek" (imo świetny, sarkastyczny serial z odrobiną pikantnego humoru - to był hit TVN-u na początku Milenium).

To już kolejna Kasia: była Kasia z 13-go Posterunku, Kasia Figura i Kasia Winslet ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Kolejna, tym razem epizodyczna rola w “Nigdy w życiu” nie była już takim hitem.

Jeśli chodzi o sam warsztat aktorski, raczej nie jestem fanką.

W serialu “Magda M” zagrała mocno kwadratową postać, przez co nie byłam związana emocjonalnie z bohaterką.

W zasadzie na tym kończy się moja przygoda z Joasią, bo dalszych produkcji z jej udziałem nie widziałam.

Jako #ciekawostki dodam, że trafiłam na artykuł, w którym wspomina, że w młodości rówieśnicy nazywali ją “Broda” ze względu na jej wąsy - dla bardziej dociekliwych, dodam zdjęcie z gwiazdką w komentarzu.

Jeszcze jedna dygresja. Natknęłam się ostatnio na fragment wywiadu z nią - rajusiu, jak jej się zmieniła barwa głosu.. Bardzo na plus.

#nostalgia #aktorki #seriale

#nostalgia #lata90 #hejto40plus #motoryzacja

Gdy byłem we wczesnych latach podstawówki mój ojciec utrzymywał kontakt ze swoim kumplem, który wyemigrował do USA. Mieszkał w Chicago. Spytał mojego tatę, czy może chciałbym coś dostać ze Stanów. Ojciec pomyślał o jakiejś pocztówce, albo drobiazgu. Gość jednak wpadł na inny pomysł. Zamówił prenumeratę Road & Track i przysyłał je do Polski razem z paczkami dla innego swojego kumpla. Wychodziło tak, że dostawałem cały pakiet 5-6 magazynów. Szczerze, to motoryzacja mnie nigdy nie interesowała ale... te amerykańskie gazety. Kolorowe zdjęcia, rozkładówka samochodu (jak dziewczyny w Playboyu) na środku. Wszyscy kumple się zbiegali, gdy przynosiłem to do szkoły. Okładkę z czarnym, pędzącym Lamborghini pamiętam do dziś. Te gazety nawet pachniały inaczej.

Usłyszałem w samochodzie "How Bad Do U Want Me" - Gagi https://www.youtube.com/watch?v=Nd_M9A5xFlY i dopadło mnie takie lekkie déjà vu.

Coś mi krążyło wokół "Only You" -Yazoo. https://www.youtube.com/watch?v=AsMcT03cSvs

Oba kawałki poszły na "dużym sprzęcie" i wyraźnie słychać podobieństwo padów.

Nie nachalnie, nie plagiat, ale plumkanie ma taką samą barwę i prawie identyczną linię melodyczną.

Przy okazji, przy odsłuchu z bezstratnych źródeł, fajnie słychać przepaść w technice realizacyjnej i nagraniowej pomiędzy 1982 a 2025

#muzyka #nostalgia #heheszki

Dzisiejsze wydanie #kiedysidzis będzie o Kate Winslet. Świat (w tym ja), po raz pierwszy usłyszał i niej w roli Rose z “Titanica”. To był mój ulubiony film dzieciństwa. Dostałam go w prezencie pod choinkę i oglądałam tak często, że taśma z kasety VHS troszku się wytarła. Jej późniejsza, dramatyczna postać w “Zakochany bez pamięci” uplasowała ten tytuł na wysokiej pozycji filmów, do których chętnie wracałabym częściej. Nie mogę nie wspomnieć też o “Lektorze” i kontrowersyjnej roli uwodzicielki/byłej strażniczki SS. Prywatnie wydaje się, że jest mega autentyczną i ciepłą osobą. Nie gwiazdorzy i nie próbuje budować dystansu. Starzeje się naturalnie. Trochę w opozycji do aktualnych trendów Hollywood. No i na plus uśmiech z kącikami ust skierowanymi w dół, trochę jak #smilesinpolish.

#nostalgia #katewinslet #filmy