Fotografia przedstawia Ronalda S. Fudge'a pracownika lotniska, dostarczającego w samych kąpielówkach walizkę z milionem dolarów okupu dla porywczy.

Porwanie samolotu Delta 841: Milion dolarów, kąpielówki i ucieczka do Algierii

Jak pięciu członków Czarnej Armii Wyzwolenia przejęło kontrolę nad samolotem i dokonało jednej z najbardziej zuchwałych ucieczek w historii lotnictwa

31 lipca 1972 roku samolot Douglas DC-8 linii Delta Air Lines wystartował z Detroit w kierunku Miami, z 94 pasażerami i 7 członkami załogi na pokładzie. Lot 841 zapowiadał się jako rutynowa podróż, ale przerodził się w dramat międzynarodowy, który zapisał się w historii lotnictwa.

Terroryści w Biblii

Za porwaniem stali członkowie Black Liberation Army (Czarna Armia Wyzwolenia) – radykalnej grupy walczącej o prawa czarnych. Pięcioro zamachowców, w tym George Wright – uciekinier skazany wcześniej za morderstwo – przemyciło broń pokładową w ukryciu, m.in. w Biblii.

Groźbą zmusili pilotów do lądowania w Miami. Tam uwolniono większość pasażerów. W samolocie pozostali członkowie załogi, a napastnicy przekazali swoje żądania: 1 milion dolarów okupu, jedzenie i papierosy, a także obecność inżyniera pokładowego, który mógłby pilotować samolot w razie potrzeby.

Mężczyzna w kąpielówkach z milionem dolarów

Spełnienie tych żądań należało do Ronalda S. Fudge’a. Zgodnie z instrukcjami porywaczy, musiał podejść do samolotu ubrany jedynie w obcisłe kąpielówki, by udowodnić, że nie jest uzbrojony ani nie współpracuje z FBI. W tej nietypowej roli dostarczył na pokład zarówno okup, jak i zapasy: kanapki z szynką i serem, jabłka, papierosy, a następnie także technika lotniczego.

Po zatankowaniu samolot wystartował w kierunku Algierii, z krótkim postojem w Bostonie.

Algieria i długie cienie dyplomacji

Po dotarciu do Algieru, algierskie władze przejęły samolot i milion dolarów, a załoga została natychmiast uwolniona i odesłana do Stanów Zjednoczonych. Choć wstępnie porywacze zostali zatrzymani, kilka dni później zostali zwolnieni, a pieniądze zwrócono amerykańskiemu rządowi.

Przez lata czterech z porywaczy ukrywało się głównie w Europie. W 1976 roku we Francji zatrzymano cztery osoby związane z uprowadzeniem – dwie kobiety i dwóch mężczyzn. Kobiety otrzymały zawieszone wyroki ze względu na obowiązki rodzicielskie, zaś mężczyźni odsiedzieli kilka lat, po czym zostali zwolnieni.

Piąty porywacz, George Wright dopiero w 2011 roku został namierzony w Portugalii, gdzie żył pod przybraną tożsamością. Mimo amerykańskich próśb o ekstradycję, Portugalia odmówiła jego wydania, powołując się na jego portugalskie obywatelstwo, które udało się w międzyczasie uzyskać i zapisy konstytucyjne zakazujące ekstradycji własnych obywateli. Wedle wszelkich informacji, żyje sobie tam do dzisiaj.

Dziedzictwo zuchwałej ucieczki

Porwanie lotu Delta Flight 841 na zawsze zapisało się w historii jako jeden z najbardziej nietypowych przypadków terroryzmu lotniczego – nie tylko ze względu na polityczne podłoże, lecz także ze względu na surrealistyczny obraz dostarczenia okupu przez półnagiego pracownika lotniska.

#fotohistoria #lotnictwo #historia #ciekawostki

Fotografia przedstawia niemiecką kobietę, cywila, która jest "stawiana do pionu" przez brytyjskiego żołnierza, za śmiech podczas seansu filmu o warunkach w obozach koncentracyjnych.

Nakazano jej ponowne obejrzenie filmu. Przedstawia on warunki panujące w obozach zagłady Buchenwald, oraz Bergen-Belsen. 

Aby dobitniej zrozumieć cóż ją tak rozbawiło, należy dodać kontekst - w komentarzu link do filmu. Umieszczam w tej formie, bo hejto usilnie mi podmienia zdjęcie na film do Youtube jako podstawę wpisu.

Fotografia pochodzi z Londyńskiego Imperial War Museums i została wykonana 30 maja 1945 roku. Z tego miejsca jest również opis.

Czy was również tak rozbawi do łez ten 5 minutowy obraz?

#fotohistoria #historia #ciekawostki

Fotografia przedstawia doktora Johna Brittona, który pokazuje swój rewolwer .357 Magnum. Nosił go przy sobie z obawy o swoje życie, z powodu pracy w klinice aborcyjnej w Pensacoli. Zdjęcie zostało wykonane na dzień przed jego śmiercią.

John Britton był amerykańskim lekarzem, który stał się celem ataków ze strony ekstremistów antyaborcyjnych. Urodził się w 1925 roku. Był lekarzem rodzinnym i pulmonologiem, a w późniejszym okresie życia zaczął wykonywać zabiegi aborcji. W latach 90. podjął pracę w klinice aborcyjnej The Ladies Center w Pensacola na Florydzie – tej samej, w której w 1993 roku inny lekarz, dr David Gunn, został zastrzelony przez antyaborcyjnego ekstremistę Michaela Griffina. Po jego śmierci dr Britton został jednym z niewielu lekarzy gotowych przejąć obowiązki i kontynuować pracę w tej klinice.

Został zamordowany 29 lipca 1994 roku przed wejściem do kliniki w Pensacoli. Towarzyszył mu ochroniarz i były minister James Barrett oraz jego żona June. Atak był brutalny i dokładnie zaplanowany.

Sprawcą był Paul Jennings Hill, były pastor prezbiteriański i znany działacz antyaborcyjny, który wcześniej był widziany z transparentami nawołującymi do przemocy wobec lekarzy dokonujących aborcji. Hill zbliżył się do samochodu dr Brittona i otworzył ogień z karabinu strzelając śmiertelnie do Brittona i Barreta. Żona Barreta została ranna, ale przeżyła atak.

Paul Hill był radykalnym przeciwnikiem aborcji, powiązanym z ruchem Army of God, który w niektórych przypadkach jawnie popierał przemoc wobec lekarzy i pracowników takich klinik. W swoich publicznych wypowiedziach Hill twierdził, że zabijanie lekarzy dokonujących "morderstw na dzieciach" to „usprawiedliwiona egzekucja”, mająca na celu „ratowanie dzieci nienarodzonych”.

Po aresztowaniu Hill nie wyraził skruchy. Podczas procesu sam siebie bronił, twierdząc, że jego czyny były moralnie słuszne. Został skazany na karę śmierci i stracony przez zastrzyk 3 września 2003 roku – był pierwszą osobą w USA straconą za zabójstwo lekarza zajmującego się usuwaniem ciąż.

Morderstwo dr Brittona miało poważne konsekwencje społeczne i polityczne. Wzmogło debatę o bezpieczeństwie pracowników klinik aborcyjnych oraz o granicach wolności słowa i działań w ruchach społecznych. Rząd federalny zaczął intensywniej chronić placówki medyczne oferujące aborcję, m.in. poprzez ustawę FACE (Freedom of Access to Clinic Entrances Act).

#fotohistoria #ciekawostki

Valerie Banks była jedyną uczennicą, która pojawiła się na lekcji geografii w liceum South Boston w 1974 roku w pierwszym dniu w którym czarnoskórzy uzyskali dostęp do szkół dla białych. Czyli rzecz o tym, że segregacja rasowa to nadal problem.

Chociaż Boston leży na północy Stanów Zjednoczonych – regionie tradycyjnie postrzeganym jako bardziej postępowy w kwestii ras – to przez dekady borykał się z głęboko zakorzenioną segregacją rasową, zwłaszcza w systemie edukacyjnym. W drugiej połowie XX wieku bostońskie szkoły były de facto segregowane – mimo że de jure (prawnie) została uznana za niekonstytucyjną przez Sąd Najwyższy. Biała ludność miasta broniła „dzielnicowych szkół”, co w praktyce utrzymywało nierówności i brak integracji.

W 1974 roku sąd federalny nakazał zastosowanie tak zwanego „busingu” – przewożenia uczniów z różnych dzielnic do szkół w innych częściach miasta w celu wyrównania szans edukacyjnych i zintegrowania uczniów. 

Wprowadzenie busingu spotkało się z ogromnym oporem, zwłaszcza wśród białych mieszkańców dzielnic takich jak South Boston. Doszło do zamieszek, protestów i przemocy. Dzieci afroamerykańskie były często zastraszane lub atakowane podczas dojazdu do „białych” szkół.

------------------

Valerie Banks była jedną z czarnoskórych uczennic, które jako pierwsze zostały przewiezione autobusem do jednej z białych szkół w ramach integracyjnego programu busingu w Bostonie. Miała zaledwie kilkanaście lat, kiedy stała się symboliczną postacią tego burzliwego okresu.

Każdego dnia, jadąc autobusem do szkoły, Valerie musiała mierzyć się z wrogością – nie tylko ze strony dorosłych mieszkańców, którzy stali na trasie autobusu i obrzucali dzieci wyzwiskami czy przedmiotami, ale także ze strony białych uczniów w samej szkole. Mimo strachu i traumy, Valerie nie zrezygnowała z nauki – wykazała się niezwykłą determinacją i siłą, walcząc o swoje prawo do równej edukacji.

Jej historia została nagłośniona przez media i dokumentalistów, a Valerie Banks stała się jednym z symboli młodego pokolenia Afroamerykanów, które w latach 70. walczyło z codziennym rasizmem i systemową niesprawiedliwością – nie poprzez protesty uliczne, ale poprzez codzienne, ciche akty odwagi.

--------------------

Debata o „busingu” była często maskaradą – narzędziem do wyrażenia oporu wobec integracji bez wprost deklarowania rasizmu. W rzeczywistości busing był skuteczną strategią sądową na rzecz równych szans edukacyjnych. Jednak społeczno‑polityczny nacisk na ochronę tzw. „szkół dzielnicowych” doprowadził do wycofania się z tych działań, co przyczyniło się do ponownej segregacji w szkołach.

Czy ostatecznie coś się zmieniło? Otóż niestety nie.

Segregacja szkolna nadal występuje w Bostonie, choć nie w formie prawnie usankcjonowanej. Obecnie ma ona charakter wynikający z warunków społecznych, ekonomicznych i mieszkaniowych, a nie z oficjalnych przepisów.

Tylko ok. 13% uczniów szkół publicznych w Bostonie to uczniowie biali, mimo że biali stanowią w tym mieście aż 80% populacji.

Podsumowując, jedyne co się zmieniło to to, że czarnoskórzy w ogóle są dopuszczani do szkół "typowo białych", ale w stopniu skrajnie niewielkim, dopuszczając tylko wybrane jednostki. Udział w białych uczelniach wynosi zazwyczaj 5–10%.

Co ciekawe, segregacja nie odnosi się do Latynosów i Azjatów. Ci mają swobodny dostęp i w najbardziej prestiżowych szkołach. Przykład topowej Eliot K–8 School z ok. 60 % białych uczniów – reszta to głównie latynosi i Azjaci, ale udział czarnych jest symboliczny, na poziomie 2-5%.

#fotohistoria - tago do obserwowania/blokowania

#historia

#ciekawostki

Dzisiaj zdjęcie z Groznego, z I Wojny Czeczeńskiej, autorstwa Erica Bouveta.

Najpierw oddam głos samemu autorowi:

Podczas pierwszego konfliktu czeczeńskiego (1995-1996) odbyłem pięć podróży do Groznego, ale tym razem Plac Minutka, strategiczny punkt dostępu do stolicy był nie do poznania. Wszystko zostało zrównane z ziemią. Dopiero przybyłem, a to było pierwsze zdjęcie, jakie wykonałem. Kobieta została zmuszona do ucieczki, gdy Rosjanie wysadzili wszystkie budynki w okolicy, aby czeczeńscy bojownicy nie mogli wrócić i się tam ukryć. Jej mąż i dwaj synowie nie żyli. Wszystko, co miała, to zdjęcie męża i dwa dywany.

Są miejsca, których Rosja po upadku Związku Radzieckiego nie chciała odpuścić. Jednym z nich była Czeczenia. 

Czeczeni dążyli do swojej niepodległości w zdecydowanie trudniejszych warunkach. Licząc na przychylność Jelcyna, wspomogli i poparli zamach stanu, który wyniósł go do władzy. To jednak właśnie Jelcyn okazał się tym, który za wszelką cenę nie chciał pozwolić, aby Czeczenia oderwała się od Rosji.

Po ogłoszeniu niepodległości trwający 3 lata stan wyjątkowy zakończył się 11 grudnia 1994 roku wkroczeniem ruskich wojsk.

Ponad 100 000 ofiar śmiertelnych. 500 000 ludzi w czasie wojny musiało opuścić swoje domy. Na domiar złego sytuacja polityczna i gospodarcza tego quasi-niepodległego państwa była nie do pozazdroszczenia. Gigantyczne problemy ekonomiczne. Brak wsparcia z zewnątrz. Asłan Maschadow, od 1997 roku formalnie prezydent, dysponował jedynie iluzoryczną władzą nad terenami innymi niż stolica. Na pozostałych obszarach rządzili się watażkowie, którzy znaleźli sobie kontrowersyjne źródło dochodu: porwania dla okupu.

A po pierwszej wojnie, przyszła druga, lecz nie będę tutaj opisywał całej historii Czeczenii, jedynie moment wykonania fotografii.

Liczba udowodnionych zbrodni wojennych jest wręcz porażająca. Ruskie okrucieństwo tylko potęgował fakt, że Czeczeni nie mogąc walczyć jak równy z równym, uciekali się do ataków terrorystycznych. Przez to niestety orkom puściły całkowicie jakiekolwiek hamulce.

Ot po prostu dorzucę jeszcze jeden cytat, masakra w Samaszkach:

Sytuacja mieszkańców wsi stała się dramatyczna, bowiem w rzeczywistości nie przetrzymywali oni broni ani nie ukrywali bojowników. Te fakty nie przekonały Rosjan, którzy w liczbie 350 żołnierzy o godzinie 15:45 przystąpili do ataku opanowując wieś do godziny 19:00. Po rozprawieniu się z dziesięcioosobowym oddziałem samoobrony mieszkańców żołnierze przeszli do metodycznego „oczyszczania” wsi. Kulminacją rajdu na Samaszki były wydarzenia z 8 kwietnia 1995. Żołnierze rosyjskiego MSW (MWD) rozpoczęli wówczas przeszukania domostw mieszkańców wsi, dokonując licznych egzekucji i podpaleń. Amnesty International podaje, że zginęło wówczas 250 cywili, w tym wiele kobiet i dzieci. Winę Rosjan potęguje ponadto fakt, że aż do 10 kwietnia 1995 nie wpuszczali oni do Samaszek lekarzy i przedstawicieli Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, w rezultacie czego wielu rannych zmarło. Ofiary znalezione w masowych grobach posiadały liczne ślady okrutnych tortur.

Zapraszam oczywiście do dyskusji.

W następnym wpisie wylądujemy tymczasowo w mniej krwawym miejscu, bo historia to nie tylko tragedie, ale również i wielkie pozytywne wydarzenia.

#fotohistoria - tag do obserwowania/blokowania

#historia

Dzień dobry, z tej strony @bojowonastawionaowca , mamy niedzielę 15 czerwca 2025 roku, minęła 20:00, to siódme wydanie #hejtonews , zapraszam!

Świat:

1. Izrael i Iran kontynuują wzajemne bombardowania. W Izraelu od początku ostrzału zginęło łącznie przynajmniej 13 osób, zaś w Iranie liczba zmarłych przekracza 100 osób. Obie strony nie zamierzają póki co rezygnować z wzajemnych ataków.
   

2. Nigeria: ponad 100 osób zginęło w ataku napastników w wiosce Yelewata w stanie Benue. Atak miał miejsce w nocy z piątku na sobotę. Wioska znajduje się w rejonie, gdzie zderzają się ze sobą wpływy muzułmańskiej północy kraju oraz chrześcijańskiego południa. W ostatnim miesiącu w tym samym stanie doszło do zabicia przynajmniej 42 osób przez domniemanych pasterzy w serii ataków na kilka wiosek.
   

3. Indie: śmigłowiec przewożący hinduskich pielgrzymów rozbił się w stanie Uttarakhand w Himalajach. Na pokładzie było 7 osób, wszystkie poniosły śmierć. Śmigłowiec kierował się do miejscowości Guptkashi, jednakże podczas 10-minutowej podróży uderzył w ziemię o godzinie 5:30 czasu lokalnego. Najprawdopodobniej powodem katastrofy były słabe warunki pogodowe.
   

4. Gwinea: wojskowa junta ustanowiła instytucję odpowiedzialną za przeprowadzenie referendum konstytucyjnego we wrześniu oraz wyborów prezydenckich w grudniu tego roku. Zamach stanu w tym kraju miał miejsce w 2021 roku, a sprawujący władzę generał Mamadi Doumbouya obiecał rok później rozpoczęcie procesu powrotu do demokracji na początku 2025 roku. W obliczu rozwiązania przez wojsko ponad 50 partii politycznych w zeszłym roku trudno jednak zakładać, by wojsko umożliwiło pełną demokratyzację państwa.
   

5. USA: ulicami Waszyngtonu przeszła defilada wojskowa dla uczczenia 250-lecia amerykańskiej armii. Donald Trump, który tego samego dnia obchodził swoje 79 urodziny, obserwował ponad 6 tys. żołnierzy oraz 128 czołgów przemierzających stolicą kraju. Na koniec parady stwierdził, że to czas by Ameryka świętowała swoje zwycięstwa, tak jak robi to każdy kraj na świecie.
   

6. Francja: były prezydent kraju Nicolas Sarkozy został pozbawiony najwyższego francuskiego odznaczenia, Legii Honorowej. Jest to następstwem wyroku skazującego byłego przywódcę za korupcję i handel wpływami w latach 2007-2012 na trzy lata więzienia, z czego dwa lata w zawieszeniu. Jest to drugi przypadek odebrania tego odznaczenia byłemu przywódcy kraju — pierwszym był marszałek Philippe Petain w 1945 za zdradę stanu i współpracę z nazistowskimi Niemcami.
   

Polska:

1. Robert Kubica w zespole AF Corse wraz z dwójką innych kierowców wygrali 24-godzinny wyścig Le Mans w najwyższej klasie samochodów Hypercar. Z kolei w drugiej klasie LMP2 zwyciężył polski zespół Inter Europol Competition, za którego kierownicą siedział m.in. Kuba Śmiechowski.
   

2. Konsul honorowy Polski w Izraelu chce zorganizować wyjazd Polaków z tego kraju w związku z odwetowymi atakami Iranu. W związku z tym, że to inicjatywa prywatna, koszty każdy ponosiłby indywidualnie. MSZ rozważa, czy zorganizować ewakuację na swój koszt. Na ten moment wydało oświadczenie, w którym odradza podróże do Iranu oraz poleca opuszczenie jego terytorium.
   

Hejto:

1. @Belzebub pod wpisem o kwiatach polnych zebrał wszystkie 5 kobiet na hejto — tak, mamy tutaj aż tyle kobiet!
   

2. @bartek555 parkował — i uwaga, to się nakamerowało !
   

3. @enron zakończył serię papatonów - 42 sztuki w 42 dni. Ten człowiek jest niemożliwy, a on dalej biega! Głębokie ukłony szacunku od całej redakcji!
   

4. A @EmPfLiX przebiegł w sumie 1800 schodów w górę i w dół. Dlaczego? Bo miał taki cel. Redakcja nie wnika, ma tylko nadzieję, że gdzieś to go doprowadziło
   

5. Klub dyskusyjny Kawiarenki #zafirewallem — to już szósta edycja, tym razem koledzy i koleżanki biorą na warsztat Obcego Alberta Camusa
   

6. @Kaligula_Minus staje się Kaligulą_Plus - dba o siebie, szanuje swoje granice, generalnie zaczyna żyć w zgodzie z samą sobą. Nigdy nie jest na to za późno, gratulacje
   

--------------------

Reklama ze znakiem Quality Content

Tag #fotohistoria by @onpanopticon

Druga część polecajek aplikacji by @WujekAlien

Wschód Słońca z Pilska by @u-xrb73

Mrówki z oczami na patykach by @Onestone

--------------------

Kącik okolicznościowy: @Z_buta_za_horyzont zaoferował się do nagrania części #hejtonews , wypatrujcie linku w komentarzach

Najlepsze życzenia dla @green-greq oraz Jego wybranki serca z okazji piątkowego ślubu!

Dziękuję za uwagę, to było dzisiejsze wydanie #hejtonews , do zobaczenia jutro o 20!

#wiadomosciswiat #wiadomoscipolska #polityka

#owcacontent <- do blokowania moich wpisów

Zdjęcie przedstawia panią Leni Riefenstahl. Nazistowską reżyserkę, nie tylko szczodrze finansowaną do kręcenia propagandówek, ale i stosunkowo dobrą znajomą samego Hitlera.

To na co patrzy Riefenstahl, to rozstrzelanie Żydów w Końskich, 12 września 1939 r. Według zeznań świadków, sama poprosiła o "pozbycie się Żydów z tego miejsca", jednakże z wyrazu twarzy można wnioskować, że nie o takie pozbycie się mogło jej chodzić.

Owa kobieta po Wojnie nadal była stosunkowo popularna i wzbudzała wiele kontrowersji. Zdjęcie to często było stawiane w kontrze do jej słów. Uważała, że ona nic nie wiedziała. Naród Niemiecki został oszukany przez Hitlera i nikt nie wiedział o tym jakie ludobójstwa przeprowadzają naziści.

Dla mnie jest ona pewnym symbolem i przykładem. Całej nomen omen rzeszy Niemców, którzy bez żadnych ogródek i kłamstwem odcięli się od nazistowskiej przeszłości. Zasłonięcie się niewiedzą i nieświadomością, oszukaniem i popełnieniem błędu. Popularnym było nazywaniem samych siebie "naiwnymi, ale nie głupimi".

Dożyła w spokoju i dostatku aż do 101 lat i zmarła dopiero w 2003 roku. Jako wesoła staruszka, która wydatnie pomogła Adolfowi zarówno dorwać się do władzy, jak i się przy niej utrzymać. Będąc częścią sprawnego aparatu propagandy. Taka nieco bardziej evil holecka.

Wracając do samej fotografii. Mnie w niej ujmują również inne twarze. Zwłaszcza nieznanego młodego żołnierza po lewej stronie. Ewidentnie zszokowany, zasmucony, przerażony. Jego twarz jest naszą twarzą. Ludzi, którzy mogą się znaleźć w podobnym miejscu - nie mając wyboru, bo to jego "naród wybrał" mu los. Nie potrzeba nawet konfliktu aż tak dużego i tak odgórnie nakierowanego na eksterminację, żeby zostać uwikłanym w wiele takich chwil wśród socjopatycznych kamratów, rozpasanych i zwolnionych z wszelkich społecznych konwenansów i norm.

Będę co jakiś czas wrzucał #fotohistoria - wszak ten tag powstały dawno dawno temu na innym podobnym serwisie, jest mojego autorstwa, to może po latach sobie wrócę do tego. Z czasem bardzo zaśmiecili ideę jaka mi przyświecała, więc porzuciłem.

Nie chcę aby to były tylko suche zdjęcia, suche ciekawostki, zdjęcia bez kontekstu, ale głównie przyczynek do przemyśleń czy dyskusji. Jako że nie jestem historykiem, to każde uzupełnienie, każde dopowiedzenie, sprostowanie nieścisłości - mile widziane. Choć staram się unikać fotografii nie mających rzetelnego potwierdzenia i ugruntowania historycznego.

#historia #ciekawostki

Freddie Mercury wspólnie nocuje ze swoimi najbliższymi przyjaciółmi.

#fotohistoria

Gabriele Galimberti - Toy Series

Przez ponad dwa lata odwiedziłem ponad 50 krajów i stworzyłem kolorowe zdjęcia chłopców i dziewcząt w ich domach i sąsiedztwach z ich najcenniejszymi posiadłościami: zabawkami. Od Teksasu po Indie, od Malawi po Chiny, Islandię, Maroko i Fidżi, uchwyciłem spontaniczną i naturalną radość, która łączy dzieci mimo ich różnorodnych pochodzeń. Niezależnie od tego, czy dziecko ma prawdziwą flotę miniaturowych samochodzików, czy jedną pluszową małpkę, duma, jaką z nich czerpią, jest wzruszająca, zabawna i dająca do myślenia.

https://www.gabrielegalimberti.com/toy-stories/

#fotografia #historiajednejfotografii #fotohistoria #reportaz #zabawki #dzieci

Unikatowe zdjęcie sterowca "Graf Zeppelin" lecącego nad Kościółem Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, 1929 r.

trochę danych o "Graf Zeppelin"

liczba godzin w powietrzu: 17,177

łączny dystans lotów: 1.7 milliona km

zezłomowany w 1940 r.

#fotohistoria #historia #gdansk #ciekawostki

Na zdjęciu widnieje kamienny lew usytuowany przed ratuszem w Olsztynku. Posąg pierwotnie znajdował się w parku mieszczącym się tuż przy mauzoleum Tannenberg, gdzie w roku 1934 spoczął marszałek Paul von Hindenburg. Statua lwa miała upamiętniać niemieckich żołnierzy poległych podczas I wojny światowej, a konkretnie w zwycięskim starciu z siłami rosyjskimi, które to starcie miało miejsce w tym regionie w roku 1914. Pod koniec wojny mauzoleum zniszczyli sami Niemcy, lewek zaś został oszczędzony i w pewnym momencie trafił do koszar w Kętrzynie. W roku 1994 przeniesiono go w obecne miejsce.

#rzezba #necrobook #fotohistoria

Warszawa 1972r.

Tramwajowa reklama sztucznych choinek

#ciekawostki #warszawa #fotohistoria

Not hehe

#fotohistoria #heheszki