Dzień dobry się z Państwem,

W bieżącej edycji #nasonety , Pani @Wrzoo zażyczyła sobie motyw "memento mori i danse macabre". I w bieżącej edycji postanowiłem jednak uszanować wolę organizatorki i dostosować się zasad. Dlatego też, w bieżącej edycji, przychodzę do Państwa z wytworem, który mam nadzieję, chociaż mniej więcej wpisuje się w motyw.

Łza

Gdy nie mógł zapomnieć o pewnej dziewczynie,

Co niezmiernie była jego sercu miła,

Skończyła do życia mu się chęć i siła,

Więc poprawił węzeł przy pętli na linie.

I stojąc na krześle przy samej futrynie,

Na wspomnienie miłości co się skończyła,

Na chłopca policzku się łza uroniła,

Gdy poprawiał na szyi pętlę na linie.

Lecz tak na tym krześle chybotał się długo,

Aż przeszła mu rozpacz i pomyślał sobie:

Przecież znajdę inną - co też ja robię?!

A kiedy miłości już szansę dał drugą,

Kichnąwszy - zobaczył jak krzesło ucieka...

Po sinym policzku mu teraz łza ścieka.

#nasonety #zafirewallem #diriposta

EDYP: Pozwoliłem sobie zmienić jeden wers. Ale nie powiem który.

#nasonety #diriposta

Południca

Kaj chłop zbiera plony: kabaczki i dynie,

Tam zbiera też żniwo samodiwa wiła

Co obłęd podstępnie na lud dobry zsyła

Samowiły w lesie, w górach zagorkinie

Brodarice z wód, w chmurach oblakinie

A piękność ich władcom się nawet nie śniła

Lamenty już matka ku niebu posyła 

Bo ta zgubnie zmarła, gdy ciało ostynie,

Zmienia się ze smutku wcale niedługo

Nie chcąc w spokoju usnąć w swym grobie

Pogrąży kolejną niewiastę w żałobie

W lubego jej wpędzi namiętność długą

Już nieustępliwej żądzy kirem obleka

A jej siostra Mora swe dzieło odwleka

#zafirewallem

Dzień dobry się z Państwem,

Jak tylko rano dowiedziałem się o śmierci pani Joasi Kołaczkowskiej zrobiło mi się niesamowicie smutno i dopadły mnie egzystencjalne myśli. Myśli te puchły mi w głowie i zaczęły tak mocno uwierać, że musiałem dać im jakiś upust. A zatem upust ten im dałem. Dałem go w postaci sonetu #diriposta. A przez to, że zdecydowanie nie leżą mi rymy (a właściwie ich brak) w bieżącej edycji #nasonety, to ucząc się od najlepszych, postanowiłem totalnie dzisiaj olać zasady zarówno dopasowania się do rymów jak i roastowania kogokolwiek.

Zapraszam więc do zapoznania się z moim upustem.

Pukam

I stoję tu panie pod Twoimi drzwiami,

A chociaż zbyt długo z wizytą już czekam,

Zapukać się wstydzę i bez sensu zwlekam,

Choć bardzo chcę wiedzieć jak to jest między nami.

Dlaczego pozwalasz, że ludzie głodują?

Dlaczego niewinne cierpią w wojnach dzieci?

Lub gasną przedwcześnie ludzie przyzwoici,

Gdy zdrowiem i szczęściem wciąż cieszą się szuje?

I kłębi się we mnie tych pytań tak wiele,

A ja wciąż pod drzwiami Twoimi jak cielę

stoję, i odpowiedzi pragnę łapczywie.

A kiedy nareszcie w odwagi przypływie

pukam - z ciężką, od pytań do Ciebie głową,

Znajduję ciszę - bo tu nie ma nikogo...

PS

Zdjęcie pani Joasi wrzucam w kolorze, bo pani Joasia nie była ani postacią szarą, ani czarno białą. Była natomiast postacią bardzo kolorową i tak na pewno chciałaby być zapamiętana.

#zafirewallem #nasonety #diriposta #wolnewiersze

#diriposta #zafirewallem #nasonety

Kobiety kochają klamoty

Krzyczysz, kochanie, kieby kogut kurze

"Kozetki, kotku, korniki kochają"

Kwaśne koło kołnierza kaftanu

Kap-kapią krople, krzywdy kałuże

"Kanapę kupmy, kanwy kunsztowniejszej

komodę, krzesło, kolebiącego konika"

Kozetki koncepcji kłaść krzyżyk każe

Koniec koszmarny komfortu kącika

Krzesło, kanapa... krzywduję kumpeli

która koncypuje krytyki komentarzyka:

"Kocha kapuchę! Kutwa konkretniejszy!" 

Klnę. Kochany, kaprysu kobiecego kacie!

Ku kieratowi kuśtykam, kapitał krzesić

Kultywując koncept, kozetkową kołomyję

#poezja #tworczoscwlasna

"0,5 mg"

Kiedy Karol rymy kuje, to Alina wiesza pranie

Gdy jedni mają depresję, wtedy drudzy mają manię

Rzeka wpływa se do morza, morze składa się z zatoki

Zwłoki lecą razem z rzeką, dziś na obiad miałem gnocci

Dzisiaj miałem polowanie, uszczupliło się pogłowie

Jak w filmie "Noc oczyszczenia", ledwie zmieściłem się w dobie

Wszystkie swe sukcesy z nocy upłynniłem zaś przelewem

Wypłyną w Gdańsku, w Chałupach? Szczerze powiem - kurde, nie wiem.

Rozpaliłem se ognisko, pomagałem sobie miechem

Potem palnąłem se w glace, "może włożę w ogień dechę?!"

Jak zmyśliłem, tak zrobiłem, wsadziłem tam desek wiele

Pojawili się w tym ogniu wszyscy moi przyjaciele

Teraz cisza i atencja, bo nie chcę pomylić faktów

Jednego z moich przyjaciół przejechała rzesza statków

Rzecznych takich, jakieś barki czy inne katamarany

Mówi do mnie - "rany julek, to wogle nie było funny"

Raptem naraz słyszę/widzę kątem oka jakieś ruchy

Ledwo widzę, bo międzyczas przyniósł okres lekkiej pluchy

Budzę się, podnoszę głowę - nie wyszedłem ze swej sieni

Szałwia wieszcza nie jest dobrą drogą przeżycia jesieni

#diriposta #tworczoscwlasna #nasonety

Poeto, litości - pamiętaj o społeczności!

No dobrze. Zgodnie z życzeniem organizatora postaram się powściągnąć trochę wenę i być może ograniczyć tylko do jednego wytworu. Tego, który poniżej:

***

Spotkanie w Grudziądzu – jak być mogło, choć było jednak inaczej

Szaletów brak. A ciśnie sranie –

takie to było z Grudziądzem spotkanie

Jerzego, co świat zwiedziwszy szeroki,

nad Wisłę trafił. I patrzy: krzoki.

I tak w tych krzokach chciał ulżyć sobie:

kucnął przy dębie czy innej brzozie

i pozbył się tego, co ongiś chlebem

pod dębem, brzozą czy innym drzewem.

Lecz Jerzy, natury pędzony pośpiechem

spotkał się tam, nad Wisłą, z pechem,

bo tego, co miał w jelitach tak wiele,

to trochę zostało na jego ciele.

– „Nie wciągnę teraz na d⁎⁎ę gaciów” –

pomyślał Jerzy. I tu się naciął,

bo tyłek jego – wprost: obesrany –

chciał, by przez Wisłę był opłukany.

A Wisła to przecież straszydła i duchy!

i mają – jak Jerzy – też puste brzuchy,

i Jerzy został tam w wodzie z niemi

i z Wisły straszy wierszami swemi.

***

Choć, przyznam, wiersz ten jest nieco inspirowany rzeczywistością, bo faktycznie, zaraz po przyjeździe do Grudziądza wysikałem się w krzokach nad Wisłą.

#nasonety

#zafirewallem

#diriposta

Dzień dobry wieczór się z Państwem,

Przespałem się z moim wczorajszym wytworem i muszę przyznać, że się nie wyspałem. Na upał tego mojego niewyspania zwalić nie mogę, bo tu nad morzem temperatury nie rozpieszczają (chociaż aż tak źle nie jest). Na żonę też nie - bo żona (w przeciwieństwie do mnie) nie chrapie. No więc wychodzi na to, że powodem tego mojego niewyspania musi - ewidentnie - być wspomniany wytwór. A nawet nie tyle sam wytwór (chociaż umówmy się, wybitny to on nie był), ile niewystarczające przez niego wyczerpanie tematu. Tematu pracy. Dlatego też, żeby dzisiaj móc się w spokoju wyspać, przynoszę kolejny wiersz #diriposta traktujący o pracy wprost. Czyli stricte.

Oda do pracy

Praco fizyczna, krwawico biurowa,

Znosić cię trzeba aż do weekendu,

Na pełen etat, albo zmianowa,

Kołaczy mamisz nagrodą obłędną.

Choć w szkole każdy z nas głowę wytężał,

Sukcesów łasy w swoim zawodzie,

To dzisiaj "Janusz" nas uciemięża,

Traktując gorzej niż bydło w zagrodzie.

A ja już nie chcę szkoleń zasranych,

Ani kolejnych w świat delegacji,

Mam dość owoców w czwartki zjadanych,

I w d⁎⁎ie firmowe mam integracje!

Ja - niczym ptak - mógłbym wolną mieć głowę,

I książek bym czytał aż się porzygam,

I do południa spać snem mógłbym zdrowym,

To wszystko mógłbym, lecz - komornik mnie ściga...

#zafirewallem #nasonety #diriposta

Taki sobie napisałem Postawię jak ze wszystkim na regularność, to z czasem powinno być znośniej.

#zafirewallem #nasonety #diriposta #tworczoscwlasna

Praca nad sobą

Sam na sam, ja i obfita pustych ścian alkowa.

Powtórne wspomnienie obowiązków memorandum,

Dziegciu przytłoczenia - cała łyżka stołowa,

Czeka do przełknięcia z surową reprymendą.

Odór snutych winnych myśli nie wywietrzał,

A natura każe brnąć, nie bajdurzyć o ugodzie.

Trzymaj! Nie puszczaj! Przeczekaj ostrzał!

Zemglij oczy, odurz pędy! Gnaj o wschodzie!

W porannym mleku sufitu i zwątpień przetrwanych,

Rozczytuję ostatnie nocnych słów ekwiwokacje.

Kolejny dzień przeszłych demonów zarzynanych, 

Ekscytacje ze zwycięstw, przez ich dekapitacje.

Dzień dobry się z Państwem,

Niby człowiek na urlopie a z każdej strony różne obowiązki go dopadają. Jak nie żona, która zarządza obowiązkowe plażowanie to @George_Stark przypomina, że kawiarnia sama się nie poprowadzi. No dobrze, miało być podobno o pracy, a że urlop zdecydowanie jest tejże pochodną to śmiem twierdzić, że poniższy wytwór, do którego lektury Państwa serdecznie zapraszam, w konwencji się mieści. W jakiejś na pewno.

Lubieżne atrakcje

Żeby przypadkiem się nie przepracował,

Troskliwa żona wydała komendę:

Nad morze mnie zabierz, do Jelitkowa,

Albo Jastarni - no niech ci już będzie.

I chociaż miał już ochotę mitrężyć,

To żona rzekła jak mogła najsłodziej:

Nie masz się luby do mnie co szczerzyć,

Nad morzem - może. Jak nie, to rozchodzisz.

Nie myśląc wiele (lub nie tym organem),

Malując w myślach lubieżne atrakcje,

Zebrał się fonfi, popędem swym gnany,

Na plażę pojechał spędzać wakacje.

Lecz kiedy przyssał swój otwór gębowy,

Do żony, co słońcem leżała okryta,

To humor go dopadł iście hiobowy,

Gdy z żony piasek mu w zębach jął zgrzytać.

_#zafirewallem #nasonety #diriposta _

PS

Zdjęcie z dedykacją dla @ErwinoRommelo 😘

Jes jak jes

Czasem tak bywa, że jaka zmowa

milczenia zapadnie, z łaciny to omertum

Rozglądasz się i tylko twoja głowa

wystaje i twa grzęda ostatnią grzędą

Czasem się zdarzy, że ktoś przemitrężał

Zasypiał we wtorek, zbudził się o sobocie

Czasem we kogoś wena nie wejszła

I nie chciał kawiarni pogrążać w grozie

Być może ktoś utonął w oczach maślanych

Jak nie od miłości - to od czego wakacje?

Czasem ktoś zrobi ruch zakazany

I potem konsekwencje i perturbacje

Dlatego ja rzucam porcję wersów śmieciowych

Choć w głowie chaos i mamałyga

Co by zaognić twój nastrój morowy

Gdyż poetą jestem jak ucho ma ryba

#nasonety #diriposta #zafirewallem

Poeto, litości - pamiętaj o społeczności!

Było tak: przyszedł mi jakoś tak na początku tej edycji do głowy ten pierwszy wers i przypomniało mi się to zdjęcie, które jest do wpisu rel. No i męczył mnie ten wers i – pierwszy chyba raz w życiu – napisałem kilka wersji tego samego wytworu, bo chciałem żeby było ładnie. No i czas konkursowy powoli dobiega końca, więc zamieszczam co mam.

A ze zdjęciem to było tak, że rzeczywiście jechałem kiedyś w Holandii do pracy. Jechałem rowerem (i to nawet nie z powodu chęci „życia jak lokals”, ale zwyczajnie nie miałem wtedy samochodu) i mijałem taki piękny widok. I nawet się na chwilę zatrzymałem, i nawet się nim zachwyciłem, i nawet go wtedy sfotografowałem, na co dowód niżej. No a później jednak – nie wiedzieć czemu? – pojechałem dalej. Ciekawostka natomiast jest taka, że Holendrzy raczej nie używają ekranów akustycznych. Raczej usypują wały, a na tych wałach kwitną później maki albo pasą się owce (akurat nie mam zdjęcia, a nawet szukałem). Bo Holendrzy trawy też raczej nie koszą, a przynajmniej nie poza centrum miast.

***

Czerwone maki przy ścieżce rowerowej w Venlo

Kiedyś mnie wiosna witała makiem,

a ja popełniłem – niestety! – gafę,

bo choć urzekła mnie czerwień przydrożna

decyzja ma była, no cóż – nierozsądna:

czerwona fietspad* przez Venlo biegła,

ja spiąłem się w sobie (i w łydkach ścięgna)

i popędziłem – nie wiedzieć czemu? –

ku kołchozowi (wówczas mojemu).

A tak bym się tam w te maki uwalił! –

bym pojadł, bym popił i lulki palił,

i czułbym się niczym we wodzie ryba.

Lecz od leżenia euro nie wpływa.

Na szczęście Holandia to już jest przeszłość –

dziś bym tam został. Niech w pracy się pieprzą!

***

* – fietspad to w języku niderlandzkim ścieżka rowerowa

#nasonety

#zafirewallem

#diriposta

Podobno jest tak, że woda wysusza skórę. Stąd należy używać kremów nawilżających (lub myć się rzadziej, albo przynajmniej myć się w piasku). Kiedy połączyłem ten fakt z pogranicza biologii, kosmetologii i hydrologii z fantastycznymi pomysłami kolegi @splash545 wyszło mi coś takiego, choć wcale tego nie planowałem:

***

Sucho

Jerzy się schował na plaży za krzakiem

żeby zabawić się mógł z flisakiem.

Choć męska miłość nie jest mu zdrożna,

jednak w Grudziądzu nie bardzo tak można.

Nie żeby była jakaś tam grzeszna,

bywa po prostu ciut niebezpieczna

bowiem właściciel trupiego haremu

kupił ostatnio bejsbola na Temu:

– „Nie będą mi się tutaj pedalić!

Podbojem kobiet należy się chwalić,

kobiety mężczyzna powinien zdobywać!”

Cóż jednak, kiedy kobieta nieżywa

choć w Wiśle pływa, to jej się przeschło.

A kiedy sucho, to będzie piekło.

***

#nasonety

#zafirewallem

#diriposta

A, coś nie umiem napisać żadnego błyskotliwego wstępu. Dziś będzie więc po prostu o nieszczęśliwej miłości i o tym jak można się z niej wyleczyć. A wszystko to – jakże by inaczej! – w grudziądzkiej scenerii:

***

Krzywa

Na plaży grudziądzkiej się schował za krzakiem,

zabawiał się swoim fiflakiem (flakiem)

i marzył, że siostra miejscowa (położna)

powie mu kiedyś: „Tak, Jerzy. Można”.

Chodziły słuchy, że była uległa,

że ponoć już pod wieloma legła,

więc Jerzy myślał: „właściwie czemu

każdemu można, tylko nie jemu?”

I Jerzy tak się do siostry zapalił,

że z tego wszystkiego aż sobie zwalił

(choć w wyobraźni sobie używał).

Siostra natomiast (z łaciny krzywa)

do Wisły weszła, bo tak ją piekło.

Jerzego już jednak to nie obeszło.

***

#nasonety

#zafirewallem

#diriposta (pamiętałem!)

Ostatnio spotkaliśmy w mieście puszczyka

Cieszę się małym nakrapianym szpakiem

Drozdem, co wydaje dźwięki wszelakie

I gdy w krzewie szczebiocze wróblość mnożna

A w katedrze wiruje jaskółka pobożna

Gdy sroka wrony odgania śmigła

Od gniazda, zaciekła i niedościgła

Pożyczę też dobrze kosowi śpiewnemu

I puchaczowi w koronie skrytemu

A kawce, co ze mną się spoufali

Sypnę ziarko tak, by nie podebrali

Go od niej łakomy gołąb i mewa

Przez okno słyszę — skowronek śpiewa

Z pobliskiego drzewa, bo słońce wzeszło

Echo dzięciołowych prac wnet się rozeszło

#nasonety #diriposta #zafirewallem

W miarę minimalistyczny sonet, który nie ma zamiaru wygrać tej edycji o nieco przydługim tytule, bo podobno się nie liczy, a jak się nie liczy to wiadomo, że można nasrać. A skoro już przy tym jesteśmy:

Dzień zaczynam dźwiękiem

Pierd akompaniowany jękiem

Rura g(ł)ówna drożna

Zapełnić znów można

Sraczka ubiegła

Bielizna uległa

Majtki z Temu

Oddam bezdomnemu

Kapuchy nawalił

Twarogiem poprawił

Tron mnie wzywa

Z gówna grzywa

Minuty nie zeszło

Huraganem przeszło

-------------------------

Jak widać sonet szybki jak dwójka o... ojć, chyba nie zdążę dokończyć...

#zafirewallem #nasonety #diriposta #tworczoscwlasna

Proszę mi wybaczyć. Jak się okazuje nie umiem pisać sonetów Niby człowiek wiedzioł, a jednak się trochę łudził.

Można się śmiać, bo wyszła mi bardziej praca domowa lat wczesnoszkolnych. Niemniej próbowałem. Zadeklarowałem się, że napiszę, więc po dużych męczarniach oto i moje wypociny. Za które siebie i Państwa przepraszam. Tematem oczywiście #rower bo ostatnio to mój główny sposób na złapanie wytchnienia i oddechu. Niemniej nie porzucam idei, w wielu rzeczach byłem beznadziejny i po wielu latach wytężonej pracy stałem się niezbyt dobry. A to już awans.

Jowej

Samotna droga, odarta z nędznych arbitraży,

Koła wścibsko przecinają gościńca grudki,

Sójka szczebiocze niby w rytm przerzutki,

kierując na manowce, chciwych dębu cykliniarzy.

Niezłomna natura z myślami mnie parzy,

Meandrycznym skinieniem dolewa odtrutki.

W milczeniu odrywa sędziwości skutki,

Na stół wykłada idee, mistrz kabalarzy.

Nie jadę naprzód – ja wracam - do zarania,

Do pierwszych pytań, do każdego wahania,

Do swoich starań, skutków owoce skromne.

Umysł mój błądzi, lecz ja go nie napomnę,

I tylko ślady kół w ziemi niezłomne,

Ulotnym świadectwem mego z sobą spotkania.

#zafirewallem #nasonety #tworczoscwlasna #diriposta

Dzień dobry wieczór się z Państwem,

Korzystając z okazji, że @fonfi - pomimo, że pisał że zabawa trwa do piątku 19 czerwca, a dzisiaj nie dość, że mamy piątek to na dodatek 20 dzień czerwca - nie zakończył jeszcze LXXX edycji #nasonety, to pozwolę sobie wrzucić swój wytwór #diriposta.

Serca drgania

Chciałbym się kiedyś w końcu odważyć,

Posłuchać serca, przegonić smutki,

Mentalnych blokad roztrzaskać kłódki,

I marzyć.

Aby uwagą ktoś dziś mnie obdarzył,

Bym poczuł się ważny, a nie malutki,

O byciu kochanym - choć przez moment krótki,

Bym marzył.

Lecz mnie ciągle trawią: obawy, wahania,

I bez odpowiedzi ulotne pytania,

Na wpół obłąkane pragnienia ułomne.

Wiem też, że widma tych cierpień ogromnych,

Nie będę władny się pozbyć, zapomnieć,

Aż serca bicia nie umilkną drgania.

#zafirewallem

PS

Że też nikt poza panem @onpanopticon takiego babola w datach mi nie wytknął.

Howdy Tobie. Jeśli to czytasz, to znaczy, że odwiedzasz Kawiarnię #zafirewallem Witamy serdecznie, zapraszamy, herbatka dla Ciebie, cukier nawet się znajdzie, choć osobiście nie słodzę, chyba że Tobie, i mleko się znajdzie, proszę. Sonet proposta traktuje o łódce, ale ja reram, toteż przynajmniej pozostałe głoski dźwięczne staram się wymawiać głośno, dlatego czasem, podczas rozmowy w kawiarni, zamiast "łódka" wychodzi mi

Wódka

Podchodzę do barmana, co stoi na baru straży

Mówię mu już na wstępie, by nie namawiał mnie do wódki

Ale że on jest łajzą, a ja mam lont krótki

To mój wzrok już gdzieś tam za jego plecami kraży

Zgubiłem ogonek, krąży, a nie kraży

Zgubiłem też rozum w spojrzeniu byle młódki

Ona mi dobre słowo, ja jej swoje dutki

Nikt mnie nie powstrzyma, gdy mi się zamarzy

Gdyż ponad wszelką miarę cenię swe doznania

Gdy we wódce wraz ze mną moczy swe usta Monia

Ala, Zuzia, Asia, że o Kasi nie wspomnę

Dla Karoliny pod korek krechę nawet zaciągnę

I w ciemnym kąciku przy stoliku usiądę

I pogrążę w humorze do nieprzysiadania.

#tworczoscwlasna #poezja #diriposta

Poeto, hik, lit-litości - pamiętajże o sp-społecznościii.

Siema,

#diriposta na utwór di proposta w bitwie #nasonety

----------

Do Korsarzy

Od rana mi się marzy

poczuć ten smak słodziutki,

co przez moment króciutki

szczęściem by mnie obdarzył...

O, najwspanialsze z draży,

dzięki wam żywot krótki

jest bardziej wesolutki -

taka jest moc Korsarzy!

Pisanie tego skłania

mnie rychło do działania,

bo kiedy o was wspomnę

żądze budzę nieskromne -

a więc do sklepu pomknę

po niebiańskie doznania!

----------

Różna #tworczoscwlasna , choć głównie #poezja , w kawiarence #zafirewallem

@fonfi mnie tu trochę wywołał w myśli wpychając mi Babcię Glamour. A jako że wprowadzenie zaczął od, pozwolę sobie zacytować, "Nadchodzi sezon wakacyjny, a wiele osób wbrew logice i często wbrew własnym chęciom ruszy ponownie w polskie góry.", to pochłonęła mnie ta myśl bez reszty i postanowiłem podjąć nierzucone wyzwanie i pojechać stereotypowymi myślami w góry. Konkretnie polskie, bardziej konkretnie - Tatry.

Stereotypem na Giewont!

Piach znajdziesz może, lecz nie ma plaży

Wzuj jednak swoje plażowe butki

Do coli dolej rumu lub wódki

Wody nie pakuj, słońce nie praży

Ubrania nie bierz, za dużo waży

Portki do kolan, rękawek krótki

Latarka zbędna, dzień nie jest krótki

Nic złego przecież się nie przydarzy

Przed tobą trochę w kolejce stania

Pod krzyżem fotka do wykonania

Z góry spojrzenie już półprzytomne

W dolinę kieruj swe kroki niezłomne

A gdy dopadną Cię lęki ogromne

Air-Taxi czeka na wszelkie wezwania

#nasonety #diriposta #zafirewallem #tworczoscwlasna