onlystat

Ja się pytam, Ty dumny z siebie jesteś @bojowonastawionaowca ? Zrobiłem w końcu jedno z #jesiennewyzwania i patrzcie co się stało... Uciekł mi chyba najłatwiejszy boost jaki jest.

Także zgodnie z zasadami:

zadania, których możesz wykonać dowolną liczbę:

• Zrób jesienną akcję sprzątania świata i podziel się zdjęciami

• Znajdź zaniedbany pomnik na pobliskim cmentarzu i postaraj się o niego zadbać

• Zrób sobie jeden dzień dla siebie, bez komputera ani internetu w telefonie (jeśli to niemożliwe, to rozpocznij od zakończenia dnia pracy)

Cały dzień nie sprawdzałem nic na necie (a kusiło, bo chciałem zobaczyć czy Bublik wygrał #tenis )

I wiecie co? Wygrał, i nic to nie zmieniło w moim życiu

Tak samo jak żałosna wygrana Lecha i przegrana Legii. A nawet więcej emocji to dostarczyło jak wszystko sprawdziłem dzisiaj rano.

Także jedno z głowy. Termin chyba przedłużony do 11/11, także na pewno posprzątam za tydzień, ale tutaj w okolicy chyba żadnego cmentarza nie ma, a poza tym żadna frajda ogarniać pomniki brytolom #uk . Ale chyba jest niedaleko mnie "pomnik" ducha lasu. Przejdę się tam również i ogarnę dookoła jak będzie taka potrzeba, a jak nie to wam wyśle zdjęcie jako swoje alibi ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Czuje dobrze czlowiek

@Atexor jak mus to mus
#pokazkota

Isla (zwana Ajla) odpoczywajaca, ale tez podirytowana

1420 + 1 = 1421

Tytuł: Księga imion

Autor: Jill Gregory, Karen Tintori

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Liczba stron: 319

Ocena: 6/10

Ostatnio byłem w domu rodzinnym i zobaczyłem to cudo. Świetna książka! (Sarkazm tylko połowiczny )

Dla wszystkich fanów thrillerów sci-fi, którzy wciąż czują się nastolatkami, to będzie idealna lektura. Taki trochę wstęp do Dana Browna (sam przeczytałem ją właśnie po obejrzeniu "Kodu da Vinci", ale jeszcze przed przeczytaniem jakiejkolwiek z jego książek).

Napisana w przyjemny sposób, z dość spójnym wątkiem głównym i ciekawym, kabalistycznym motywem końca świata. Dorzucam w komentarzu opis z okładki, bo naprawdę może zachęcić bardziej niż te moje hejtowe wypociny.

A co do recenzji - pomyślcie o filmie sensacyjnym z Jasonem Stathamem. Włączacie go w piątek wieczorem, kiedy nie ma nic lepszego do roboty: czas mija przyjemnie, nie oczekujecie cudów, piwko w jednej ręce, popcorn na stole, a co poniektórzy jeszcze najedzeni pizzą z Da Grasso.

Taka właśnie jest ta książka - fajna, choć raczej nie przeczytacie jej drugi raz. Nie zmienia to jednak faktu, że jest ciekawa i warto po nią sięgnąć (zwłaszcza, jeśli akurat się Wam nudzi ).

#bookmeter

Był chlop i nie ma chłopa...

Oczywiście żart i wszystkiego dobrego na nowej drodze życia @maximilianan , ale jak zobaczyłem fotkę to się zacząłem zastanawiać:

#hejtopytanie #slub

1391 + 1 = 1392

Tytuł: Ballada ptaków i węży

Autor: Suzanne Collins

Format: książka papierowa

Jeśli opisałem najnowszą książkę z serii, a przeczytałem ją tylko dlatego, że spodobała mi się ta poprzednia, to aż głupio nie napisać nic o tej „lepszej”

(Plus dostałem komplement, więc będę jak ten piesek z mema — zdjęcie w komentarzu, pozdr. @Hoszin )

Zacznę podobnie jak przy recenzji „Wschodu słońca..." Jeśli czytaliście trylogię Igrzysk Śmierci i wam się podobała, to ta książka też wam się spodoba. Jedyne, co może lekko irytować, to masa śpiewanek, ale główna bohaterka to pieśniarka (na dodatek taka trochę „cygańska”), więc to było nieuniknione.

Generalnie, jako fan serii, gdy dowiedziałem się, że Suzanne Collins pisze kolejną książkę - i to osadzoną kilkadziesiąt lat wcześniej, gdzie bohaterem ma być prezydent Snow - to miałem takie: „Lojezu, a po co to komu, a komu to potrzebne?”. Ale muszę przyznać, że się fajnie zaskoczyłem.

Historia poprowadzona sprawnie, fabuła się kleiła, no i przede wszystkim miało to sens, czemu Snow był takim złolem kilkadziesiąt lat później, gdy Katniss wygrywała Igrzyska. No i postać Lucy Gray - bardzo fajna. Nie sądzę, żeby to był spoiler, więc napiszę: po tej książce okazuje się, że to Lucy jest oryginalnym „Kosogłosem”. Co jest bardziej puszczeniem oka do fanów niż czymś, co realnie wpływa na „lore” tej serii.

Ogółem - fajna książka, bardzo przyjemnie się ją czyta.

#bookmeter

1390 + 1 = 1391

Tytuł: Wschód słońca w dniu dożynek

Autor: Suzanne Collins

Kategoria: fantasy, science fiction

Format: e-book

Ocena: 7/10

Pierwszy mój wpis na Bookmeterze, także wyluzujcie. Może nie będzie interesująco, za to będzie nudno (i może za długo).

Nowa książka z serii „Igrzysk Śmierci” to bardzo dobra książka, ale tylko pod warunkiem, że czytaliśmy i podobały się nam poprzednie części z serii.

Co do oryginalnej trylogii - to się nie umywa, ale w sumie mieliśmy tutaj dostać historię Haymitcha, no i ją dostaliśmy.

Należy też pamiętać, że autorka została nieco „zmuszona”, żeby kontynuować - przez to, jakim sukcesem okazała się książka o 10. Głodowych Igrzyskach i historia młodego prezydenta Snowa, który po przeczytaniu „Wschodu słońca…” znowu może być postrzegany jako bezwzględny, choć bardzo przebiegły tyran (a poprzednia książka pokazała nam miłego, młodego mężczyznę z sercem po dobrej stronie).

Książka dokładnie opisuje, jak Haymitchowi udało się przeżyć swoje Igrzyska oraz dlaczego w oryginalnej trylogii jest taką cyniczną, zapijaczoną mordą

Ogólnie - dla fanów serii, polecam. Bunkrów nie ma, ale czyta się przyjemnie, jak wszystko ze świata Panem.

#bookmeter

Taka pamiątka z Bobolina musiała pokonać grubo ponad 1500 km, aby finalnie wylądować na lodówce w mieście nad morzem - tyle że nie Bałtyckim, a Celtyckim (no, też nie do końca, ale mniejsza z tym).

W każdym razie - wielkie dzięki, @winiucho ! A Bobolin wlatuje na listę miejsc, które koniecznie muszę odwiedzić w Polsce.

#podroze