1060 + 1 = 1061

Tytuł: Czerwone słońce

Autor: Paulina Hendel

Kategoria: literatura młodzieżowa

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Format: audiobook

ISBN: 9788379767472

Liczba stron: 430

Ocena: 6/10

Kolejny tom trzyma poziom pierwszego a może nawet jest trochę lepszy. Magda powraca jako Żniwiarz ale ciało które zajęła ma swoją mroczną historię. Należało do dziewczyny zamordowanej w brutalny sposób przez odrzuconego wielbiciela. Zamordowana dziewczyna miała w dodatku całkowicie odmienny charakter od Magdy więc główna bohaterka się trochę zmienia, zarówno z wyglądu jak i z charakteru. Kontynuowany jest wątek walki z Pierwszym - Żniwiarzem, który zwrócił się przeciwko swoim. Ale dochodzą nowe wątki i nowe osoby. Pojawia się ciotka, która jako jedyna z rodziny nie widzi nawich czyli upiorów i przyjechała ze swoimi dwoma wnukami o wymownych imionach - Sebastian i Adrian żeby odzyskać majątek po zmarłej siostrze, który w jej mniemaniu rodzina Magdy chce jej zagrabić. Ciotka i nowi kuzyni wprowadzają wątki humorystyczne do cyklu. Dobrze się bawiłam słuchając więc na pewno wjedzie trzeci tom,

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazki #literatura #czytajzhejto #hejtoczyta

1059 + 1 = 1060

Tytuł: Pusta noc

Autor: Paulina Hendel

Kategoria: literatura młodzieżowa

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Format: audiobook

ISBN: 9788379766840

Liczba stron: 432

Ocena: 6/10

Po lekkim zmęczeniu zagmatwanymi kryminałami postanowiłam sięgnąć po coś innego. I tak jakoś mi padło na cykl "Żniwiarz" Pauliny Hendel. Kim są Żniwiarze od których wziął nazwę cykl? Są to ludzie których dusza po śmierci nie rozstaje się z tym światem tylko zasiedla ciało kogoś kto zmarł niedawno a energia tej duszy jest tak duża że przywraca to ciało do życia i odtąd Żniwiarz prowadzi życie w tym nowo zasiedlonym ciele zachowując własną osobowość ale pamiętając też życie osoby do której należało ciało. Charakter osoby zmarłej ma też lekki wpływ na osobowość Żniwiarza. Życiu Żniwiarzy przyświeca jednak cel - jest nim obrona ludzi przed różnymi upiorami znanymi z ludowej demonologii. Zdarza się że tracą przy tym życie ale wtedy oczywiście powracają w nowym ciele. 

Główną bohaterką "Pustego nieba" jest młoda dziewczyna Magda, której wujek Feliks jest Żniwiarzem. Ona sama natomiast ma ten dar że jest w stanie dostrzec te nadprzyrodzone istoty z którymi walczy wujek (w jej rodzinie prawie wszyscy mają ten dar) i w związku z tym zdarza jej się pomagać wujkowi. Feliks już na początku tomu traci życie i powraca w ciele młodego chłopaka a niedługo potem zaczynają się dziać rzeczy niepokojące. Pojawia się tajemniczy ktoś, kto wie jak całkowicie zabić Żniwiarza, tak by ten nie mógł już powrócić i sukcesywnie wykańcza ich jednego po drugim. Magda i Feliks starają się rozwikłać tą zagadką a pomaga im młody chłopak Mateusz, który po śmierci dziadków zamieszkał u wujostwa w miasteczku i zawrócił w głowie Magdzie. 

Nie jestem ekspertką w literaturze młodzieżowej bo najczęściej jednak jej unikam więc nie wiem jak książka wypada na tle innych książek tego rodzaju ale słucha się tego przyzwoicie. Postacie w miarę autentyczne, dialogi nie brzmią sztucznie, intryga dostatecznie ciekawa. Jak nic się nie zepsuje w dalszych tomach to zapewne łyknę cały cykl.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazki #literatura #czytajzhejto #hejtoczyta

1058 + 1 = 1059

Tytuł: Cmentarz w Pradze

Autor: Umberto Eco

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Noir Sur Blanc

Format: e-book

ISBN: 9788373923607

Liczba stron: 504

Ocena: 7/10

Książka świetna aczkolwiek przytłoczyła mnie nieco ilością faktów historycznych i postaci. Podobno jedyną fikcyjną postacią w tej książce jest główny bohater - Simonini, wszystkie inne postacie przewijające się przez tą lekturę są autentyczne. 

Historia osadzona jest w XIX w Włoszech i Francji - historia tych krajów z tego okresu jest mi totalnie nie znana w związku z czym gubiłam się trochę w ilości postaci i wydarzeń historycznych. No ale to nie jest zarzut do autora że mam zbyt małą wiedzę do jego książki. Poza tym tło historyczne jest w książce ważne ale nie najważniejsze. Motywem przewodnim książki jest powolne powstawanie "Protokołów Mędrców Syjonu" do czego ochoczo rękę przykłada główny bohater. Simonini, postać wyjątkowo niesympatyczna w pewnym momencie traci pamięć niektórych wydarzeń i spisując to co pamięta z przeszłości stara się odtworzyć bieg wydarzeń. Tym bardziej że wygląda na to że dzieli mieszkanie z księdzem, a może jednak są jedną osobą? Zaczyna się jak powieść detektywistyczna ale im bardziej poznajemy życie notariusza Simoniniego, który zaczynał od fałszowania testamentów a za sprawą jednego zlecenia wplątał się w pracę dla tajnych służb, którym z dziką rozkoszą pomaga siać dezinformację, tworzyć teorie spiskowe. Główny bohater, wychowany przez dziadka w nienawiści do Żydów hobbystycznie tworzy protokół z wymyślonego przez siebie tajemniczego spotkania rabinów na cmentarzu w Pradze, na którym postanowiono jak zawładnąć światem. Swoją wyobraźnie wspiera trochę literaturą a powstałe dzieło co i raz próbuje komuś sprzedać. 

Książka o tym jak powstają teorie spiskowe i jak za ich pomocą manipulować ludźmi. Mam wrażenie że stała się bardziej aktualna teraz niż wtedy gdy została wydana (2011 r.) Lektura trudna dla osoby nie będącej erudytą (ja nie jestem) ale warto. 

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazki #literatura #czytajzhejto #hejtoczyta

1057 + 1 = 1058

Tytuł: Totentanz

Autor: Mieczysław Gorzka

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Wydawnictwo: Bukowy Las

Format: audiobook

ISBN: 9788380746053

Liczba stron: 608

Ocena: 6/10

Ostatni tom kryminałów Mieczysława Gorzki z cyklu "Cienie przeszlości". Komisarz Zakrzewski znowu prowadzi śledztwo które łączy się z jego pokręconą przeszłością. Tajemnicze samobójstwa młodych ludzi, zamordowane młode kobiety, morderca na zlecenie zabijający gangsterów a do tego przewijające się tajemnicze postacie - Obserwator, Śmiercior, człowiek z protezami rąk. Gorzka jak zwykle wprowadza dużo wątków, żongluje nimi, sugeruje rozwiązania, które później okazują się nie do końca prawdziwe. Policjanci jak zwykle grają każdy do swojej bramki.

Moja ocena, taka jak przy poprzednich częściach - książka dobra do słuchania przy obowiązkach domowych. Akcja dosyć przykuwa uwagę (choć mogłoby być lepiej). Po przesłuchaniu niekoniecznie treść z nami zostanie. Chociaż miłośnikom kryminałów z zawikłaną akcją może się podobać.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazki #literatura #czytajzhejto #hejtoczyta

1056 + 1 = 1057

Tytuł: Black Mirror. Czy to już się dzieje

Autor: Fabio Chiusi

Kategoria: socjologia

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Format: e-book

ISBN: 9788324583997

Liczba stron: 304

Ocena: 6/10

Książka analizuje wątki, które pojawiły się w serialu "Black Mirror" udowadniając, że rzeczywistość z serialu nie jest tak bardzo fantastyczna jak nam się wydaje. Autor przytacza na poparcie tej tezy różne fakty i anegdoty. Można się dowiedzieć kilku ciekawych rzeczy ale mnie z czasem zaczęła nużyć. Miałam wrażenie że autor zbyt często odwołuje się do tych samych wątków. Generalnie książka nie jest zła ale nie jest to też literatura obowiązkowa. Lepiej chyba obejrzeć serial i samemu dostrzec na ile może on być proroczy.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazki #literatura #czytajzhejto #hejtoczyta

Mówisz o książkach, które można tasować @Opornik @moll ?

#ksiazki #heheszki

1055 + 1 = 1056

Tytuł: Schodów się nie pali

Autor: Wojciech Tochman

Kategoria: reportaż

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Format: książka papierowa

Liczba stron: 292

Ocena: 8/10

Bardzo dobry zbiór reportaży z końcówki lat 90. Historie wciągają od pierwszego akapitu i do wielu z nich człowiek chętnie by doczytał post scriptum. Dlaczego nie zawsze jest to możliwe, wyjaśnia sam autor w posłowiu.

#bookmeter #ksiazki

#ksiazki #ciekawostki każdy zna sosnę na Sokolicy,

Sosna na Sokolicy – Wikipedia, wolna encyklopedia https://share.google/Yt9yH14KGMU4pIHpS

Znalazłem książkę z 1966 a w niej pocztówkę nadaną w 1983. Widać jak sosna się zmieniała

#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #ksiazki przeglądałem stare książki i takie coś znalazłem, ciekawe czy tak się ci książęta sami tytuowali? A Pszczyna to Jeziorna, nie wiedziałem

Niedawno doszło między mną a @moll do nieporozumienia, które dopiero teraz zrozumiałem, gdy przypomniała mi że pracowała w bibliotece, i różne rzeczy widziała.

Kaman. Na serio nie macie ani jednej książki, którą tak lubiliście, albo ktoś przed wami lubił, albo jest tak stara, wartościowa, że można by strony "tasować" jak karty?

#ksiazki #biblioteka

1054 + 1 = 1055

Tytuł: Genialnie zmyślone? Skarby, fałszerstwa, mistyfikacje

Autor: Jakub Kuza

Kategoria: reportaż

Wydawnictwo: Znak

Format: książka papierowa

Liczba stron: 400

Ocena: 7/10

Link do LubimyCzytać:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5175516/genialnie-zmyslone-skarby-falszerstwa-mistyfikacje

Ta książka rzuciła mi się w oczy w księgarni, leżała wśród niezbyt promowanych premier. Niedługo później udało mi się ustrzelić ją w bibliotece — i pewnie inni ludzie, którzy na nią czekają, mają mi za złe to, że trzymam ją już ponad miesiąc... Ale wiadomo, "Krzyżacy" zajęli swoje, a potem jeszcze "Bzik kolonialny". No ale, udało się.

O czym jest ta książka? Na pewno nie o tym, o czym myślałam początkowo — że będą tu opisane mistyfikacje i fałszerstwa światowe. A tu okazało się, że autor skupił się na przedmiotach i koncepcjach z naszego lokalnego podwórka. 

Każdy rozdział, mający średnio od 30 do 50 stron, poświęcony jest jednej kontrowersyjnej rzeczy lub osobie, której przeszłość okazała się lub jest niejasna. Zamek w Liwie, matka Makryna, skarb Inków z zamku w Niedzicy, monety Majnerta, zwłoki Witkacego, Protokoły Mędrców Syjonu, kolekcja dzieł sztuki Porczyńskich, listy Chopina do Delfiny Potockiej, pomnik Światowida, i wreszcie mój ulubiony manuskrypt Wojnicza.

Autor drobiazgowo opisuje historię danej rzeczy lub postaci oraz związane z nią kontrowersje i śledztwa mające udowodnić, że informacje na ich temat są prawdziwe lub fałszywe. Może jedynie w przypadku zamku w Liwie kontrowersji nie ma. Książka wzbogacona jest też o ryciny i zdjęcia, które ładnie ilustrują tekst.

Ogółem nie jest to zła pozycja. Być może jednak za mało kontrowersyjne są te nasze kontrowersje, bo w trakcie lektury nie odczuwałam żadnej sensacji. Autor stara się też zachować możliwie nieemocjonalne podejście, choć czasami, z rzadka przez strony przebija się jego "charakterek" i współczesne podejście. 

Na pewno dowiedziałam się dużo nowych rzeczy, bo w zasadzie znałam dobrze tylko sprawę manuskryptu Wojnicza. Czy ta wiedza była mi potrzebna? Raczej nie. Czy poleciłabym tę książkę? No tak średnio, bo mnie nie porwała. Czy nie mogę przestać myśleć o Chopinie określającym kobiece pośladki mianem "desdurki"? Jeszcze jak.

Prywatny licznik (od początku roku): 31/52

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #ksiazka #ksiazki #czytajzhejto

Jakie macie plany czytelnicze na lato? 😉

#ksiazki #czytajzhejto

Czas na wybór kolejnej książki!

U mnie remont w pełni, dlatego wpis troszkę później niż zwykle. Dziś ruszamy z głosowaniem na książkę na wrześniowe spotkanie Kawiarenkowego Dyskusyjnego Klubu Czytelniczego, które odbędzie się 21 września!

Aktualnie zaplanowane spotkania

20 lipca - omawiamy: Herman Melville - Billy Budd (200 stron wg Lubimyczytać)

17 sierpnia - omawiamy: William Shakespeare - Wieczór Trzech Króli (propozycja @moll)

Jak wybieramy kolejną książkę?

- Książka powinna być łatwo dostępna, także w formie ebooka. Najlepiej pozycje, które można znaleźć na platformach takich jak Legimi, Wolne Lektury, Wikiźródła itp.

- Wybieramy książki krótsze niż 200 stron, aby każdy miał czas na przeczytanie.

- Każdy klubowicz może zaproponować jedną książkę – wpisujcie swoje propozycje w komentarzach!

- Wygrywa propozycja, która zdobędzie najwięcej piorunów.

- Ogłoszenie zwycięskiej książki nastąpi w kolejnym wpisie organizacyjnym, czyli pierwszego lutego

Lista zaplanowanych/przedyskutowanych książek:

Styczeń: Franz Kafka – Przemiana

Luty: Arkadij i Borys Strugaccy – Piknik na skraju drogi

Marzec: Robert L. Stevenson – Doktor Jekyll i pan Hyde

Kwiecień: John Steinbeck – Myszy i Ludzie 

Maj: Erich Maria Remarque - Na zachodzie bez zmian

Czerwiec: Albert Camus - Obcy

Lipiec: Herman Melville - Billy Budd 

Sierpień: William Shakespeare - Wieczór Trzech Króli

Nie mogę się doczekać Waszych propozycji i wspólnych dyskusji. Wybierzmy coś ciekawego!

Wołam @splash545 @Wrzoo @cyberpunkowy_neuromantyk @adamec @Yes_Man @kiri

P.S. jeżeli ktoś chce być wołany, proszę o informację!

#ksiazki #klubczytelniczy #czytajzhejto #zafirewallem

Gdyby ktoś był ciekaw, to tak wygląda kolorowa seria historyczna z wydawnictwa Znak ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #chwalesie #znak #historia

“-Słychać krzyk drobiu Wieckowskiej nieświeży…”

Tylko boksera brakuje! ¯\_(ツ)_/¯

#ksiazki #kujawy #wakacje #dzialka

Dziś wreszcie ciepło. I tak Was pozdrawiam!

Tytuł: Odyseja kosmiczna 2001

Autor: Arthur C. Clarke

Kategoria: s-f

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

ISBN: 978-83-8188-496-9

Liczba stron: 274

Ocena: 6/10

Mój ulubiony gatunek beletrystyki to s-f, ale przyznaję bez bicia, to jest chyba moja druga książka Clarke'a jaką przeczytałam. "Jak do tego doszło, nie wiem." Nie widziałam też filmu Kubricka. Dobra, dość tego auto da fé. Jako że to klasyka gatunku spodziewałam się może czegoś więcej, jakichś głębszych rozważań filozoficznych, głębszego przeżycia, no bo przecież chodzi o zetknięcie się ludzi z obcą cywilizacją itd. Ale - już w napisanym przez Clarke'a wstępie książki w zasadzie była zapowiedź tego, że nie będzie tu jakoś "lemowsko" - Clarke pisał to w pośpiechu, bo Kubrick szykował się do robienia filmu. To tak w telegraficznym skrócie. I to trochę widać. Scena odłączania Hal 9000 jest mało dramatyczna, motywacja jego "szaleństwa" okazuje się być wytłumaczona tylko po łebkach i nie jest przekonująca, podobnie nie budzące praktycznie żadnych emocji w czytelniku są wcześniejsza śmierć Poole'a i podjęta przez Hala próba zabicia Bowmana. Chyba najlepszy fragment książki, czyli jej końcówka też nie wbija w fotel. Trochę zresztą przypominała koncepcję wykorzystaną potem w filmie "Grawitacja". Ogólnie więc - przyjemna i wciągająca lektura, ale postaranko tak na 30%. #s-f #ksiazki

Pomyślałem se, że spróbuję Wiedźmina, bo jeszcze nigdy nie czytałem.

Typ o wyglądzie jeża bałamuci z powodzeniem 14letnia księżniczkę, sam mając trudno powiedzieć ile, ale koło 30 jakoś (trudno powiedzieć ile to będzie w jeżych latach)

#wiedzmin #ksiazki

1052 + 1 = 1053

Tytuł: Diabelska alternatywa

Autor: Frederick Forsyth

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Wydawnictwo: Amber

ISBN: 83-85779-17-3

Liczba stron: 400

Ocena: 6/10

Prywatny licznik 10/50

Na skutek bardzo słabych plonów ZSRR grozi klęska głodu na niespotykaną skalę. Świat staje w obliczu kryzysu, ZSRR chcąc za wszelką cenę zapobiec katastrofę u siebie jest gotowy na wszystko, łącznie na taktyczne uderzenie bronią nuklearną. W tym samym czasie dochodzi do morderstwa szefa KGB. Po tym jak mordercy zostają ujęci, ich mocodawca Andrew Drake, fanatyczny Ukrainiec nienawidzący ZSRR za wszystkie krzywdy, porywa norweski tankowiec wiozący miliony ton ropy naftowej. Grożąc skażeniem Morza Północnego domaga się uwolnienia swoich towarzyszy. Kryzys może rozwiązać brytyjski agent zainstalowany w Moskwie, Adam Munro.

To jest druga, po "Dniu Szakala" powieść Forsytha, którą przeczytałem. Książkę kupiłem na kiermaszu za 2 złote. Używana i brzydko wydana książka czekała wiele miesięcy, aż w końcu po nią sięgnę. W końcu się zmobilizowałem w połowie czerwca, gdy świat obiegła informacja o śmierci pisarza.

"Diabelską alternatywę" czytało się dobrze, ale muszę przyznać, że w decydującym dla opowieści momencie tempo wyraźnie siadło. Czytając łatwo można było dostrzec podobieństwa do rzeczywistych postaci (premier Joan Carpenter to oczywiście Margaret Thatcher, a Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Stanislaw Poklewski to nikt inny jak Zbigniew Brzezinski. Radzieccy generałowie to stereotypowi radzieccy generałowie. Szpiedzy jak to u Forsytha, wykonują swoją pracę, wdają się w intrygi, ale nie wzbudzają oni takiej niechęci jak błaznujący Bond. Można przeczytać, choć nie jest to powieść dorównująca "Dniu Szakala".

#bookmeter #ksiazki #bapitankombaczyta

1051 + 1 = 1052

Tytuł: Niepokój przychodzi o zmierzchu

Autor: Marieke Lucas Rijneveld

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

ISBN: 9788308073773

Liczba stron: 272

Ocena: 7/10

To moja kolejna niderlandzka pozycja, która jest delikatnie mówiąc dziwna. I kolejna, ostatnio czytana książka, która jest "mocna".

Opowiada historię niderlandzkiej, protestanckiej rodziny dotkniętej traumą.

Każdy tutaj jest dziwny. Nikt nikogo nie kocha, choć szaleńczo chce być kochany. Jest mrocznie, pełno tajemnic, niezrozumienia i chwilami naprawdę obrzydliwie. A wszystko to widziane oczyma dwunastoletniej dziewczynki, która nie potrafi rozstać się ze swoją budrysówką.

No, to jest dobra książka, ale ciężka. I bardzo niderlandzka.

#bookmeter #ksiazki #holandia