Na zdjęciu uchwycono wyjątkowy moment – rosyjska stacja kosmiczna Mir zawieszona na tle czerni kosmosu, z Księżycem widocznym w oddali. Fotografia została wykonana przez załogę misji STS-91 z pokładu amerykańskiego promu kosmicznego Discovery w czerwcu 1998 roku.

STS-91 była ostatnią misją promu kosmicznego do stacji Mir w ramach programu Shuttle-Mir, symbolicznie zamykającą okres intensywnej współpracy między NASA a Roskosmosem przed rozpoczęciem budowy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

#kosmos #astronomia #nauka #ciekawostki

Niemal dwa miliardy gwiazd w małym fragmencie najbliższej nam galaktyki Andromedy.

Zdjęcie wykonane przez teleskop Hubble'a w 2011 roku w liczącym kilkanaście tysięcy lat świetlnych średnicy (rok świetlny - droga, którą przebywa światło w ciagu roku ~ 9 460 800 000 000 km) obszarze wokół cefeidy (gwiazdy zmiennej pulsującej) M31-V1. Cefeida V1 została odkryta przez Edwina Hubble'a w 1923 roku, co pozwoliło na obliczenie odległości do galaktyki Andromedy wynoszącej około 2,5 miliona lat świetlnych.

Zdjęcie było naświetlane przez prawie dwie godziny w paśmie widzialnym.

#fotografia #kosmos #astronomia #ciekawostki

Niewidoczna strona księżyca sfotografowana przez załogę Apollo 16.

#kosmos #nauka #ciekawostki #astronomia

Znowu obróciło, zaraz nie wytrzymie

#apod od NASA na dziś

https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html

Image Credit & Copyright: Fritz Helmut Hemmerich

To zielone to nie ptak, nie samolot, nie Green Lantern, a jakiś randomowy perseid który wbił się w kadr przy foceniu galaktyki w Andromedzie. Ta aż się wywróciła z zaskoczenia.

A tak naprawdę to jest to prawdziwe położenie Andromedy względem ziemskiego obserwatora - mocnym teleskopem (albo bardzo dużymi oczami) zobaczylibyście ją dokładnie w takiej pozie. Ale zwyczajowo na zdjęciach odwraca się ją "do góry nogami" (zdefiniuj nogi galaktyki), bo wygląda wtedy ładniej, i paradoksalnie, naturalniej.

Jak patrzę na ten kadr to jakieś OCD mi się załącza, no nie mogę aż ciarek dostaję xD Ale meteor piękny, jeden z tych co świetnie je widać gołym okiem.

Obyśmy w tym roku mogli takich oglądać jak najwięcej!

#astronomia #astrofotografia #kosmos

SENSACYJNE ODKRYCIE!!! PILNE!!!

BETELGEZA TO UKŁAD PODWÓJNY!

Oczywiście ani to pilne odkrycie (bo co może być pilnego w zauważeniu gwiazdy istniejącej od setek tysięcy lat), ani sensacyjne, bo hipotezy o towarzyszu "ręki al-Dżawzy" istniały już od blisko stu lat. A sam news z 23.07, na Uranii opublikowany 2.08, no ale ja się dowiedziałem właśnie teraz. Wy jeszcze później :v

Betelgeza to najbliższy nam czerwony olbrzym i chyba najbardziej rozpoznawalny, zarówno z racji na widoczność i umiejscowienie w pięknym gwiazdozbiorze nieba zimowego, Orionie, jak i na regularne SZOKUJĄCE artykuły w mediach nawet głównego nutru, jakoby miała zaraz wziąć i wybuchnąć do supernowej. Takie artykuły zawsze na czasie, bo kosmiczne 'zaraz' to od 0 do 1 000 000 lat.

No i wiadomym było od dawna, że jasność Betelgezy się zmienia w czasie. Potem zaczęło być wiadomym, że zmienia się dwuokresowo, co 400 dni oraz co 6 lat. Zmiany jasności w okresie głównym (400dni) przypisywano niestabilności i pulsacji samej gwiazdy, która a to puchnie (a skoro się powiększa, to i świeci większą powierzchnią) a to się kurczy. Ale zmiana jasności co 6 lat była dalej niewyjaśniona. No i zaczęto spekulować o jakimś towarzyszu, który zasłania nam widoki.

Ale dostrzec tego tajemniczego betaorbitera nie szło, nawet z pomocą Hubbla i jego teleskopu.

Od października 2019 do lutego 2020 jasność gwiazdy spadła aż o 40%, by powrócić do swojego normalnego stanu dopiero w 2023 roku. Plot twist: sprawcą był duży obłok materii wyrzucony na znaczną odległość nad powierzchnię Betelgezy, gdzie nastąpiło jego schłodzenie, prowadzące do utworzenia się nieprzezroczystej blokady światła z pyłu i gazu.

Ale wracając do drugiej gwiazdy: Dane dotyczące Betelgezy zbierane sumiennie przez ponad 100 lat, pozwoliły dwóm grupom badaczy zgłębić temat. I zgłębili na tyle, że wyliczyli jak duży i jasny musiałby być ten drugi składnik i gdzie by orbitował. Ale jak już wspomniałem, nawet obserwacje Hubblem nie pozwoliły go wykryć.

Dopiero Steve Howell, naukowiec z ośrodka Ames, z pomocą naziemnego teleskopu Gemini North na Hawajac, sparowanego ze specjalną kamerą 4k (albo pewnie bardziej 4m) zbudowaną przez NASA, miał okazję zaobserwować towarzysza Betelegezy. Dziesiątki tysięcy zdjęć z krótką ekspozycją pozwoliły wyeliminować falowania naszej atmosfery i dostrzec bardzo słabo świecącą gwiazdę dokładnie w miejscu, w którym spodziewali się go zobaczyć (Nie pomylili się!).

A jest to miejsce dość niezwykłe.

Pozornie długi czas obiegu wokół znacznie masywniejszej Betelgezy może sugerować, że drugi składnik znajduje się daleko od niej, w rzeczywistości krąży on niemal tuż przy jej powierzchni, w zewnętrznej atmosferze gwiazdowej. Wynika to z ogromnych rozmiarów Betelgezy, która jest gwiazdą o promieniu około 700 razy większym niż promień Słońca, co oznacza, że gdyby znajdowała się w centrum Układu Słonecznego, pod jej powierzchnią znalazłyby się w całości orbity Merkurego, Wenus, Ziemi i Marsa. To jednocześnie pierwszy przypadek, gdy udało się bezpośrednio wykryć obecność drugiego gwiazdowego składnika wewnątrz rozległej atmosfery nadolbrzyma.

Drugi składnik otrzymał oczywiście też swoje imię. Z racji że Betelgeza z arabskiego to wspomniana ręka al-Dżawzy (Kobieta z arabskiej mitologii), to jej towarzyszem została Siwarha - "jej bransoletka".

Siwarha jest gwiazdą młodą i o kosmicznie małej masie, bo zaledwie 1.5m Słońca, więc nie ma co się dziwić, że blado wypada na tle towarzyszki

Źródła:

https://www.nasa.gov/science-research/astrophysics/nasa-scientist-finds-predicted-companion-star-to-betelgeuse/

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/betelgeza-uklad-podwojny

#astronomia #nauka #kosmos #ciekawostki

W sierpniu szykuje się wyjątkowo spektakularny rój Perseidów – można wypatrywać „spadających gwiazd” zwłaszcza nocą z 11/12 sierpnia - czyli już za tydzień!

Warto pomyśleć o zaplanowaniu tego wieczoru - przygotowaniu kocyka, miejscówki, przekąsek i drugiej połówki na wypad za miasto ( ͡~ ͜ʖ ͡°)

Warto popatrzeć w niebo, tym bardziej, że ponoć każda wypowiedziana wtedy życzenie ma ciut większe szanse na spełnienie

Kto próbuje i w co wierzy?

#kosmos #perseidy #nocspadajacychgwiad #astronomia #zuchpostuje #ciekawostki

NGC 6888, znana jako Mgławica Półksiężyc, to mgławica emisyjna w konstelacji Łabędzia, oddalona o około 4700 lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta w 1792 roku przez Williama Herschela. Powstała w wyniku działania wiatru gwiazdowego emitowanego przez gwiazdę Wolfa-Rayeta WR 136, która wyewoluowała z masywnego nadolbrzyma typu O. Około 250 tysięcy lat temu gwiazda zaczęła zrzucać swoje zewnętrzne warstwy, co doprowadziło do powstania złożonych struktur mgławicy. Wiatr gwiazdowy zderza się z otaczającym gazem, jonizując go promieniowaniem ultrafioletowym. WR 136 znajduje się w końcowej fazie życia i prawdopodobnie wybuchnie jako supernowa w ciągu najbliższego miliona lat.

Zródło: Alentejo Remote Observatory

#astronomia #astrofotografia #nauka #ciekawostki #kosmos

Grudzień 2004. Samotny wędrowiec spogląda za siebie – na ślady, które odcisnął na czerwonym regolicie Marsa.

Spirit – marsjański łazik NASA (MER-A), badający geologię planety od 2004 roku. Jego bliźniakiem był Opportunity (MER-B).

#kosmos #ciekawostki #nauka #astronomia

Drugi Polak w kosmosie, a może nawet bardziej jego żona, przejęli media, tymczasem nie powinniśmy zapominać o tym pierwszym, zdecydowanie ważniejszym.

#kosmos #slawnipolacy #kosmonauta

Wczoraj @cebulaZrosolu męczył się na weselu a ja na kawalerskim.

Ostatni wpis był o zmęczeniu psychicznym.

Później poleżałem sobie na bujanym fotelu, Zielony zrobił muzyczny sabotaż i zmienił muzykę. Nikt się nie zczaił a jednak lepsza była.

Dorwaliśmy piłkę i zaczęliśmy grać w siatkówkę plażową 3x3, ostatni raz grałem może z 10 lat temu.

Niezła zabawa, i ten wysiłek poprawił mi samopoczucie. Mimo że przejebaliśmy w setach. Nawet skusiłem się na dwa kawałki kiełbasy z grilla, kolacyjka jak ta lala. Później zagraliśmy jeszcze jednego seta, ciemno już było i ciężko się grało. 0 22:30 zostawiłem towarzystwo i pojechałem do domu, bo jedyne co zostało im do roboty to walenie wódy, browarów i spać, a spać to ja wolę w domu, zwłaszcza że mam 30 min drogi.

Jak wróciłem to akurat zgasły lampy uliczne o 23 i został tylko widok gwieździstego nieba.

Postałem i patrzyłem tak z 10 minut.

I doszedłem do takich konkluzji:

Człowiek jest nic nie warty w ogromnej pustce kosmosu, ale jednocześnie ten ogrom kosmosu jest nic nie znaczący dla życia zwykłego człowieka.

Nawet udało mi się zrobić kilka nie rozmytych zdjęć gwiazd. #astrofotografia #kosmos

A teraz kończę szklaneczkę #codziennepiciu i idę się przebiec z 10km.

Messier 106 (znana również jako M106 lub NGC 4258) to galaktyka spiralna położona w gwiazdozbiorze Psów Gończych. Została odkryta w lipcu 1781 roku przez francuskiego astronoma Pierre’a Méchaina. Jest najjaśniejszym obiektem w grupie galaktyk M106. W jej centrum znajduje się supermasywna czarna dziura, której masę oszacowano na około 40 milionów mas Słońca.

#astronomia #kosmos #nauka #ciekawostki

Saturn to gazowy olbrzym, szósta planeta Układu Słonecznego licząc od Słońca i druga co do masy oraz wielkości – ustępuje jedynie Jowiszowi. W marcu 2025 roku znanych było aż 274 jego naturalnych satelitów, co czyni go planetą z największą liczbą księżyców.

Jednak prawdziwe piękno Saturna, jego nocnej strony i rozległych, złożonych pierścieni, nie może być uchwycone przez teleskopy znajdujące się na Ziemi ani w jej pobliżu. Takie instrumenty mogą obserwować jedynie oświetloną, dzienną stronę planety. Wyjątkowy obraz Saturna z jego nocną stroną, rzucającą cień na system pierścieni, został uchwycony przez sondę Cassini – automatyczną sondę pochodzącą z Ziemi, która przez 13 lat badała tę planetę z bliska.

Cassini zakończyła swoją misję 15 września 2017 roku, zanurzając się w atmosferze gazowego olbrzyma. Zaledwie dwa dni wcześniej wykonała serię zdjęć, które po złożeniu w mozaikę dały niezwykły widok Saturna – widok niemożliwy do uzyskania z żadnego innego miejsca niż przestrzeń w pobliżu samej planety. Ten obraz pozostanie wyjątkowy do czasu, gdy w przyszłości kolejna sonda wyruszy z Ziemi w kierunku Saturna.

#astronomia #kosmos #nauka #ciekawostki

NGC 6744 (także PGC 62836) – spiralna galaktyka w gwiazdozbiorze Pawia, oddalona o ok. 30 milionów lat świetlnych. Odkryta 30 czerwca 1826 roku przez Jamesa Dunlopa. Jest niemal dwukrotnie większa od Drogi Mlecznej, a jej wygląd wskazuje, jak mogłaby wyglądać nasza Galaktyka widziana z zewnątrz.

Jest piękna!

#kosmos #astronomia #nauka #ciekawostki

Co widać na tym spektakularnym wideo?

To, co widzicie na tym hipnotyzującym nagraniu, to nic innego jak zorza polarna (aurora borealis) uchwycona w technice timelapse. Jednak to, co czyni ten film wyjątkowym, to perspektywa, z której został nagrany: z wnętrza samolotu, lecącego na dużej wysokości!

Co to jest zorza polarna?

Zorza polarna to naturalne zjawisko świetlne, które powstaje, gdy naładowane cząstki ze Słońca (tzw. wiatr słoneczny) zderzają się z gazami w górnych warstwach atmosfery Ziemi. W zależności od tego, z jakimi gazami cząstki wchodzą w reakcję, zorza może mieć różne kolory:

• Zielony: Najczęściej spotykany kolor, powstaje w wyniku zderzenia z tlenem na niższych wysokościach.
  

• Czerwony: Rzadszy, powstaje w wyniku zderzenia z tlenem na wyższych wysokościach.
  

• Niebieski/Fioletowy: Powstaje w wyniku zderzenia z azotem.
  

Dlaczego widok z samolotu jest tak wyjątkowy?

• Brak zanieczyszczenia świetlnego: Lot na dużej wysokości pozwala na ucieczkę od świateł miast, co sprawia, że kolory zorzy są znacznie bardziej intensywne i wyraźne.
  

• Wgląd w całą "kurtynę": Z ziemi często widać tylko część zorzy, podczas gdy z samolotu można podziwiać jej ogromną skalę i rozciągłość, która przypomina falującą kurtynę światła na niebie.
  

Takie nagrania to przypomnienie, jak piękny i fascynujący jest świat, gdy patrzymy na niego z innej perspektywy!

ps. to jest reupload bo wcześniej coś nie banglało.

#nauka #natura #kosmos #nasa #spacex

Czym jest ten słynny klip z rakietą?

Jeśli widzieliście kiedyś nagranie, na którym mężczyzna opowiada o mieszaniu gazów, a w tle w idealnym momencie startuje rakieta, to właśnie oglądaliście fragment legendarnego serialu dokumentalnego!

Osobą na nagraniu jest James Burke, brytyjski historyk nauki i dziennikarz. Klip pochodzi z jego słynnej serii Connections z 1978 roku, w której Burke badał zaskakujące powiązania między historycznymi wynalazkami a ich wpływem na współczesny świat.

Klip ten stał się ikoniczny, ponieważ:

• Jest to mistrzowski przykład dokumentalistyki: Burke w przystępny sposób wyjaśniał skomplikowane zjawiska, a idealne zgranie jego opowieści ze startem rakiety sprawiło, że był to jeden z najbardziej zapadających w pamięć momentów w historii telewizji.
  

• To połączenie nauki i opowiadania: Zamiast pokazywać suchą teorię, Burke wizualizował ją w spektakularny sposób, co sprawiło, że nauka stała się fascynująca dla masowej publiczności.
  

Dla wielu osób ten moment to dowód na to, że nawet złożone procesy technologiczne można wytłumaczyć w prosty i zapierający dech w piersiach sposób.

#kosmos #nauka #nasa #nauka

Jarosław Juszkiewicz(głos google maps) odpowiada grzecznie na brednie Jarosława Jakimowicz nt. lotu Sławosza w kosmos

#heheszki #kosmos #nauka #jakimowicz #fizyka

https://www.youtube.com/shorts/FaRxZ7Z6P1A