PaJaC

#heheszki #religia #bekazkatoli

Paradoks Omnipotencji

> „Czy wszechmogący byt może stworzyć kamień, którego sam nie potrafi podnieść?”

Jeśli tak – to nie jest wszechmogący, bo nie może go podnieść.

Jeśli nie – to również nie jest wszechmogący, bo nie potrafi go stworzyć.

Ten paradoks często służy do dyskusji o granicach pojęcia „wszechmocy”.

#heheszki

#izrael #ciekawostki

A może Izrael rozwiązuje problem nielegalnych imigrantów w zarodku?

#heheszki #muzyka

Myślę nad zakupem nowego śmierdziela. Wpadła mi w oczy butelka EDP. Problem w tym że:

1. Nigdzie nie szło go powąchać
   

2. Nie lubię różowego wujka
   

Moje pytania:

a) Czy nie będzie śmierdział różowym j00pskiem?

b) Czy 93zł/125ml tester to dobra cena czy szkoda kasy na niego?

Zdjęcie z Zalando żeby mi tutaj nie zrzędzili

#perfumy

#heheszki #perfumy

Ale czytaj to głosem Czubówny ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#perfumy

Kobiety są jak muchy; jak czują słodkie to lecą do tego STADAMI.

Co z tego że mają już 30 innych cukrowo-pralinowo-waniliowo-karmelowych perfum. Baby już chyba tak bardzo zakorzeniły się w tych kuchniach, że myślą, że jak nie będą pachnieć jedzeniem, to żaden facet na nie nie spojrzy.

Także tyle w temacie. A dla zainteresowanych polecam:

Brud W. - Podstawy perfumerii. Historia, pochodzenie i zastosowanie substancji zapachowych

>Ile molekuł ma pochodzenie naturalne w różnych przedziałach cenowych perfum (od tanich po mainstream)

To bardzo dobre pytanie – i bardzo trafnie formułujesz problem: w nowoczesnym perfumiarstwie, zwłaszcza komercyjnym (czyli takim, jak Dior, Chanel, YSL, Paco Rabanne i inne marki designerskie), zdecydowana większość kompozycji oparta jest na molekułach syntetycznych, które imitują naturalne nuty lub tworzą zupełnie nowe akordy.

1. Jaki procent składników może być naturalnego pochodzenia?

W perfumach designerskich (np. Dior, Chanel, YSL, Paco Rabanne):

Typowo: 5–20% składników naturalnych – jeśli w ogóle.

Najczęściej używane składniki naturalne to:

Olejek różany

Absolut jaśminowy

Olejek paczulowy

Cytrusy (bergamotka, mandarynka, pomarańcza)

Wetyweria

Labdanum, olibanum (żywice)

Nawet te składniki są często częściowo syntetyzowane lub "rozcieńczone" (frakcjonowane), żeby kontrolować ich zapach i alergeny.

Niekiedy marki używają naturalnych surowców tylko jako element prestiżu, np. Chanel No. 5 zawiera naturalny jaśmin z Grasse, ale w mikroskopijnych ilościach.

W tańszych markach (np. Laura Biagiotti, Mercedes-Benz, Rochas, Guy Laroche):

Jeszcze mniej składników naturalnych – zwykle poniżej 5%, a nierzadko 0%.

Bazują głównie na syntetykach ze względu na koszty.

Często używają molekuł produkowanych masowo przez firmy jak Givaudan, Firmenich, IFF.

2. Czy perfumy w ogóle jeszcze zawierają naturalne składniki?

Tak, ale:

Coraz rzadziej, bo naturalne składniki są droższe, mniej trwałe, mniej stabilne i mogą uczulać.

W nowoczesnym perfumiarstwie dominują syntetyczne zamienniki, które są tańsze, bezpieczniejsze regulacyjnie (IFRA) i bardziej przewidywalne w działaniu.

Wyjątki:

Niszowe perfumy (np. Le Labo, Diptyque, Hiram Green, D.S. & Durga) – często reklamują użycie naturalnych olejków.

Niektóre kolekcje high-end w dużych markach, np. Chanel Les Exclusifs, Dior Collection Privée, zawierają więcej składników naturalnych, ale nadal to nie są perfumy całkowicie naturalne.

3. Czy użycie syntetyków to coś złego?

Absolutnie nie. Współczesna perfumeria to sztuka oparta na chemii, a wiele z najpiękniejszych zapachów nie mogłoby istnieć bez syntetyków, np.:

Iso E Super (cedrowo-ambrowy)

Hedione (jaśminowy, ale świetlisty i lekki)

Cashmeran (drzewno-ambrowy, "skórzasty")

Ambroxan (bursztynowy, czysty, piżmowy)

4. Jak rozpoznać, ile jest składników naturalnych?

Można spojrzeć na:

Opis marketingowy (np. "zawiera olejek różany z Grasse")

Certyfikaty – jeśli są (np. Ecocert, COSMOS)

Analizy chemiczne (rzadko dostępne publicznie)

Często jednak to tylko marketing – nawet jeśli coś brzmi naturalnie ("nuty róży", "bergamotki"), może być całkowicie syntetyczne.

Podsumowanie:

Marka / Typ perfum Szacowany % składników naturalnych Główna baza zapachowa

Dior, Chanel, YSL 5–20% (czasem mniej) Syntetyki z dodatkiem natury

Paco Rabanne, Rochas 2–10% Przeważnie syntetyki

Laura Biagiotti, Mercedes <5% Głównie syntetyki

Niszowe marki (Le Labo itd) 20–80% (czasem nawet 100%) Zależnie od filozofii marki

========================================================================================

A tutaj o cenach perfum:

Masz całkowicie rację w swoich przypuszczeniach. Faktyczny koszt produkcji perfum, takich jak Dior Fahrenheit, jest znacznie niższy od ceny detalicznej, którą płaci konsument. Warto jednak podkreślić, że cena perfum to nie tylko koszt samej produkcji, ale także koszty marketingu, dystrybucji, pakowania, wizerunku marki oraz marża producenta i detalisty.

Szacunkowy koszt produkcji Diora Fahrenheit

Koszt surowców (składników): Większość składników używanych w perfumach to syntetyki, które są stosunkowo tanie, chociaż naturalne składniki (jak olejek różany czy jaśmin) mogą podnieść cenę. Koszt surowców na 100 ml perfum może wynosić około 10–20 zł, w zależności od tego, jakie składniki są użyte i jak wysokiej jakości.

Koszt produkcji i butelki: Same procesy produkcyjne (mieszanie zapachów, napełnianie butelek, kontrola jakości) są dość tanie, zwłaszcza przy masowej produkcji. Koszt 100 ml flakonu, wraz z opakowaniem, może wynosić około 10–15 zł.

Koszt marketingu i reklamy: To jedna z głównych pozycji w cenie perfum. Koszt kampanii reklamowych (w tym płatne współprace z celebrytami, reklama telewizyjna, social media) oraz wizerunkowe związane z marką mogą stanowić nawet 50% ceny finalnej. W przypadku Diora koszt marketingu na 100 ml perfum może wynieść około 100–150 zł (czasem więcej, w zależności od skali kampanii).

Koszty dystrybucji i marża: Marki perfumowe sprzedają swoje produkty do detalistów (np. sklepy, perfumerie internetowe) po cenach hurtowych, które mogą być 2–3 razy niższe niż cena detaliczna. Dystrybutorzy również zarabiają na marży. Dla Diora Fahrenheit, koszt dystrybucji i marży może wynosić 50–100 zł na butelkę.

Całkowity koszt produkcji

Podsumowując, koszt produkcji perfum (w tym surowce, produkcja, opakowanie) dla 100 ml Dior Fahrenheit wynosi szacunkowo 40–50 zł. Ceny surowców i produkcji w dużej skali mogą być jednak jeszcze niższe.

Cena detaliczna

Cena, jaką płacimy za 100 ml Dior Fahrenheit, czyli 360 zł, obejmuje:

Koszty produkcji (ok. 50 zł)

Koszty marketingu (około 100–150 zł)

Marże detalistów i dystrybutorów

Renoma marki (Dior, luksusowy status)

Ostateczna cena w sklepach to w dużej mierze koszt wizerunku i reklamy. Dlatego choć koszt produkcji to około 50 zł, cena końcowa jest znacznie wyższa ze względu na te dodatkowe koszty.

Podsumowanie:

Koszt produkcji Diora Fahrenheit: około 50 zł Cena detaliczna: 360 zł (czyli około 7 razy wyższa od kosztu produkcji)

Marki perfumowe w tej kategorii premium mogą mieć ogromną marżę związaną z marketingiem, pozycjonowaniem i ogólnym luksusowym wizerunkiem.

#perfumy #ciekawostki

#heheszki #humorobrazkowy

#heheszki #wcalenieheheszki #studia

No tak, ch mi w d

#wcalenieheheszki #heheszki #polityka

#heheszki #eurowizja

Niemcy dały nam mniej punktów, niż zaborów.

#heheszki #polityka

#spotify #zadarmo

3 miesiące Spotify za darmo

P.S. nie bądź cham; jak zużyjesz to napisz w kom, żeby inni nie próbowali

#cebuladeals #muzyka

#piorawieczne

Czy atrament żelazowo-galusowy (IG) szkodzi stalówce?

Dzisiaj chciałem rozwiać pewien mit dotyczący obawy o stosowanie atramentów żelazowo-galusowych w ówczesnych piórach wiecznych.

Swój pierwszy atrament żelazowo-galusowy kupiłem chodząc jeszcze do technikum około września 2019 roku. Nie specjalnie zgłębiałem informacje o właściwościach, poza tym że był wodoodporny. Stwierdziłem że: w razie gdybym czytał notatki na deszczu czy któryś z kolegów chciał mi zrobić żart, to nie stracę swoich notatek i będę mógł je przejrzeć nawet za pół wieku. Tak więc mało myśląc swoje ówczesne pióro zalałem atramentem KWZ niebieskoczarny IG i pisałem. Najpierw miesiące, potem lata. I co? I nic. Wtedy nawet przez myśl mi nie przeszło żeby sprawdzić jak to jest z tą korozją, czyszczeniem pióra, chuchaniem i dmuchaniem. Po prostu miałem wodoodporny atrament, a inkaust traktowałem jak olej w gruzie; jak mało to dolać. Myślicie że nastolatka obchodziło jak często i dokładnie trzeba płukać pióro wieczne po atramencie żelazowo-galusowym? Wtedy to mnie nawet nie interesowało jak ja do domu wrócę po weekendzie xD Tak więc pióro było ostatnim ogniwem w łańcuchu rzeczy którymi się przejmowałem w tamtym czasie.

Mimo wszystko pióro jak i atrament sprawdziły się znakomicie. Smarowanie jest niesamowicie dobre, przypomina mi atramenty Monteverde, natomiast pióro nigdy nie odmówiło posłuszeństwa, nigdy nie zaschło, nawet pomimo odstępu kilku miesięcy od płukania.

Jak wygląda pióro wieczne, które użytkownik zalewał atramentami IG, pigmentami i miał je w d*pie przez większość czasu? A no tak, jak na drugim zdjęciu. Pióro wieczne przetrwało wszystko, a mimo to absolutnie nic się z nim nie stało. Dalej wiernie służy mi na biurku, choć dzisiaj już pod znacznie większą opieką niż wcześniej, kiedy nie bardzo się tym przejmowałem.

Wszystkie atramenty które widzicie na zdjęciu są żelazowo-galusowe. Zapewne sporo osób z Was miało kontakt z dwoma pierwszymi. Pewnie niektórzy są zaskoczeni że są one IG. I to jest właśnie fenomen; te atramenty są tak dobrze wychowane, że większość osób nawet nie wie o tym, że pisze atramentem żelazowo-galusowym. Tak więc nie zrażajcie się do tych atramentów a korozję traktujcie raczej z przymrużeniem oka. To nie jest tak że jest ona niemożliwa. Jeżeli macie jakieś metalowe elementy w sekcji blisko spływaka, przy konwerterze to przy dłuższym kontakcie z takim atramentem, metal może faktycznie zmienić kolor, bądź zacząć lekko korodować, jednak są to wyjątki i wydaje mi się, że przy normalnym użytkowaniu i czyszczeniu pióra raz na jakieś dwa tygodnie takie zdarzenie nie powinno mieć miejsca. Pomijam fenomen kiedy ktoś ma myjkę ultradźwiękową. Tam to już w ogóle nie ma szans na korozję przy częstym stosowaniu zwłaszcza z środkami ograniczającymi zjawisko rdzy. Jak również wiecie pióra ze złotymi stalówkami też są świetne do pisania atramentem żelazowo-galusowym ze względu na bardzo słaby współczynnik utleniania się złota pod wpływem kwasów galusowych.

Tak więc jedyna szansa jaką widzę na realną korozję w piórze wiecznym z atramentem IG jest w przypadku tanich, chińskich piór, w których ten atrament leży miesiącami z zaniedbania pióra przez swojego właściciela. Nawet stalowe stalówki, europejskich producentów nie chcą się łatwo poddać ówczesnym atramentom IG.

CZY LEWORĘCZNI MOGĄ PISAĆ PIÓREM? ✒️

Jako naczelny mańkut piszę piórami wiecznymi nieprzerwanie od 2017 roku. Jeżeli macie jakieś pytania to śmiało zadawajcie pod tym postem, a ja i reszta lewoskrętnych chętnie odpowiemy na Wasze pytania.

#piorawieczne

#heheszki #humorobrazkowy

#heheszki #humorobrazkowy #czarnyhumor