Samlesbury Hall: A Haunted House Built In 1325

Nie dziwota, że się skarżą na duchy. Cała ta drewniana "stodoła" musi niemiłosiernie skrzypieć przy najmniejszym podmuchu wiatru.

Oglądając takie starocie zawsze wzruszają mnie drobne niedoskonałości (no dobra, czasem większe), nieuniknione przy tej skali. I nie mam na myśli tych wynikajacych z ograniczeń ówczesnej technologii, tylko tych "ludzkich". Jakaś krzywo oheblowana deska, przekrzywiona cegła, czy cały mur. Zastanawiam się wówczas, czy rzemieślnik, który to budował nie przyłożył się, bo mało mu płacili? A może termin gonił i przyszedł nadzorca i powiedział "ch..., zostaw tak"? Może był młodym czeladnikiem i zabraklo mu umiejętności? (a jeszcze ta młoda dziewka, co przynosiła wodę robotnikom, nie dawała o sobie zapomnieć.). No i za chwilę zajdzie słońce, więc trzeba robić szybko, bo już ledwie widać. Odnoszę wrażenie, że w tych starociach widać ślad człowieka, który żył kilkadziesiąt lub -set pokoleń wstecz (jakiż to musiał być inny świat!), a którego chyba nie ma w tych nowoczesnych budowlach, stawianych z laserową dokładnością. Ciekaw jestem jak na współczesne budowle będą patrzeć ludzie w przyszłości?

Jakoś tak mam, że zdecydowanie bardziej interesuje mnie przeszłość niż przyszłość. Pewnie to niedobrze, ale cóż...

Na obrazku kościół rotundowy w Østerlars na Bornholmie, ze swoją nadprogramową przyporą, bo "coś krzywy ten mur wychodzi, dajmy jeszcze jedną przyporę, bo inaczej j⁎⁎⁎ie". Przypora ma we wnętrzu budowli kontynuację w postaci drewnianej belki, podpierającej wewnętrzny, środkowy filar.

A weź to ogrzej teraz.