Dzisiejsze naglowki z Komsomolskiej Prawdy a na deserek z tejze artykul "ekskluziw" (ale nie ten o stratach UKR a o czyms z Rosji - zapraszam )

"
Rosja stworzyła kolejną linię obrony
Rosyjskie regiony graniczące z Ukrainą są świadkami ważnych wydarzeń - lokalni strażnicy otrzymali prawdziwą broń. Ukraińscy dywersanci już nie przejdą?
wczoraj

Wojskowa prawda Donbasu: anioły z zadymioną twarzą
Korespondent wojskowy "KP" Grigorij Kubatyan nie przestaje opowiadać o życiu na wstędze śmierci, kilometry od linii kontaktu. Tym razem w obiektywie znaleźli się prawdziwi bohaterowie - ratownicy górscy z Donbasu
wczoraj

Ogłoszono katastrofalne straty AFU: o czym milczy reżim w Kijowie, aby utrzymać się przy władzy
Ekspert wojskowy Tatarinov: średnio dziennie publikowanych jest 400 nekrologów żołnierzy AFU
2 dni temu

Banki zaczęły pobierać prowizję za przyjmowanie dolarów i euro przez kasy
Citibank wprowadza 5% prowizję za przyjmowanie dolarów i euro przez kasę od 15 sierpnia
wczoraj

Imperium pokrywa się coraz większą liczbą "pęknięć": USA mogą upaść w tyglu kryzysu finansowego?
Główne powody utraty zaufania to rosnący dług publiczny i deficyt budżetowy
"

Uwaga - bedzie dlugie (i robie czesciami bo cos deepl mi sie wysypal, wiec dzisiaj dziekujemy google translator) ale polecam postarac sie zrozumiec zawilosci i niuanse rosyjskiego zywota na przykladzie tej patologicznej sytuacji:

14 lat gwałtu w niewoli przez piekielną rodzinę: jak matka pomogła Smolińskiemu maniakowi i dlaczego ofiara nie zaszła w ciążę
Psycholog Alekseeva: schemat matka-syn w historii maniaków często się zdarza

Dom, w którym przetrzymywano jeńca, i sama Katya - jeszcze przed uprowadzeniem

W historii „czelabińskiego maniaka” Władimira Czeskidowa pozostało wiele pytań.

Przypomnijmy, że kilka dni temu na policję zgłosiła się 33-letnia Ekaterina, która zaginęła bez śladu 14 lat temu, gdy miała zaledwie 19 lat. Powiedziała, że ​​w 2009 roku Czeskidow zwabił ją do domu, zamknął w pokoju z kratami i nieustannie grożąc nożem, powiedział, że zabije go, jeśli spróbuje uciec. W tym czasie w domu mieszkała inna kobieta, Oksana. Według Jekateriny Czeskidow zadźgał ją nożem w 2011 roku i wykończył młotkiem. Szczątki zakopano w piwnicy. Tam zostali ostatecznie odnalezieni przez kryminologów.

Według Jekateriny Czeskidow ją zgwałcił i zmusił do pracy w domu.

Najgorsze jest to, że przez cały ten czas starsi rodzice Władimira Czeskidowa mieszkali w tym samym domu. Porozumieli się z jeńcem i okryli syna. Ojciec zmarł cztery lata temu. A matka, Valentina Andreevna, żyje i ma się dobrze. Została oskarżona z artykułu „Porwanie”, ale sąd nie aresztował emerytki. Po spotkaniu kobieta rozmawiała z dziennikarzami w sądzie. Stwierdziła: „Nikt jej nie trzymał (kobiety, która uciekła z domu, - Aut.). Żyła jak królowa. Przywiązany do mojego syna ... ”

To naprawdę dziwne: dlaczego Katya nawet nie próbowała uciec przez 14 długich lat? Dlaczego starsza matka tak gorliwie broni syna? A jaką rolę odegrał w tym ojciec Władimira Czeskidowa?

Omówiliśmy wszystkie te pytania z psychologiem Ekateriną Alekseevą.
"JEŚLI ON ZNĘCA SIĘ NAD KOBIETĄ, TO JEJ WINA".
- Zdrowi psychicznie ludzie próbują zrozumieć tę historię w oparciu o swój obraz świata. Ale mózg osoby, która jest do tego zdolna, działa inaczej od samego początku" - wyjaśnia Alekseeva. - Cierpienie innych nic dla niego nie znaczy. Tutaj jest pragnienie kontrolowania ludzi. W życiu Cheskidov nie zdawał sobie sprawy z tego, kim jest, więc zaczął się realizować poprzez niewolnictwo.

Według eksperta ważną rolę w tej historii odgrywa matka Cheskidova. Nie bez powodu emeryt jest obecnie przedmiotem śledztwa.

- Pierwszą historią, która natychmiast przyszła mi do głowy po wiadomościach z Czelabińska, jest seryjny morderca z Nowokuźniecka Aleksander Spesiwcew. (Patrz "Z dossier KP"). Jego matka również mu pomagała, zwabiając ofiary i pozbywając się ich szczątków" - kontynuuje psycholog. - Skopiński maniak Victor Mokhov również był kryty przez swoją matkę - udając, że nic się nie dzieje.

W 2000 roku mężczyzna porwał dwie dziewczynki w wieku 14 i 17 lat. 25-letni znajomy Mokhova pomógł odurzyć dziewczyny tabletkami nasennymi. Mężczyzna zamknął ofiary w bunkrze na swojej posesji i gwałcił je przez prawie cztery lata. W domu mieszkała matka Mokhova, wiele osób było przekonanych, że wiedziała o "hobby", ale sama kobieta temu zaprzeczyła.

- Ten schemat matka-syn nie jest rzadkością w historii maniaków. Dlaczego? W takich historiach mówimy o ewidentnie niezdrowej psychice zarówno maniaka, jak i jego matki. Choroby psychiczne są dziedziczne. Plus nakładające się na siebie i niezdrowe relacje: hiper-patronizująca matka i dziecko, które pod taką kontrolą rozwija psychopatyczną strukturę charakteru. W zwykłym życiu są to matki, które nie pozwolą synowi zamieszkać z inną kobietą, kontrolują go w każdym wieku, wiedzą najlepiej "czego naprawdę potrzebuje". A jeśli wyolbrzymimy to dziesięciokrotnie i nałożymy na chorobę psychiczną, taka matka może naprawdę wierzyć, że cokolwiek jej syn robi z kobietami, te kobiety są same sobie winne - jeśli je maltretuje, karze, zamyka, to one same podają powód. Matka nie będzie miała nawet cienia wątpliwości, że jej syn się myli. I będzie go wspierać w tym całkowitym wsparciu, osłaniać go.

Nawiasem mówiąc, przemówienie Valentiny Cheskidovej przed sądem doskonale wpisuje się w tę teorię. Pomimo zwłok znalezionych pod domem, broni swojego syna.

- Przez około dziesięć lat, kiedy Cheskidov trzymał dziewczynę w domu, jego ojciec również żył.

- Tak, ale to co innego. Mężczyźni często nie zwracają uwagi na to, co dzieje się wokół nich. Na przykład w tym przypadku ojciec mógł pić, nie obchodziło go, co się dzieje w domu. Jeśli matka aktywnie wspierała syna w każdy możliwy sposób, ojciec mógł się wycofać i nie brać w tym żadnego udziału.

„TO JEST ŚMIECI. Z NIM TO MOŻLIWE"
Wiadomo, że Vladimir Cheskidov znalazł swoją przyszłą ofiarę, Ekaterinę, na stacji, gdzie piła i była w niezbyt, że tak powiem, trzeźwym stanie.

- Dlaczego ona jest? Tylko fizycznie dostępną ofiarą?

- Porywacze dziewcząt do niewolnictwa seksualnego często tłumaczą swoje działania tym, że ofiary to „nie ludzie”. Zdarzały się przypadki porywania prostytutek lub po prostu dziewczyn biegających po imprezach. Tutaj pojawia się wyjaśnienie: prawdziwa kobieta nie powinna się tak zachowywać, co oznacza, że ​​​​to zwykłe bzdury, możesz jej to zrobić. Podobno sama ofiara jest winna, sama dała powód do takiego traktowania. Ale na czele wszystkiego jest pragnienie posiadania i dominacji. I zdominować nad kim? Nad kimś, kto jest wyraźnie słabszy.

- Wzięcie kobiety w niewolę i trzymanie jej w domu to, że tak powiem, swobodna fantazja czy „spisek”, który zobaczył gdzieś w mediach, który naprawdę chciał zrealizować? Na przykład po tym, jak ta historia pojawiła się w prasie, wielu skojarzyło się z filmem Bałabanowa „Cargo 200” - oczyszczona dziewczyna, która jest przetrzymywana w domu, gwałcona, a matka maniaka mieszka w sąsiednim pokoju, która nie chce zauważyć cokolwiek.

- Istnieje kwestia sporna, czy ta historia jest zapożyczona, czy nie. Jeden maniak mógł zobaczyć film lub fabułę w telewizji i chciał dominować w ten sam sposób. (Wiktor Mochow, na przykład, przeczytał o maniaku z niewolnikami w piwnicy w gazecie - Auth.) Inna osoba może sama wpaść na ten sam pomysł. W każdym razie obaj mają jedną wspólną cechę: chęć zarządzania i bycia znaczącym, dominacji nad osobą, która jest mu posłuszna.

„PSYCHE STOPNIOWO SIĘ ZŁAMUJE”
Wielu nie może zrozumieć, dlaczego kobieta nie uciekła przez te 14 lat? Jeden ze znajomych Valentiny Cheskidovej powiedział KP.RU, że widział tę dziewczynę - rzekomo wyszła poza teren budowy i pomogła Vladimirowi załadować materiały budowlane. Wokół zabudowa mieszkaniowa, dużo ludzi, sklep, poczta. Dlaczego nie uciekłeś?

Nie możesz winić tej kobiety. Od wielu lat pracuję z kobietami, które są ofiarami przemocy domowej. I tylko dla mnie tutaj wszystko jest jasne - mówi Ekaterina Alekseeva. - Kiedy taka kobieta przychodzi na konsultację, najpierw decydujemy się na nią - czy przyszła coś zmienić, czy tylko płakać? Możecie się zdziwić, ale duży odsetek ofiar, które są dręczone przez swoich mężów, nie chce niczego zmieniać, bo już takie związki postrzegają jako normę. Dlatego tutaj - nawet jeśli dziewczyna miała okazję uciec, po prostu nie rozumiała, gdzie i po co uciekać.

- Czy to ma znaczenie, że Ekaterina opuściła sierociniec na krótko przed uprowadzeniem, w którym spędziła kilka lat po śmierci rodziców?

- Z pewnością. Wyobraź sobie prowincjonalny sierociniec w 2000 roku. Pracowałam jako psycholog w domu dziecka pod koniec lat 2000, to był najgorszy rok w moim życiu. Wcześniej myślałem, że takie rzeczy zdarzają się tylko w filmach. To ciągłe znęcanie się moralne nad dziećmi przez dorosłych pracowników, fizyczne znęcanie się nad dziećmi silniejszymi. Człowiek całe życie żyje z pozycji ofiary. Zasadniczo nie jest przyzwyczajony do obrony. A ofiara podświadomie szuka w przyszłości tego samego tyrana, bo nie zna innego modelu relacji! Z punktu widzenia zwykłego człowieka to, co z tym robią, to cyna i dziczyzna. Ofiara nie zdaje sobie z tego sprawy.

„W pełni wierzę, że dziewczyna nawet nie próbowała uciec od swojego oprawcy” – kontynuuje psycholog. - Być może na początku były takie myśli. Ale wtedy psychika się załamuje, zrozumienie „ja” zostaje wymazane w człowieku, sugeruje się mu, że jest nicością, która nie może nic zrobić bez swojego „właściciela” - „Karmię cię, wydaję na ciebie pieniądze, jeśli nie dla mnie, byłbyś teraz na śmietniku wędrował”. W takim związku nawet siatki nie są potrzebne. Mogę przypuszczać, że dziewczyna początkowo nie miała podstawowych środków ochrony.

Jako przykład Ekaterina Alekseeva przytacza historie dwóch ofiar maniaka Skopińskiego.

- Dużo czytałem o tej historii, studiowałem zeznania dziewcząt. Jeden z nich okazał się mieć bardzo silną obronę wewnętrzną. W pewnym momencie poprosiła Mochowa, aby przyniósł jej papier, farby i zaczęła rysować. Próbowałem odłączyć swoją świadomość od ciała, wszedłem w fantazje świata rysunków: to mi się nie zdarza. Torturował dziewczynę, gwałcił ją, ale ona się poddała i potrafiła zachować plus minus swoją psychikę. Nastąpiła taka reakcja obronna organizmu, że zniknęły nawet jej miesiączki - nie mogła zajść w ciążę! Po zwolnieniu dzięki pracy z psychologami dziewczyna mogła w końcu nawiązać kontakty towarzyskie. Ale drugi nie miał takich zasobów wewnętrznych. Ta historia zraniła ją znacznie bardziej. W tym samym czasie dziewczęta spędziły 3 lata i 7 miesięcy w niewoli u maniaka Skopińskiego. A tutaj - 14 lat! Wyobraź sobie, jak długo ofiara była załamana.

Z DOSSERA "KP".
Przywoziła zdjęcia zwłok, wabiła ofiary, pomagała w pozbywaniu się ciał

Aleksander Spesivtsev z Nowokuźniecka zabijał kobiety i nieletnie dziewczęta w domu. Jedną z pierwszych zgłoszonych ofiar jest 20-letnia dziewczyna, która została zasztyletowana przez młodego mężczyznę po tym, jak nie uprawiała seksu. (1995, ma 25 lat, właśnie wrócił po raz drugi z przymusowego leczenia w szpitalu psychiatrycznym). Matka Spesivtsevy, Ludmiła Jakowlewna, pracowała kiedyś jako asystent prawnika w sądzie. Podobno przyniosła do domu zdjęcia zwłok ze spraw karnych i pokazała je nastoletniemu synowi. To ona pomogła Spesivtsevowi pozbyć się ciała zamordowanej kobiety - sama poćwiartowała dziewczynę, wyniosła jej szczątki na ulicę i zakopała na pustkowiu.

Ponadto: trzy ostatnie udowodnione ofiary (1996) zostały zwabione do mieszkania przez matkę Spesivtseva – na jego prośbę. Dwie dziewczynki miały 13 lat, najstarsza zaledwie 15. Jedna dziewczynka zabita od razu. Pozostałe dwie dziewczyny skuł kajdankami domowej roboty, bił je, zszywał rany dla zysku i gwałcił je, a następnie zmusił do zarżnięcia ciała przyjaciela i zjedzenia z nim jej mięsa. Ciała ofiar nadal były częściowo wynoszone z domu przez Ludmiłę Spesivtsevą. W tym samym czasie starsza siostra maniaka była również obecna podczas tortur i morderstw w mieszkaniu.

Tylko jedna dziewczyna przeżyła - dzięki hydraulikom, którzy przeprowadzili rutynową obławę. Spesivtsev rozmawiał z nimi przez drzwi i odmówił ich otwarcia. Coś w jego zachowaniu wydało się ciężkim robotnikom dziwne, wezwali komendanta powiatowego, wyłamał drzwi i znalazł w łazience części ciał dziewczyn. Spesivtsev uciekł przez dach, ale został złapany dwa dni później.

W mieszkaniu znaleziono wiele rzeczy obcych osób, w tym rzeczy dzieci. Początkowo Aleksander Spesivtsev został oskarżony o 20 morderstw, ale tylko pięć było w stanie to udowodnić - brzmi to jak nonsens, ale po prostu nie było pieniędzy na przeprowadzenie wszystkich badań ...

Psychiatrzy uznali Spesivtseva za niepoczytalnego, wysłano go na przymusowe leczenie. Wiadomo, że maniak z Nowokuźniecka wciąż żyje i nadal przebywa w szpitalu psychiatrycznym specjalnego typu.

Matka maniaka, którą sąd uznał za współsprawcę trzech morderstw, otrzymała 13 lat więzienia. Siostra, która nie doniosła na swojego brata, mordercę i sadystę, nie została w żaden sposób ukarana. "

W zadnym wypadku nie zgadzam sie z cytowanymi materialami a sa one prezentowane jako ciekawostka i jawne klamstwo rosyjskie. Zamieszczam je jedynie aby uczulic czytelnikow na rosyjska propagande ( #pravda ).
#wojna #rosja #ukraina #truecrime

Ostatnie nagranie Elizabeth Daub która zabiła swoich rodziców pojedynczym strzałem w głowę a na końcu siebie
https://youtu.be/nXlUraI6nns
Wiecej info:
https://www.dailymail.co.uk/news/article-11684493/amp/Pennsylvania-woman-26-kills-parents-murder-suicide-consented-to.html
#morderstwo #truecrime

#nowosciksiazkowe
Wydawnictwo Wielka Litera otwiera nową serię książek z gatunku true crime.
Na początek w połowie lutego książka o Gertrude Baniszewski (to ta matka znana z książki Jacka Ketchuma i filmu Dziewczyna z sąsiedztwa).
W kwietniu druga książka o Carlu Panzramie, mordercy, gwałcicielu z lat 20.
#ksiazki #hejtoczyta #truecrime

#podcast #podkasty #ksiazki #truecrime #morderstwo #kryminalne #wykop #przywitajsie
Cześć Koledzy i Koleżanki ( ͡o ͜ʖ ͡o)
przez 2 lata i 6 miesięcy byłam użytkownikiem #wykop , ale odkąd zaistniał Wykop 2.0 zaczęłam nieśmiało przyglądać się #hejto . Na początku tylko ukradkiem, bez konta. Dzisiaj nadszedł ten dzień i stałam się prawomocnym użytkownikiem Hejto. Pijcie ze mną Helenę!
Z tej okazji chciałabym pierwszy raz w życiu umieścić swój wpis. Nigdy wcześniej się nie odważyłam, bo w ostatnim czasie Wykop był miejscem gdzie można było się dowiedzieć tylko, że p0lki to k00rwy, twój sukces i duma z osiągnieć niczego nie są warte i że jeśli zarabiasz mniej niż 50k to jesteś śmieciem i pasożytem. Z wielką nadzieją wkraczam w nową społeczność mając nadzieję, że moje ostatnie spostrzeżenia są trafne i ten bardziej pozytywny kontent pozostanie taki jaki jest lub stanie się lepszy. ᕦ( ͡° ͜ʖ ͡°)ᕤ
Ale wracając do mojego wpisu - jakiś czas temu zainteresowały mnie #podkasty kryminalne oraz książki o tej tematyce. Chciałabym się podzielić tutaj moimi ulubionymi tytułami i zachęcić Was do podsyłania godnych uwagi tytułów, ponieważ cały czas ich poszukuję. Podkasty mają to do siebie, że mimo ciekawej historii i formy opowieści mogą zrazić do siebie od pierwszego odcinka. Głównie za sprawą wady wymowy autora, dziwnej maniery w głosie, samym głosem lub zbytnią chęcią wyrażania własnej opinii w momencie, gdy słuchacz nastawiony jest na odbiór faktów.
Zaczynam
PODKASY:

1. Olga Herring: True Crime & Mystery (chyba mój ulubiony)
   
2. Opowiem Ci Historię - Kamil Barnowski (nie tylko podkasty kryminalne)
   
3. Piąte: Nie Zabijaj - Justyna Mazur (sporo własnych opinii)
   
4. Polska Na Faktach - Historie (nie tylko) Kryminalne
   
5. Zagadki Kryminalne - Karolina Anna
   

KSIĄŻKI:

1. Trupia Farma - Jon Jefferson
   
2. Co mówią kości. Ukryte tajemnice zbrodni - Sue Black (ogólnie cała seria, również Co mówią zwłoki)
   
3. Polskie Morderczynie - Katarzyna Bonda
   
4. Jak i dlaczego żony zabijają - Krzysztof Bizzaroff, Andrzej Gawliński (do przeczytania również Jak i dlaczego mężowie zabijają)
   
5. Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X - Iza Michalewicz
   

/tag/przywitajsie

Co łączy takie klasyki kina jak „Psycho”, „Teksańska masakra piłą mechaniczną” czy „Milczenie owiec”? Postać, na której zostały one w dużej mierze oparte – Edward „Ed” Theodore Gein, zwany Rzeźnikiem z Plainfield.
16 listopada 1957 roku doszło do zaginięcia właścicielki sklepu z narzędziami w Plainfield – Bernice Worden. Poszlaki jasno wskazywały na Ed’a – już następnego dnia od zaginięcia policja odkryła na farmie Geina wiszące pod sufitem, wypatroszone i pozbawione głowy ciało Bernice. Podczas dalszych przeszukiwań jego farmy trafiono na ludzkie „trofea”:

• Całe ludzkie kości i fragmenty;
  
• Kosz na śmieci wykonany z ludzkiej skóry;
  
• Ludzka skóra pokrywająca kilka siedzisk krzeseł;
  
• Czaszki na słupkach jego łóżka;
  
• Czaszki kobiece, niektóre z nich miały odpiłowane górne części;
  
• Misy wykonane z ludzkich czaszek;
  
• Gorset wykonany z kobiecego torsu obdartego ze skóry od ramion do pasa;
  
• Legginsy wykonane z ludzkiej skóry nóg;
  
• Maski wykonane ze skóry kobiecych głów;
  
• Maska twarzy Mary Hogan w papierowej torbie (Mary Hogan – druga z ofiar Geina. Zaginęła w 1954r.);
  
• Czaszka Mary Hogan w pudełku;
  
• Cała głowa Bernice Worden w płóciennym worku;
  
• Serce Bernice Worden "w plastikowej torbie przed piecykiem";
  
• Dziewięć sromów w pudełku po butach
  
• Sukienka młodej dziewczyny i "sromy dwóch dziewczyn ocenione na około piętnaście lat";
  
• Pas wykonany z kobiecych ludzkich sutków;
  
• Cztery nosy;
  
• Para ust na sznurku do ściągania żaluzji;
  
• Abażur wykonany ze skóry ludzkiej twarzy;
  
• Paznokcie z kobiecych palców;
  
• Sztućce wykonane z ludzkich kości;
  

(Dla ciekawskich - zdjęcia wielu z nich można znaleźć online. Z oczywistych względów nie będę ich postował tutaj)
Podczas przesłuchania Gein przyznał się że pomiędzy 1947-1952 rokiem odbył 40 nocnych wizyt na lokalnych cmentarzach w celu ekshumacji niedawno pochowanych ciał. Twierdził że wizyty te prowadził w stanie „oszołomienia” – przy około 30 z nich wyszedł z „oszołomienia” podczas przebywania na cmentarzu, pozostawił grób w porządku i wrócił do domu z pustymi rękami. Przy reszcie okazji – rozkopał groby niedawno pochowanych kobiet w średnim wieku, które przypominały mu jego matkę i zabrał ciała do domu. Tam opalał im skóry w celu wykonania swoich trofeów.
Dlaczego Edowi zależało na ciałach kobiet, które przypominały mu jego matkę? Otóż miał on ciężkie dzieciństwo – jego matka była despotyczną fanatyczką religijną. Wtłaczała Edowi nauki o niemoralności całego świata i o tym że jest ona jedyną dobrą kobietą na świecie. Nie pozwalała mu się z nikim przyjaźnić. Izolowała go od reszty świata więc był do niej mocno przywiązany emocjonalnie. Tuż po jej śmierci Gein rozpoczął tworzenie „kobiecego kostiumu” aby „mógł stać się swoją matką – dosłownie wpełznąć w jej skórę”.
Gein został uznany za winnego zabicia Bernice Worden, jednak z powodu na stwierdzoną niepoczytalność został zwolniony i umieszczony w szpitalu psychiatrycznym, gdzie spędził resztę życia.
#truecrime #zbrodnia

Albert Fish – amerykański seryjny morderca, kanibal, sadysta, masochista, pedofil. Żył w latach 1870-1936. Skazany na śmierć za zabójstwo 10 letniej dziewczynki - Grace Budd. Wyrok wykonano na krześle elektrycznym.
Fish podstępem uprowadził dziewczynkę z jej rodzinnego domu w 1928 roku, następnie zabił. Ciało poćwiartował i jadł przez 9 następnych dni. Przez kilka lat był nieuchwytny, policja nie potrafiła go powiązać z tą sprawą. Wpadł, bo napisał list do matki dziewczynki. Matka, będąc osobą niepotrafiącą czytać, poprosiła jej syna o przeczytanie jej listu.
Poniżej treść listu. Uwaga, drastyczne!

Moja droga pani Budd, W 1894 roku mój przyjaciel popłynął jako pokładowy na parowcu Tacoma, Capt John Davis. Płynęli z San Francisco do chińskiego Hong Kongu. Po przybyciu na miejsce on i dwóch innych poszli na brzeg i upili się. Kiedy wrócili, łodzi już nie było. W tym czasie w Chinach panował głód. Mięso każdego rodzaju kosztowało od 1 do 3 dolarów za funt. Tak wielkie było cierpienie wśród bardzo biednych, że wszystkie dzieci poniżej 12 roku życia były sprzedawane rzeźnikom, aby je poćwiartować i sprzedać na jedzenie, aby inni nie umarli z głodu. Chłopiec lub dziewczynka poniżej 14 roku życia nie byli bezpieczni na ulicy. Można było wejść do każdego sklepu i poprosić o stek - kotlet - lub mięso gulaszowe. Wyciągano część nagiego ciała chłopca lub dziewczynki i wycinano z niej to, co się chciało. Chłopięcy lub dziewczęcy zadek, który jest najsłodszą częścią ciała, sprzedawany jako kotlet cielęcy, osiągał najwyższą cenę. John przebywał tam tak długo, że nabrał ochoty na ludzkie mięso. Po powrocie do N.Y. ukradł dwóch chłopców, jednego 7, drugiego 11. Zabrał ich do swojego domu, rozebrał do naga, związał w szafie i spalił wszystko co mieli na sobie. Kilka razy każdego dnia i nocy wymierzał im klapsy - torturował ich - aby ich mięso było dobre i delikatne. Najpierw zabił 11-letniego chłopca, ponieważ miał najtłustszy tyłek i oczywiście najwięcej mięsa na nim. Każda część jego ciała została ugotowana i zjedzona z wyjątkiem głowy - kości i wnętrzności. Był pieczony w piecu, (cały jego tyłek) gotowany, gotowany, smażony, duszony. Chłopczyk był następny, poszedł tą samą drogą. W tym czasie mieszkałem przy 409 E 100 St, z tyłu - po prawej stronie. Tak często opowiadał mi, jak dobre jest ludzkie mięso, że postanowiłem go spróbować. W niedzielę 3 czerwca 1928 roku przyszedłem do Ciebie na ulicę 406 W 15. Zjedliśmy lunch. Grace usiadła mi na kolanach i pocałowała mnie. Wymyśliłem sobie, że ją zjem, pod pretekstem zabrania jej na przyjęcie. Powiedziałaś, że tak, że może iść. Zabrałem ją do pustego domu w Westchester, który już wybrałem. Kiedy tam dotarliśmy, kazałem jej zostać na zewnątrz. Zbierała dzikie kwiaty. Poszedłem na górę i zdjąłem wszystkie ubrania. Wiedziałem, że jeśli tego nie zrobię, będę miał na nich jej krew. Kiedy wszystko było gotowe, podszedłem do okna i zawołałem ją. Potem schowałem się w szafie, aż weszła do pokoju. Gdy zobaczyła mnie nagiego zaczęła płakać i próbowała zbiec po schodach. Złapałem ją, a ona powiedziała, że powie mamie. Najpierw rozebrałem ją do naga. Jak ona kopała, gryzła i drapała. Dusiłem ją na śmierć, a potem pokroiłem na małe kawałki, żebym mógł zabrać swoje mięso do pokoju, ugotować i zjeść. Jak słodki i delikatny był jej mały tyłek pieczony w piekarniku. Zjedzenie całego jej ciała zajęło mi 9 dni. Nie zerżnąłem jej, choć mógłbym, gdybym chciał. Umarła jako dziewica.

Fish miał 6 dzieci, często zmuszał ich do bicia go gdyż sprawiało mu to przyjemność. Chodził z igłami powbijanymi w ciało tak, aby odczuwać ciągły ból. Kiedy wykonano na nim zdjęcie rentgenowskie znaleziono 29 igieł, część z nich była już zardzewiała. Próbował sobie wbijać igły pod paznokcie, ale jak stwierdził - było to zbyt bolesne.
#truecrime #zbrodnia #kanibalizm

Cześć!
Jestem nowym użytkownikiem tego portalu, jednym z moich zainteresowań jest tematyka true crime – w związku z powyższym chciałbym zbić pionę z ludźmi dzielącymi moje zainteresowania.
Chcę się z wami podzielić YouTuberami działającymi w tej tematyce, którzy w mojej ocenie są warci uwagi, poniżej lista.
https://www.youtube.com/@JCS – Jim Can’t Swim – Cryminal Psychology – moim zdaniem absolutna topka, swoimi filmami zainspirował dziesiątki innych youtuberów do tworzenia contentu w jego formie. JCS opisuje sprawy kryminalne pod kątem przesłuchań – opowiada o technikach przesłuchań, przyczynach konkretnych reakcji podejrzanych na pytania podczas przesłuchań.
https://www.youtube.com/@MattOrchardCrimeandSociety - Matt Orchard - Crime and Society – content trochę bardziej zróżnicowany od JCS. Matt opisując zbrodnie kryminalne prowadzi sprawy rzekłbym w formie esejów – ma świetny warsztat i świetnie prowadzi narrację – nie sposób się nudzić.
https://www.youtube.com/@PrzesuchaniaMordercow – coś z naszego podwórka: Przesłuchania Morderców. Formuła bardzo podobna do JCS, przesłuchania są przetłumaczone + mamy komentarz autora kanału. Osobiście traktuję ten kanał jako uzupełnienie JCS.
A Wy? Co tam oglądacie/słuchacie? Stwórzmy nitkę z polecankami w komentarzach!
#truecrime #zbrodnia #zbrodnie

Dzień dobry,
to ja wykorzystując napływ nowych użytkowników zapraszam do społeczności Truecrime. W najbliższym czasie postaram się zainaugurować postowanie artykułem o Rzeźniku z Rostowa - Andrieju Czikatiło.
#truecrime #zbrodnie #zbrodnia #sprawykryminalne #kryminalne

Sylvia Marie Likens (ur. 3 stycznia 1949, zm. 26 października 1965) – amerykańska ofiara morderstwa z Indiany.
Sylvia była torturowana przez Gertrude Baniszewski, jej dzieci oraz innych młodych ludzi z sąsiedztwa. Rodzice, będący pracownikami parków rozrywki, zostawili Likens i jej siostrę Jenny pod opieką rodziny Baniszewskich (na trzy miesiące przed śmiercią Sylvii) w zamian za 20 dolarów tygodniowo. Opiekunka, wraz z dwojgiem swoich dzieci – Paulą i Johnem, oraz dwoje nastolatków z okolicy – Coy Hubbard i Richard Hobbs – zostali oskarżeni i skazani za zbrodnię. Tortury i sam akt morderstwa w rozprawie sądowej przeciwko Gertrude zostały opisane przez prokuratora jako „najbardziej straszliwa zbrodnia, jaką kiedykolwiek popełniono w stanie Indiana”.
Baniszewski, opisana przez „The Indianapolis Star” jako „zmizerniała, wychudła astmatyczka", cierpiąc z powodu depresji i stresu po kilku nieudanych małżeństwach zaczęła wyładowywać swoją złość na siostrach Likens, bijąc je specjalnym rodzajem wiosła (służącego do dawania klapsów w celu ukarania bądź w celach erotycznych), kiedy czek z zapłatą za opiekę nie przybywał na czas.
Wkrótce potem Baniszewski skupiła maltretowanie na Sylvii Likens, oskarżając ją o kradzież słodyczy, które Gertrude Baniszewski kupiła w sklepie spożywczym – przypaliła jej za to palce zapałkami. Kobieta poniżała dziewczynkę, gdy ta przyznała, że ma chłopaka – kopała ją w okolice genitaliów i pomawiała o bycie w ciąży. Paula Baniszewski, która sama była w ciąży w tym okresie, wpadła w furię i przewróciła Likens na podłogę. Jak później wykazały badania medyczne, Sylvia nie była w ciąży.
Likens była pomawiana o szerzenie plotek w szkole Arsenal Technical High School o tym, jakoby Stephanie i Paula były prostytutkami. To prawdopodobnie sprowokowało ówczesnego chłopaka Stephanie, Coya Hubbarda, by zaatakować Sylvię Likens. Po tym, jak Gertrude Baniszewski starała się biciem zmusić Sylvię do przyznania się do kradzieży ze szkoły stroju na lekcję wychowania fizycznego, którego to stroju Baniszewski dziewczynce nie kupiła (i bez którego Sylvia nie mogła uczęszczać na te zajęcia), starsza kobieta nie pozwalała jej opuszczać domu i chodzić do szkoły.
Gertrude Baniszewski zachęcała Hubbarda i inne dzieci z sąsiedztwa do torturowania Likens, między innymi do przypalania jej skóry papierosami, zmuszania ją do wkładania sobie do pochwy pustej butelki po Coca-Coli (co najmniej dwa razy) czy do konsumowania kału i moczu. Likens była również zmuszana do kąpania się we wrzącej wodzie, by „zmyć swoje grzechy”. Została poważnie pobita i poparzona po tym, jak zmoczyła materac podczas snu. Wtedy Gertrude Baniszewski zdecydowała, że Sylvia nie nadaje się do dzielenia mieszkania z jej córkami.
Likens próbowała uciec na kilka dni przed śmiercią, gdy podsłuchała plan Gertrude Baniszewski, która proponowała zawiązać dziewczynce oczy, zawieźć i zostawić ją w pobliskim lesie. Będąc już u drzwi frontowych została jednak przez Baniszewski i jednego z jej synów złapana i pobita. Karą było związanie dziewczynki w piwnicy i karmienie tylko krakersami; nie przysługiwało jej także prawo do korzystania z łazienki. Gertrude Baniszewski oznajmiła swoim dzieciom, iż Sylvia „jest prostytutką i jest z tego dumna, dlatego napiętnujemy ją na brzuchu”. Przy pomocy dużej rozgrzanej igły rozpoczęła cyzelowanie na brzuchu Likens napisu „I’m a prostitute and proud of it!” („Jestem prostytutką i jestem z tego dumna!”). Gdy okazało się, że nie może sama dokończyć napisu, zrobił to za nią Richard Hobbs. Hobbs, wraz z 10-letnią Shirley Baniszewski, użyli specjalnego rodzaju śruby, którą również podgrzali i wypalili na klatce piersiowej Sylvii numer „3”.
Gdy Stephanie Baniszewski i Richard Hobbs zorientowali się, że Sylvia nie oddycha, Stephanie podjęła próbę resuscytacji metodą usta-usta aż do chwili, gdy zdała sobie sprawę, że nie ma już nadziei – Sylvia nie żyła.
Sylvia Likens zmarła 26 października 1965 roku. Ustalone przyczyny śmierci to obrzęk i wylew krwi do mózgu, szok związany z rozległymi poparzeniami skóry i wycieńczenie. Dziewczynka była także skrajnie niedożywiona. Została pochowana na cmentarzu Oak Hill Cemetery w Lebanon.
#truecrime #kryminalne #historia

Sprawa zabójstwa Junko Furuty
Junko Furuta (jap. 古田 順子 Furuta Junko; ur. 18 stycznia 1971, zm. 4 stycznia 1989) – brutalnie zamordowana siedemnastoletnia Japonka, uczennica wyższej szkoły średniej. Była gwałcona, katowana przez ponad 44 dni. 4 stycznia 1989 roku została oblana benzyną i podpalona. Później jej ciało zabetonowano.
W listopadzie 1988 roku Junko została porwana przez czterech nastolatków (najstarszy miał 18 lat) i przetrzymywana w domu jednego z nich. Sprawcy kazali jej zadzwonić do domu i powiedzieć, że uciekła z domu i jest u koleżanki, po to, by rodzina nie zaczęła jej szukać. W ciągu tych 44 dni dziewczyna została zgwałcona około 400 razy. Mordercy wkładali żarówki do jej pochwy, a nawet fajerwerki do odbytu, a następnie odpalali. Była bita i wielokrotnie podpalana.
Pomimo szokującej brutalności zbrodni, sąd zdecydował o ukryciu tożsamości chłopców, gdyż w trakcie popełniania czynu byli niepełnoletni. Jednak dziennikarze z popularnego magazynu Shuukan Bunshun odkryli tożsamość nastolatków i opublikowali dane osobowe:

• Hiroshi Miyano (jap. 宮野裕史 Miyano Hiroshi), zmienił nazwisko na Hiroshi Yokoyama (jap. 横山裕史 Yokoyama Hiroshi)
  
• Jō Ogura (jap. 小倉譲 Ogura Jō), zmienił nazwisko na Jō Kamisaku (jap. 神作譲 Kamisaku Jō)
  
• Shinji Minato (jap. 湊伸治 Minato Shinji)
  
• Yasushi Watanabe (jap. 渡邊恭史 Watanabe Yasushi)
  
• Tetsuo Nakamura (jap. 中村哲夫 Nakamura Tetsuo)
  
• Kōichi Ihara (jap. 伊原孝一 Ihara Kōichi).
  

W lipcu 1993 roku sąd niższej instancji skazał Hiroshiego Miyano, przywódcę całego przedsięwzięcia, na 17 lat więzienia, a po apelacji podwyższył mu wyrok do 20 lat pozbawienia wolności. Miyano miał 18 lat w chwili popełnienia zbrodni (w Japonii pełnoletność uzyskuje się w wieku 20 lat). Matka Miyano sprzedała dom, w którym torturowano i zamordowano dziewczynę, a pieniądze z jego sprzedaży (50 milonów yenów, ok. 425 tys. USD) przekazała rodzicom Furuty.
Nobuharo Minato został skazany na 9 lat pozbawienia wolności; w chwili popełnienia zbrodni miał 16 lat. Rodzicom i bratu Minato nie postawiono żadnych zarzutów. Po zwolnieniu z więzienia zamieszkał z matką. Yasushi Watanabe został skazany na 7 lat więzienia; w momencie morderstwa miał 17 lat. Jou Ogura został skazany na 8-letnią odsiadkę, został zwolniony w 1999 roku. Miał 17 lat w chwili zabójstwa. W 2004 r. został ponownie aresztowany, tym razem za napaść i pobicie znajomego. Skazano go na 7 lat więzienia, wyszedł już na wolność.
Wiele osób uznało, że wyroki, jakie wydano dla nastoletnich morderców, były zbyt niskie. Porywaczy chroniło jednak prawo, bo wszyscy byli nieletni w momencie popełnienia czynu.