#wiedzmin3 #humorobrazkowy #heheszki

Hej!

Mała prywata. Szukam obecnie zlecen, szczególnie jako Unity Developer, ale nie tylko. Głównie gry mobilne.

Pracowałem przy wszystkich etapach tworzenia gier mobilnych. Łącznie expa mam 7 lat.

Chętnie pomogę w podkręceniu monetyzacji, czy implementacji ficzerow.

Będę wdzięczny za pioruny;) jak masz jakieś pytania, to zapraszam na priv

#praca #gamedev

Zachęcony pozytywnym odzewem pod moim wpisem na temat mojej kolekcji przenośnych retro konsol, postanowiłem założyć tą społeczność aby zrzeszyć pasjonatów tego hobby. Chociaż ja skupiam się na przenośnych konsolach, wszystkie wpisy na ten temat są mile widziane. Format, konsola, komputer, system operacyjny, niema znaczenia ale myślę że wszystko co jest młodsze niż 10 lat chyba się nie zalicza.

Dołączam zdjęcia mojej kolekcji aby wybrać pierwszą konsole do opisania. Niestety mogę dodać tylko 5 odpowiedzi ale jak chcecie to możemy też wybrać coś ze zdjęć. Specjalnie wybrałem mniej znane konsole aby pierwszy wpis był ciekawszy ale chętnie napiszę o tej którą chcecie najbardziej

Ehh no i po majowce, ale zeszloroczny prezent urodzinowy odebrany, BFF pisal maile prosto do Gabe ´a ze jestem odwiecznym fanem i takie cos sprawiloby mi wielka radosc. Szczena mi opadala jak na discordzie powiedzial ze idzie fedexem z californi xd. Ehh pochowaja mnie z ta fotka.

#chwalsie #steam #gownowpis #gamedev

Dokładnie ćwierć wieku temu, w piątek 4 lutego 2000 roku miała miejsce premiera The Sims.

#gry #retrogaming #simsy

#starekomputery #retrogaming #laptopy

Jeden z nowych nabytków do kolekcji - Toshiba T1200XE z 1990 roku. Demon prędkości - procesor 80286, 1MB RAM, dysk twardy 20MB. Fun fact - do noszenia tego laptopa nie jest wymagana torba, posiada wbudowany rozkładany uchwyt ʕ•ᴥ•ʔ Niestety jest uszkodzony - wylały kondensatory. Na szczęście tylko na osobnej płytce zasilania. Już je wylutowałem i zneutralizowałem elektrolit żeby dalej nie korodowało. Będę próbował reanimować tą płytkę - może się uda, a jeśli nie to spróbuję z jakimś alternatywnym zasilaczem z modułów przetwornic.

Zarwałem nockę :D.

Tak, nigdy nie grałem w Baldura. Więc ostatnio kupiłem na GOGu BG1 EE, i sobie ogrywam. Stworzyłem jakąś pokraczną drużynę bez żadnego maga - jeden woj, jeden złodziej i 4 łuczników - może i drużyna na 30%, ale za to szybko koszą. Zaaacna gra, no i zarwać nockę warto było

Udało się dotrzeć do tytułowego miasta, ale chyba jednak coś pospać pasuje

#baldursgate

Ależ skarb w starociach znalazłem!

Myślałem, że mi matula tego PSXa lata temu wyrzuciła a tu jednak taka niespodzianka przy grzebaniu w starociach

Brakuje kart pamięci i DualShocka co go sobie w markecie w Niemczech kupiłem za własne ciężko zarobione pieniądze jak wyszedł w Europie - ale i tak to jest wspaniałe znalezisko!

#retrogaming #playstation #psx #nostalgia

Bede grau w gre!

Odpaliłem na swoim pc, oryginalną wersję

Colin McRea 2.0 (° ͜ʖ °)

#gry #pcmasterrace #ciekawostki #rajdy

Gram z córką w duck hunt emocje jak na grzybach

. #gry #amiga

Twilight Struggle na #michauhobby

Moja ocena: 9/10

Swego czasu najlepsza gra planszowa na świecie wg BGG, stąd zdecydowałem się na jej zakup.

Nie był to błąd.

Gra niesamowicie wciąga. Jedna rozgrywka to jakieś 3 godziny przy czym w ogóle nie czuje się upływającego czasu. 3 godziny zimnowojennych zmagań pomiędzy USA a ZSRR od zakończenia II Wojny Światowej aż do lat 90. XX w.

Gra wpływów pomiędzy supermocarstwami, w miarę rozwoju gry, rozrasta się: poza Europą i Bliskim Wschodem spornym obszarem staje się Ameryka Południowa, Afryka aż obejmuje cały świat. Konflikt może stawać się coraz bardziej gorący, aż do wojny nuklearnej włącznie. Gdy poziom bezpieczeństwa Defcon spadnie do zera, następuje nuklearna apokalipsa i oboje gracze przegrywają.

Niestety, najbardziej optymalna strategia to balansowanie przy niskim poziomie Defcon: gracz go obniżający ma pewne profity, dlatego gra cały czas toczy się na ostro.

To co czyni tą grę wyjątkową to to, co się w grze dzieje: w normalnych grach budujesz imperium, robisz się coraz potężniejszy, jest lepiej, lepiej, lepiej.

W tej grze w zasadzie od początku jest źle i beznadziejnie a z czasem robi się tylko gorzej. Tutaj nie budujesz imperium, tutaj zarządzasz kryzysem: zazwyczaj na ręce masz 1-2 dobre karty i z 5 kart które pogarszają twoją sytuację. Chodzi o to aby tak zagrywać karty, aby spowodować jak najmniej szkód. Do tego wydaje się jakby przeciwnik zawsze miał lepsze rozdanie i tylko ci jeszcze dokładał problemów.

Zawsze ma się za mało punktów kontroli na planszy, zawsze zły rzut kością albo zwykły pech może diametralnie zmienić sytuację w całym regionie.

Losowości jest mało choć jest czasem zbyt duża (jeden rzut kością może decydować o sytuacji w regionie na następne dekady) ale... taka jest właśnie polityka. I pomimo tej losowości gra jest NIESAMOWICIE DOBRZE zbalansowana. Obie frakcje mają całkowicie różne karty, całkowicie inne wydarzenia, zupełnie niesymetryczne możliwości, niesymetryczne przewagi. Należy dużo myśleć, planować, czasem blefować, czasem próbować odgadnąć gdzie będzie kulminacja napięć. W grze jest około setki wydarzeń i dobrzy gracze mniej-więcej je znają (w zależności od etapu gry dokładane są nowe karty, pewne stare są wtasowywane itp.) i na podstawie już zagranych można domyślić się co gracz może mieć na ręce albo jakie możliwości czekają nas w przyszłości: czy warto inwestować w Egipt, skoto do władzy dojdzie Nasser, czy lepiej dać jeden punkt kontroli w Turcji, czy może lepiej w Niemczech wschodnich. Za wszelką cenę warto mieć swoich ludzi w Iranie a może czekać na Teologię Wyzwolenia i dać swe siły w Afryce? Każda decyzja niesie wpływ na przyszłość. Asymetria mocarstw przejawia się również tym iż w pierwszej części gry przewagę ma ZSRR i Ameryką tylko walczy o przetrwanie za to w ostatniej części USA dominują i nadrabiają straty. Później, gdy zna się karty zagrane i te które jeszcze nie rozegrano dochodzi więcej myślenia i optymalizacji.

Minusem gry jest złożoność zasad: gdy umówiłem się na pierwszę grę z kolegą... nie zrozumieliśmy instrukcji. Nie jest podobna do niczego innego, koncepcja że cały czas tracisz a nie zyskujesz, karty, punkty, konflikty, przewroty, wyścih kosmiczny, NORAD, OPEC, OAS, U-2, Lech Wałęsa...

Gra jest wyłącznie dwuosobowa, dla zaawansowanych graczy i wyłącznie na 2.5-3.5 godziny gry.

Niestety sprzedałem już mój egzemplarz, czego bardzo żałuję (dlatego zdjęcia z gry z neta). Za to kupiłem sobie tę grę na Steamie. To idealne odwzorowanie planszówki. Jeżeli ktoś nie miał styczności z papierową wersją i zaczyna od komputerowej to może być duży problem i pewnie od tej strony ta gra aż tak nie zachwyci

tl;dr

Garść informacji o grze i teamie pracującym nad 3Dragons, czyli próbie stworzenia Tibia w 3D (albo tibia-like).

Pomysł stworzenia 3Dragons pojawił się w naszych głowach kilka lat temu. 20 lat temu każdy myślał o tym jak Tibia może wyglądać w 3D, kilka lat później większość polskich graczy nabrała się na żart torg'a o wypuszczeniu klienta 3D. My postanowiliśmy to w końcu zrobić - stworzyć Tibię w 3D. bazując na naszej miłości do Tibii i doświadczeniu które mamy.

3Dragons tworzymy już od kilku lat po godzinach. W tym czasie udało nam się wyprodukować funkcjonujący klient 3D kompatybilny z platformą Windows oraz WebGL - przeglądarki. Przy okazji samej gry - odświeżyliśmy bądź stworzyliśmy na nowo całe zaplecze z infrastrukturą. Za nami są już dwa serwery beta, które dały nam spory feedback na temat samej gry. Udało nam się udowodnić, że Tibia w 3D jest grywalna i może dawać wiele przyjemności. Oczywiście nie obyło się bez wtop - testując grę na high-endowych komputerach nie zauważyliśmy, że przeciętny "Kowalski" nie ma takiego sprzętu jak my, a 3Dragons zżera wszystkie dostępne zasoby i dalej łapie lagi.

Aktualnie działamy na dwóch frontach. Pierwszy z nich to wizualne niedociągnięcia w kliencie - uzupełniamy brakujące grafiki i wymieniamy modele dla tych, które jednak nie pasują do naszej koncepcji. Naszym celem jest pozbycie się wszystkich Tibijskich grafik i nadanie spójności grze. Drugi front to dopracowanie klienta, głównie od strony stabilności. Zmniejszamy wymagania systemowe potrzebne do uruchomienia gry oraz eliminujemy wszystkie problemy powodujące freezy, lagi czy crashe aplikacji.

W perspektywie najbliższych miesięcy chcemy wydać 3Dragons. Włożyliśmy w tę grę już sporo czasu, czas wyjść z nią do ludzi, tak na poważnie. Obecny plan zakłada wsparcie dla trzech platform: Windows, MacOS oraz przeglądarki internetowe (okrojona wersja klienta).

A kim my tak w ogóle jesteśmy? Być może grałeś kiedyś na Pandorii, może Modenie albo Torgonii? To wszystko światy z uniwersum RonOTS, które nieprzerwanie prowadzimy jako RonIT od 2005 roku. Nie będziemy ściemniać - przez ostatnie kilka lat projekt wyhamował, zajęły nas inne sprawy w życiu. Mamy jednak czym się pochwalić. W latach 2005-2013 RonOTS był jednym z najpopularniejszym serwerem OTS w Polsce. Oprócz RonOTS możemy się pochwalić prowadzeniem takich projektów jak PokeArena (Poke-Tibia) czy Swordia. W 2011 roku wydaliśmy swój własny klient Tibii - RonClient, nie było wtedy jeszcze na rynku żadnej alternatywy (OTClient powstał później). Nasz klient gry był wyposażony między innymi w dźwięki (fabularnie uzasadnione w rozgrywce) czy wbudowany moduł bota (z możliwością programowania własnych skryptów).

A poniżej oryginalne zremasterowane tibijskie armory w 3Dragons. Poznajecie któreś? (w komentarzu link do porównania oryginał VS remaster).

#3Dragons #tibia #mmorpg #gry #grypc

Jeszcze jedna i wtedy to już NA BANK znajdę czas na granie, prawda? Prawda?

#gry #retrogaming #konsole #elektrosmieci i trochę #chwalesie

„Helldivers 2”

GRACZE ZWYCIĘŻYLI Z SONY

Drodzy Helldiversi,

Ważny Rozkaz został wykonany - nie ugięliśmy się i wspólnymi siłami odparliśmy wroga! Sony wycofało się z wymogu połączenia konta Steam z kontem PSN, dzięki czemu helldiversi z wielu krajów będą mogli walczyć ramię w ramię z nami przeciwko robalom i robotom.

Bądźcie jednak czujni - wróg może za jakiś czas powrócić i spróbować jeszcze raz wymusić niepożądane przez nas zmiany.

Jeśli ktoś wystawił negatywną opinię na Steam, tak jak ja, uprasza się o zmianę jej na pozytywną. Wygraliśmy tę bitwę, ale nie warto dalej psuć oceny tak fajnej gry od tak fajnego studia.

Link do wpisu, w którym została opisana afera:

https://www.hejto.pl/wpis/helldivers-2-kontrowersje-zwiazane-z-psn-sony-neuromantykpisze-03-05-sony-poinfo

#gry #steam #helldivers2 #playstation

Joł, joł figurowe świry. Wczoraj w końcu udało mi się skończyć baaaardzoooo długo zalegającego Skulltaker'a!

Kompletnie nie mój typ jednostek jednak bawiłem się przednio. Zostało jeszcze parę pierdółek ale ostatecznie jestem nawet zadowolony z efektu końcowego. #chwalesie #hobby #warhammer #modelarstwo

N-Gage Classic

N-Gage był bardzo ambitnym urządzeniem, które prawdopodobnie wyprzedzało swoje czasy o kilka dobrych lat. N-Gage wykorzystywał system operacyjny Symbian i został stworzony w celu rozszerzenia działalności firmy Nokia na rynek gier przenośnych.

N-Gage został zapowiedziany w listopadzie 2002 roku, ale do sprzedaży trafił dopiero w październiku 2003 w dwóch wersjach kolorystycznych: szarej i grafitowej. Powodem opóźnienia w dostawie był przede wszystkim dodatkowy czas wymagany do wdrożenia kompleksowego rozwiązania służącego do zarządzania prawami cyfrowymi (Digital Rights Management) aby uspokoić deweloperów, którzy obawiali się, że ich gry będą piracone na potęgę (co absolutnie się nie udało, bo zabezpieczenia konsoli zostały złamane już w ciągu pierwszych tygodni po jej wejściu na rynek). Gdy N-Gage trafił w końcu do sprzedaży w 2003, wyprzedził Nintendo DS o rok i Sony PSP o dwa lata.

Gry na N-Gage były sprzedawane na kartach multimedialnych opartych na standardzie MMC. Niestety zaraz po wejściu telefonu na rynek, okazało się, że pierwszy model N-Gage ma kilka poważnych wad głównie, jeśli chodzi o komfort użytkowania:

1. Aby zmienić grę, użytkownik musiał wyłączyć telefon, zdjąć tylną pokrywę i wyjąć baterię. Oznaczało to, że telefon musiał być ponownie uruchomiony za każdym razem, gdy użytkownik chciał zagrać w inną grę.
   

2. Ponieważ głośnik i mikrofon były umieszone na boku urządzenia, na zachodzie telefon otrzymał przydomek "Telefon Taco". Takie ich umiejscowienie, oznaczało, że trzeba było trzymać telefon bokiem do ucha co wyglądało całkiem zabawnie. W czasie, gdy N-Gage trafił do sprzedaży, opinia publiczna bardzo niepokoiła się o wpływ promieniowania telefonu komórkowego na zdrowie użytkowników, ponieważ telefony stawały się coraz cieńsze i anteny były umieszczane bardzo blisko głowy. Podobno projektant firmy Nokia, Frank Nuovo, wpadł na pomysł "rozmowy na boku", aby odsunąć antenę od głowy, co pozwoliło na zmniejszenie pomiarów współczynnika SAR (Specific Absorption Rate), który szacował absorpcję energii częstotliwości radiowej przez ciało.
   

3. Klawisze na urządzeniu zostały zaprojektowane z wykorzystaniem doświadczeń Nokii z produkcji telefonów więc były one celowo trudne do naciśnięcia, aby uniknąć wykonywania przez użytkowników pozorowanych połączeń, gdy telefon znajdował się w kieszeni. Oznaczało to jednak, że klawisze te były nie wygodne do grania i wymagały dużej siły do ich naciśnięcia, pozostawiając użytkowników z bolącymi palcami po intensywnej rozgrywce. Jedna z pierwszych gier dostarczonych z urządzeniem, Tony Hawk's Pro Skater, okazała się niezwykle trudna do opanowania ze względu na solidną klawiaturę i wymaganą szybkość reakcji.
   

4. Wiele gier miało również problem z niską jakością animacji spadającą nawet poniżej 20 klatek na sekundę.
   

5. Ekran był też bardziej wyższy niż szeroki mając współczynnik proporcji 11:13. Nie było to niezwykłe dla telefonów w tamtych czasach, ale proporcje te raczej nie sprawdzają się dobrze w grach wideo, które są zwykle projektowane na ekrany o szerokich proporcjach.
   

Jeśli chodzi o zalety, N-Gage był wspierany przez wielu czołowych producentów gier, w tym EA, Sega i Ubisoft co wyróżniało go wśród konkurencji. Dzięki temu w ofercie znalazły się mobilne wersje znanych gier, takich jak FIFA, Rayman, Sonic, Tony Hawk's Pro Skater, Call of Duty czy Tomb Raider. Nokia zainwestowała również w tworzenie własnych gier, i w listopadzie 2004 roku samodzielnie wydała grę Pathway to Glory. Chociaż N-Gage nie sprzedawał się nawet w ułamku tak dobrze jak jego ówczesny konkurent Game Boy Advance, N-Gage był technicznie o wiele lepszym urządzeniem, oferującym gry w 3D, na lepszej jakości ekranie LCD z podświetleniem i w większej rozdzielczości. Dopiero Game Boy Advance SP AGS-101 wypuszczony prze Nintendo we wrześniu 2005 oferował ekran LCD z podświetleniem od dołu ekranu tak jak N-Gage a nie jak poprzedni model GBA SP AGS-100 po bokach, ale GBA SP AGS-101 dalej nie oferował prawdziwej grafiki 3D.

Oprócz funkcji grania w gry z kart MMC, N-Gage posiadał również obsługę Bluetooth, możliwość podłączenia do internetu mobilnego WAP, grania w gry multiplayer poprzez usługę N-Gage Arena, odtwarzanie muzyki w formacie MP3, radio FM jak również inne funkcje oferowane wtedy przez telefony Nokia z wyższej półki.

Nokia miała duże oczekiwania wobec N-Gage i miała nadzieję, że sprzeda kilka milionów egzemplarzy w pierwszym roku dostępności, ale niestety sprzedaż okazała się znacznie niższa.

Nokia QD

Nokia starała się rozwiązać niektóre z problemów z oryginalnym N-Gage, i w maju 2004 wypuściła na rynek ulepszony model o nazwie “N-Gage QD”. Model ten był mniejszy (lecz troszkę grubszy) i bardziej “okrągły” co przekładało się na większą wygodę użytkowania. Poprawiono też problem z umiejscowieniem gniazda na karty z grami, wprowadzając wygodniejsze gniazdo z boku urządzenia, zamiast za baterią i dodano gumowe zaślepki gniazda na gry, ładowarkę i słuchawki. Przeniesiono również głośnik i mikrofon z boku na przód urządzenia, dzięki czemu nie można już było śmiać się użytkowników i nazywać N-Gage telefonem Taco Nokia próbowała też podnieść sprzedaż wprowadzając N-Gage QD do sprzedaży w niższej cenie w porównaniu z oryginalnym modelem.

Nokia QD działała na tej samej wersji oprogramowania, co jej poprzednik, mimo że nowszy “Symbian 7.0s Series 60 2nd Edition” został dostarczony już na kilka smartfonów do czasu ogłoszenia N-Gage QD. Niestety, aby obniżyć koszty i rozmiary, niektóre funkcje dostępne w oryginalnym modelu, takie jak systemowe odtwarzanie MP3 (aczkolwiek N-Gage QD nadal mógł odtwarzać pliki MP3 za pomocą oprogramowania innych firm, ale tylko w mono 16 kHz), odbiór radia FM i łączność USB, zostały usunięte. Aby połączyć telefon z komputerem, użytkownik musiał użyć Bluetooth lub oddzielnego czytnika kart MMC do przeniesienia plików do pamięci urządzenia poprzez kartę MMC.

Kolejną zmianą w stosunku do oryginalnego urządzenia była pomarańczowo-szara kolorystyka samego urządzenia, jak i systemu, lecz niektórzy uważali, że jest to niechciana zmiana z bardziej kolorowego systemu oryginalnego N-Gage’a. Na szczęście na rynku były dostępne aplikacje, które wzbogacały interfejs lub zastępowały powłokę systemową innymi motywami lub kolorystyką. Jako telefon, N-Gage QD nie obsługiwał też już wszystkich trzech pasm częstotliwości GSM 900/1800/1900 a zamiast tego pojawił się w dwóch dwupasmowych wariantach, jeden na rynek amerykański, a drugi na rynek europejski i azjatycki.

N-Gage QD Silver Edition

Ostatnią próbą uratowania N-Gage’a było wypuszczenie srebrnej edycji konsoli. Model ten został udostępniony na rynkach Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki 1 września 2005 roku. Jedyną odczuwalną zmianą wprowadzoną w tym modelu (poza inną kolorystyką urządzenia) było zastąpienie przycisków 7 & 5 na klawiaturze urządzenia normalnymi mniej wyczuwalnymi przyciskami. Do 2007 roku Nokia sprzedała tylko trzy miliony sztuk N-Gage i zrezygnowała z dedykowanego sprzętu do gier na rzecz "platformy" N-Gage”, która oferowała gry w ramach szerszego portfolio smartfonów.

Źródła:

• silicon.co.uk
  

• mobilephonemuseum.com
  

• wikipedia.org
  

• Wiedza własna
  

+ tłumaczenie, edycja i redagowanie

#retrogaming #staregry #retrocomputing #hobby #konsole #nostalgia

Za⁎⁎⁎⁎sty ten nowy S.T.A.L.K.E.R.

#heheszki #gry #stalker