KatieWee

Z jedzenia czego znane są krasnoludy, poza słynnym chlebem krasnoludów?

Oto kolejne pytanie z serii #zagadkizeswiatadysku

#uuk

Zagadki pochodzą z książki Testy Niewidocznego Uniwersytetu . Księga zagadek że Świata Dysku Terry'ego Pratchetta.

Czekając na nowy tekst w bitwie na sonety i patrząc co stworzyła @moll napisałam trzy różne początki opowiadań;)

Szukając wiersza do #nasonety w zastępstwie za @entropy_ trafiłam na uroczy, owczy wiersz Jana Brzechwy:

Owieczka zaprosiła wilka na śniadanie.

Wilk był głodny niesłychanie,

Bo o pustym żołądku zwykle się wałęsa.

Dań jest dużo. Patrzy na nie…

Cóż to? Jarskie każde danie,

Ale ani kęsa

Mięsa!

Wilk zawahał się troszeczkę

I – zjadł gościnną owieczkę.

Uczcie się, kochane dzieci:

Gdy ciocia raczy was marchewką z groszkiem,

A wam się marzy kotlecik,

Zjedzcie ciotunię jaroszkę.

#poezja #owcacontent

Dzisiaj w zastępstwie za @entropy_ w kawiarence #zafirewallem #nasonety Katie jako #diproposta proponuje tekst pana Tuwima:

Gdzież mnie do poematów? Ledwo wiersz wykrztuszę

Z rozdygotanej krtani, drżąc o każde słowo,

Trwożąc się, czy coś znaczysz, o zawodna mowo,

Dla której dźwięków tajnych żyć i umrzeć muszę.

Znakami czarnej męki pstrząc białe arkusze

Modlę się, płaczę, płonę, śmierć słyszę nad głową,

Oczy na świat podnoszę – świat patrzy surowo,

A ja myślałem przecież, że niebiosa wzruszę.

Spróbuj, proszę, lancetem na swej własnej dłoni

Wyryć choć jedno słowo, którym serce pęka,

A potem prawdę powiedz: rozkosz to czy męka?

Tak bym poemat pisał, co mi z ziemi dzwoni,

Tak bym to zasłuchanie żarem krwi roztrwonił,

Tak by serce zabiła ta pisząca ręka.

Na dobry początek weekendu

Kto i dlaczego stworzył napis:

NIE JESTEM MARTFA.

Oto kolejne pytanie z serii #zagadkizeswiatadysku

#uuk

Zagadki pochodzą z książki Testy Niewidocznego Uniwersytetu . Księga zagadek że Świata Dysku Terry'ego Pratchetta.

Kiedy przerażający i pożerający ludzi stwór nadbiega z tyłu na mnóstwie małych nóżek... spodziewałbyś się, że z jakiego materiału jest zbudowany?

#zagadkizeswiatadysku #uuk #swiatdysku

Oto pierwsze pytanie w serii #zagadkizeswiatadysku, ale zapewniam Was, że będzie ich więcej:D

Podsumowanie targów Vivelo na stadionie narodowym

Pierwszy raz w życiu przyjechałam do Warszawy i w sumie chęć pozwiedzania była większa niż chęć uczestnictwa w targach, których program jakoś nie do końca mnie zachęcał. 

Ogromny plus mają dla mnie za rozplanowanie. Stoiska wydawnictw są w dwóch rzędach, więc można obejść dwa razy stadion, raz od wewnętrznej i raz po zewnętrznej, żeby odwiedzić wszystkie stoiska. Nie ma krążenia i zastanawiania się "czy ja tutaj już byłam?".

Toalety (mam malutki pęcherz, więc to dla mnie ważny punkt) są na każdym kroku, tak samo jak punkty gastronomiczne.

Autoreczki mają swoje miejsce na płycie głównej, więc można odwiedzać targi omijając z daleka stada nastolatek. 

Na dole są punkty antykwariatów i sklepików z różnościami okołoksiążkowymi, okołokomiksowymi i okołogrowymi. 

Nie polubiłyśmy się z Warszawą i pewnie nie wrócę do tego miasta na targi. Musiałam wyjechać wcześniej niż planowałam, więc nie spotkałam wszystkich autorów, których chciałam, trudno jest mi więc ocenić całe targi. Były rzeczy, które mnie zachwyciły (czyste toalety bez kolejek) i takie słabsze jak to, że wiele wydawnictw zrezygnowało z udziału. Wielu ciekawych autorów będzie podpisywać swoje książki na innych targach w przyszłym tygodniu pod pałacem kultury. Ja mam jednak daleko do Warszawy i nie mogę być za tydzień, teraz wykorzystałam długi weekend jaki mieliśmy u nas w pracy.

Przywiozłam trochę literatury azjatyckiej, głównie japońskiej, trochę reportaży z Czarnego, trochę zabawnych kryminałów i odrobinkę fantastyki. 

#ksiazki #czytajzhejto #ksiazkikatie

429 + 1 = 430

Własny licznik: 56 + 1 = 57

Tytuł: Idealny czas na smuteczek

Autor: Nanae Aoyama

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Mova

ISBN: 9788383711119

Liczba stron: 185

Ocena: 7/10

Moim ulubionym motywem literackim jest dorastanie, być może dlatego, że ja sama musiałam dorosnąć zbyt szybko.

W tej książce dorasta Chizu, dwudziestolatka, która nie chce iść na studia, woli imać się różnych prac dorywczych.

Mama znajduje jej mieszkanie u siedemdziesięcioletniej cioci gdzie dziewczyna czuje się nieswojo i próbując się bronić przed tym uczuciem staje się niemiła zarówno wobec starszej pani jak i wobec jej przyjaciela. Trochę pogardza starszą panią i trochę obawia się tego, że może ona umrzeć.

Przez cały rok kiedy mieszka u pani Ginko prowadzi poszukiwania siebie i raczej nie jest zadowolona z tego co znajduje.

Ostatnio na rynku pojawia się wiele książek japońskich i koreańskich, jest na nie duży popyt. Pojawia się wiele książek, które być może są współczesnymi bestsellerami, jednak nie niosą ze sobą żadnej wartości.

Ta książka z jednej strony pokazuje sposób myślenia japońskich młodych dorosłych, a z drugiej jest uniwersalna - dzisiejsze dzieciaki nasiąkają japońskim sposobem myślenia w sposób większy niż my jesteśmy sobie to w stanie wyobrazić.

Czytając tę książkę stawiałam się w sytuacji matki Chizu, problemy tej dziewczyny były dla mnie tak odległe i niezrozumiałe. Odnajdywałam w tej postaci jednak mojego syna, jego przyjaciół i ich problemy i postrzeganie świata.

Ich świat jest zupełnie różny od naszego.

Wczoraj w radio usłyszałam opinię, że pokolenie zet nie ma poczucia humoru, nie rozumie sarkazmu i ironii. Wydaje mi się, że jest to prawda, oni przyjmują świat trochę za bardzo na serio.

Trudno jest być dzieciakiem z pokolenia zet.

Dodatkowy punkt do oceny dostaje u mnie ta książka za okładkę, to jedna z najlepszych jakie ostatnio widziałam.

No i są kotki.

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #japonia #ksiazkikatie

428 + 1 = 429

Własny licznik: 55 + 1 = 56

Tytuł: Miasto Dzieci Świata

Autor: Beata Chomątowska

Kategoria: reportaż

Wydawnictwo: Czarne

ISBN: 97888381918756

Liczba stron: 469

Ocena: 8/10

Rabka, Miasto Dzieci, miasto sanatoriów, miasto-uzdrowisko, gdzie dzisiaj normy jakości powietrza przekraczane są wielokrotnie. Miasto, gdzie dzieci z całej Polski w imię zdrowia pozbawiane były godności i podmiotowości, były bite, karane i głodzone.

To historia rabczańskich Żydów, rabczańskich żołnierzy wyklętych, rabczańskich dziedziców, artystów, wizjonerów i mieszkańców wsi.

To książka, która mnie zaskoczyła. Zupełnie nie tego się spodziewałam, ale to zaskoczenie było jak najbardziej pozytywne. To bardzo pogłębiona historia małego miasteczka uzdrowiskowego i ludzi, którzy się przez nie przewijali.

Polecam z całego serca, to świetny reportaż i kawał dobrej roboty związany z docieraniem do źródeł i do świadków wydarzeń.

Pani autorka była zaskoczona, kiedy powiedziałam, że ja już po lekturze. Przeczytałam książkę na Legimi, a w piątek kupiłam sobie wersję papierową, co pani autorka, tak samo jak ja, uznała za wielki komplement dla książki.

I dostałam dedykację z obrazkiem

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #czytajzhejto #ksiazki #ksiazkikatie

@moll zobacz jaką ciekawostkę sobie dzisiaj kupiłam

#terrypratchett #ksiazki #ksiazkikatie #uuk

395 + 1 = 396

Tytuł: Historynka

Autor: Lucy Maud Montgomery

Kategoria: literatura młodzieżowa

Wydawnictwo: Wydawnictwo J. Przeworskiego

Liczba stron: 363

Ocena: 8/10

Dzisiaj przypomniałam sobie Historynkę w pierwszym przedwojennym wydaniu, w tłumaczeniu Janiny Zawiszy Krasuckiej z ilustracjami Stefana Haykowskiego

Narratorem jest trzynastolatek, który wraz z bratem przybywa na Wyspę Księcia Edwarda, aby zamieszkać z rodziną wuja. Jedną z jego kuzynek jest Sara nazywana Historynką, bo potrafi opowiadać niezwykłe historie, co w czasach przed radiem, telewizją i internetem jest niezwykle cenne.

Jak zwykle u Montgomery znajdujemy w tej książce silną bohaterkę i wspaniałe opisy kanadyjskiej przyrody. W tej książce chyba najbardziej objawia się poczucie humoru autorki, którą chyba najzwyczajniej w świecie lubi swoich dziecięcych bohaterów.

#bookmeter #ksiazki #ksiazkikatie

Czy widzieliście na Discovery programy o poławiaczach krabów? Bo jeżeli tak, to jesteście prawdopodobnie przekonani, że to najgorsza praca na świecie.

Mylicie się.

Najgorsze są zastępstwa w zerówce.

-A psze pani, bo mnie ząb wypadł i Wojtek mi go zjadł!

-Ja muszę kupę!

-Pójdziemy na dwór?

-Zostańmy w sali, bo tu jest tyle zabawek, którymi można komuś zrobić krzywdę!

Czeka mnie radosny poniedziałek!

#pracbaza

Robię sobie ilustracje do książek Montgomery korzystając z #ai Midjourney. Wrzucam je na Pinteresta, mam tam kilka fanek. I dzisiaj jedna z nich zapytała, która książka o Ani z Zielonego Wzgórza jest moją ulubioną.

A ja teraz siedzę od godziny i się zastanawiam.

Czy najbardziej lubię pierwszą część, czy wolę Anię z Avonlea, gdzie Ania jest już trochę starsza, ale dalej wpada w tarapaty? W tej części Ania ma 16 lat i jest nauczycielką. Ja też jestem nauczycielką i czasem przy dzieciach czuję się jakbym dopiero rozpoczynała pracę, więc Ania jest mi bardzo bliska. W następnej książce Ania idzie na uniwersytet i wreszcie zaczyna rozumieć, że kocha Gilberta, co my wiedzieliśmy już dwa tomy temu. Potem Ania wyjeżdża do Summerside i zostaje kierowniczką szkoły, czekając aż Gilbert zostanie lekarzem. W tej części poznajemy tak wiele cudownych historyjek o ludziach z miasteczka! W następnym tomie Ania wychodzi za Gilberta i zamieszkują w domu nad morzem. Ta część jest przesycona morskim wiatrem i pełna radości, pomimo tego, że wokół młodego małżeństwa dzieją się małe tragedie. Kolejne dwie części opowiadają o dzieciach Ani, a wśród tych opowiadań można wyłowić prawdziwe perełki. No i ostatnia książka opowiada o Rilli, najmłodszej córce Gilberta i Ani, która dorasta w cieniu pierwszej wojny światowej.

Wszystkie te książki kocham, więc jak mogłabym wybrać którą kocham najbardziej?!

#ksiazki #czytajzhejto

Łosiowi poświęcam.

Erotyk o dziewczynie w białej sukience

Dziś wieczorem na plażę przyszedłem na tańce,

Zachód słońca odbijał się złotem w jeziorze.

A wtedy rzuciłaś mi jedno spod rzęs spojrzeń,

Moja przesłodka dziewczyno w białej sukience!

Porwało mnie uczucie jak gdyby szaleńcze,

Prawie zapomniałem w pełnym uczuć ferworze -

Tego co we mnie nikt dowiedzieć się nie może,

Bo przecież z kimś innym przyszedłem na te tańce.

Ale gdy zaświeciła miesiąca głowa łysa,

My słuchaliśmy już razem DJ-a bitu,

A ty wiłaś się w moich rękach jak hurysa.

A potem biłaś mnie w łeb butelką w rytm hitu.

Ale ja i tak chcę do twoich ust się przyssać

I marzę abyśmy razem doszli do szczytu!

Ten tekst powstał w zadziwiającej dla mnie kolejności - najpierw pojawił się ostatni wers, potem tytuł, a potem cała reszta.

Jest to odpowiedź w bitwie #nasonety

w kawiarence #zafirewallem i coś w rodzaju #poezja i #tworczoscwlasna.

#czujedobrzeczlowiek

Tak, wszystko dookoła jest upaciane na czarno.

Byłam przed chwilą w łazience i lustro mówi, że mam czarną plamę z tuszu na nosie.

Do poniedziałku się domyje.

Chyba

#piorawieczne za zgodą @Rozpierpapierduchacz

Dzisiaj obchodzimy Noc Walpurgi, czyli noc podczas której czarownice spotykają się podczas sabatów.

Stąd też mój tekst w zabawie #nasonety:

Mój mały czarny diablik w kąciku się śmieje,

szykować już swój ogon na sabat zaczyna,

już maść czarownic gładko po mej miotle spływa,

jeszcze chwila a magia się tutaj zadzieje.

Czekaj diabliku! Czerwoną suknię wdzieję!

Już za moment w oczach błyśnie mi atropina,

radośnie mi się miotła w rękach już wygina,

ruszajmy więc w podróż ponad lasy i knieje!

Na górę Brocken, gdzie sabat nieujarzmiony!

Ucieknijmy mężowi, ojcu, cierpieniu,

a ciała ucieszmy miłością i tańcami.

To co nas boli spalmy w ogniska płomieniu,

choćby już jutro dopadł ksiądz nieubłagany

i bez sądu ciała oddał całopaleniu.

#tworczoscwlasna #zafirewallem

Dzisiaj w pracy byłam świadkiem kłótni o moje nowe kolczyki:

- One wyglądają jak ogon syrenki. W bajce widziałam. Miała taki tęczowy ogon i o tak nim machała!

-Ty jakaś głupia jesteś? One wyglądają jak skrzydła wróżki, Barbie takie miała w bajce!

(Ogólny foch i obraza, głosy obozu syrenkowego zbywane pełnymi pogardy prychnięciami przez obóz wróżkowy i na odwrót.)

A Wy jak uważacie? One są bardziej wróżkowe, syrenkowe, czy może jakieś inne?

#ankieta

Gdyby pan #terrypratchett żył to dzisiaj obchodziłby 76 urodziny.

Wszystkim miłośnikom, a szczególnie koleżance @moll, która propaguje jego twórczość życzę z okazji tego dnia wszystkiego dobrego!

#uuk #ksiazki

378 + 1 = 379

Tytuł: Ania z Lechickich Pól. Dzieciństwo

Autor: Maria Dunin-Kozicka

Kategoria: literatura młodzieżowa

Wydawnictwo: AiR

ISBN: 83-9000028-0-9

Liczba stron: 199

Ocena: 2/10

Dałam się namówić (podpuścić?) koledze @smierdakow i przeczytałam książkę określaną jako "polska Ania z Zielonego Wzgórza".

Z porównania prawdziwa jest część, że to polska książka i w sumie tyle.

Jest to przepotężny grafomański gniot.

Mała Ania, która doświadczana jest wszelkimi znanymi plagami pozostaje najbardziej idiotycznie skonstruowaną Mary Sue jaką widziałam. Cały świat zachwyca się siedmioletnią dziewczynką, która jak papuga klepie patriotyczne frazesy, a jednocześnie zachowuje się jak lekko opóźniona pięciolatka.

Fabuła w skrócie: matka Ani w młodości kocha się w bawidamku Edmundzie, jej ojciec jednak go nie poważa. Piękna Alina wychodzi za mąż za naukowca, który najpierw traci władzę w nogach, a potem umiera i zostawia ją z czwórką dzieci. Potem umiera jej ojciec, który wspierając syna swego przyjaciela traci swój majątek, Malinki. Wdowa rozdaje dzieci po krewnych i znajomych i zostawia sobie tylko najmłodszą córkę. Po ślubie z pięknym Edmundem oddaje Anię do ochronki, bo ta przeszkadza nowemu mężowi.

Bohaterowie są papierowi. Nikt nie przechodzi przemiany, matka bohaterki jak była idiotką w wieku nastoletnim to idiotką pozostaje pomimo wdowieństwa i czwórki dzieci. Główny zły rozbija gniazda rodzinne i uważa, że powstanie 1863 roku było głupie. A, i nosi mały czarny wąsik, coby dopełnić wizerunek.

Książka pełna jest powłóczystych spojrzeń ametystowych (ew. szafirowych), różowych rączek i wijących się loków. Jednocześnie brakuje w niej sensu i zdrowego rozsądku, który autorka tak wychwala. Nic dziwnego, że był to bestseller!

Z tego co pamiętam, drugi tom był jeszcze głupszy niż pierwszy, a na biedną Anię spada oprócz upośledzonej rodziny problem I wojny światowej.

Do zobaczenia w następnej recenzji największego gniota jaki przeczytam z własnej woli!

#bookmeter #czytajzhejto #ksiazki #pensjonarskie

Moje ostatnie zakupy w lumpeksie za 5,70 zł (tak, ja w lumpeksach nie kupuję ubrań, bo mnie to nie kręci. A książki z dzieciństwa to moja pasja).

#ksiazki #chwalesie #cebuladeals