Czytam Nad Niemnem dla opisów przyrody.
Szanowni Państwo,
ponieważ wreszcie udało mi się ogarnąć książki z tego wpisu, zapraszam te osoby, które coś tam sobie wypatrzyły dla siebie oraz być może innych chętnych spod tagów #medycyna , #wedkarstwo #naukajezykow i #rosyjski
Te o #zwierzeta zaklepane wstępnie dla @Coala a o #fotografia dla @Astro
Tylko całe komplety!
Wysyłka paczkomatem, wyślij mi etykietę, a ja nadam paczkę w poniedziałek
#ksiazki
@KatieWee Te pisane cyrą to spal, Kolendowicz i Zalewski to żurnaliści PZW i te też spal. Pozdro.
Brać nie zastanawiać się.
Ma mi to zniknąć z mieszkania!
Za nim wrócę.
Zaloguj się aby komentować
726 + 1 = 727
Tytuł: Fiołki
Autor: Shin Kyung-Sook
Kategoria: literatura piękna
Wydawnictwo: Kwiaty Orientu
Format: książka papierowa
ISBN: 9788366658332
Liczba stron: 267
Ocena: 3/10
Szykuję się powoli do targów książki w Warszawie, których gościem honorowym jest w tym roku Korea, czytam więc sobie koreańskie książki, żeby wiedzieć trochę więcej i mieć swoje zdanie.
No i trafiłam na Fiołki.
Zdecydowanym plusem tej książki są opisy, lato w Seulu jest gorące i duszne, my pocimy się i męczymy razem z bohaterami. Opisy roślin na ulicach, plantacji czy w kwiaciarni gdzie pracuje główna bohaterka są piękne, bogate i plastyczne.
I to w sumie tyle z plusów.
Główna bohaterka to jedno z najbardziej bezbarwnych i bezwolnych istot, z jakimi miałam okazję się zetknąć. Nie wykazuje inicjatywy, nie prowadzi wewnętrznego monologu – po prostu trwa, biernie obecna. Zdaje się egzystować na obrzeżach wydarzeń, nie angażując się w nie w żaden sposób. Jest zupełnie pozbawiona indywidualności, sprawia wrażenie kogoś wstawionego do fabuły tylko po to, by wypełniać przestrzeń.
Zadziwiające jest to, jak wielu bohaterów drugoplanowych chce z nią być, choć nie sposób wskazać powodów tej fascynacji.
Trudno czytelnikowi odczuwać wobec niej jakiekolwiek emocje – nie budzi ani sympatii, ani niechęci. Pozostaje jedynie znudzenie i jedno wielkie WTF po przeczytaniu zakończenia.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki
Co to jest za głupia moda z tą Koreą to ja nie wiem, oni w żadnym gatunku rozrywkowym nie są dobrzy xd
Zaloguj się aby komentować
Dobry wieczór!
Nie przedłużając, bo każdy ma swoje obowiązki w środową noc, proponuję:
Temat: dawno, dawno temu
Rymy: mrok-smok-owy-owy
Miłej zabawy!
#naczteryrymy #zafirewallem
Dawno, dawno temu - Areszt Śledczy w Radomiu
Na dzielni wszyscy mówią na mnie Smok,
Bo mam Dareczku prosty i sierpowy,
Zrobisz mi czaja nim zapadnie zmrok,
Potem na kojo misiu kolorowy.
I tylko noc noc noc, dokoła mrok,
Dareczek w kiblu zapadł w sen zimowy?
Słychać pierdzenie jakby ryczał smok,
Kręci się ostro biznes kakaowy.
Nie wiem czy:
puszczą go?
czy nie puszczą
puszczą go?
czy nie puszczą
Pokonując pożerający moją duszę mrok,
Wyrwałem się rozpaczy rycząc niby smok!
W arogancji ślepy, pragnąłem być wyjątkowy,
Zuchwałym - sława, głupim - upadek groteskowy.
W ziemi kopałem, by prehistorii zgłębić mrok.
Omiatam pędzelkiem kości - to coś jakby smok?!
Tłoczą się profesorzy, tęgie łamią głowy.
Na odkrycie zupełnie nikt nie był gotowy.
Zaloguj się aby komentować
715 + 1 = 716
Tytuł: Lekka praca nie istnieje
Autor: Kikuko Tsumura
Kategoria: literatura piękna
Wydawnictwo: GlowBook
Format: książka papierowa
ISBN: 978-83-67503-08-2
Liczba stron: 334
Ocena: 7/10
Lata oglądania anime i filmów produkcji japońskiej nauczyły mnie, że nie można wymagać za dużo jeżeli chodzi o realizm czy związki przyczynowo-skutkowe w tego typu twórczości. Doświadczenie to przenoszę na książki japońskich autorów, i dlatego właśnie mogą mi sprawiać tak dużo radości. Zawieszam niewiarę i pozwalam bohaterom radośnie podążać za przeznaczeniem.
To bardzo ułatwia sprawę.
W książce Lekka praca nie istnieje bohaterka w poszukiwaniu pracy trafia do różnych mniej typowych firm czy instytucji, nigdzie jednak nie zagrzewa dłużej miejsca. Rzeczy się dzieją, a bohaterka daje im się porwać, angażuje się, potrafi jednak w odpowiedniej chwili odczytać swoje uczucia i znaleźć wyjście.
Zakończenie jest rozczarowujące, ale zamyka całość ładną klamrą, więc je kupuję.
To nie jest jakieś arcydzieło, które znajdzie się kiedykolwiek na liście stu książek, które musisz przeczytać przed śmiercią, ale całkiem ok czytadełko z całkiem znośną główną bohaterką, która ma jakieś tam życie wewnętrzne, co nie bywa takie znów oczywiste.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki
Zaloguj się aby komentować
@KatieWee też mam za mało półek i książki stoją w stosach na podłodze i dlatego kupiłem dziś kolejne 3 🫠
Z czasem zaczyna to wyglądać tak:
@KatieWee Nie żebym Cię podrywał czy cuś ale mam wkrętarkę i umim w półki
Zaloguj się aby komentować
Tak się złożyło w kalendarzu, że przede mną trzy trzydniowe tygodnie pracy
Jakoś tak od razu człowiekowi łatwiej się wstaje z łóżka
#pracbaza
@KatieWee to u mnie w tym tygodniu
O żesz ty ......
A gdzie pracujesz?
Zaloguj się aby komentować
678 + 1 = 679
Tytuł: Przedstawiamy humor polski. Pory roku
Autor: Jerzy Wittlin (wybór)
Kategoria: inne
Wydawnictwo: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe
Format: książka papierowa
ISBN: 83-221-0167-8
Liczba stron: 408
Ocena: 9/10
Coś w rodzaju Kawiarenki #zafirewallem w wersji książkowej
Teksty pięćdziesięciu autorów - wiersze, opowiadanka, scenki, piosenki, dialogi, pełen przekrój - podzielone na cztery pory roku. W części wiosennej mamy opowiastki o dzieciach i współczesnej (ówczesnej współczesnej) młodzieży, dalej następuje lato z tysiącami żartów o pełni życia, powoli przechodzimy przez jesień aż do zimy, gdzie poczułam się jakbym czytała kolejny wiersz kolegi @George_Stark o tym, że coś mu skrzypi, czy coś
Gałczyński, Tuwim, Wiech, Żeleński, Słonimski, Jurandot, Grodzieńska czy Samozwaniec - to tylko część autorów. Ja wiem, że to nie ten sam poziom co @George_Stark , @splash545 , @moll czy @Wrzoo , ale jeżeli komuś podobają się klimaty kawiarenkowe to zdecydowanie, z całego serduszka polecam!
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki
@KatieWee autorem jest Jerzy, przypadek?
( ͡° ͜ʖ ͡°)
Komentarz usunięty
Jakby robili reedycję, to ja mogę swoje dorzucić:
Polskie cztery pory roku
(według Wittlina)
Jesień.
Jesień.
Zima.
I zima.
Zaloguj się aby komentować
669 + 1 = 670
Tytuł: Wszystkie psy mojego życia
Autor: Elizabeth von Arnim
Kategoria: literatura piękna
Wydawnictwo: Wydawnictwo Pomorze
Format: książka papierowa
ISBN: 9788394723811
Liczba stron: 147
Ocena: 6/10
Mojej fascynacji postacią Elizabeth von Arnim ciąg dalszy.
W tej niezbyt porządnie wydanej książeczce dostajemy opowieść Elizabeth o kolejnych psach, które jej towarzyszyły. Psy to tylko pretekst do nakreślenia czegoś w rodzaju autobiografii, pozbawionej niestety opowieści o tych aspektach jej życia, które mnie najbardziej interesują. Epizod Pomorza - czyli ten, który jest dla mnie najciekawszy - jest tutaj tylko lekko zarysowany.
Polecić mogę tę książeczkę tylko miłośnikom autorki, bo jeżeli chodzi o psy, to też za dużo tam o nich nie ma.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki
Zaloguj się aby komentować
Na przykład w połowie maja w Warszawie
Z braku słońca i ciepła poeci smutnieją
Dopiero zaś w słońca promieniach promienieją
I wena przychodzi, choć się nikt nie spodziewa
Wraz z pierwszymi kwiatami na jabłoni drzewach
Gdy panny na ulicy zaczną się rozdziewać
Wszystkiego po poetach można się spodziewać
Zaczynają wyłazić z beznadziei kniei
Szukając właśnie w wiośnie promyka nadziei
I jak to ptaszę ku niebu wena się wzbija!
Lecz niestety miasto slamów ona omija
I zimowa jeszcze Katie - jakaż to sromota!
Pomiędzy weną a beznadzieją się miota
Rzucić się musi chyba na szerokie pola!
Może to już właśnie na hejtopiwo pora?
Aby mózg rymami już wściekle tętniący
Zamienić w wielki tygiel wierszami wrzący!
#zafirewallem #nasonety
@KatieWee
Czytam, czytam i przeczytałem:
Gdy panny na ulicy zaczną się rozdziewać
Wszystkiego w portkach można się spodziewać
@KatieWee Czemu mi to w powiadomieniach nie wyskoczyło?! Piękne, prawdziwe, życiowe... No i mamy "siedmiu wspaniałych". A nawet siedmioro.
Właśnie niedawno zastanawiałem się kto wygrał spęd w Lublinie i powinien zorganizować następny. Dobrze, że koleżanka głos zabrała.
No i powrót na kawiarenki łono cieszy, a i z edycji obecnej można wyciągnąć wniosek, że motywować należy nie prośbą, a groźbą. Dobrze, że kolega @fonfi ma tak stanowczą nóżkę.
Zaloguj się aby komentować
634 + 1 = 635
Tytuł: Ostatni turnus
Autor: Marcin Wojdak
Kategoria: inne
Wydawnictwo: Znak
Format: książka papierowa
ISBN: 878-83-240-8481-4
Liczba stron: 303
Ocena: 7/10
Totalne żerowanie na nostalgii za beztroskim czasem wczasów, którym kupiono mnie całkowicie.
Połączenie albumu zdjęć ośrodków wypoczynkowych z PRL-u i króciutkich tekstów, które autor nazywa opowiadaniami.
Gdyby autor zamknął buzię i dał mówić zdjęciom, mogłabym z czystym sercem wystawić jeszcze wyższą ocenę.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki #nostalgia
Zaloguj się aby komentować
@KatieWee Zależy który majonez masz na myśli
@UmytaPacha coś podobnego robiła na włosy. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Ale to takie trochę niekoszerne, kiedy majonez nie ma jednej z dwóch "promowanych" etykietek.
Zaloguj się aby komentować
Dobry wieczór, drogie dzieciaczki!
Przynoszę Wam dzisiaj rymy, które są może trochę dziwne, ale uważam, że skoro były dobre dla pana Gałczyńskiego, to bedą dobre i dla nas:
Temat: Poeta
Rymy: to - człowiek - sowich - poetą
Zasady: rymujemy, moi mili, używając zadanych słów, mniej więcej na zadany temat. Jeżeli jesteśmy debiutantami, albo mamy tego pecha, że wierszyk się spodoba to wygrywamy i jutro nowe rymy ku uciesze Kawiarenki wymyślamy.
#naczteryrymy #zafirewallem
Wieczorne rymy są to
Napisał je niby człowiek
O żółtych oczach sowich
Zwany też projekcją - poetą
W tworzeniu nie pomaga złoto
Które posiądzie człowiek
Prędzej zdolność czytania z oczu sowich
To esencja bycia dobrym poetą
Ten potwór, ten okrutny klaun, zwany To
z kosmosu przybłęda, wygląda jak człowiek
Ostatnie co ujrzysz, to spojrzenie oczu sowich
on jest mordu, sadyzmu wirtuozem, poetą
Zaloguj się aby komentować
629 + 1 = 630
Tytuł: Kto wymyślił choinki? Antologia wierszy dla dzieci
Autor: antologia
Kategoria: Poezja
Wydawnictwo: Krajowa Agencja Wydawnicza
Format: książka papierowa
ISBN: 83-03-2392-6
Liczba stron: 171
Ocena: 9/10
Jeżeli macie małe dzieci, to pewnie czytacie im wierszyki, a jeżeli nie, to pewnie widzieliście nieraz w kioskach czy biedronkach jak wydawane są takie książeczki - na odpiernicz, z ilustracjami obrażającymi uczucia estetyczne. Teraz jest już lepiej, ale gdy mój synek był mały, wyszukiwałam gdzieś po antykwariatach stare książeczki z klasycznymi tekstami. Nie wszystkie były dokładnie takie jak chciałam, ale trudno znaleźć ideał. A ideałem była moja książka z dzieciństwa Kto wymyślił choinki, której egzemplarz zaczytany do cna zaginął gdzieś w pomroce dziejów.
Gdy ta okładka mignęła mi wśród rzeczy na sprzedaż, wiedziałam, że muszę ją kupić.
To zbiorek wierszy różnych autorów z nieco niepokojącymi ilustracjami Wilkonia, wydany w końcu lat osiemdziesiątych.
Towarzyszył mi przez całe dzieciństwo. Czytano mi te wiersze gdy byłam malutka, czytałam je sobie sama, gdy już posiadłam tę cenną umiejętność. I to właśnie tę książkę obwiniam o ukształtowanie mojego gustu poetyckiego na całe życie.
Oprócz klasyków dla dzieci w rodzaju Lokomotywy Tuwima czy Kaczki-dziwaczki Brzechwy są tam też utwory Iłłakowiczówny czy Gałczyńskiego, które były dla mnie absolutnie niezrozumiałe, ale je uwielbiałam (oprócz tego o Baju. Baj był dla mnie rodzajem pająka i wywoływał dzikie przerażenie). Jest wiele wierszy nieoczywistych, zadziwiających porównań i metafor, teksty pisane prozą poetycką, dziecięce wyliczanki i zaskakujące koncepty.
Ponowna lektura po trzydziestu ponad latach z odkrywaniem ze zdumieniem, że wiele fragmentów potrafię odtworzyć z pamięci, a ilustracje to w ogóle jakbym widziała wczoraj, sprawiła że przeniosłam się w czasie. Niesamowite uczucie.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki #ksiazkikatie
Pamiętam ze swojego dzieciństwa książkę z ilustracjami Eidrigevicius'a. Król kruków. Nie bardzo ją lubiłem. Właściwie, to się jej bałem xD. Ale teraz sobie myślę, że jak znajdę jakiś fajnie zachowany egzemplarz, to chyba sobie kupię. Dla ilustracji.
Zaloguj się aby komentować
Dobra, pobiłam swój rekord lenistwa.
Kazałam napisać #chatgpt notatkę biograficzną o mnie.
Na trzy zdania.
Nie wiem dokąd zmierzamy jako ludzkość, ale ja z poczuciem dobrze wykonanej pracy idę z książką na kanapę.
Jak jeszcze idziesz na kanapę, to nie jest z Tobą tak źle
@KatieWee to ja może zadam pierwsze pytanie od fana: jak sobie radzisz ze starymi ludźmi, którzy przychodzą i spędzają stanowczo za dużo czasu na wypożyczaniu?
Tak trzeba żyć!
Zaloguj się aby komentować
Dobry wieczór!
W związku z tym, że koleżanka @Fafalala się nie odzywa, a to już godzina 9, z wysokości miejsca drugiego wrzucam oto rymy na dziś:
Temat: Ofelia
Rymy: poleżę - wodorostów - uwierzę - po prostu
Sponsorką dzisiejszych rymów jest pani Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.
#naczteryrymy #zafirewallem
H: "Nic nie piłem! tak se tu poleżę."
(bełkocze Hamlet wśród wodorostów)
O: "I myślisz że ci c⁎⁎ju wierzę?!"
(Hamlet w c⁎⁎ja tnie po prostu)
Hamlecie…
W nurt rzeki się położę - poleżę
Pieszczona dotykiem wodorostów,
W miłość chciałabym wierzyć - uwierzę
Gdy powiesz mi “kocham cię”. Po prostu...
Zaloty
czyli Bo o mnie się trzeba starać
Idź ty trochę pobrusz, ja sobie poleżę –
ryby sobie podjem z ryżem, wodorostów;
i dopiero wtedy być może uwierzę
żem ci przeznaczony. Na męża, po prostu.
Zaloguj się aby komentować
600 + 1 = 601
Tytuł: Anne of West Philly
Autor: Ivy Noelle Weir, Myisha Haynes
Kategoria: komiks
Wydawnictwo: Little, Brown and Company
Format: książka papierowa
ISBN: 978-0-316-45977-8
Liczba stron: 245
Ocena: 4/10
Retelling Ani z Zielonego Wzgórza w formie komiksu.
Ania jest książką zabawną i uroczą, tutaj z tego nie zostaje zbyt wiele. Komiks przedstawia kilka scenek z książki we współczesnej scenografii i daje od siebie jedynie konkurs programowania, w którym Ania i Gilbert koniecznie muszą wziąć udział jako zespół.
Dzisiaj właśnie przy rozwieszaniu prania myślałam sobie o tym, że śmierć Mateusza była tej książce i samej Ani koniecznie potrzebna. Ani przede wszystkim po to, żeby dorosła i znalazła w sobie siłę. Myślałam sobie też o przemianie Ani z roztrzepanego dziecka w odpowiedzialną młodą kobietę i o przemianie Maryli pod wpływem Ani i jej miłości. I o tym, że gdyby nie ta pomyłka, dzięki której Ania trafiła do Cuthbertów, to Ania pewnie by dorosła i choć najprawdopodobniej nie zdobyłaby wykształcenia, to jednak wyszłaby na ludzi, ale Maryla byłaby kimś zupełnie innym. I że to niesamowite, jak ludzie się zmieniają i jaki wpływ możemy mieć na innych, nawet nieświadomie.
No ale w tym komiksie nic z tego nie ma. Ania trochę się uspokaja pod wpływem Cuthbertów, ale to tyle. Nikt nie przechodzi zmiany. Już nie mówię o tym, że Mateusz nie umiera, tylko ma zawał i po jakimś czasie wraca do domu.
Obrazki są średnie, takie powiedziałabym, że szału bez.
Jeden plus jest taki, że poćwiczyłam angielski, bo język jest prosty, nawet z moim bardzo nędznym B1 dałam radę.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki #ksiazkikatie
Ładna okrągła liczba, gratki.
Zaloguj się aby komentować
@KatieWee to tradycyjna bajka. Dziewczynka zbłądziła do domku w środku lasu - ktoś jadł z mojej miski, ktoś jadł moją łyżeczką, ktoś spał w moim łóżeczku.
Zaloguj się aby komentować
No ja tak siedzę i czekam, aż ktoś wstawi rymy, coby napisać wierszyk i z poczuciem dobrze zmarnowanego dnia iść spać, no czekam i sobie myślę, że ten co wygrał bezczelnie się obija.
A tu się okazało, że to ja powinnam te rymy wstawić
Sponsorem dzisiejszych rymów jest pan Gałczyński:
Temat: wróbelek
Rymy: pamięta -szczery- dziewczęta - cholery
#naczteryrymy #zafirewallem
O tym ptaszku wielu pamięta
Ksywę ma Wróbel i będę szczery
Pamiętają o nim same dziewczęta
To skuteczny podrywacz do jasnej cholery
Rewolucja (nie)kulturalna
Mroczne to czasy, mało kto je już pamięta
ku przestrodze je przypomnę, będę szczery
na rozkaz wróbelki tłukli chłopcy i dziewczęta
co to się w Chinach odwaliło do jasnej cholery
Kiedyś wróbli było pełno, mało kto już pamięta
I dziś mi tego brakuje jeśli mam być szczery
Więc cieszcie się tym co macie chłopcy i dziewczęta
Bo zwykłych, fajnych rzeczy wokół jest od cholery.
Zaloguj się aby komentować
563 + 1 = 564
Tytuł: Gorzki smak wody
Autor: Ryszard Kapuściński
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Kontynenty
Format: książka papierowa
ISBN: 9788397215917
Liczba stron: 192
Ocena: 6/10
To zbiór bardzo wczesnych reportaży Ryszarda Kapuścińskiego, które powstały w latach pięćdziesiątych podczas jego podróży po Indiach, Afganistanie i Japonii. Dopełnia ten malutki tomik fotorelacja z podróży po Chinach.
Śledząc teksty, można zobaczyć, jak Kapuściński poznaje wielki świat. Widzimy go na początku drogi do zostania tym kim się stał, młodego mężczyznę u progu kariery, który dostał ogromną szansę.
Łatwo można w tych tekstach wyczuć na czyje zlecenie powstały i skąd się nasz reportażysta wyrwał. Dla niektórych może to być minus, dla mnie dodatkowy smaczek.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki #ksiazkikatie #czytajzhejto
@KatieWee Nie znałem tej pozycji, dzięki za recenzję
Zaloguj się aby komentować
558 + 1 = 559
Tytuł: Bez skazy. Korea Południowa i mroczne strony obsesji piękna
Autor: Elise Hu
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: Wydawnictwo Poznańskie
Format: książka papierowa
ISBN: 978-83-67815-51-2
Liczba stron: 400
Ocena: 5/10
Strumień świadomości amerykańskiej dziuni (z tajwańskimi korzeniami) na temat obsesji piękna w Korei Południowej. Kobieta, która spędziła w Korei kilka lat, ale nie udało jej się nauczyć języka, opowiada o historii i źródłach postrzegania ludzi przez wygląd.
Autorka próbuje nam wmówić, że kobiety przed latami dwudziestymi XX wieku zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie nie malowały się i nie uważały urody za niezwykle ważną. Starożytni Egipcjanie mieli stosować makijaż w celach duchowych i komunikacji z bogami, a branża beauty według niej miała pojawić się dopiero sto lat temu
Choć temat jest ciekawy, autorka nie potrafiła go pogłębić. Brakuje tu też szerszej perspektywy – książka skupia się głównie na negatywnych aspektach kultu piękna, pomijając bardziej złożony kontekst kulturowy.
Odnoszę w ogóle wrażenie, że to jest książka napisana przez dwie osoby - jedna zajmowała się źródłami, a druga opisywała swoje doświadczenia nastoletniej modelki czy po masażach w koreańskiej klinice. Osobiste wstawki były momentami skrajnie żenujące i w raczej nie do końca zamierzony przez autorkę sposób ukazywały ją jako osobę potwornie płytką i pozbawioną jakichkolwiek refleksji.
No nie polecam, a nawet odradzam.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #ksiazkikatie
@KatieWee czyli jednak te recki prawdę mówiły. Kurczę, szkoda - to taki ciekawy temat jest :((
Zaloguj się aby komentować
