Nie sądź, że musisz się czegoś obawiać. Płonne jest to, co nas porusza i budzi w nas przerażenie. Nikt z nas nie zbadał, co jest prawdą, ale jeden drugiemu przekazał strach. Nikt się nie ośmielił podejść bliżej do tego, co go niepokoiło, poznać istotę swego lęku. (...) Wytężenie oczu naszych poczytujmy za bardzo ważne: zobaczymy nareszcie, jak małych, jak nietrwałych i jak niegroźnych rzeczy się boimy. W umysłach naszych panuje zamęt podobny do tego, o jakim mówił Lukrecjusz:

Jak dzieci drżą, przed wszystkim czując strach w ciemnościach Czarnych, tak też i nas ogarnia lęk przy świetle.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Dwaj uczniowie zen rozmawiają o swoich nauczycielach.

Jeden mówi:

- Mój nauczyciel to wielki mistrz, dokonuje niezwykłych rzeczy. Trzema machnięciami mieczem strąca jabłko z drzewa i rozcina je na ćwiartki, zanim owoc dotknie ziemi. Potrafi trafić strzałą w środek tarczy, a potem rozpłatać tę strzałę kolejną.

Drugi uczeń odpowiada:

- To rzeczywiście coś. Ale mój nauczyciel to dopiero prawdziwy mistrz, dokonuje naprawdę niezwykłych rzeczy.

- A co takiego robi? - pyta pierwszy.

- Kiedy mój nauczyciel idzie, to po prostu idzie. A gdy siedzi, to po prostu siedzi. A gdy je, to po prostu je.

Przypowieść zen

Cytat pochodzi z ciekawej książeczki, którą znalazłem na półce w Biedronce. Lekcje uważności podane w lekkiej formie z Kubusiem Puchatkiem w roli głównej, a przecież kto nie lubi Kubusia Puchatka? 😉 Ciekawy dodatek do #stoicyzm.

Droga do szczęścia nie wiedzie przez zmiany w świecie zewnętrznym, ale przez zmianę naszych wyobrażeń. Nie będziemy naginać świata i losu do naszych skrzywionych myśli, lecz wyprostujemy te myśli. (...) Łatwiej jest bowiem - uczą stoicy - zapanować nad sobą samym niż nad światem. Łatwiej jest usunąć fałszywe wyobrażenia o faktach, niż zmienić same fakty.

Piotr Stankiewicz, Sztuka życia według stoików

#stoicyzm

Przeczytałem w ostatnich dniach u wymownego, na Herkulesa, męża niezwykle szpetną wypowiedź:

«Bodaj bym przeto — powiada — jak najprędzej umarł». Bezrozumny człowiecze, pragniesz rzeczy, która wszak zależy od ciebie! «Bodajbym przeto jak najprędzej umarł!» Może wśród takich wykrzykników doszedłeś do późnej starości. I cóż ci w ogóle przeszkadza? Nikt cię nie trzyma: uchodź, którędy ci się tylko podoba. Obierz sobie dowolną część przyrody i poleć jej, aby zapewniła ci możność wyjścia. W każdym razie masz następujące żywioły, które tworzą ten nasz świat: wodę, ziemię i powietrze. Wszystkie one są zarówno przyczynami życia, jak i drogami wiodącymi do śmierci. «Bodajbym przetojak najprędzej umarł!» I czymże wedle ciebie ma być to «jak najprędzej»? Jaki dzień wyznaczysz dla niego? Może to nastąpić szybciej, niż sobie życzysz. Słabej to duszy słowa, chcącej wzbudzić współczucie takim życzeniem. Bo nie chce umierać ten, kto śmierci pragnie. Proś bogów o życie i zdrowie. Jeśli zachciało ci się umrzeć, skutkiem tego powinno być porzucenie pragnienia śmierci.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Nie myśl o tym, czego nie masz, tak jakbyś to już miał. Ale z tego, co masz, wybierz to, co najbardziej jest cenne, i pomyśl, z jakim byś trudem się o to starał, gdyby tego nie było. A uważaj, byś wskutek upodobania w tej rzeczy nie przyzwyczaił się jej tak wysoko cenić, iżbyś miał doznać niepokoju duszy, gdyby ci jej zabrakło.

Marek Aureliusz, Rozmyślania

#stoicyzm

Zwiedzeni przez ogólnie przyjęte mniemania, pędzą niby do czegoś dobrego, a potem, osiągnąwszy to i wiele przecierpiawszy, widzą, że wszystko to jest złe albo czcze, albo mniejsze, niż się spodziewali.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Przyczyn naszego szczęścia i nieszczęścia nie należy nigdy szukać w świecie zewnętrznym, ale naszych wyobrażeniach o nim. Wiemy to stąd, że w przeciwnym wypadku wszyscy musielibyśmy jednakowo reagować na te same fakty, a tak ewidentnie nie jest, a także stąd, że bardzo często cieszymy się z rozmaitych rzeczy lub się ich lękamy, zanim staną się one faktem.

Piotr Stankiewicz, Sztuka życia według stoików

#stoicyzm

Każdy zawsze odważniej przystąpił do tego, do czego się przez długi czas przygotowywał, i umiał oprzeć się nawet ciężkim ciosom, jeżeli były przezeń przewidziane. I przeciwnie: nieprzygotowany przeraził się nawet najlżejszych. Należy zmierzać do tego, by nie spotykało nas nic niespodzianego. A że wszystko przez nowość swą jest uciążliwsze, nieustanne rozmyślanie o tym sprawi, iż wobec żadnego nieszczęścia nie staniesz jako nowo zaciężny.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Podobny bądź do skały, o którą się ciągle fale rozbijają. A ona stoi, a koło niej usypiają bałwany wody. "O ja nieszczęśliwy, że mnie to spotkało". - Ależ nie tak! Lecz: "O ja szczęśliwy, że chociaż mnie to spotkało, żyję bez smutku, nie gnębi mnie teraźniejszość ani nie boję się przyszłości".

Marek Aureliusz, Rozmyślania

#stoicyzm

I znowu chcąc napisać wiersz o #stoicyzm po przeczytaniu go na głos okazało się, że to bardziej piosenka ლ(ಠ_ಠ ლ) No trudno! Jeszcze kilka i otwieram band z @Dziwen @CzosnkowySmok i @DiscoKhan

Edit. Jest i wersja audio by @Dziwen

W każdym razie poniższy tekst powstał na podstawie stoickiego ćwiczenia o nazwie 'powtarzanie zasad'. Ćwiczenie to jest częścią mojej codziennej praktyki stoickiej i wplatam je jako część porannego przeglądu siebie, żeby się lepiej zmotywować do dnia. Oczywiście jest w innej formie ale treść zgadza się tak w 80%

Chwil nie zmarnuję

Rano myślę o śmierci wciąż ją przed oczami mając

Dnia tego nie zmarnuję na wartościach się skupiając

Jak trening potraktuję każdą trudną sytuację

W ten sposób się rozwinę i powstrzymam irytację

Nie będę się kłopotał myśleniem o przeszłości

Skupić się na tu i teraz jest drogą do radości

Nie będę też oceniał żadnych w życiu zdarzeń

Czy były złe czy dobre dopiero czas pokaże

Sprowokować nie dam się, nikomu z wielu ludzi

Dryfują nieprzytomnie, rzadko który się obudzi

I niczym się nie przejmę, bo to kwestia jest podejścia

Tak losowi ja nie oddam mego poczucia szczęścia

Wiem nie będzie nigdy lekko i odczuwam życia trud

Lecz wygrywam z samym sobą przez co czuje jego głód

#zafirewallem #tworczoscwlasna

#stoicyzm #stoicmeme

Czy porzucone ciało rozniosą ptaki, czy pożrą je Morskie psy, jeśli będzie im może oddane na pastwę, jakież to ma znaczenie dla duszy, skoro ona tu już nie przebywa? Ale nawet i wtedy, kiedy między ludźmi przebywa, nie lęka się żadnych gróźb na czas pośmiertny ze strony tych, którym mało jest, że się ich obawia aż po samą śmierć. Nie przestraszą mnie — mówi — ani haki, ani ohydne dla patrzących się rozszarpywanie wyrzuconego gwoli pohańbienia trupa. Nikogo o ostatnią powinność nie proszę, nikomu szczątków moich nie polecam. Sama natura postarała się już o to, by nikt nie został bez pogrzebu. Kogo wyrzuciło na poniewierkę czyjeś okrucieństwo, tego pochowa upływ czasu.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Gdyby ktokolwiek miał zamiar podporządkować twoje ciało władzy przypadkowej osoby, byłbyś tym faktem poirytowany; czy nie wstydzisz się zatem tego, że podporządkowujesz swój umysł władzy napotkanego przypadkowo człowieka, czyli dopuszczasz do siebie niepokój i zmartwienia, gdy tylko ta osoba postanowi ci nawymyślać?

Epiktet, Diatryby

#stoicyzm

W pierwszym rzędzie zaś pamiętaj, byś nie przejmował się zamieszaniem wśród różnych rzeczy, lecz dociekał, czym jest każda z nich sama w sobie. Dowiesz się wtedy, że nie ma w nich nic strasznego prócz... samego strachu.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Masz władzę nad swoim umysłem, a nie wydarzeniami zewnętrznymi. Zrozum to, a znajdziesz siłę.

Marek Aureliusz, Rozmyślania

#stoicyzm

Ogłoszenia parafialne:

Od jutra czyli 01.09.2024 na #stoicyzm co drugi dzień będę wrzucał powtórki cytatów z zeszłego roku i początku roku bieżącego.

Zamierzam wrzucać najbardziej piorunowane cytaty, które przekroczyły 50 piorunów, lub mocno się do tej 50 zbliżyły a czasem takie, którym trochę do tej 50tki brakło ale mocno mi się spodobały i uważam je za wartościowe. Czyli będzie to takie the best off. A konkretnie to wybrałem 75 takich cytatów.

Dzięki temu nowi lub też nie aż tacy nowi obserwatorzy tagu będą mieli okazję zobaczyć cytaty z 'Rozmyślań' Marka Aureliusza, 'Diatryb' Epikteta czy 'Sztuki życia według stoików' Piotra Stankiewicza. A Ci, którzy już te cytaty widzieli będą mogli je sobie przypomnieć. Będzie to na pewno urozmaicenie tagu, na którym ostatnio króluje Seneka.

Cytaty będące powtórkami będą miały inny obrazek taki jak tu. Jest na nim Zenon z Kition założyciel szkoły stoików, jak i całego nurtu filozofii stoickiej.

Kto cieszy się z dóbr przypadkowych, wspiera się na kruchych podstawach: radość ta, jak przyszła, tak też odejdzie. Inna jednak, zrodzona sama ze siebie, jest pewna i trwała; wzrasta ona i towarzyszy nam aż do ostatka. Reszta, którą wielbi pospólstwo, to tylko dobra jednodniowe. «Cóż tedy? — zapyta ktoś. — Czy nie przynoszą one żadnego pożytku i nie sprawiają przyjemności?» Któż temu zaprzecza?

Jest tak istotnie, ale pod warunkiem, że to one zależą od nas, a nie my od nich.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Straszne dla oczu potwory, a przy nich Śmierć i Udręka bynajmniej nie robiłyby tego wrażenia, gdyby ktoś mógł patrzeć na nie właściwymi oczami i przeniknąć ciemności. Wiele rzeczy uważanych w nocy za strachy dzień w śmiech obraca.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Mylą się bowiem, mój Lucyliuszu, ci, którzy sądzą, że los obdarza nas bądź czymś dobrym, bądź też czymś złym. Daje on nam tylko materiał, z którego może powstać dobro lub zło, tylko zarodki rzeczy, które to zarodki mogą rozwinąć się u nas w zło albo dobro. Silniejsza bowiem od wszelkiego losu jest nasza dusza, która skierowuje swoje sprawy w jedną lub drugą stronę i staje się dla siebie przyczyną szczęśliwego albo nieszczęśliwego życia. Zły wszystko w zło obraca, nawet to, co mu się dostało w jak najlepszej postaci. Człowiek uczciwy natomiast i nieskazitelny naprawia nawet złe dary fortuny, a kłopoty i nieprzyjemności łagodzi przez to, że umie je znosić. On ci i powodzenie przyjmuje wdzięcznie a skromnie, i niepowodzenie znosi spokojnie a odważnie.

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

Gdy ktoś boi się jakiegoś nieszczęścia, przez samo jego oczekiwanie męczy się tak, jak gdyby ono już nadeszło, a gdy odczuwa lęk przed jakimś cierpieniem, doznaje tego cierpienia już przez samą jego obawę. Podobnie jak w ciele.... każda większa niemoc poprzedzana jest przez zapowiadające ją oznaki, występuje bowiem jakaś ospałość i brak siły, jakieś zmęczenie bez wykonywania żadnej pracy, poziewanie i przebiegające po członkach dreszcze, tak też i słaby duch zadręcza się o wiele wcześniej, niźli przygniecie go nieszczęście. Uprzedza je i upada przed czasem. A czyż może być coś bardziej nierozsądnego niż trapić się przyszłością i nie czekać na udręki do właściwej chwili, lecz sprowadzać i przybliżać swoje nieszczęścia?

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm