:scissors:🪮:person_with_blond_hair:
Janet Stephens (z domu Scott) jest amerykańską fryzjerką i amatorską archeolog fryzur, która bada historyczne fryzury, dążąc do udowodnienia, że nie były one osiągane za pomocą peruk, jak powszechnie się uważa, lecz poprzez układanie własnych włosów danej osoby.
Zainteresowała się starożytnymi stylami fryzur w 2001 roku, kiedy odwiedziła Walters Art Museum w Baltimore i zobaczyła niektóre posągi z greckich i rzymskich kolekcji, które obejmowały popiersia, które można było oglądać z każdej strony. Stephens powiedziała:
„Nigdy wcześniej nie widziałam tyłu rzymskiego posągu – zazwyczaj są umieszczone wysoko na półkach/podestach, z tyłem ciasno przylegającym do ściany. Gdy okrążyłam portrety, zobaczyłam logikę tych fryzur i postanowiłam wypróbować je w domu.”
W swoich badaniach odkryła, że naukowcy głównie uważali, że skomplikowane starożytne fryzury, przedstawiane na ówczesnych dziełach sztuki, były perukami. Na podstawie swoich obserwacji, Stephens postanowiła przeprowadzić własne badania. W 2005 roku, studiując tłumaczenia rzymskiej literatury, zdała sobie sprawę, że łaciński termin "acus", który ma kilka znaczeń, w tym „jednopunktowa szpilka do włosów” lub „igła i nić”, był konsekwentnie błędnie tłumaczony jako „jednopunktowa szpilka do włosów” w kontekście starożytnego rzymskiego fryzjerstwa. Jednopunktowe szpilki nie mogły utrzymać skomplikowanych fryzur starożytnego Rzymu, ale igła i nić mogły. W 2008 roku Stephens opublikowała tę teorię w artykule „Ancient Roman Hairdressing: On (hair) pins and needles” w Journal of Roman Archaeology, Vol. 21.
W 2012 roku jej wideo „Julia Domna: Forensic Hairdressing” zostało zaprezentowane w Filadelfii na dorocznym spotkaniu Archaeological Institute of America. W 2013 roku jako pierwsza odtworzyła fryzurę rzymskich westalek na współczesnej osobie.
#starozytnyrzym #fryzjerstwo #ciekawostkihistoryczne
