Loginus07

7 890,86 + 13,7 = 7 904,56

Dzisiaj rano, 1m od kolejki Różowa na stoku sie wywróciła, pojawił się grymas bólu na jej twarzy i złapała się za kolano. Jednoznaczny znak na to, ze sezon narciarski zakończył się wcześniej niż planowałem, bo przecież ja nie mogę ryzykować na stoku ani dziś ani jutro, bo ktoś musi poprowadzić auto do kraju. Także poszedłem sobie pobiegać. Błąd :)

Otóż ostatnio biegałem miesiąc temu i podczas podbiegu zabolało mnie kolano - dałem sobie odpocząć, oszczędzałem się przed wyjazdem, liczyłem, że wszystko będzie ok. I kolano dzisiaj nie przeszkadzało, ale nogi po nartach są tak zmęczone, że bardzo kiepsko mi się biegało. Jeszcze za ciepło się ubrałem, bo bałem się, że w cieniu będzie zimno. Po 9km miałem takie skurcze w łydce, że już zasadniczo szedłem do noclegu. Trzeba się dzisiaj dobrze rozciągnąć, bo jutro długa droga do domu ^^

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#sztafeta #bieganie

Z piątku na sobotę spałem 9h, obudziłem się niewyspany jak cholera, ale Garmin rzekł "świetny sen - 91".

Dzisiaj spałem 5,5h (pies zasygnalizował, że bardzo musi i nie wytrzyma i faktycznie bardzo musiał i nie wytrzymał), wstałem wyspany i pełen energii, a tymczasem Garmin "uuuu, kiepsko, za krótko -52" ^^

Dzień dobry!

#dziendobry

25 + 1 = 26

Tytuł: Dungeon Keeper 2

Developer: Bullfrog Productions

Wydawca: EA Studio

Rok wydania:: 1999

Gatunek: RTS

Użyta platforma: PC

Ocena: 7/10

Czas do ukończenia: 25h

Dzisiaj popołudniu udało mi się skończyć serial, wieczorem skończyłem grę, może jutro uda mi się skończyć użalanie nad sobą ^^ ale do rzeczy - w październiku na GOGu była promocja na stare gry i kupiłem sobie za 12pln sequel gry z dzieciństwa. Jednakże dopiero ostatnio znalazłem czas by go uruchomić i jak już ruszyłem to przeszedłem całą kampanie.

Dungeon Keeper 2 to kontynuacja wydanego w 1997 Dungeon Keepera (odkrywcze ^^). W grze wcielamy się w złego władcę podziemi, którego celem jest sianie terroru w krainach zamieszkanych przez ludzi. Aby to osiągnąć budujemy swój loch, do którego wabimy różne złe stwory, a następnie masakrujemy oddziały bohaterów odpowiedzialnych za ochronę danej krainy i/lub innego władcę podziemi, zależy od misji.

To było moje drugie przejście gry, ostatnim razem robiłem to jakieś 20 lat temu i muszę powiedzieć, że zapamiętałem ją lepiej albo może raczej nie dostrzegałem wtedy pewnych wad. Otóż DK2 jest gorsze od DK1 ^^ niby wprowadza szereg ulepszeń i usprawnień, takich jak mana, mnóstwo nowych pułapek czy kilka nowych pomieszczeń, natomiast z mojej perspektywy robi to gorzej niż pierwsza część (którą sobie zainstalowałem, ale przejdę pewnie w marcu dopiero). Niektóre usprawnienia działają na niekorzyść gry - trenowanie potworów tylko do 4 poziomu na siłowni, a potem do 8 na arenach wymaga mnóstwo mikrozarządzania, które jest męczące w pewnym momencie, a co gorsza mają dużo mniej umiejętności niż stwory z pierwszej części. Zwłaszcza, że z powodu kiepskiego AI tego mikromanagementu jest naprawdę dużo, ponieważ stwory potrafią być złe, bo są głodne, a jednocześnie nie idą do kurnika, bo w sumie to zanieś mnie ^^ AI jest przy tym tak durne, że jak w jednej misji wrogi strażnik rzucił wezwanie do boju na moim sercu lochu, a ja rzuciłem na jego centrum to wrogie stworu się mijały w korytarzu jak ludzie w Lidlu bez żadnej walki xD dodatkowo mamy teraz ulepszane zaklęcia, ale tych ulepszeń nie czuć, dopiero przeczytanie na wiki pozwoliło mi poznać różnicę między levelami. Natomiast w jedynce mogliśmy "ładować" czary by trwały dłużej. Wspomniałem już o ogromnej liczbie pułapek i teoretycznie powinna być to zmiana na plus, natomiast ciężko mi to określić, bo kampania jest tak banalna, że z pułapek nie korzystałem aż do finałowej misji (tam mi się akurat w jednym miejscu przydały). Co więcej kampania jest banalna, a co za tym idzie, nudna... i brakowało mi tych złowrogich nazw krain po ich podbiciu, które mieliśmy w jedynce ^^ tutaj mieliśmy fabułę, tylko, że fabuła ta jest została napisana na kolanie 5 minut przed ukończeniem projektu.

Czy jest to w takim razie gra zła? Nie, to nadal Dungeon Keeper ^^ Sequel gry, na której się wychowałem. Oznacza to, że mogę być dla niej niesprawiedliwy, bo albo oceniam ją zbyt surowo, bo mam większy sentyment do jedynki, albo oceniam ją zbyt łagodnie, bo mam sentyment do serii ^^ dlatego polecam przekonać się samemu, jak wyglądały gry ćwierćwieku temu ^^

I przy okazji - w menu znajdziemy trailer Dungeon Keepera 3, który nigdy nie wyszedł ^^

#gry #staregry #dungeonkeeper #gamesmeter

Skończyłem właśnie cały dostępny "Silos" - oba sezony oglądałem ciurkiem, bo znajomi zachwalali, jakie to jest dobre i w ogóle. I jeżeli chodzi o moją opinie to mam takie mocno mieszane uczucia. Dawno nie było mi tak wszystko jedno co się stanie z bohaterami w danym serialu - absolutnie nikomu nie kibicuje i jedynie Sims wywołuje we mnie jakieś emocje (wkurwia mnie ^^). Ich los jest mi absolutnie obojętny - ich problemy, motywacje, marzenia mnie nie obchodzą i nie wiem czy to kwestia postaci, jako takich, czy aktorstwa. Po prostu nikt mnie nie interesuje...

Natomiast interesuje mnie świat przedstawiony i to on mnie trzymał przed ekranem. W mojej głowie jest mnóstwo pytań dotyczących nie tylko samego silosu (część z nich nawet padła z ust bohaterów, no bo dlaczego pakt zakazuje wind?!), ale też świat na zewnątrz (czy to są resztki ludzkości czy tylko jej fragment? czy ludzie w silosie to eksperyment społeczny czy ostatki wśród ludzi? czy wszystkie silosy są takie same czy w każdym coś zmieniono by obserwować jak się będą rozwijały "cywilizacje").

I jeżeli przeczyta ten post ktoś kto czytał #ksiazki z tej serii to proszę o informacje - czy znajdę część odpowiedzi na powyższe pytania w książkach? Bo jeżeli tak to może dorzucę to do kolejki, bo nie wiem czy mi się chce czekać na kolejne sezony.

#silos #silo #seriale #appletv

Potrąciłbym dzisiaj dziecko. I nie uważam, żeby to była moja wina, ani dziecka. Otóż na środku 200 metrowej ulicy, w miejscu gdzie nie ma żadnego przejścia dla pieszych, ani nic, koleś stwierdził, że musi przejść. Problem polega na tym, że po pierwsze zrobił to w miejscu, gdzie nie ma przejścia dla pieszych, po drugie wyszedł prosto zza zaparkowanego ducato, a po trzecie, to przed sobą pchał wózek... gdybym jechał szybciej, droga była oblodzona albo nawet na chwile stracił koncentracje, bo przecież prosta droga, do skrzyżowania mam 100m, to pewnie bym w ten wózek uderzył... koleś w ogole nie poruszony tym, że zahamowałem ledwo przed wózkiem - ani nie przeprosił, ani nie darł ryja, jak część debili by w takiej sytuacji zrobiła, tylko poszedł sobie dalej... ludzie to debile i jeszcze się rozmnażają... zamieszczam rysunek poglądowy, ja byłem niebieskim ^^

#ruchdrogowy #prawojazdy #ludzietodebile

152 + 1 = 153

Tytuł: Dungeons & Dragons: Złodziejski honor

Rok produkcji: 2023

Kategoria: Fantasy / Przygodowy

Reżyseria: Jonathan Goldstein, John Francis Daley

Czas trwania: 2h 14m

Ocena: 7/10

Ostatnio skończyłem Baldur's Gate 3 i żeby zostać na chwilę jeszcze w Fearunie postanowiłem obejrzeć Złodziejski Honor i jestem pozytywnie zaskoczony - akcja jest wartka, jest humor pasujący do kina przygodowego, postaci mają swoje motywacje, a intryga ma podstawy logiczne. Co więcej widać w filmie nawet charakterystyczne dla systemu zaklęcia czy umiejętności. Ogólnie nie licząc kiepskiego CGI (moim zdaniem jest porównywalne do netflixowego Wiedźmina, a liczyłbym na więcej przy tej marce) to ciężko mi znaleźć jakieś inne wady. Fajny film przygodowy, polecam!

Obecnie jest na netflixie

#filmmeter #filmy

23 + 1 = 24

Tytuł: Baldur's Gate 3

Developer: Larian Studios

Wydawca: Larian Studios

Rok wydania:: 2023

Gatunek: RPG

Użyta platforma: PS5 Pro

Ocena: 8/10

Czas do ukończenia: 166h

tl;dr: gra wspaniała, ale 3 akt niszczy jej odbiór. Kilka elementów jest zrobionych lepiej w starszych grach.

Właśnie skończyłem mój pierwszy run w BG3 i mam takie mieszane uczucia. I nim zaczniecie czytać dalej to wiedzcie, że daje grze solidne 8/10 i czekam na kolejny patch by zrobić zły run. Także skąd te mieszane uczucia? Postaram się bezspoilerowo

Otóż w mediach, w internecie, wśród znajomych wszyscy piali z zachwytu jaka to nie jest cudowna gra i jak Larian dba o gracza i że inni gracze na rynku (Ubi, EA, 2k Games, itd) mogliby się uczyć. I to wszystko prawda, ale tylko do okolic końcówki drugiego aktu. Akt 3 nie dojechał. Ale zacznijmy od początku.

Gra zaczyna się jedną z bardziej obrzydliwych scenek początkowych, jakie dane mi było doświadczyć w mojej karierze gracza. Mi to nie przeszkadza, ale wiem, że jak będziemy z Różową robili podejście to ona nie będzie zachwycona ^^ W wyniku ataku illithidów na Wrota Baldura trafiamy na pokład nautoilidu, z którego musimy się wydostać i pozbyć wpuszczonej do naszej głowy kijanki. Nie wiemy jeszcze, że właśnie zostaliśmy wciągnięci w ogromny spisek, w którym intryga jest knuta wewnątrz intrygi. Po dość chaotycznym lądowaniu zaczynamy zbierać drużynę by wyruszyć w dalszą drogę i tutaj pierwszy będzie mój pierwszy zgrzyt dotyczący towarzyszy - o ile postaci, które spotykamy w pierwszych chwilach są bardzo rozbudowane i mają szeroki zakres profesji, o tyle Ci dołączani w kolejnych aktach trochę są bez sensu, a trochę fan serwisem. Jako dobry gracz dostałem pod koniec drugiego aktu możliwość brania na przygody 2 druidów. Po co? czemu nie 1 druida i jednego łowce (ten pojawia się jeszcze później i to też przy dobry runie tylko) albo druida i barda? cokolwiek innego... zresztą na tym etapie już miałem na tyle wykrystalizowany skład, że nie chciało mi się mieszać, nawet dla starej znajomej.

Kolejną wadą jest obóz - mam wrażenie, że ten w Dragon Age: Origins był bardziej żywy, że przez ten głupi system podarków było więcej interakcji z towarzyszami. Tutaj dość szybko się wypstrzykałem ze scenek i potem obozowanie to była formalność w celu odnowienia umiejętności. Skoro dostaje takie mocne charaktery jak Lae'zel, Karlach, Shadowheart czy Astarion to chciałbym, żeby byli oni bardziej interaktywny, żeby w obozie działo się więcej różnych eventów.

Nim przejdę do największej bolączki to jeszcze dorzucę jedną drobną - efekty terenu/środowiska podczas walki. Kochałem poprzednią grę Larianów, czyli Divinity Original Sin 2, za to, jakie piękne kombinacje środowiskowe można było tworzyć - tu rzucisz deszcz, potem go podpalisz by utworzyła się para, a następnie ją pobłogosławisz by raniła nieumarłych, a leczyła żywych. Albo zrobisz wyrwę w ziemi, z której wypłynie olej, który podpalisz by go potem przekląć, by stworzyć nieugaszalny płomień. Tutaj tego brak. Owszem na lodzie się postaci poślizną, a plamę tłuszczu podpalisz, ale te kombinacje są "krótkie" i raczej takie... sztampowe? z braku lepszego słowa. D:OS2 robił to zdecydowanie lepiej, ale to pewnie dlatego, że nie był ograniczony prawami DnD.

No i przejdźmy do największej wady - akt 3. Bez czytania komentarzy wiem, że był robiony na prędkości i wiele z niego musieli wyciąć. Widać to po ilości notatek, które dają nam wskazówki dotyczące jakichś NPCów, ale o których z nimi nie porozmawiasz, bo nikt się tym nie przejmował. Owszem, są bardzo ciekawe questy w 3cim akcie (Dom Nadziei for the win!), ale widać, że mieli ochotę na więcej. A co gorsza ja do miasta wjechałem na 11,5 levelu i myślałem, ze dopiero teraz zaczną się fajne zaklęcia i umiejętności. Och, jakże ja byłem rozczarowany, jak po wbiciu 12 poziomu mój rozwój się skończył... Znaczy się exp za zadania i odkrywanie sekretów cały czas pojawiał się na ekranie. Ale nic nie dawał. 12 i koniec, na nic więcej nie zasłużyłeś. Zakończyłeś misje towarzyszy? Fajnie, tutaj na ekranie pojawią się ładne cyferki, z którymi nic nie zrobisz, mam nadzieję, że jesteś zadowolony. Dosłownie zabrali mi marchewkę i przez to 3 akt grałem dłużej niż 2 pierwsze razem wzięte. Dodatkowo mam wrażenie, że za dużo fan servicu chcieli upchnąć w tym jednym mieście. Tutaj sędzią jest koleś, którego na przestrzeni trylogii BG zabiłem po raz trzeci, tutaj matką przełożoną moja towarzyszka z pierwszej części, tu bossem kryminalnego światka inny towarzysz z poprzedniej gry, mimo iż fabuła toczy się 100 lat później, a on był człowiekiem. Niby jest to wytłumaczone, ale za dużo tego, jak dla mnie.

Ale pomimo tych wad, które napisałem to grało mi się świetnie. Czekam na kolejny pacz by podjąć próbę trybu honorowego oraz Mrocznej Żądzy na raz ^^ historia jest świetna! historia towarzyszy? no powiem, że od czasów Mass Effecta nie byłem tak "związany" z towarzyszami (Shadowheart <3). Są epickie walki, są intrygi i zwroty akcji, są zapomniane tajemnice i boskie spiski.

Serdecznie polecam!

#gry

#gamesmeter

Tak wyrównanych obrażeń w jednej drużynie to chyba nigdy nie widziałem xD

#leagueoflegends

4 038,16 + 9,76 + 11,46 + 2,97 = 4 062,35

Biegi od początku lutego. Dzisiejszy trening nie dojechał - miało być 8 x 800m w szybkim tempie (5:40/km i proszę się nie śmiać, dla mnie obecnie to bardzo szybko). Od środy boli mnie łydka, liczyłem, że kilka dni spokoju ją naprawi i w sumie tak było... do pierwszego podbiegu z szybkim tempem... Nie wiem czy za szybko wystartowałem, czy to kwestia tego, że moja trasa zakłada, że pierwsza seria z tempem to delikatny podbieg (10m do góry na 400m wg komoota), w każdym razie łydka szybko przypomniała o sobie, a na szczycie doszło do tego kolano. Teoretycznie kolejne 6km to byłoby z górki lub po płaskim, ale stwierdziłem, że wole nie ryzykować, a że to ostatni moment by szybko wrócić do domu to wykorzystam okazję. Także jestem rozczarowany swoją postawą, ale liczę, że wybrałem mądrze.

Cele prywatne:

kwartalny: 41,27/100

roczny: 41,27/500

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#sztafeta #bieganie

3 345,53 + 1,37 + 3,11 + 9,45 + 3,17 = 3 362,63

Najmocniej przepraszam! Byłem przekonany, ze styczeń sie kończy w niedziele

Wrzucam swoja wszystkie biegi z stycznia. Zacząłem trening z Jeffem na 10k - cel? w kwietniu przebiec 10km w 60'. Myślę, że cel realny. Styczeń był skromny, ale chyba wyleczyłem zatoki, które się ciągneły za mną już od połowy listopada, także dzisiaj dorzuciłem kolejny bieg, ale dzisiejszy bieg był już w lutym, wiec dorzucę go w przyszłym tygodniu

Cele prywatne:

kwartalny: 17,1/100

roczny: 17,1/500

#sztafeta #bieganie

Ja: Po tylu godzinach ta gra już niczym mnie nie zaskoczy

Borislav Slavov: potrzymaj mi nuty

https://youtu.be/Bk2AqXsJsWU?si=kx2jpTz0c2WWW7Jt

Ale i tak uważam, że soundtrack z DOS2 był lepszy ^^

#gry #baldursgate3 #muzyka

Szybko, nim @bartek555 wróci do kraju i zacznie ścigać śmieszków

#heheszki #zlotyrogal #wosp #hejto

Afera z #hejtoswatki dociera już nawet na #duolingo

#heheszki

@UmytaPacha @Rozpierpapierduchacz @moll

145 + 1 = 146

Tytuł: Pan Lodowego Ogrodu Tom 1

Autor: Jarosław Grzędowicz

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Format: książka papierowa

ISBN: 978-83-89011-61-9

Liczba stron: 539

Ocena: 8/10

Powieść Jarosława Grzędowicza zabiera nas do niedalekiej przyszłości, w świat gdzie przenikają się kwestie science fiction i fantasy. W ramach badania kosmosu natknięto się na planetę zamieszkałą przez istoty o ludzkiej fizjonomii, które są jeszcze na etapie średniowiecza. Świat, gdzie wojownicy noszą zbroje i walczą bronią białą, jednym ze sposobów na życie są wyprawy łupieżcze i porywanie niewolników i gdzie toczą się wojny religijne. Aaa i jeszcze występuje magia, a Czyniący, którzy czepią z pieśni bogów są nie tylko lokalną ciekawostką, ale też jednym z głównych zagrożeń dla prostych ludzi. I ten oto świat ziemianie chcieli zbadać - w tym celu ustanowiono ośrodek badawczy z dale od wszelkiej cywilizacji, gdzie wysłano europejskich naukowców. Po których nagle wszelki słuch zaginął. Zorganizowano więc misje ratunkową, na którą wysłano jednego człowieka - wyszkolonego w elitarnym ośrodku komandosa Vuko Drakkainena. jego misja jest prosta - znaleźć i sprowadzić naukowców z powrotem, bez ingerencji w lokalną kulturę i środowisko. A jak się nie uda to ma posprzątać i zatrzeć ślady. I tu zaczyna się nasza podróż po tym niezwykłym świecie.

Muszę powiedzieć, ze bardzo dobrze mi się czytało ten tom. Autor sprawnie żongluje fantastyką oraz science fiction przeplatając je obok siebie i tworząc w ten sposób unikalny świat. Świat, brutalny i krwawy, gdzie nikt nie może być pewny jutra. Warto tutaj zaznaczyć, że w powieści mamy 2 głównych bohaterów - ziemianina Vuko oraz lokalnego następcę tronu królestwa Amitrajów - Terkeja Tendżaruka. I tutaj mam największy problem z tą książką. Otóż uważam, że rozdziały, w których poznajmy świat oczami młodego Terkeja są lepiej napisane od rozdziałów Vuka. Przygody naszego ziemianina są fajne i ciekawe, takie mocne i solidne 7+/10. Natomiast od rozdziałów młodego księcia nie mogłem się oderwać. W tym tomie poświęcone są mu tylko 3 rozdziały, a już teraz wiem, że pomimo tego, jakim cliffhangerem zakończyła się opowieść Vuko, to ja bardziej czekam na poznanie dalszych losów młodzieńca.

Tym samym biorę się za czytanie drugiego tomu Oczekujcie recenzji w najbliższym czasie no chyba, że coś mi wypadnie i nie będę miał czasu... ale to postaram się go sobie zorganizować

#bookmeter eter #ksiazki ki #czytajzhejto

Kurde, chyba się starzeje, ale żart opowiedziany przez spikerów w radiu mnie autentycznie rozśmieszył... a całe życie uważałem, że żarty radiowe to humor lotów konia Polskiego... pora umierać...

#hejto30plus #poraumierać

Pies stwierdził, że nie wytrzyma do rana i musimy iść na zrzut. Wróciliśmy- on śpi, a mi się już nie chce... więc czekając na rozpoczęcie pracy pogram w Baldura chociaż...

#nocnazmiana

Dobra, chyba nadszedł ten czas by uporządkować i spisać myśli z ostatnich dni, żeby się dodatkowo zmotywować, bo potem będzie przypał jak się nic nie uda ^^

Nauczony doświadczeniem poprzedniego roku przygotowałem sobie skromniejszy plan, który być może się rozwinie, a być może nie We will see what time will tell, jak mawiał Wojtek Pawłowski.

Ciało:

• schudnąć do 80kg - obecnie jest 89,2, więc czeka mnie dużo pracy, żeby to osiągnąć ustawiłem sobie mniejsze cele:
  

• przebiec 500km w tym roku
  

• przejechać 3000km na rowerze - w zeszłym roku było 2600, więc podbijmy stawkę, ale rozsądnie
  

• co najmniej 5 razy pójść na kajaki - jakoś latem zawsze ciężko mi się ogarnąć, a to taki przyjemny sport
  

• 12500 pompek oraz przysiadów - niby tylko ~35 dziennie, ale trzeba zacząć od małych kroków
  

żeby się do tego zmotywować to postanowiłem, że zapiszę się na Runmageddon, na co najmniej 2 półmaratony (na 100% Gdańsk i rozważam Kraków/Poznań/Wrocław) oraz albo 2 olimpijki triathlonowe albo 1 połówka

Umysł:

• przeczytać 10 książek - w zeszłym roku się nie udało, więc trzeba ponowić postanowienie
  

• wrócić do rysowania - za dzieciaka lubiłem bardzo szkicować, myślę, że teraz warto do tego wrócić
  

• odświeżyć sobie Pythona i SQL - co prawda nie szukam nowej roboty, ale w obecnej obsługa takich programów pozwoliłaby mi zaoszczędzić dużo czasu
  

• obejrzeć 25 filmów z listy "Chcę obejrzeć", którą mam na filmwebie
  

• odwiedzę 2 kraje, w których jeszcze nie byłem
  

Żeby nie przespać moment startu (jak śpiewali Różowi Floydzi w piosence Czas) zobowiązuje się, że do kwietnia osiągnę następujące podetapy:

• Waga 86,5
  

• 75km biegu
  

• 300 km roweru
  

• 2700 pompek i przysiadów
  

• 3 książki
  

• 3 szkice
  

• ukończę kurs z Udemy, który kiedyś na peperze zgarnąłem za darmo - Kurs Python od Podstaw w 2 tygodnie
  

• 8 filmów
  

#postanowienia

Geralt, Lamber i Eskel szukają dziecka-niespodzianki z magicznymi mocami (chrystianizowane)

#heheszki

Goście wychodzili, więc stwierdziłem, że ich odprowadzę do auta, przewietrze się i przy okazji wyprowadzę psa, to da dłużej pospać rano.

No i wychodząc z klatki "spotkaliśmy" jakiegoś najebusa co na balkonie śpiewał kibicowskie przyśpiewki. Pies zaczął szczekać, bo jego takie rzeczy irytują, więc najebus zaczął drzeć mordę głośniej. Mówię do psa, żeby się uspokoił, bo jest mądrzejszy, a najebus z ryjem, że co to ma znaczyć, że pies jest mądrzejszy i żebym poczekal, bo oni idzie mi na⁎⁎⁎ac xd

Nawet się nie przejmowałem, poszedłem na szybki spacer i jak wracaliśmy to czekal przed klatka. Ale płakał i w sumie chyba zapomnial po co zszedł... kiedyś bym pewnie się zainteresował i zapytał, ale doświadczenia że studiów nauczyły mnie żeby unikać niepotrzebnych wałek, więc tak oto siedzę teraz w domu, a ziomek ryczy przed klatka xd

#sylwesterzhejto

Hej,

Dzisiaj zrozbimy rozliczenie, a jutro podzielimy się planami

W zeszłym roku myślałem, że to będzie dobry rok - zbyt ambitnie do tego podszedłem, ale mam wyciągnięte wnioski

Dla przypomnienia to w zeszłym roku postanowiłem sobie kilka rzeczy, tutaj jest szerszy opis:

https://www.hejto.pl/wpis/dzien-dobry-to-moze-i-ja-sie-podziele-swoimi-postanowieniami-w-tym-roku-zrobilem

Jak wyszło?

Książki: 8/10 trafiłem na 2 takie ("Wielka ucieczka" Harrisa oraz "Mesjasz Diuny" Herberta), które skutecznie zabiły we mnie chęci czytelnicze, a jednak głupio było mi je porzucić, bo ja nie zostawiam niedokończonych projektów

Waga: wartość bezwględna tego o ile chciałem zmienić wagę się udała ^^ tylko zamiast -4kg przyszło +4kg ;/

Bieg: w tym roku wystartowałem tylko w jednym biegu na 10k (który był częścią triathlonu), czas? 140 xD nawet nie było blisko wymarzonych 50' ^^

Rower: 2672/5000 - tutaj to akurat nie mam sobie zbyt wiele do zarzucenia, albowiem to 5k było zrobione na złych założeniach. Okazało się, że w 2023 nie przejechałem 4k, tylko licznik rowerowy i zegarek dublują dystans xD także zwiększenie dystansu o 25% nie powinno dawać 5k, a jakieś 3.2k ^^ czyli zabrakło 500km, ale to mniej niż 2300 ^^

Squadrats: yard powiększyłem prawie 4 krotnie (334 vs 84), ubersquadrat o 37.5% (11x11 vs 8x8), yardinho powiększony 7.4 razy (1301 vs 175), a ubersquadratinho 2.5 razy (20x20 vs 8x8). Tak jak pisałem wtedy ja lubie takie rzeczy, także dużo mam już przygotowane, ale nie połączone, więc w przyszłym roku pójdzie gładko by osiagnąć cel tegoroczny xD

Jak oceniam ten rok? źle - dużo lenistwa, dużo niesubordynacji, a jak już udało mi się zmobilizować 2 razy (w czerwcu oraz we wrześniu) to przychodziły choroby, które mi odebrały wiele energii... z dobrych rzeczy to widzę pod koniec roku udało mi się wyeliminować słodycze (oraz cukier z kawy), coś czego nie udało mi się zrobić przez całe życie

Natomiast ze złych rzeczy można też wyciągnąć wnioski i o tym jutro (lub w czwartek zobaczymy jak się wieczór rozwinie)