Nosiłbym #heheszki #opaskamedyczna

prokuratura umorzyła postępowanie ws znęcania się nad Kononowiczem

skurwesyny

#kononowicz

staty z xtb z calego roku, lepiej by było gdyby nie to, że się zafiksowałem na złoto pół roku temu na to że j⁎⁎⁎ie, a nie jebło ale potem na ropie odbiłem i jest git w przyszłym roku chciałbym 75% skuteczności

#gownowpis #cfd

Jak zwykle z różową mamy wywalone jajca na sylwestrowe plany i zaczynamy szukać fajnego miejsca, jakoś po świętach. No i w tym roku po 2h szukania, znaleźliśmy domek na drzewie na dwie noce ze śniadaniami, w okolicach Rzeszowa, przy samych bieszczadach za 1200PLN za dwie doby. Domek całoroczny, grzany, obok spa za 50PLN za osobę 1.01 xD

#sylwester

43 417,87 + 11 = 43 428,87

Trochę ślisko i pizga.

#sztafeta #bieganie

Dzień dobry, cześć i czołem,

Dziś z cyklu BetonoweGitary - Klasyczny klasyk w nieklasycznym wydaniu. Gitara o kształcie Stratocastera ale z korpusem wykonanym z mahoniu i gryfem również wykonanym z mahoniu. Na podstrunnicy palisander.

#diy #majsterkowanie #betonowegitary #gitara #gitaraelektryczna

Korpus najpierw wodowany i szlifowany papierem 240 przed bejcowaniem.

Bejca pomarańczowa, żarówa niczym Charvele z lat 80tych. Wykończenie - TruOil, jednak tym razem nie matowiony wełną stalową, a polerowany wodnie na połysk.

Gryf jak zwykle w przypadku części z internetów - należało oszlifować końcówki progów, zaokrąglić je trochę, a same progi porządnie wypolerować. Nie było potrzeby szlifu progów, progi były nieźle nabite minimalna korekta do wykonania samym polerowaniem.

Klucze blokowane, drzewka strun - rollery. Siodełko kościane i dodatkowo naprószone grafitem.

Na koniec oczywiście strunki, tym razem Elixir Nanoweb 10-46 i setup. WiP i efekt końcowy poniżej.

Z subiektywnych odczuć, gitara z dechy rezonuje niesamowicie, czuć każdy dźwięk. Podtrzymanie dźwięku dużo lepsze niż w jakimkolwiek innym Stratocasterze.

Specka:

• korpus: mahoń

• gryf: mahoń + palisandrowa podstrunnica

• mostek: vintage 6 śrub z grubym blokiem z mosiądzu i mosiężnymi siodełkami w stylu Gotoha510

• pickguard aluminiowy na 3 single

• klucze: blokowane ARM 1:18 ratio

• pickupy: polskie customowe, ręcznie nawijane Merlin Classic Strat

• elektronika: kable vintage w oplocie bawełnianym, potencjometry Boston 250k, przełącznik 5-poz. Vparts Pro, gniazdo PureTone wielostykowe, polutowane wg schematu Merlin pickups.

Znowu papieża wybierajo

#pracbaza

@Endrevoir byłem juz dzisiaj na basenie i na saunie

#bitwagrubasow

#zwierzaczki #ptaszki

Jak tam pracusie okołonoworoczni? U mnie takie tempo pracy jak i u moich futrzaków 😁 Jakoś czas temu w ramach #sherkremontuje chwaliłem się chyba przeniesiem grzejnika na ganku i jego włączeniem finalnie. Futra w końcu załapały jak się używa 🙃

#pokazkota

#heheszki #polityka #kierwa

Dobra #wykop zalicza kolejny eksodus to trzeba wrócić na #hejto

a po spierdotripach chodziliśmy na fasolkę po bretońsku

#jedzenie #obiad #fasolkapobretonsku

. #heheszki #deheszki

. #heheszki #deheszki

Sprzedam attar Sultan Pasha Oud Douce Amère.

Wyjściowo 3g. Ubytek do oceny własnej.

Cena 300 pln plus kw (rynkowa cena to blisko 750 pln).

#perfumy

1802 + 1 = 1803

Tytuł: Cząstki elementarne

Autor: Michel Houellebecq

Tłumaczka: Agnieszka Daniłowicz-Grudzińska

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: W.A.B.

Format: książka papierowa

ISBN: 9788328074743

Ocena: 5/10

Mam duży problem z oceną powieści, dlatego użyłem tej po środku skali.

Bardzo dobrze czytało mi się „Cząstki elementarne”. Dzięki „Stonerowi” odkryłem, że lubię poznawać historie zwykłych ludzi, ich prozę życia. Powieść Houellebecqa najpierw przeczytała moja dziewczyna i często czytała na głos co ciekawsze fragmenty czy przemyślenia bohaterów. Wydało mi się to na tyle intrygujące, że sam postanowiłem zabrać się za książkę i bardzo szybko ją skończyłem.

Jednocześnie jest kilka rzeczy, które skutecznie zniechęcają mnie do tego, by z czystym sercem móc polecić komukolwiek „Cząstki elementarne”.

Odniosłem wrażenie, że autor nienawidzi albo brzydzi się osób w średnim wieku. W szczególności kobiety opisywał w mało atrakcyjny sposób, jakby wyznawał szkodliwy pogląd, że po osiągnięciu trzydziestki kobiety do niczego już się nie nadają. Może to był wyraz jego osobistego bólu d⁎⁎y, że sam nie należał już do najmłodszych – miał czterdzieści pięć lat, gdy ukazała się powieść. Może nie potrafił pogodzić się z przemijaniem. Mimo że brakuje mi jeszcze półtora roku do trzydziestki, odczuwam, że moje ciało nie regeneruje się tak szybko, jak jeszcze dziesięć lat temu, gdy wystarczyło mi parę godzin snu, by dobrze funkcjonować. A co dopiero w przypadku sprawności seksualnej, która z wiekiem u mężczyzn po prostu powoli zanika – to musi zdecydowanie boleć takiego czterdziestolatka, ponieważ Houellebecq bardzo często wspomina o tym problemie w przypadku jednego z bohaterów.

Trudno jest sympatyzować z tymi bohaterami. Jeden z przyrodnich braci, Bruno, jest zafiksowany na punkcie seksu. Ciągle skupia się na swoich brakach. Rozumiem, z czego to wynika; był gnębiony w czasach szkolnych i to na tyle mocno, że odczuwałem wkurwienie, gdy czytałem opisy tego, co mu robiono. Nie dziwię się, że bardzo negatywnie wpłynęło to na jego dorosłe życie i odniosłem wrażenie, że mniej lub bardziej świadomie bez przerwy wystawiał się na pośmiewisko. Niby nie miał dużego członka, ale mimo to chodził i jeździł na różne „wyzwolone spędy”. Niby był pogodzony z tym, że nie zrobi tam furory, ale jakoś wciąż miał nadzieję, że ktoś zwróci na niego uwagę.

Współczułem mu tego dążenia do seksu i popędu seksualnego. Nie wyobrażam sobie masturbacji w komunikacji zbiorowej, ponieważ tak mnie podniecił widok jakiejś młodej dziewczyny, że nie byłbym w stanie wytrzymać napięcia i musiałbym sobie tam ulżyć. A jego to chyba jeszcze bardziej nakręcało, że ktoś mógłby go przyłapać czy cokolwiek.

Zresztą Houellebecq chyba też nie przepadał za braćmi, ponieważ każdemu finalnie zafundował trochę szczęścia i odebrał je w dokładnie ten sam sposób. Za pierwszym razem przejąłem się, za drugim wzruszyłem ramionami, ponieważ powtórzona sztuczka nie zrobiła już takiego wrażenia.

Na pewno jest to literatura wywołująca emocje, jednakże trudno powiedzieć, czy o takie emocje chodziło autorowi. Samą powieść uważam trochę za przeintelektualizowaną. Rozważania filozoficzne nie zawsze są na tyle interesujące, żeby poświęcić im aż tyle miejsca. Nawet nie chodzi o to, nie zgadzam się z przedstawianymi filozofiami, ale że autor nie pokazał ich w sposób zachęcający do ich poznania.

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #literatura