rain

#heheszki #humorobrazkowy

Jest taka strona w necie "futureme.org", na której można napisać list do siebie z przyszłości. Kiedyś na nią trafiłam, coś tam naskrobałam i w zasadzie zapomniałam o całej sprawie. No i dzisiaj właśnie otrzymałam wiadomość od siebie z przeszłości, z 2020. No i.. hmm zaskoczył mnie jej dość oskarżycielski ton. Musiałam wtedy być w złym nastroju, ale nawet jeśli - wrażenie jest nieprzyjemne. Czy dzisiaj napisałabym sobie coś tak ostrego? Raczej nie. W każdym razie - jedna rzecz daje mi do myślenia, a mianowicie pytanie zawarte w tym liście "Czy coś w sobie naprawiłaś?" Chyba teraz będę się długo nad tym zastanawiać. Choć już częściowo znam odpowiedź - tak, jestem bardziej pogodzona z tym, czego nie mogę zmienić. I ze sobą.

Nie oglądałam nigdy serialu "True Detective", ale przypadkiem wpadłam na short ze scenką z niego, gdy Rust Cohle mówi coś takiego: "Given how long it's taken for me to reconcile my nature, I can't figure I'd forego it on your account, Marty." Jakoś w tym momencie to zdanie do mnie "trafia".

#przemyslenia #gownowpis

Nareszcie ktoś to powiedział. Wydawało mi się, że tylko ja tak mam.

#psychologia #adhd #adhddoroslych

https://youtube.com/shorts/kw4R0HiYAEU?si=8_DtGHdg4SnLllC2

#heheszki #humorobrazkowy

Pytanie do grających na gitarze - czy tylko mi się wydaje, czy też wszystkie tabulatury "Whole Lotta Love" są błędne: jak widzicie na screenie na każdy power chord przypada po 3 nuty "e". Ale jak słucham tej piosenki, to ewidentnie tych "e" jest tylko 2. Mam rację? Od razu mówię - nie znam zapisu nutowego, nigdy się go nie nauczyłam i korzystam tylko z tabulatur. No i słuchania.

#muzyka #gitara #ledzeppelin #pytanie

https://www.youtube.com/watch?v=HQmmM_qwG4k

Sprawdzałam dziś cały dzień pracę licencjacką, której jestem promotorką. I mam ochotę zrobić to, co na załączonym obrazku. Liczba błędów stylistycznych i gramatycznych jest porażająca. Dawno nie spotkałam się z tak dziwnymi konstrukcjami zdaniowymi. O treści się nie wypowiem, bo niby "słychać dzwony" tylko nie wiadomo w jakim kościele. Sprawdzam to od rana i jeszcze nie skończyłam, ale nie dam rady, zresztą nawet nie powinnam już dziś tego czytać, bo łapie mnie straszny wk..w i moje komentarze zaraz staną się niepotrzebnie ostre. Uszy opadają. Nie nauczę teraz już niczego kogoś, kto przez całą swoją szkolną edukację i 3 lata studiów uniwersyteckich nie opanował umiejętności pisania tekstów, nie ma wrażliwości językowej i nie zna ojczystego języka. A to nie jest nawet najgorsza praca, jakiej się spodziewam. To jest jedna z lepszych. Wiem, bo już czytałam próbki rozdziałów pisanych przez pozostałe osoby z mego seminarium. Czemu mnie to wkurza? Bo nawet jeśli ci studenci chcą napisać dobre prace, przecież nie zarzucam im złej woli, to nie potrafią. A żeby im wytłumaczyć co jest nie tak, musiałabym z każdym z nich siedzieć i zdanie po zdaniu tłumaczyć. Ale tak się nie da. Zresztą niektórzy nawet by nie zrozumieli. Ogólnie to po prostu martwię się tym, bo jak prace będą złe, to przecież będzie to "moja wina", bo skoro jestem promotorką, to powinnam wymóc na studentach, żeby były dobre. Wyczarować to jakoś.

#nauka #przemysleniazdupy #zalesie #studia

Nadeszła ta chwila, kiedy wreszcie na serio będę szukać mieszkania do kupienia. Trochę się boję całego tego przedsięwzięcia, ale z drugiej strony - jakoś tak naprawdę cieszy mnie myśl o tym, że miałabym własny "dom". No i mam trochę pytań, np. zatrudniać jakiegoś pośrednika, żeby szukał dla mnie chaty, czy też nie? I jak coś, to na co uważać? Kontaktować się z jakimś doradcą kredytowym?

Jako że mieszkam we Wrocku i chyba tak już zostanie (przynajmniej na jakiś czas - życie jest bowiem strasznie nieprzewidywalne), to jakie dzielnice są "sensowne", np. mają dobry dojazd autem czy komunikacją miejską do ścisłego centrum? Nie znam niestety tego miasta i nie wiem, w które jego części się w ogóle nie pchać. Myślę o kupnie z rynku wtórnego, bo nie chcę jeszcze użerać się z wykończeniem mieszkania deweloperskiego.

#mieszkanie #wroclaw #pytanie #nieruchomosci

Ostatnio jakoś przypomniała mi się ta piosenka. #muzyka #sting

https://www.youtube.com/watch?v=MxtYzo0OLXs

Taka sytuacja. Oczywiście nie mogę się tym z nikim podzielić tak "oficjalnie", bo nie byłoby to "towarzysko" dobrze widziane i w ogóle co się czepiam? Magistrant, którego magisterkę recenzowałam w zeszłym roku teraz dostał nagrodę w jakimś lokalnym konkursie na najlepszą pracę na lokalne tematy (szczegółów rzecz jasna nie mogę podać). Zakładam, że żaden naukowiec nie uczestniczył w jury tego konkursu (pewnie zresztą dlaczego by miał, praca nie dotyczyła np. nowych metod budowy elektrowni jądrowych), bo od razu zauważyłby, że przypisów było w niej mniej niż w przeciętnym artykule na Pudelku. Chłopak brał sobie info z nie wiadomo jakich źródeł i sobie je pisał. Nie znał też dość podstawowych prac obracających się wokół jego tematu. Ani też części podstawowych faktów. Oczywiście o wszystkim tym pisząc recenzję tej pracy wspomniałam. A wcześniej - pisałam o tych problemach jego promotorce. Na obronie tej pracy nawet nie raczył odpowiedzieć na moje pytanie (a wiedział jakie będzie tak mniej więcej na tydzień przed). No ale się po prostu czepiam, prawda? Prawda?

#nauka (LOL) #edukacja #przemyslenia

Ciekawy głos w sprawie czytelnictwa (i pisarstwa). Otóż wg autorki wideo wraz z rozwojem popularności "booktok" (czyli takich tiktoków o książkach), które chyba w większości są robione przez kobiety, mężczyźni odwracają się od czytania. Bo uznają je za "kobiece" hobby, a zatem niejako z definicji - za gorsze. Jeszcze inną konsekwencją jest spadek liczby młodych pisarzy mężczyzn. A że mężczyźni nie czytają pisarek tak chętnie jak kobiety czytają pisarzy - ich poziom czytelnictwa w konsekwencji będzie spadał jeszcze bardziej. #literatura #ksiazki #czytelnictwo

https://www.youtube.com/watch?v=TpOS7XZfwVA&t=2s

Jak sądzicie: jaka jest różnica między "osobowością" a "charakterem"? #pytanie #psychologia

Aleksandra Marinina "Współautorzy". No więc kryminał. I to rosyjski. Należący do serii o milicjantce Nastii Kamieńskiej, z której to wcześniej czytałam, lub słuchałam (jako audiobooki) kilku wcześniejszych części. Sama Marinina, jak pewnie przynajmniej część z Was wie to była milicjantka, więc ma rozeznanie w tej branży. Jak dla mnie jej książki "same się czytają", mimo że nieraz liczą ponad 500 stron. To, co najbardziej w nich lubię to nie intrygi kryminalne, choć i one są sprawnie skonstruowane (czasem jednak trochę zbyt fantastyczne), ale same postaci i ich życiorysy. Praktycznie każdy z bohaterów, nawet trzecioplanowych jest bardzo ciekawie zarysowany i choć (znowu) czasem historie życiowe są trochę "podrasowane" to jednak jakoś w ogóle to nie razi. Narracja też płynie całkowicie naturalnie. (Gdyby więc ktoś poszukiwał czegoś, co po prostu sprawia przyjemność w czytaniu i jest odprężające, a wciąga jak cholera, polecam). Są oczywiście też różne zgrzyty, które mi trochę przeszkadzały w lekturze: przede wszystkim - główna bohaterka jest "stara". Ma 43 lata i nie wiedzieć czemu zachowuje się (w tych momentach, kiedy Marinina przypomina sobie, żeby zawrzeć ten wątek), jakby przechodziła menopauzę. Nosz kurde - 43 lata. Wiek średni. Nie wiem po co to w ogóle było autorce, może akurat sama miała takie przeżycia? No i drugi zgrzyt - jak jeszcze kiedykolwiek przeczytam imię "Glebuszka" w jakiejkolwiek książce, wyleci ona oknem razem z futryną i ścianą. Jak mnie to zdrobnienie wkurzało to nie do opisania. Pochodzi od męskiego imienia "Gleb". Zakładam, że język rosyjski posiada jakiś wybór imion męskich poza Borisem i Iwanem, czemu więc jedna z najważniejszych postaci otrzymała imię Gleb nie jestem w stanie zrozumieć. I tego "glebuszkowania" również nie. Ale jeśli kogoś takie rzeczy nie rażą - to naprawdę fajna książka. Może nie najlepsza wśród tych, które czytałam Marininy, ale całkiem przyzwoita. #ksiazki

Oto mój pierwszy własnoręcznie upieczony chleb. Wyszedł całkiem smaczny. #chwalesie #gotowanie

Youtube co chwilę podrzuca mi filmiki tego faceta: https://www.youtube.com/@DearModern/videos I o ile jego udawane "chińszczenie" (nie wiem jak to lepiej nazwać) może trochę wkurzać - facet nazywa się Cliff Tan, więc z pewnością urodził się w USA - o tyle jego pomysły na aranżację wnętrz są naprawdę świetne. Przynajmniej w moim przekonaniu. #ciekawostki #architektura #wnetrza #youtube

Kto dziś pojechał na przegląd samochodu? Ja.

Kto nie dostał piecząteczki w dowodzie rejestracyjnym i ma do wymiany hamulce z tyłu, co będzie kosztować miliony monet? Też ja.

Kto przed chwilą siedział wyliczając z czego może zrezygnować, żeby móc sobie pozwolić na tą naprawę? Także ja.

Auto ewidentnie wyczuło, że w tym miesiącu dostaniemy jakieś 200 zł podwyżki. Ale to 200 zł a nie tysiąc jak się zapowiada.

Oczywiście to moja wina - za rzadko jeżdżę samochodem i tarcze skorodowały. Ale mieszkając w mieście i chodząc z buta do roboty nie mam gdzie jeździć. Mam za to problemy ze znalezieniem miejsca do zaparkowania jak już gdzieś pojadę. W zasadzie samochód jest mi potrzebny tylko wtedy, gdy jestem u rodziców, czyli w wakacje, bo tam bez niego byłoby trudno. Tu zaś w zasadzie w ogóle go nie muszę używać. Gdyby były jakieś sensowne opcje na wypożyczanie np. na miesiąc samochodu, pewnie mogłabym go sprzedać, ale jednak to raczej nie wchodzi w grę.

#samochody #motoryzacja trochę #heheszki (ze mnie)

Dziś napisała do mnie dziennikarka z lokalnego radia, że chciałaby przeprowadzić ze mną krótki wywiad związany z jedną moją pracą. Niby "fejm", ale. Taką propozycję dostaję już 2 raz i oczywiście odmawiam. Jestem takim piwniczakiem, że nie potrafię sensownie ustnie sklecić nawet jednego pełnego zdania. Nie potrzebuję publicznego ośmieszania się. Nie przyznam się oczywiście, że zaproponowano mi coś takiego np. memu ojcu, bo wg niego wywiad w radiu (a jeszcze lepiej - w TV) to by była niesamowita niesamowitość i tylko dajcie mikrofon i czas antenowy.

No więc - nie potrafię sklecić sensownego zdania ustnie. A pracuję jako wykładowca akademicki. Gdybym miała komuś, kto musiałby spróbować ze mną o czymś porozmawiać powiedzieć gdzie pracuję, nie uwierzyłby mi na 100%. Sekret tego, że jeszcze mnie nie wy...no ze stanowiska tkwi w tym, że zawsze wszystko, co mam powiedzieć studentom mam co do słowa zapisane. Nie czytam tego, bo nie dałoby się przecież tego słuchać, ale przed wykładem powtarzam to sobie, żeby jak najwięcej zapamiętać i tylko potem zerkać, czy na pewno dobrze mówię. I tak sobie popycham miesiącami tą taczkę spie...lenia.

#gownowpis #przemyslenia

30 marca 1968 roku w Charlemagne (Quebec) urodziła się Céline Marie Claudette Dion. Najwybitniejsza żyjąca współczesna piosenkarka, laureatka 2 Oscarów i niezliczonej liczby innych nagród. Od niemal 30 lat darzę ją niezachwianym podziwem i już zawsze tak będzie. Nie będzie w tym ani przesady, ani zbytniego dramatyzowania, ale w moich pełnych złych wydarzeń dzieciństwie i wczesnej młodości, jej muzyka była zawsze miejscem, gdzie znajdowałam coś dobrego. To przez nią bardzo chciałam zostać wokalistką (na szczęście nie spełniłam tego marzenia, sława mi nie jest potrzebna) i nauczyłam się czegoś o śpiewaniu, które do dzisiaj jest moim hobby. Jeśli istnieje jakiś bóg, to niech da jej dużo zdrowia i długie lata życia, bym mogła ją kiedyś zobaczyć na żywo.

#muzyka

https://www.youtube.com/watch?v=80At3a_u8hk

Jamie Kreiner "Reguła mnicha". Przypadkiem trafiłam na to w bibliotece. Jako że podtytuł brzmi "Czego o uważności możemy dowiedzieć się od średniowiecznych zakonników", stała na półce z "psychologią". Co też wiele osób (sądzę z opinii przeczytanych w necie) wprowadza w błąd co do faktycznej treści tej książki, a potem rozczarowani wystawiają jej mieszane opinie. Bo to nie jest poradnik "jak się skupić". Jest to książka o późnostarożytnym i wczesnośredniowiecznym monastycyzmie. Owszem - głównym tematem są zmagania ówczesnych mnichów i pustelników z brakiem koncentracji, który przeszkadzał im w rozwoju duchowym, ale więcej na tej książce skorzystają ci, których interesuje historia, życie ludzi w dawnych wiekach i sam monastycyzm, zwłaszcza ten wschodni (rozumiem przez to nie mnichów buddyjskich itd. - choć oni mieli te same problemy i bardzo zbliżone rozwiązania, ale mnichów chrześcijańskich, którzy działali na Bliskim Wschodzie)., niż ci, którzy chcieliby znaleźć jakieś praktyczne podpowiedzi jak oni sami mieliby radzić sobie z dystrakcjami w codziennym życiu.

Ogólnie - książka jest bardzo ciekawa, przystępnie napisana i oparta na bardzo bogatej literaturze. Jeśli ktoś interesuje się takimi tematami, naprawdę warto przeczytać.

#ksiazki