Kontynuując temat z tego postu , który okazał się być naprawdę solidnie wygrzmocony, nie spodziewałem się, dziękuję
Pojawiają się kolejne smaczki dotyczące upadku Silicon Valley Banku, po podstawowe informacje odsyłam do mojego poprzedniego wpisu (i do komentarza kolegi @macrusher , który uzupełnił tam moje niewielkie błędy spowodowane moją niewiedzą).

1. Za artykułem z Financial Times (może być za paywallem, ale bardzo polecam, dobrze porządkuje chronologię wydarzeń):
   

• w czwartek, w ciągu jednego dnia, klienci SVB chcieli wyciągnąć depozyty o wartości 42 mld USD, czyli około 1/4 wszystkich depozytów. Takiej skali runu na bank nie wytrzymałaby chyba żadna instytucja finansowa. Zadziałał tu klasyczny dylemat więźnia:
  
• a) jeśli nikt nie wyciągnie kasy, to wszyscy będziemy mieli niewielkie straty;
  
• b) jeśli wszyscy wyciągną kasę, to wszyscy będziemy mieć dużą stratę,
  
• c) jeśli tylko ja wyciągnę, a reszta nie, to ja nie stracę, ale reszta straci
  
• d) jeśli wszyscy wyciągną, a ja nie, to ja stracę, reszta nie
  

zabawne, że ludzie prawdopodobnie wyedukowani ekonomicznie postąpili w zgodzie z najbardziej, hm, bezmyślnym zachowaniem. Cóż, chyba warto by im było przerobić jeszcze raz zajęcia z teorii gier

• to, co doprowadziło finalnie do upadku banku, zaszło w 2017. Wtedy to w zarządzie spółki zaszła zmiana, a wraz z nią zmieniono instrumenty finansowe, w które inwestowano: z obligacji z terminem wygasania do jednego roku na obligacje z terminami wygasania nawet przekraczającymi 10 lat — wszystko po to, żeby się połasić o dodatkowe cztery dziesiąte procentu oprocentowania. Rok 2017 był albo może raczej powinien być pewnym przełomem dla tego banku (i pozytywnym dla systemu bankowego, bo przekroczony byłby poziom wymagający większego nadzoru), o czym będzie szerzej w drugim punkcie, ale ostatecznie okazał się być gwoździem do trumny
  

2. Za artykułem z The Lever , przedrukowanym na łamach Guardiana:
   

• w roku 2015, kiedy SVB zaczął mieć w perspektywach zbliżenie się do granicy aktywów o wartości 50 mld USD, prezydent banku zaczął lobbować w Kongresie o zmniejszenie nadzoru nad bankiem z uwagi na (UWAGA) "niski profil ryzyka naszej aktywności oraz modelu biznesowego"
  
• normalnie banki, których aktywa przekraczają tę granicę, zaczynają podlegać pod poszerzone standardy ostrożności, co oznacza mocniejsze regulacje, konieczność wykonywania stress testów, etc. Oczywiście są to dodatkowe koszty dla banków, ale jak pokazał rok 2008, konieczne do poniesienia dla stabilności całego sektora bankowego
  
• prezydent SVB Greg Becker wolał, żeby granicą stała się wartość 250 mld USD
  
• finalnie, po kilku latach lobbowania, w latach 2017-2018 takie prawo zostało uchwalone przez Senat (głosami 50 republikańskich i 17 demokratycznych senatorów) oraz, pomimo protestów grupki demokratów, podpisane przez prezydenta Donalda Trumpa. Przypadkowa zbieżność czasowa z punktem 1? Nie sądzę.
  
• SVB w szczytowym momencie miał aktywa o wartości 209 mld USD — w związku z tym oraz obowiązującym prawem, nie podlegał pod obserwację, które ze zdecydowanym prawdopodobieństwem pozwoliłyby uniknąć bankructwa banku
  

Wisienka na torcie: Greg Becker w 2019 roku został wybrany do rady dyrektorów w oddziale FEDu w San Francisco, opuścił to stanowisko w piątek. Dodatkowo Greg Becker sprzedał swoje akcje SVB o wartości 3,6 mln USD na 2 tygodnie przed upadkiem banku, tj. 27 lutego . Oczywiście, żeby zapobiec możliwym spekulacjom, że wykorzystał wewnętrzne informacje, zgłosił chęć takiej transakcji miesiąc wcześniej, ale coś mi się wydaje, że chyba jednak wykorzystał takie informacje i wiedział zawczasu co się święci
To zdeeeecydowanie nie będzie koniec całej sprawy, będzie ciekawie
#ekonomia #gospodarka #gruparatowaniapoziomu #usa #banki

Widzę, że tagi #ekonomia czy #gospodarka są głównie podporządkowane bieżącej sytuacji gospodarczej w Polsce bądź tematom politycznym, natomiast nie ma żadnych większych wieści zza polskiej granicy i to w formie dyskusji. No to może spróbuję coś takiego zapoczątkować Temat oczywisty, czyli upadek Silicon Valley Bank (SVB). Od razu zapowiadam — to nie jest tak, że ja coś w temacie wiem na pewno, a jedynie tyle, ile sam przeczytałem. Dodatkowo z takim zastrzeżeniem, że nie jestem dużym specjalistą w dziedzinie rynków finansowych, bankowości czy zarządzaniu aktywami finansowymi, także liczę na wsparcie mądrzejszych ode mnie osób w komentarzach
Co się więc stało? W piątek kalifornijski nadzór finansowy zamknął SVB w związku z problemami z wypłacalnością. Jest to bodajże nasty bank w USA pod względem wielkości aktywów oraz największe bankructwo banku od 2008 roku. Brzmi strasznie, natomiast dla normalnego Smitha nie powinno to nieść ze sobą większych konsekwencji. Dlaczego? Bo SVB to bank specjalizujący się w obsłudze funduszy venture capital, z czego wynika fakt, że na koniec 2022 roku, wg raportu, prawie 96% depozytów nie było objętych ubezpieczeniem FDIC obejmującym depozyty do wartości 250 tys. USD. Z ludzkie na nasze - 96% kasy w banku było na rachunkach bankowych, gdzie kwoty były wyższe niż 250 tys. USD.
No dobra, ale co konkretnie się wydarzyło, co konkretnie doprowadziło do tego bankructwa? Otóż SVB na fali bardzo taniego pieniądza oraz luzowania ilościowego z poprzednich lat zaczął przyjmować gigantyczne ilości pieniędzy od funduszy venture capital. Z tego co wiem, SVB nie był bankiem obsługującym inwestycje, a jedynie coś typu rachunku bieżącego, więc w większości te pieniądze (dziesiątki, a później 100-200 mld USD) leżały na kontach i tyle. Żeby cokolwiek się z tymi pieniędzmi działo, bank te pieniądze wrzucił w najbezpieczniejsze, jak by się wydawało, aktywa — czyli długoterminowe obligacje skarbowe. Były one oprocentowane na niewielki %, ale przy założeniu, że w gospodarce nic nagłego się nie będzie działo, nie powinno być żadnego problemu.
No ale właśnie, w ubiegłym roku doszło do znacznego wzrostu inflacji, a co za tym idzie, znacznego wzrostu stóp procentowych, a więc również i oprocentowania obecnie emitowanych obligacji. Co oznacza, że obligacje wyemitowane wcześniej, które jeszcze nie dobiegły do końca okresu kuponu, zaczęły tracić na wartości (bo trzeba je było zaoferować za niższą cenę, niż były kupione, żeby ktoś miał ochotę je kupić). I dokładnie to był powód upadku SVB. W momencie, kiedy jakiś venture capital chciał wyciągnąć pieniądze na inwestycje, SVB musiał sprzedać część obligacji w swoim portfolio ze stratą. W związku z brakiem takiego dostępu do łatwego pieniądza w gospodarce (i na przykład fundusze przestały przynosić nowe depozyty), SVB chciał załatać tę stratę w kapitale spółki, emitując dodatkową porcję akcji. Tyle tylko, że niektóre fundusze venture capitals zaczęły być podejrzliwe wobec takiego zachowania i zaczęły wycofywać swoje depozyty z SVB. A że komunikacja między takimi funduszami jest na bardzo wysokim poziomie i bardzo szybka, to lista funduszy chcących odzyskać swoje depozyty nagle stała się bardzo duża, dostępne fundusze SVB się wyczerpały, akcje spółki poleciały na łeb na szyję, aż wkroczył regulator i zamknął zabawę — wszystko w zasadzie w ciągu kilkudziesięciu godzin.
Co to oznacza dla sektora bankowego i dla gospodarki? Sam upadek tego banku uważam, że oznacza bardzo niewiele. Patrząc na porównanie do siebie depozytów i aktywów (aktywa 209 mld USD i depozyty 175,4 mld USD), wydaje się, że bank był bardzo "zdrowy", problemem okazało się upakowanie wszystkich jajek do jednego koszyka, nawet jeśli najbezpieczniejszego, to i tak nie w 100% bezproblemowo płynnego, jak widać po powyższym przykładzie. Niemniej jest spore prawdopodobieństwo tego, że fundusze wyjdą z tego bankructwa bez szwanku, tyle tylko, że za jakiś czas, kiedy bałagan zostanie posprzątany. Dla innych banków bezpośrednich konsekwencji być nie powinno, chyba że pojawi się w poniedziałek jakaś irracjonalna panika. Natomiast inna rzecz będzie "szkodliwa" - teraz wszyscy zaczną się bardzo dokładnie przyglądać bardzo dokładnie sytuacji kapitałowej banków i jeśli tylko będą pojawiały się sygnały, że jakiś bank może mieć problemy z dostępnością lub płynnością kapitału, to może dojść do gwałtownego runu na bank i kolejnych upadków. Dlaczego cudzysłów przy szkodliwe? Bo w sumie o to chodzi w pośrednich skutkach podwyższania stóp procentowych — żeby wyczyścić z rynku przedsiębiorstwa, które są źle zarządzane. Taka brutalna natura kapitalizmu i cykli koniunkturalnych.
To chyba tyle, dajcie znać o swoich przemyśleniach w temacie, jeśli go ogarniacie, a jeśli nie słyszeliście o tym, to czy powyższe wyjaśnienie jest wystarczające — jeśli nie, to postaram się coś przybliżyć
#ekonomia #gospodarka #usa #banki

Szybkie zakończenie długiej historii Credit Suisse
Dzieje się, dzieje się. Ale o co tak konkretnie chodzi w przypadku Credit Suisse? Zapraszam do czytania w ramach kontynuacji wątku bieżącej sytuacji w sektorze bankowym. Dla przypomnienia, w ostatnim odcinku omawiałem upadek Silicon Valley Bank, do przeczytania tutaj. Co się od tego czasu stało, że się z…epsuło i trzeba było ratować kolejny bank? Przecież pisałem, że „Dla innych banków bezpośrednich konsekwencji być nie powinno […]”
A stało się to, że w sumie nie stało się nic. W zasadzie. W sensie Credit Suisse miał parę problemów, jak w sumie większość banków (jak na przykład malejące zyski z uwagi na utrzymujące się długo ultra niskie stopy procentowe), największym wydawały się być malejące depozyty – za sprawą tego, że CS obsługiwał parę brudnych interesów (Greensill czy Archegos) i to finalnie nie wyszło najkorzystniej, szczególnie dla reputacji banku. Cóż, niestety banki nie są zwykle oazą uczciwości i Credit Suisse, delikatnie mówiąc, nie byłby w czołówce rankingu pod tym względem. Ale wracając – bezpośrednio do całego tego chaosu doprowadziło zaledwie parę słów:
1)     Credit Suisse we wtorek opublikował (z opóźnieniem) coroczny raport za 2022 rok, w którym stwierdzono, że zidentyfikowano „poważne słabości” jeśli chodzi o kontrolę nad raportowaniem finansowym.
2)     Zaś w środę w wywiadzie dla Bloomberg TV, największy udziałowiec Credit Suisse czyli Narodowy Bank Arabii Saudyjskiej (a konkretnie jego prezes, Ammar Al Khudairy) na pytanie o możliwość dokapitalizowania banku, jeśli będzie taka konieczność, odpowiedział że „Odpowiedź to absolutnie nie, z wielu powodów poza najbardziej oczywistą, czyli kwestiami regulacyjnymi i statutowymi”. Bo trzeba powiedzieć, że przekroczenie 10% udziałów skutkowałoby większym zainteresowaniem szwajcarskich i europejskich regulatorów (tenże bank ma obecnie ok 9,9% udziałów)
No i tyle w sumie wystarczyło, mleko się rozlało. Co z tego, że to, co powiedział, miało mniej więcej sens, ważniejsze jest to, jak to powiedział. Akcje banku momentalnie runęły o około 25%, szwajcarski bank centralny rzucił się do pomocy i w czwartek udostępnił płynność (zadeklarował możliwość natychmiastowego pożyczenia) w wysokości 50 mld CHF, niemalże równocześnie zaczęły się rozmowy o tym, że Credit Suisse może zostać przejęty przez największy szwajcarski bank, czyli UBS. I to, po weekendzie intensywnych rozmów i analiz, ma się dziś stać faktem, koszt operacji to około 3 mld CHF. Wszystko po to, żeby uchronić szwajcarski (i pewnie też europejski) rynek bankowy od tsunami, które z dużym prawdopodobieństwem uderzyłoby w każdy europejski (a może i światowy) bank oraz zrujnowałoby reputację Szwajcarii na finansowej mapie świata. Dodatkowo na wszelki wypadek szwajcarski bank centralny udostępnił UBS płynność w wysokości 100 mld CHF. I na tym się pewnie historia tego przypadku nie skończy, na pewno to będzie intensywny tydzień w Szwajcarii. Tak jak intensywne było ostatnich 5 dni, które ot tak zakończyły żywot 167-letniego banku.
Tak jak pisałem tydzień temu – bezpośredniego ryzyka SVB za sobą nie niosło, bo nie było na tyle naczyniem połączonym, żeby jakiemukolwiek bankowi na świecie coś poważniejszego się stało. Ale dużo większym zagrożeniem był gigantyczny spadek zaufania inwestorów i depozytariuszy do banków, którzy bacznie obserwowali który bank może być następny w kolejce. Wypadło na Credit Suisse, któremu naprawdę niewiele (jak widać wyżej) brakowało, żeby znalazł się na krawędzi i potrzebne były rozpaczliwe i błyskawiczne ruchy w celu uniknięcia „katastrofy”. I to z całą pewnością powoduje dodatkowe obawy w gabinetach każdego większego i mniejszego banku na świecie. Gdziekolwiek pojawi się jakaś negatywna informacja, tam natychmiastowo przy takim banku inwestorzy postawią duży znak zapytania i może być gorąco. Zaufanie jest równe zero, także pytanie o następne problemy to już nie jest „czy”, ale „kto i kiedy”.
PS. W ciągu tego miesiąca ze światowego rynku kapitałowego banków „wyparowało” prawie 0,5 bln USD. Szaleństwo. Albo oczyszczenie. Jak kto woli.
#ekonomia #gospodarka #wiadomosciswiat #banki #szwajcaria

Krótka historia o oblodzeniu sieci trakcyjnej, czyli dlaczego dzisiaj rano pół Polski stało w opóźnionych pociągach i czy można było z tym coś zrobić...

tl;dr taki mamy klimat i szansa na reakcję była niewielka.

Sieć trakcyjna w okresie zimowym ma tendencję do pokrywania się lodem - to wiemy i staramy się temu przeciwdziałać, np. poprzez smarowanie przewodów jezdnych specjalnym preparatem. Niestety, fizyka jest tutaj nieubłagana - jeżeli pada marznący deszcz albo mokry śnieg, to przewody oblepią się lodem. Na domiar złego - przewód jezdny pod obciążeniem się grzeje (prąd zasilający pociągi to rząd kiloamperów - dla porównania, grzejniki elektryczne to rząd kilku ~ kilkunastu amperów), powodując roztapianie się tej warstwy od środka i marznięcie od zewnątrz. W nocy, gdy ruch jest mniejszy - zamarza całkowicie, tworząc trudną, a czasem niemożliwą do przejechania przeszkodę.

Maszynista, który zauważy nadmierne iskrzenie (a czasem po prostu zapalony łuk), powinien w pierwszej kolejności podnieść drugi pantograf (zasadniczo podniesiony jest tylko jeden, tylny) - wówczas pierwszy pantograf powinien "przeszorować" sieć, a drugi pobrać z niej prąd. Niestety, jeżeli warstwa lodu jest zbyt gruba - albo zapala się łuk (co może uszkodzić zarówno elementy sieci, jak i pantografu), albo prąd przestaje płynąć, a pociąg - jechać.

Jeżeli już zatrzymamy jakiś pociąg - cała reszta stoi za nim, a ściągnąć go można tylko lokomotywą spalinową - oczywiście takowa najpierw musi przybyć na miejsce. Dalsze postępowanie to "przeciąganie" pociągów elektrycznych przez lokomotywy spalinowe, do czasu usunięcia usterki (w tym przypadku oblodzenia) z sieci. Co oczywiście trwa i znacząco zmniejsza przepustowość linii kolejowej.

No to powstaje pytanie: czy można było zrobić tak, żeby opóźnień nie było? Niestety, jest to mało realne. Smarowanie sieci preparatem antyoblodzeniowym daje efekty, ale tylko do pewnego stopnia. Jeżeli dojdzie już do oblodzenia, jedynym sposobem jest mechaniczne strącenie lodu przez pociągi sieciowe - a tych mamy ograniczoną ilość i nie wyślemy ich wszędzie (a dodatkowo w takiej pogodzie część z nich już usuwa skutki awarii). Nie da się też w razie ostrzeżenia meteorologicznego zastąpić wszystkich pojazdów elektrycznych spalinowymi - nie ma ich tyle, ponadto mają mniejszą moc i rozwijają mniejszą prędkość, więc takie rozwiązanie i tak spowodowałoby opóźnienia.

Aby uniknąć jakichkolwiek utrudnień, dyspozytorzy musieliby ZANIM dojdzie do awarii trafnie wytypować miejsca, w których sieć jest oblodzona i skierować tam pociągi sieciowe - oczywiście pod warunkiem, że tych miejsc jest mniej, niż pociągów sieciowych. Przy takiej pogodzie jak dzisiejszej nocy - w zasadzie nierealne.

Także pozostaje nieco wyświechtane "za utrudnienia przepraszamy" - a gdzieś z tyłu głowy świadomość, że cała masa ludzi właśnie gdzieś marznie, żeby przywrócić ruch.

Bonus - tutaj już mamy bardzo konkretne oblodzenie https://www.youtube.com/watch?v=RZ1ySYIR94s

#kolej #transport #ciekawostki

#finanse #historia #inwestycje #drama

Może widzieliście wczoraj na Hejto post użytkownika @CiekaowstkInwestycyjne o Hersheyu, który zaczynał się od bardzo sugestywnego i pogrubionego zdania:

... jak hojny nie będziesz, ludzie i tak wystawią rękę po więcej?

Jak zapewnę was, mnie również bardzo zaciekawił mnie ten tytuł. Sugerował mi, że może będzie opisywał jak miliarderzy wyzyskują swoich robotników i zasoby naturalne, przejmując się tylko tym by zarobić jak najwięcej.

No cóz, okazało się że racji nie miałem. Według autora posta, w czasach w których nierówności społeczne osiągnęły niewyobrażalne poziomy, tymi którzy okazali się najbardziej chciwi byli... robotnicy w fabrykach. Może opisze kilka rzeczy o których z głowy wiedziałem, że są błędne w tym wpisie:

Hershey jako pierwszy filantrop USA.

Złoty człowiek, który sam wpadł na pomysł rozdawania swojej fortuny dla dobra społeczeństwa. Tutaj już zapaliła mi się pierwsza czerwona lampka. Przypomniałem sobie, że jakiś czas temu oglądałem świetny film na youtubie dokumentujący biznesy i życia tzw baronów złodzei (ang. "Robber Barons"), czyli niewyobrażalnie bogatych przedsiębiorców jak Andrew Carnegie czy John D. Rockefeller. Swoje biznesy wypromowali oni kilkadziesiąt lat przed Hersheyem.

Majątku dorobili się stosując monopolistyczne praktyki które dzisiaj uważane są za nielegalne. Stosowali również bardzo duży wyzysk swoich pracowników, którzy czasami pracowali po 12h dziennie, 7 dni w tygodniu. Strajki i próby stworzenia uni pracowniczych były rozwiązywane w bardzo demokratyczny sposób: Sprowadzało się prywatnie wynajęte firmy np. tzw. Pinkertonów którzy najpierw pacyfikowali strajk, zazwyczaj zabijając w tym procesie przynajmniej kilkadziesiąt osób, a następnie sprowadzano pracowników zamiennych.

No i większość z tych Baronów, a już na pewno Rockefeller i Carnagie byli bardzo znani z tego, że w przeciwieństwie do np. elit europejskich, bardzo chętnie dzielili się częścią swojego majątku. Na przykład :

Mrs. Rockefeller was a pious Baptist who taught her children to tithe, a tradition of giving 10 percent of one’s income to the church, that was passed down to subsequent generations. JDR was heavily influenced by his mother’s charitable practices and began his own giving the very first year that he started working, when he made just $45 a year.

Autor posta nawet w późniejszych komentarzach zaprzeczał temu, pisząc że:

Co wiecej, najpierw ustawili oni cale swoje rodziny, a dopiero pozniejnto co zostali przekazali na cele chsrytatywne. Hersheybprzeznaczyl na cele chsrytatywne 100% posiadanych przez siebie dobr.

Bardzo łatwo możemy sprawdzić, że to również jest kłamstwo. Większość źródeł mówi, że jego majątek w czasie śmierci w 1945 roku wynosił około $60 milionów dolarów (czyli ok. $1 mld dzisiaj, uwzględniając inflacje)

Dla porównania, Andrew Carnagie sprzedał swoją firmę Carnagie Steel za $480 milionów w 1901 roku. Umarł z około $10 milionów majątku w 1919, po przeznaczeniu większości swoich ostatnich lat życia na filantropię. Mamy więc kolejny przykład osoby której filantropia dosłownie biję Hersheya na głowę.

Nowe, wspaniałe miasto Hershey'a

Z postu dowiadujemy się również, że jego hojność objawiła się między innymi tym, że zbudował dla swoich pracowników miasto w którym wszystko było doskonałe:

Do tego mieszkańcy Hershey mogli liczyć na darmową komunikację miejską, bezpłatną szkołę podstawową i zawodową, oraz… lokalny park rozrywki z licznymi atrakcjami!

Ach, jak wspaniale musiało się żyć w tym mieście gdzie jeden człowiek miał monopol na wszystko: Mieszkania, sklepy, rozrywkę. Pamiętacie co monopolista Orlen robił z cenami paliwa w Polsce przez ostatnie parę lat? To teraz wyobraźcie sobie że Orlen ma też monopol na sklepy spożywcze czy mieszkania w jakimś mieście. Jestem pewien że ceny były bardzo uczciwe i sprawiedliwe dla wszystkich. W końcu Hershey nie był jakimś chciwym magnatem, który gromadził majątek praktycznie niewyobrażalny dla przeciętnego człowieka.

Strajki

Na temat strajków niestety nie wiem zbyt wiele. Czytając bardzo sugestywny opis sytuacji przez autora wychodzi na to że pracownicy strajkujący byli niesamowicie chciwi, a biedny miliarder dokładał do biznesu od lat i oni bardzo chcieli go zrujnować. Patrząc na rzeczy które wypisuje jednak ten autor bez podania jakichkolwiek źródeł, ciężko mi w to uwierzyć. Jeśli ktoś ma więcej info na ten temat, to chętnie poczytam!

Na koniec dodam jeszcze kawałek komentarza autora posta, który moim zdaniem bardzo dobrze opisuje jego wiedzę ekonomiczną (patrz załączone obrazki). Otóż jeśli nie wiecie: zmniejszenie pensji szefa i podniesienie pensji pracowników sprawi że firma upadnie, bo nie będzie miała na nic pieniędzy. Już nie mówiąc o tym że biedny milarder pewne będzie musiał zwolnić jedną z pięciu gosposi w swojej willi wartej miliony dolarów . Czy naprawdę głodne dzieci najbiedniejszych pracowników pracujących 84 godziny w tygodniu to tak wysoka cena, żeby Hershey musiał rezygnować z tak podstawowych potrzeb?

Jako że autor posta nie podaje ani jednego linka czy źródła, bardzo ciężko jest zweryfikować co mówi. Tutaj mam do ciebie prośbę @CiekaowstkInwestycyjne : podawaj skąd czerpiesz informacje. Mnie osobiście nie interesuje czy jest to filmik na youtubie, praca naukowa czy artykuł w pisemku popularnonaukowym. Bardzo chętnie poczytałbym więcej na temat Hersheya ale niestety, muszę przyjąc twoje słowa jako fakt, podczas gdy widzę że przynajmniej część faktów w twoim poście jest mocno naciągana.

Wołam osoby które plusowały moje komentarze, pewnie was to zainteresuje : @Goblin01 @EnergiaSwobodna @Dumien @Mr_Sandman

Witam wszystkich... Poszukuję osób które zostały oszukane przez #google. Wierząc w jego przemowy, uwierzyłem że USD/PLN wynosi co najmniej 4,66 zł. Kupiłem na szybko 70000 USD na revolucie bo mieli jeszcze stary kurs, płacąc marżę 1% za wymianę w święto. Zarobione pieniądze chciałem przeznaczyć na
dodatkowe 3 m2 w moim wymarzonym mieszkaniu. Na prowizję za wymianę w weekend wydałem łącznie 700 USD - nie wiem ile to PLN bo ja od wczoraj nie wierzę w żadne kursy. A teraz do sedna poszukuję osób które dały się naciągnąć temu oszustowi tak jak ja. Proszę również o wszelkie informację o nim na pw... Będę szykował pozew zbiorowy, przeciwko temu sku... Proszę o jak największy odzew...im więcej osób dołączy do pozwu tym lepiej...

#forex #gielda #waluty #pasta #heheszki

#polityka #humorobrazkowy #humor #bekazpisu

Dziś o 19:00 zostanie ogłoszona decyzja przedstawicieli amerykańskiego FEDu dotycząca zmiany stóp procentowych. Jeszcze do niedawna niemalże pewna była kolejna podwyżka, pytanie było czy o 25pb, czy o 50pb – ta druga opcja prawdopodobnie oznaczałaby osiągnięcie pułapu zakładanego przez członków FEDu w zeszłym roku. Jednakże w wyniku wydarzeń z ostatnich 2-3 tygodni (upadek Silicon Valley Bank, wymuszona sprzedaż Signature Bank, ratunek dla First Republic Bank, przejęcie Suisse Banku przez UBS) podwyżka stóp procentowych stanęła pod sporym znakiem zapytania, jako że dalsze podwyższanie stóp mogłoby dodać więcej problemów dla sektora bankowego. Mimo to, większość ekonomistów zakłada (screen), że decyzją będzie kontynuacja dotychczasowych podwyżek, ponownie o 25pb, tym bardziej że podobną decyzję w zeszłym tygodniu podjął Europejski Bank Centralny.
Jakie są argumenty za podwyżką stóp procentowych?
- rozgrzana gospodarka, przejawiająca się bardzo dobrymi wynikami dotyczącymi zatrudnienia (styczeń i luty z wynikami dużo powyżej oczekiwań jeśli chodzi o nowe miejsca pracy)
- inflacja wciąż utrzymuje się na poziomie wyższym od zakładanego (6% r/r kiedy cel inflacyjny to 2% r/r), choć jest już w trendzie opadającym
- w dylemacie między skupianiem się na zwalczaniu inflacji a stabilnością sektora bankowego, ten drugi można próbować rozwiązać za pomocą innych administracyjnych narzędzi (co już zostało wprowadzone), co zostawia wolną drogę do skupienia się na inflacji, jako że stopy procentowe są najważniejszym dostępnym mechanizmem na nią wpływającym
- brak działania mogłoby pokazać, że system bankowy jest w gorszym stanie, niż wszystkim się wydaje, co mogłoby wywołać samospełniającą się przepowiednię, patrząc na niski poziom zaufania na rynku – tym bardziej że jeszcze miesiąc temu komunikat FEDu sugerował przyszłe podwyżki stóp procentowych
 Jakie są argumenty za pozostawieniem stóp procentowych na obecnym poziomie?
- najważniejszym mechanizmem, przez który zmiany stóp procentowych wpływają na zachowania konsumentów, a w efekcie na inflację, są warunki udzielania kredytów. Obecna sytuacja na rynku bankowym skłania banki do ostrożniejszej akcji kredytowej, co powinno być dobrym narzędziem ograniczenia inflacji.
- podwyższenie stóp procentowych wywarłoby presję na banki, by podnieść oprocentowanie depozytów, co w konsekwencji zmniejszy dochody banków i sprawi, że staną w obliczu trudniejszej sytuacji, niż są obecnie i mogą być wrażliwsze na runy na bank – tyczy się to szczególnie małych i średnich banków, które nie są objęte ścisłymi regulacjami
Jakie są argumenty za obniżeniem stóp procentowych?
- uniknięcie kolejnych problemów w sektorze bankowym poprzez spójną reakcję regulatorów sektora bankowego oraz banku centralnego, odpowiedzialnego za politykę monetarną, która jednoznacznie odpowie na kłopoty banków
Ponadto istotny będzie jeszcze jeden element: jak będzie wyglądał forward guidance, czyli jak z dzisiejszego punktu widzenia będzie wyglądała przyszła polityka pieniężna na najbliższe miesiące i lata. Od tych decyzji będzie zależała ocena obecnej i przyszłej sytuacji sektora bankowego przez inwestorów.
Zobaczymy, jaka będzie finalna decyzja oraz co konkretnie zostanie ogłoszone przez Jerome Powella i jaka będzie odpowiedź „rynku”. Dodatkową ciekawostką jest fakt, że jutro swoje decyzje o poziomie stóp procentowych będą podejmować banki centralne w Szwajcarii i Wielkiej Brytanii i ich decyzje z pewnością będą w części zależne od dzisiejszej decyzji FEDu.
#ekonomia #gospodarka #usa #gruparatowaniapoziomu #banki

Zawsze byłem przeciwny nadmiernej legislacji, i nadal jestem, ale akurat zmiany w ustawie o informowaniu o cenach towarów i usług popieram, bo to jest komedia.
(Akurat szukam pralki dla starszej pani którą się trochę opiekujemy, jakby kto pytał).
#pieniadze #ekonomia #agd

No dobra - lecimy tutaj xD
witam wszystkich giełdowych świrów i społeczność #hejto ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Jebać białka i moderacje xD
#wykop #dziendobry #gielda #heheszki

NBP obniżyło stopy o 750pb czym utopili złotówkę o 10 gr względem euro. Zrobią wszystko by wygrać wybory albo zostawić ruiny konkurencji. #jebacpis #finanse #nbp #nieruchomosci