#zwiazki

34
1868
jajkosadzone

Odpowiedz w stylu domysl sie albo znamy sie tyle lat i nie wiesz, nie sa pomocne

Sauronus

U mnie nie działa. Zawsze jest "nie wiem. No nie wiem, nie mam pojęcia" a potem "ale powiedz mi już, nie wytrzymam tego czekania!".

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

nbzwdsdzbcps

@festiwal_otwartego_parasola W sumie kupno chleba w niczym nie przeszkadza.

viollu

A wystarczyło odpisać coś o bułeczkach...

bori

@festiwal_otwartego_parasola Nieumiejętny bajerant, mógł odpisać o jej bułeczkach i jego paróweczce

Zaloguj się aby komentować

wombatDaiquiri

@Sweet_acc_pr0sa a gdyby się miało skończyć tak samo - to mimo wszystko chce Ci się?

bartek555

Czyli w mezczyznie jednak bylo lepiej?

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Wczoraj byłem z koleżanką na kolacji. Widzieliśmy się 3 raz w życiu, sprawę opisywałem. Jakieś 2 tygodnie temu przy okazji rozmowy o jakichś relacjach damsko-męskich dała mi do zrozumienia, że my to relacja koleżeńska. No i okej, chujz tym. Mówię wyjdę z nią raz na tę kolację i trochę wyciszę ten kontakt. Na razie przyjaciółką moją nie będzie, nie jest to tak naturalnie zbudowana relacja, ale dalsza koleżanka. No generalnie ostatnio bardzo dużo gadaliśmy. Jak ją zacząłem traktować na większym luzie, to jakoś zaczęła częściej się do mnie odzywać.


Wczoraj przed spotkaniem napisała mi "chce ci coś powiedzieć, ale się trochę boję xd". Finalnie miało mnie to nastraszyć chyba, a dostałem przed spotkaniem pudełko z jej własnoręcznie wypieczonymi babeczkami. Chociaż ogólnie c⁎⁎j wie. Potem coś tam dużo gadaliśmy i nawinął się temat kumpla i jego relacji z jedną laską (push-pull i nie wie czy to koleżeństwo czy na serio), to mówiła, że u kobiet to się różnie dzieje i się zmienia, lub mówią jedno, robią drugie.


No i ja powiem wam tak. Ja jestem prosty chłop. Jak się z kimś spotkałem te 2 razy, po tym jak spotkaliśmy się na wspólnej imprezie (rodiznnej, to rodzina mojego kumpla żony), to do mnie tak nie dociera, że baba buduje se friendzone. No ale dobra, to już nic. Ale takie typu prezenty to dla mnie zawsze był sygnał. A tu pewnie typowy friendzone xD i jak z tego wyjść, jak ona utrzymuje kontakt? Przecież jak teraz będę ghostować, to ona się poczuje tak, jakby straciła ziomka xD A u mnie problem taki, że mi nawet się spodobała, fajna jest.


Wiecie jaki jest mój "problem"? Że mnie ludzie (laski) po prostu lubią. Wiem, że mój wizerunek na hejto jest jaki jest, ale to taki "dark side", bo ogólnie pracuję z ludźmi i mało kto mnie w realu nie lubi i nie dyskutuję na takie tematy jak tu. Jestem 180 stopni inną osobą i ludzie by ochujeli widząc, co tu piszę, ale to takie moje alter ego jest i nie zależy mi na wizerunku na hejto.


Chodzi o to, że gro facetów ma tak, że się spotyka. I albo wyjdzie albo kontakt się urywa. Nie ma nic po środku. Ja się tez spotykałem po rozstaniu z kimś, kto czegoś chciał, więc nie jest tak, że zawsze kończy się w ten sposób. Nawet kończyło się seksem. Ale mam drugi raz w ciągu roku sytuację, że zamiast urwania kontaktu, typiara chce się ze mną po prostu kumplować bo mnie polubiła XD


Ogólnie wolałbym chyba być zero-jedynkowy w takich sprawach i wóz albo przewóz, ale że jestem nadpobudliwym ekstrawertykiem, gadułą, to po prostu te baby chcą mieć ze mną kontakt żeby se popierdolić o głupotach.


#zwiazki #randkujzhejto #logikarozowychpaskow

peposlav

powiedz jej, że lubisz pis i konfederosję i problem sam się rozwiąże XD podeślij jej swój profil na hejto i sama ucieknie

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Mam taką dobrą kumpelę. Super z niej koleżanka, do rany przyłóż. Obserwując jednak jej życie miłosne stwierdziłem, że ma lęk przed bliskością. Potrafi w kimś się zauroczyć i z kimś randkować, a jak zrobi się poważnie, to się wycofuje. Skąd wiem? Jak odnowiliśmy kontakt, to przez randkowanie. I przekonałem się na własnej skórze. Ale z biegiem czasu doszedłem do wniosku, że w ogóle byśmy do siebie nie pasowali i byśmy się zagryźli, mimo to bardzo ją polubiłem i pogadaliśmy sobie szczerze, że zależy nam na tej kumpelskiej relacji. I super.


Ale potem zaobserwowałem ten sam schemat u niej, jak spotykała się z kimś innym. A na końcu padło na mojego przyjaciela, , którego z nią zapoznałem przy okazji wspólnej imprezy. No i chłopak przeżywa, bo to z gatunku tych, co lubią kogoś na stałe. A ona robi typowy push-pull i nie umie się zdecydować. Mi nie przeszkadza, że rok temu się spotykaliśmy, bo seksu nie było, ale wyszła fajna relacja koleżeńska. Ogólnie same plusy - dwa ziomki razem. Ogólnie mój przyjaciel jest pod względem budowania relacji podobny do mnie - tylko te na dobre i na złe i na serio. Ogólnie bardzo zasadowy gość.


Tak sobie kręciłem z niej bekę w myślach (d⁎⁎y swoim nie obrabiam na forum), że niedojrzała, aż doszedłem do wniosku, że ja k⁎⁎wa mam to samo. Za każdym razem jak się z kimś spotykam, to nie chcę się zbliżać. Boję się po prostu. Każde inne wyzwanie w życiu nie jest dla mnie problemem. Pracuję w handlu B2B, czuję ludzi nie zawaham się dać sobie z kimś w mordę, ogólnie nie jestem lękliwy. Poza tą rzeczą.


Jestem super w nawiązywaniu relacji, umiem randkować, no i to na tyle. Dalej nie potrafię zrobić kroku w przód. Dlaczego? 6 lat związku, który miał być na stałe, skończył się tak, że osoba, za którą dałbym sobie uciąć rękę, okropnie mnie skrzywdziła i zostawiła samego po ciężkiej operacji i problemach w pracy. Finalnie ze wszystkiego wyszedłem (fizycznie też, ćwiczę na siłce itd) i jestem silny jak nigdy - ale jak widać mam blizny


Powiem więcej - jak był seks po rozstaniu, to z kimś, z kim nie wiązałem żadnej przyszłości, ale byłem tej osoby ciekawy. No trochę bez emocji, ale było spoko. Natomiast gdybym teraz miał uprawiać seks z kimś, w kim bym się zauorczył, to może nawet gówniarsko w nerwach by nie dygnął. Po prostu blokada przed nawiązaniem bliskiej relacji i takiej realnej czułości. Chyba wolę być sam.


I tak sobie kminię teraz przy popołudniowej kawie. Co nas łączy z moją kumpelą na tle tego przypadku? No bingo. Ona była też w związku, lat 5, który miał burzliwe rozstanie i sporo traum.


To teraz zamiast ją oceniać, mogę sobie z nią zbić pionę i wypić z gwinta flaszkę na spółę.


#zwiazki #randkujzhejto #logikarozowychpaskow #gownowpis

Zaloguj się aby komentować

Chciałbym znowu być czyiś. Dziewczyny, może chłopca, w sumie to nie mam jakichś konkretnych preferencji ani wymagań. Jeśli ktoś byłby zainteresowany, to ugułem (według kilku moich przyjaciółek i znajomych) jestem dobrym materiałem na żonę.

Kto w ogóle się zajmuje swataniem? Bo pamiętam, że któraś z Pań (tych u władzy) to robiła, tylko zapomniałem, która. Ładnie proszę o pomoc

#hejtoswatki #zwiazki

Zjedzon

@PanNiepoprawny jeju gdzie?

bejonse

@Zjedzon ile lat i ulubiony majonez?

Zjedzon

@bejonse 20 lat, jak dają to jem.

bejonse

@Zjedzon a to fujka gen z

sireplama

@Zjedzon no dobra... Ładny jesteś? Lubisz sprzątać?

Zaloguj się aby komentować

koszotorobur

@SierotaChaosu - nigdy nie jest za późno.

Byk

Wtedy ja odkrywam swoją

Tylko jedna nie uciekła...

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Słuchajcie mam taką akcję. Poznałem na weselu jedną laskę. Ogólnie rodzina panny młodej.


Gadaliśmy trochę, spotkaliśmy się raz i było spoko. Ogólnie laska mieszkała kilkaset km stąd, była na weekendy, teraz wróciła na stałe w moje rejony.


Podczas jednej z rozmów na mess powiedziała mi, że traktuje mnie po prostu jako kumpla, bo ona musi mieć "wow" i że my jesteśmy ziomki. Generalnie odpowiedziałem jej, że ja nigdy nie zaczynam znajomości od nastawienia się na coś i nigdy nie wiem czy kogoś chce traktować jako koleżankę, czy coś więcej, ale skoro tak stawia sprawę jasno, to okej. W międzyczasie mieliśmy zgadać się na kolację (XD).


Ogólnie zacząłem ją traktować trochę mniej przymilająco, ale przy tym byłęm bardzo luźny i teraz ona bardzo dużo do mnie pisze, jak coś gotuje to mówi, że mnie zaprosi (XD), ostatnio jak coś tam jej opowiadałem to mi powiedziała, że jestem super chłop. No ogólnie to pisze do mnie często ostatnio, po tej sytuacji. No i finalnie w przyszłym tygodniu mamy iść na tę kolację.


Nie chcę być traktowany w kategorii friendzonu lub "kolegi geja", więc teraz myślę, jak się z tego urwać, bo laska nawet mi się spodobała, ale na siłę koleżanek nie szukam. Chociaż jej zachowanie to takie trochę dziwne jest, a kobiety nie są zbyt stabilne jeśli chodzi o swoje zdanie.


Myślę, żeby po prostu tam iść, fajnie spędzić czas, a potem trochę zacząć delikatnie ucinać ten kontakt i nie go urwać, ale ograniczyć do tego, żeby popisać raz na np 2 tygodnie w kategorii "co tam słychać". Nawet jeszcze kiedyś można tam wyjść, tym bardziej, że jej rodzina to moi przyjaciele, więc okazja będzie.


Mam jednak wrażenie, że wtedy dostanę pytanie co jest nie tak, albo coś w ten deseń. I żeby nie było - nie mam parcia na tę znajomość, ale moja męska duma nie pozwala mi powiedzieć "tak, traktowałem cię jako dziewczynę z którą spotyka się, by lepiej poznać", bo nie chcę wyjść na spermiarza, a z drugiej strony, chcę sobie ten kontakt zachować, bo spoko z niej dziewczyna i naprawdę mogę się z nią kumplować, ale wtedy muszę bardziej przywyknąć, by się nie wkręcić i go serio ograniczyć trochę. Chcę wyjść z tego z twarzą, nie bezpośrednio, ale żeby to było takie naturalne przejście w koleżeńską znajomość. Obawiam się, że przy większej częstotliwości bym się wkręcił. Tym bardziej, że jestem od roku singlem po 6 letnim związku i bliskości drugiej osoby trochę brakuje, a ona nawet w moim typie.


No chyba, że laska zmieni zdanie, bo widzieliśmy się 1 na 1 raptem raz i poza pisaniem to niewiele, a ostatnio jest bardziej zaangażowana w rozmowę, no ale ja jestem za stary na podchody.


#zwiazki #randkujzhejto #logikarozowychpaskow

100mph

Na moj gust to nie pilka nozna i taktyka nie ma tu najmniejszego znaczenia. W Twoim przypadku przede wszystkim powinienes jednak unikac tematow politycznych bo sie na Tobie za szybko pozna i urwie kontakt xD

Lopez_

@100mph Moje poglądy są wszystkim powszechnie znane. Moje pokolenie natomiast nie jest tak upartyjnione jak twoje i każdy ma to w dupie, ponieważ w towarzystwie trzymam je w kieszeni.

100mph

@Lopez_ Czej. Twoje poglady sa powszechnie znane bo trzymasz je w kieszeni? xD

Kronos

Wygląda jakby cię trzymała w rezerwie.

Zaloguj się aby komentować

CoryTrevor

Swoją drogą trzeba mieć łeb by wymyślić taki tytuł

Zaloguj się aby komentować

PanNiepoprawny

No jprdl, co to tak rozciągnęło?

Zaloguj się aby komentować

voy.Wu

miłość w czasach popkultury to bardziej do chlania wódy po rozstaniu i jaraniu jointów na przystanku marząc o życiu w dalekich krainach

voy.Wu

@radidadi https://youtu.be/PHkdPRqP1H8?si=5S0P9yOfwQJzwn_l


eh, chciałoby się znowu być młodym, tak się znowu rozstać i łazić ciągle pijanym ze szczerą depresją

AndrzejZupa

Panie, to słuchania do 5tej nad ranem! 😀

fisti

@radidadi mmmmm mezzanine :)

Zaloguj się aby komentować

Z okazji Walentynek miałem wrzucić swój stary tekst o tym, jak może wyglądać miłość w przyszłości bazując na różnych dziełach kultury, jednakże jest już leciwy i nie jestem z niego zadowolony na tyle, by o nim przypominać. Nie miałem czasu na jego odświeżenie, dlatego ograniczyłem się do rozważań. Wyszedł z tego trochę taki strumień świadomości długi na ponad dwie strony A4. :')


Często trafiam na artykuły i posty zwykłych użytkowników Internetu na temat trapiącej ich samotności oraz problemach ze znalezieniem odpowiedniej osoby do związku. Teoretycznie Internet ułatwił poznawanie ludzi - sam poznałem obie moje byłe partnerki przez internet, tak samo wszystkie moje dorosłe znajomości miały swój początek w Internecie właśnie i dopiero po jakimś czasie przeniosły się do rzeczywistości. Oczywiście nie liczę pracy i studiów, ponieważ te znajomości nie wykraczają poza mury uczelni czy biura. Z drugiej strony jaki miałem wybór, jeśli w najbliższym otoczeniu nie potrafiłem znaleźć „odpowiadających mi osób”?


Czy to jest normalne? Powoli staje się nową normalnością i coraz mniej osób dziwi się, gdy słyszy, że ktoś ma zamiar spotkać się z osobą poznaną w Internecie. To tyczy się też randkowania i przyznam szczerze, że mnie to niepokoi. W tym temacie też pojawia się wiele narzekających postów z „obu stron”: kobiety ubolewają, że trudno jest poznać przyzwoitego mężczyznę, mężczyźni ubolewają, że trudno jest poznać przyzwoitą kobietę, a prym wiodą narzekania na apki randkowe.


Ponownie teoretycznie Internet powinien ułatwić sprawę - jako osoba, która uwielbia przesiadywać w domu i stresuje się poznawaniem nowych osób, cieszę się, że również w teorii otrzymałem możliwość poznania podobnych mi osób, których normalnie pewnie nigdy nie poznałbym, bo przecież siedzimy w swoich domach. : D


Tylko że to teoria. 


W praktyce coraz częściej widzę nawoływania, by olać apki randkowe i spróbować poznać kogoś na żywo. I kurczę, poniekąd się z tym zgadzam. 


Osobiście nie mam złych doświadczeń z apkami randkowymi. Jednocześnie nie uważam, żeby były dla mnie. Zbyt bardzo psują moją romantyczną wizję poznania drugiej osoby w środowisku, hmm, naturalnym dla tej osoby. Na przykład w klimatycznej kawiarni, bibliotece czy gdziekolwiek indziej, gdzie mógłbym trafić na tę „pasującą osobę”. Dla kogoś innego mogłoby to być spotkanie o poranku na szczycie wymagającej góry czy na koncercie ulubionej kapeli metalowej. Gdzie można by zobaczyć, jak się zachowuje, jaką ma mowę ciała, ba, nawet usłyszeć barwę głosu (rzecz dla mnie niezwykle ważna) - każdy ma inne rzeczy, na które zwraca uwagę. I dopiero wtedy podjąć decyzję, czy podejść do takiej osoby. (co nie oznacza, że sam zdecydowałbym się na zagadanie xD)


W apkach randkowych tego brakuje. Jasne, można zobaczyć zdjęcia z tych „naturalnych środowisk”, można przeczytać opis przedstawiający osobę, można zobaczyć wybrane preferencje i inne ważne rzeczy, jak chociażby chęć posiadania dzieci czy stosunek do różnych używek. Jednak to „statyczny obraz”, w dodatku wykreowany przez tę osobę, a czasem nawet podrasowany, żeby wypaść lepiej. Coś, co najczęściej można poniekąd zweryfikować na żywo (wzrost, waga czy cokolwiek innego). 


Podawanym przez niektórych problemem są także rosnące wymagania wobec potencjalnych partnerów. Niedawno przeczytałem artykuł, w którym niejako autor obwiniał mężczyzn, że nie spełniają tych wymagań, bo na przykład kobieta z wyższym wykształceniem nie chce mężczyzny z niższym od niej wykształceniem, a jest mniej mężczyzn po studiach niż kobiet. Trochę mnie to oburzyło (jak zresztą jakiekolwiek wojenki i obwinianie drugiej płci, nie tylko męskiej, ale też żeńskiej), ponieważ jeśli bym usłyszał, że na znalezienie fajnej partnerki mogę liczyć wyłącznie po spełnieniu określonych wymagań, to pewnie bym odpuścił zamiast gonić króliczka. A jako nastolatek byłem w związku ze starszą ode mnie o dwa lata studentką, której nie przeszkadzało, że byłem młodszy i „gorzej wykształcony”.


I nie dziwię się, że podobnie postępują młodzi mężczyźni chociażby w krajach azjatyckich - na przykład w Chinach, żeby w ogóle myśleć o znalezieniu partnerki, często trzeba mieć bardzo dobrą pracę i własne mieszkanie. Co potwierdził mój kumpel, który był w Chinach na ślubie swojego kuzyna. No ale tak już jest, kiedy kobiet jest mniej od mężczyzn i mogą „wybrzydzać”.


Zresztą, każdy z nas chce mieć jak najlepiej w życiu. Niedawno wybierałem wagę kuchenną i przeglądałem internet w poszukiwaniu jak najlepszej dla mnie. Czytałem opinie, porównywałem funkcje, zapytałem nawet parę znajomych mi osób o to, z jakich wag korzystają. Niby taki niedrogi zakup (kilkadziesiąt złotych), ale jak już miałem dokonać wyboru, to chciałem wybrać tę najlepszą. I skoro mnogość rozwiązań, marek et cetera potrafiła mnie przytłoczyć, a mówimy o wadze kuchennej!, to co dopiero muszą czuć ludzie, którzy na aplikacji randkowej mają do wyboru setki, jeśli nie tysiące potencjalnych kandydatów? 


To też brzmi pięknie - mieć możliwość wyboru z tak dużej puli. Tylko co z tego, skoro zdecydowaną większość się odrzuci, z różnych powodów? Przynajmniej ja tak miałem: ostatnim razem na Tinderze odrzuciłem 90-95% wyświetlonych profili. Przesuwanie jest męczące i żmudne. Oczywiście sprawę można ułatwić, wykupując premium. Tylko że zostaje wtedy 5-10% potencjalnych osób, a z tego pewnie połowa, jeśli nie większość, może śmiało stwierdzić, że ja im nie odpowiadam. : D No ale mówię tylko ze swojej perspektywy. 


Klęska urodzaju może przytłaczać, a że mężczyzn najczęściej jest więcej niż kobiet, to też mają mniejsze szanse na znalezienie kogoś, kobiety zaś cieszą się większym zainteresowaniem (co też niekoniecznie musi się przełożyć na większe szanse na partnera). Do tego dochodzą też inne czynniki, jak skupienie się na karierze, pasjach, znajomych i rodzinie, co może przełożyć się na brak wolnego czasu. A niepowodzenia w znalezieniu kogoś i przedzieranie się przez dziesiątki czy setki profili mogą zmęczyć i zniechęcić do dalszych poszukiwań.


Dlatego z zaintrygowaniem czytam posty ludzi, którzy narzekają na apki randkowe, narzekają na poznawanych tam ludzi, na brak powodzenia, na samotność, na zmęczenie randkowaniem i nawet deklarujących, że sobie je odpuszczają. I zastanawiam się, jak ten problem można rozwiązać.


Zastanawiają się także mądrzejsi ode mnie i bardziej wpływowi. Na przykład władze Tokio zdecydowały o… utworzeniu kolejnej aplikacji randkowej, tylko że zbierającej ludzi, którzy chcą wziąć ślub i mieć dzieci. Z tego, co widzę z oficjalnej strony , trzeba podać dane personalne razem z miejscem zamieszkania, poziomem wykształcenia i rocznym dochodem. Dodatkowo trzeba zapłacić 11 tysięcy jenów (niecałe 300 złotych) za dwuletni dostęp. Służy to głównie odsianiu ludzi, którzy nie myślą poważnie o ożenku. Z niecierpliwością czekam na rezultaty uruchomienia tej apki, o ile kiedykolwiek takie zostaną opublikowane. 


Tylko czy w dobie coraz większej samotności wśród dorosłych rządowa aplikacja randkowa cokolwiek da? A może ludzie mniej lub bardziej świadomie izolują się, ponieważ na wyciągnięcie ręki jest masa substytutów? Czy jest sens się starać wyjść z własnej strefy komfortu, by spróbować kogoś poznać, skoro równie dobrze można jak w popularnej paście zwalić konia, najeść się pizzą z Da Grasso i trzymać kotka na kolanach? Nie wiem. 


A Wy jak myślicie?


#zwiazki #randkujzhejto #przemyslenia #tinder

Eternit_z_azbestu

@cyberpunkowy_neuromantyk Największy problem apek to klęska urodzaju. Jeśli daną osobę porównuje się z grupą lokalną (znajomi, sąsiedztwo) to może nie wypadać źle. Ale na apkach porównuje się z tysiącami innych osób. Zawsze może pojawić się za chwilę lepsza opcja. Nie skłania to do zaangażowania, tolerowania wad drugiej osoby, a bez tego nie zbuduje się żadnego poważnego związku.

Zaloguj się aby komentować

Michot

@PanNiepoprawny Ten kaloryfer sugeruje bardzo wymyślne pozycje.

Zaloguj się aby komentować

rakokuc

Nigdy nie zrozumiem, czemu kobiety koniecznie muszą mieć tę deskę opuszczoną. Czego się boją? Co próbują ukryć?

starszy_mechanik

@rakokuc przynajmniej mogą być pewne że deska nie jest osikana ( ͡~ ͜ʖ ͡°)

Piechur

@rakokuc Ja też wolę opuszczoną, bo kilka rzeczy mi już tam wpadło jak była podniesiona

Zaloguj się aby komentować