215 + 1 = 216

Tytuł: Yes Man/Jestem na tak

Rok produkcji: 2008

Kategoria: Komedia rom.

Czas trwania: 104 min.

Ocena: 7/10

Film skrojony pod Jima Carreya, który to dobrze wykorzystał. Zooey również na plus.

Jestem na tak.

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

213 + 1 = 214

Tytuł: 7 uczuć

Rok produkcji: 2018

Kategoria: Dramat

Reżyseria: Marek Koterski

Czas trwania: 1h 56min

Ocena: 9/10

Wczoraj był Dzień Świra i Nic Śmiesznego, to ja dziś przypomnę o filmie, który opowiada o latach dziecięcych Adasia Miauczyńskiego.

Wszyscy jesteśmy źle wychowani

Chociaż od premiery "najnowszej" (i możliwe, że już ostatniej) części opowieści o losach Adasia Miauczyńskiego, neurotycznego i sfrustrowanego polskiego inteligenta minęło już ponad 6 lat, dopiero w 2022 przypadkiem natrafiłem na nią na... Netfliksie.

Niewątpliwe mocną stroną produkcji (zwłaszcza dla boomerów) jest jej gwiazdorska obsada (m. in. R. Więckiewicz, M. Dorociński, K. Figura, A. Chyra, T. Karolak, C. Pazura). Warto również dodać, że kwestie narratora czytała Krystyna Czubówna. Natomiast dla mnie osobiście miłym smaczkiem był Cezary Żak w roli konduktora w tramwaju (fani Miodowych lat zrozumieją). Ciekawym posunięciem było powierzenie roli młodego Adasia Michałowi Koterskiemu, który w Dniu Świra zagrał niezbyt rozgarniętego syna Pana Miauczńskiego.

7 uczuć pozwoli nam zobaczyć co sprawiło, że Adaś stał się takim, a nie innym człowiekiem. Film jest podzielony na dwie części, które przedstawiają jego wczesne dzieciństwo (wstęp, krótsza) i czasy szkolne (dłuższa).

Wielu z nas z rozrzewnieniem wspomina kiedy byli małym chłopcem/małą dziewczynką. Jednak okres, gdy wydawałoby się, że życie schodzi głównie na zabawie, może obfitować w wydarzenia mogące mieć negatywny wpływ na rozwój - rozstanie z matką, która musi wrócić do pracy, opiekunki, które mają podopiecznych (literalnie) w d*pie, wredne starsze rodzeństwo i niezdrowe (patologiczne?) zachowania rodziców.

Kolejnym ważnym etapem jest czas szkolnej edukacji. Z jednej strony zawieramy przyjaźnie i po szkole spędzamy czas na wspólnej zabawie, przeżywamy pierwsze miłości, realizujemy pierwsze przedsięwzięcia. Z drugiej - koszmarny szkolny stres. Nieżyciowy program zmuszający do rycia na pamięć (kto zna wszystkie dopływy Nilu?) to najmniejszy problem. Jeśli dodać do tego spięcia z koleżeństwem, toksycznych nauczycieli i patologicznych/zakompleksionych/nieobecnych rodziców powstaje mieszanka wybuchowa, która może doprowadzić do tragedii (i nie zawsze znajdzie się ktoś, kto jej w porę zapobiegnie).

W przeciwieństwie do Dnia Świra nie otrzymujemy kolejnej satyry naszego społeczeństwa. Film, wbrew pierwszemu wrażeniu, nie jest również nostalgiczną wycieczką do czasów dzieciństwa z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. 7 uczuć ma moralizatorską wymowę, zwłaszcza biorąc pod uwagę końcowe sceny i utwór, który słychać w tle napisów końcowych. W kontekście zakończenia nieprzypadkowe jest również to, że dorośli aktorzy wcielili się w role uczniów 5. klasy podstawówki (chociaż nie zawsze prezentują poziomu klasy piątej). Niewątpliwie 7 uczuć ma wymiar uniwersalny i jego przesłanie jest jak najbardziej aktualne w dzisiejszych czasach. Niemniej w moim odczuciu przedstawione problemy się pogłębiły - mamy coraz mniej czasu dla rodziny, nauczyciele stracili autorytet, a internet (przede wszystkim social media) sprzyjają upokarzaniu szkolnych ofiar i innym patologicznym zachowaniom. Mam wrażenie, że współczesna wersja tego filmu byłaby jeszcze bardziej gorzka albo... po prostu jestem już boomerem.

Ponadto film zwraca uwagę na to, że wato sięgać po pomoc psychologów, gdy życie staje się zbyt przytłaczające i korzystanie z jego wsparcia nie oznacza, że osoby, które udają się do niego należy stygmatyzować i zamykać w Tworkach.

Reasumując, 7 uczuć to bardzo dobra produkcja nie tylko z uwagi na świetną obsadę i warto, aby obejrzeli rodzice "szkolnych" dzieci. Wszakże lepiej uczyć się na czyichś błędach i należy pamiętać, że czym skorupka za młodu nasiąknie...

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

https://www.youtube.com/watch?v=z0G7UHnIQXA

Cześć!

Kierowany pasją do kinematografii oraz chęcią zaspokojenia ciekawości postanowiłem obejrzeć wszystkie filmy, które kiedykolwiek zdobyły statuetkę Oscara w kategorii "Najlepszy film" (lata 1929-2025) + filmy, które były nominowane do tej nagrody lecz nie wygrały.

Z tej okazji, aby już na zawsze mieć wszystko posegregowane i pod ręką postanowiłem stworzyć arkusz kalkulacyjny Google z listą wszystkich powyższych filmów, w tym checkbox "obejrzane" oraz odnośniki do filmweb, imdb i letterboxd.

1. Czy chcesz, żebym Cię zawołał jak już ukończę projekt i być może sam(a) z tego skorzystasz jako ściągę "co obejrzeć"?
   

2. Mógłby ktoś podesłać dedykowaną stronę do wołania komentujących i piorunujących, o ile taka istnieje?
   

Z góry dzięki za aktywność w tym wątku

#filmy #ogladajzhejto #kiciochpyta #pytanie

#oscarychallenge

210 + 1 = 211

Tytuł: Dzień świra

Rok produkcji: 2002

Kategoria: Dramat / Komedia / Psychologiczny

Reżyseria: Marek Koterski

Czas trwania: 1h 33min

Ocena: 10/10 :anatomical_heart:

Pewnie już każdy widział, a kto nie widział to myślę, że powinien, bo to świetny film i polski klasyk. Osobiście bardzo lubię i widziałem już go kilka razy, choć film czasem ma inny wydźwięk. Pierwszy czy drugi raz, być może z racji wieku, oglądałem go jako komedię bardziej. Następne razy ten sam film oglądałem już jako dramat. Wczoraj obejrzałem go jako dramat z fragmentami komedii, ale pierwszy raz skupiłem się na ostatnich słowach, wcześniej jakoś nie pamiętałem tego fragmentu.

Jeśli ktoś jest ciekaw tych słów to przytoczę je poniżej:

"Towarzyszu podróży, zbudowałeś byt swój zasklepiając, jak termit, wyloty ku światłu i zwinąłeś się w kłębek w kokonie nawyków, w dławiącym rytuale codziennego życia. I choć przyprawia cię on co dzień o szaleństwo, mozolnie wzniosłeś szaniec z tego rytuału przeciw wichrom, przypływom, gwiazdom i uczuciu. Dość trudu cię kosztuje, by co dnia zapomnieć swej kondycji człowieka. Teraz glina, z której zostałeś utworzony wyschła i stwardniała. Nikt już się nie dobudzi w tobie astronoma, muzyka, altruisty, poety, człowieka, którzy zamieszkiwali może ciebie kiedyś."

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

209 + 1 = 210

Tytuł: Ciche miejsce

Rok produkcji: 2018

Kategoria: Horror (?), Sci-Fi

Reżyseria: John Krasinski

Czas trwania: 1h 30min

Ocena: 5/10

Horror (?) o rodzinie walczącej o przetrwanie w świecie opanowanym przez potwory reagujące na dźwięk (co może nawet sugerować sam tytuł!!!). Film buduje napięcie poprzez ciszę i oszczędne dialogi, co wyróżnia go na tle typowych produkcji grozy, jednakże niektóre rozwiązania fabularne wydają się zbyt nielogiczne i wszystko jest upchane na siłę, by zmieścić się w 90 minutach seansu. Zbyt wiele niespójności i braku logiki, żebym mógł określić go inaczej niż jako średniak. Emily i John na duży plus, ta głuchoniema córka na podwójny minus za irytowanie lvl max, więc się wyrównuje.

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

208 + 1 = 209

Tytuł: Zostaw świat za sobą

Rok produkcji: 2023

Kategoria: Thriller

Reżyseria: Sam Esmail

Czas trwania: 2h 21min

Ocena: 6/10

Intrygujący thriller psychologiczny, który zadaje pytania o zaufanie, technologię i ludzką naturę w obliczu globalnego kryzysu. Reżyser Sam Esmail tworzy duszną atmosferę paranoi, stopniowo odsłaniając niepokojące tajemnice. Choć tempo momentami zwalnia, a zakończenie może pozostawić niedosyt, film skutecznie buduje napięcie i zmusza do refleksji. To nietypowa apokalipsa - bardziej psychologiczna niż spektakularna.

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

#heheszki #filmy #ogladajzhejto

206 + 1 = 207

Tytuł: Powrót

Rok produkcji: 2022

Kategoria: Czarna komedia / Dramat

Reżyseria: Adrian Panek, Krzysztof Rak

Czas trwania: 6x 45min

Ocena: 6/10

Platforma: Netflix, Canal+

Serial o facecie, który zmarł na zawał i chwilę później zmartwychwstał. Serial o poszukiwaniu sensu, siebie, próbie zrozumienia tego, czego brakuje w związku i rodzinie. Próbie startu od zera i bycia lepszym, gdy dostało się drugą szansę.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #seriale #ogladajzhejto #ogladajzwujkiem

200 + 1 = 201

Tytuł: Konklawe

Rok produkcji: 2024

Kategoria: Dramat

Reżyseria: Edward Berger

Czas trwania: 2h

Ocena: 6/10

Film na podstawie książki Roberta Harrisa pod tym samym tytułem. Toważyszymy kardynałom podczas konklawe, które ma wyłonić nowego papieża. Wpadniemy w sam środek politycznej rozgrywki między kardynałami ich walki o głosy, ze swoimi przeciwnikami i burzliwą przeszłością. Głównym bohaterem jest kamerling kardynał Lawrence, grany przez Ralpha Fiennesa.

Świetna gwiazdorska obsada, jeszcze lepsze symetryczne kadry i muzyka, ale fabularnie film nie porywa. W tej materii książka była dużo lepsza, stąd też ocena.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #ogladajzwujkiem

199 + 1 = 200

Tytuł: Upadek

Rok produkcji: 1993

Kategoria: Thriller

Reżyseria: Joel Schumacher

Czas trwania: 1h 52min

Ocena: 8/10

Niechcący przegapić przyjęcia urodzinowego swojej córki mężczyzna tkwi w ulicznym korku. Kiedy puszczają mu nerwy, kontynuuje wędrówkę pieszo, wyładowując swoją złość na innych ludziach.

Dobry film pokazujący jak skumulowane szambo "wkurwu" w końcu wywaliło. Jednocześnie oglądamy kogoś w rodzaju świra oraz kogoś z kim po części się zgadzamy czy też rozumiemy powody.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

197 + 1 = 198

Tytuł: Nosferatu

Rok produkcji: 2024

Kategoria: Horror

Reżyseria: Robert Eggers

Czas trwania: 2h 12m

Ocena: 7/10

Krótki opis: Niemcy, lata 30. XIX wieku. Życie młodej mężatki Ellen zostaje zakłócone przez tajemniczego i groźnego hrabiego Orloka, podczas gdy jej mąż, Thomas, prowadzi interesy w Transylwanii.

Jestem fanką filmów o wampirach, więc wiadomix, że musiałam obejrzeć dzieło Eggersa.

Jak zobaczyłam trailer, to miałam pewne obawy, czy reżyser nie zainspirował się zbyt mocno świetną wersją Herzoga z '79. Choć można dostrzec ewidentne nawiązania do tego filmu w paru scenach, nowy Nosferatu jest dziełem Eggersa "z krwi i kości". Piękne kadry - check. Powolne tempo - check. Obrzydliwe i czasem wulgarne wstawki - check. I nawet parę nie do końca wyjaśnionych dziur w fabule - check :stuck_out_tongue:

Największe zaskoczenie to charakteryzacja Nosferatu, nie spodziewałam się wampira z Siczy Zaporoskiej xDD

Jeśli chodzi o grę aktorską, to tutaj będę musiała dołożyć łyżkę dziegciu ze względu na grę córki Deppa. Mocno teatralna i przeszarżowana, momentami na granicy kiczu. Generalnie postać Ellen była tak napisana, że łatwo było przesadzić i tutaj błędem było wzięcie aktorki, która swoją pozycję zawdzięcza bardziej nazwisku tatusia, niż talentowi. Aktorkom, które wystąpiły de facto w tej samej roli, czyli Ryder, Adjani czy Nelligan, do pięt nie dorasta. Szkoda, że Anya Taylor-Joy się wycofała z projektu, być może lepiej poradziłaby sobie z rolą.

Gra pozostałych aktorów dobra w ramach tego, co mieli do odegrania.

Generalnie jest to dobry film, ale nie aż tak dobry, jak mógłby na to wskazywać medialny hype wokół produkcji. Dlaczego? Szczerze mówiąc, nie wydaje mi się, żeby zapodawał temat w nowatorski sposób. Na pewno nie wnosi do lore więcej, niż wspomniany już film Herzoga czy najpopularniejsze adaptacje Draculi.

Ale pewnie parę Oscarów zgarnie, bo zdecydowanie się wyróżnia w zalewie woke shitu i nieudanych reanimacji starych franczyz.

Obecnie grany w kinach, ale jak komuś nie chce się wydawać na bilet, to można znaleźć na filmanie z napisami i w dobrej jakości.

#filmmeter #ogladajzhejto

194 + 1 = 195

Tytuł: Łowca androidów

Rok produkcji: 1982

Kategoria: Sci-Fi

Reżyseria: Ridley Scott

Czas trwania: 1h 57m

Ocena: 8/10

Krótki opis: Rok 2019. Rick Deckard, członek specjalnego oddziału policji, tropi i eliminuje replikantów - istoty stworzone za pomocą biotechnologii do wykonywania niebezpiecznych zadań.

Wstyd się przyznać, ale dopiero dzisiaj po raz pierwszy obejrzałam tego klasyka.

Zayebisty był. Największa zaleta to ofc niesamowita strona audiowizualna. Jak dla mnie, Łowca to jedna z top retro-dystopii, jakie do tej pory powstały na srebrnym ekranie.

Drugim największym atutem filmu jest rzecz jasna ikoniczna rola Rutgera Hauera, niby stosunkowo mało go było na ekranie, a skradł show Fordowi.

Dostępny na filmanie.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

192 + 1 = 193

Tytuł: EuroTrip

Rok produkcji: 2004

Kategoria: Komedia / Przygodowy

Reżyseria: Alec Berg, David Mandel

Czas trwania: 1h 30min

Ocena: 9/10

Ledwie wczoraj była recenzja tego filmu tutaj , ale ludzie na wiadomość o tym, że nie widziałem tej komedii pisali mi: "pingWIN doesn't know, pingWIN doesn't know, pingWIN has to go watch this movie" xD

Także trochę głupio mi się zrobiło, mimo że miałem 3 latka jak powstał ten film, ale myślę dobra, Mi Scusi i oglądnąłem dzisiaj. No świetne to było XD

Ogólnie spodziewałem się durnowatej, głupiej komendii, pewnie momentami bardziej cringe'owej niżej śmiesznej, ale no, nie zawiodłem się i dobrze się bawiłem, w sumie już dawno nie śmiałem się na głos przy filmie, i to kilka razy xD. Oczywiście Mi Scuzi było komiczne, ale też wiele innych rzeczy. Nie rozumiałem trochę początku filmu czemu wykluczają Jenny (aktorka ją grająca zmarła wczoraj niestety ) robiąc z niej trochę chłopaka, ogólnie mało dziewczęcą, bo mi od początku filmu się podobała i była ładniejsza według mnie niż Mieke, do której się tak sapali xD No polecam, jak widać niezależnie chyba od wieku może się podobać. Jeśli macie coś podobnego do oglądnięcia (oprócz American Pie, bo już widziałem) to chętnie przyjmę propozycję!

Wołam @bejonse, bo chciał wiedzieć jak "Bobas reaguje na komedie starsze" ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #bobasreagujenakomediestarsze

190 + 1 = 191

Tytuł: Droga sześciu strun

Rok produkcji: 1998

Kategoria: Komedia / Sci-Fi

Reżyseria: Lance Mungia

Czas trwania: 1h 31m

Ocena: 6/10

Krótki opis: Po wojnie atomowej z ZSRR, jedynym bastionem cywilizacji w USA jest Lost Vegas rządzone przez Elvisa. Kiedy Król umiera, do miasta zdążają śmiałkowie pragnący zająć jego miejsce. Wśród nich jest Buddy, mistrz gitary i miecza. Razem z przypadkowo spotkaną sierotą, Buddy stawia czoła kolejnym wrogom czyhającym wśród pustynnych pustkowi.

Film w uj specyficzny. Widać, że scenariusz był wymyślany na srogich narkotykach xD

Mało znany, chyba także wśród fanów dziwacznych filmów. Pewnie dlatego, że mimo odjechanych pomysłów reżysera, często wieje nudą podczas seansu.

Mimo to warto obczaić w ramach ciekawostki, zwłaszcza, jak ktoś lubi Fallouta.

Swoją drogą, polskie tłumaczenie tytułu jest jednym z lepszych, które znam. Za to hiszpański tytuł to odjazd - Holocausto Samurai xD

Dostępny na CDA.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

188 + 1 = 189

Tytuł: Przed wschodem słońca

Rok produkcji: 1995

Kategoria: Komedia rom.

Reżyseria: Richard Linklater

Czas trwania: 1h 40m

Ocena: 7/10

Krótki opis: W pociągu jadącym z Budapesztu młody Amerykanin rozpoczyna konwersację z piękną Francuzką. Oboje decydują się wysiąść razem w Wiedniu i spędzić dzień, wędrując po mieście.

Jeden z lepszych romcomów, pewnie dlatego, że w przeciwieństwie do 99,5% filmów z tego gatunku nie obraża inteligencji widza.

Nie da się ukryć, że jego siłą napędową są świetnie dobrani odtwórcy głównych ról. Nie dość, że naturalni i pełni uroku osobistego, to czuć między nimi chemię. Być może gdyby nieco inne wybory obsadowe, film finalnie wyszedłby gorzej.

Ostrzegam, że jest przegadany, więc jak ktoś preferuje dynamiczne kino, to raczej niech sobie odpuści seans.

Dostępny na CDA.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

183 + 1 = 184

Tytuł: Hrabia Monte Christo

Rok produkcji: 2024

Kategoria: Dramat / Kostiumowy

Reżyseria: Bille August

Czas trwania: 8 odcinków x 50 minut

Ocena: 6,5/10

Jako, że wczoraj w TV wyemitowano ostatni odcinek Hrabiego Monte Christo, czas na spóźnione o dzień podsumowanie serialu.

Wyszedł prawdziwy elaborat xDD

Fabuła

Chociaż pierwszy odcinek dawał nadzieję na nareszcie wierną adaptację, finalnie serial zawodzi pod tym względem. Już od początku trzeciego odcinka następuje rozjazd między książką a serialem. Mimo, iż twórcom udało się przenieść na ekran niemal wszystkie wątki poboczne z powieści, porobili w nich sporo zmian. Zmian, które ani nie były niezbędne z uwagi na konieczność dokonania cięć czasowych w serialu, ani nawet nie miały w paru przypadkach sensu. Są ekranizacje, którym znaczne zmiany scenariuszowe albo nie szkodzą (np Tajemnice Los Angeles), albo wręcz wychodzą na dobre (np. Ostatni Mohikanin z ’92), lecz niestety, najnowsza adaptacja Hrabiego Monte Christo do takich dzieł nie należy.

Oczywiście największą zmianą, za którą scenarzystom należy się lańsko na gołe doopska, jest cudowne złączenie Edmunda i Mercedes w finale. Mamy 2k25, czy scenarzyści mogliby wreszcie przestać stosować w ekranizacjach Hrabiego ten motyw z romcomów? Ani nie jest zgodny z lore powieści (nie będę się tu szerzej rozpisywać, dlaczego, nie chcę spoilerować), ani nie jest prawdopodobny psychologicznie. No bo w prawdziwym życiu, ile par, które rozstały się jako nastolatkowie albo młodzi dorośli, schodzi się po 20 latach?

Aktorstwo

Druga największa bolączka tego serialu. W swoim pierwszym wpisie odnośnie najnowszej ekranizacji Hrabiego (link: https://www.hejto.pl/wpis/chociaz-nie-tak-dawno-mial-swoja-premiere-film-hrabia-monte-christo-musze-go-w-k ) napisałam, że prawie pozbawiona rozpoznawalnych nazwisk obsada nie wzbudza większego zaufania. Wówczas w komentarzach padło słuszne stwierdzenie, że czasem nieznani aktorzy potrafią wypaść lepiej od bardziej uznanych kolegów. Nestety, to nie ten przypadek. Tutaj specjaliści od castingu pozbierali chyba największe drewna z planów filmowych/desek teatrów z całej zachodniej Europy. Totalny brak emocji, a przecież historia aż od nich kipi!

Największym zawodem jest odtwórca głównej roli, Sam Claflin. W przeciwieństwie do aktorów włoskich i francuskich nie miał ograniczeń językowych, mogących wpływać na sposób gry. Ma też już na koncie kilka dobrze ocenianych ról. Rola Hrabiego mogła być kolejnym potwierdzeniem jego umiejętności, jeśli wręcz nie jedną z lepszych ról w jego emploi. Niestety, zagrał gorzej, niż średnio. O ile jeszcze jako tako wychodziła mu bucera Hrabiego, tak w wymagających okazania dużych emocji scenach jak rozmowa z Mercedes w przeddzień pojedynku z Albertem czy wtrącenie do więzienia, było cienko. Gerardowi Depardieu w tej samej roli do pięt nie dorasta.

Jedyne dobre role to Jacopo w wykonaniu Michele Rondino i Luigiego Vampy w wykonaniu Lino Guanciale. Ta ostatnia postać była zagrana z największym jajem i skojarzyła mi się trochę z grą Michaela Sheena w sadze Zmierzch. Mam wrażenie, że pan Guanciale, podobnie jak Sheen, wcześnie zrozumiał, że gra w nienajlepszym dziele, dlatego dla jaj przerysował swoją postać i niechcący stworzył jedną z najbardziej rozpoznawalnych kreacji w serialu.

Charakteryzacja

Co ze mnie by była za baba, jakbym nie zwróciła uwagi na fryzury i kiecki? Pod tym względem też nie jest najlepiej. Fryzury kobiet nie mają nic wspólnego z epoką, za to dużo wspólnego z rolkami na Instagramie. Suknie bogatych paryskich dam albo wyglądają jak zamówione na Shein, albo mogłyby robić za garderobę ubogiej guwernantki Jane Eyre. Makijaż to typowy instagramowy makeup no makeup, a laminowane brewki pań waliły po oczach. Charakteryzacja adwersarzy Hrabiego nie istnieje – Danglars i Villefort wyglądają na trzydzieści parę lat i jako dwudziestoparolatkowie, i jako stateczni panowie dobiegający pięćdziesiątki, a Fernanda postarzono o tyle, że zrobiono z niego drugiego Piotra Połacia (pic rel, bo miałam z tego bekę xD).

Technikalia – czyli reżyseria, montaż, muzyka itp.

Pod względem technicznym jest poprawnie, serial nie odstaje jakością od większości współczesnych produkcji.

Muzyka na początkowych napisach spoko, ale od soundtracku stworzonego przez Bruno Coulaisa do serialu z ’98 dzielą ją lata świetlne.

Podsumowanie

Można obejrzeć, ale ani jako adaptacja, ani nawet dobry dramat, dvpy nie urywa. Rzekłabym, że to dzieło na raz. Serial jest dostępny na TVP VOD i filmanie.

A na porządną, wierną ekranizację Hrabiego to chyba trzeba będzie poczekać 100 lat :smiling_face_with_tear: Ech, szkoda, że BBC się nie wzięło za tę powieść jakieś 15 lat temu, jak jeszcze nie kręcili produkcji pod woke Excele, bo pewnie w końcu doczekalibyśmy się serialu godnego Dumasa.

#filmmeter #seriale #ekranizacje #ogladajzhejto

179 + 1 = 180

Tytuł: Pamiętnik

Rok produkcji: 2004

Kategoria: Dramat / Dramat obyczajowy / Komedia rom. / Romans

Reżyseria: Nick Cassavetes

Czas trwania: 2h 3m

Ocena: 6/10

Stary mężczyzna czyta chorej na Alzheimera kobiecie pamiętnik opisujący historię miłości dziewczyny z zamożnego domu i ubogiego pracownika tartaku. Film skupia się na budowaniu ich relacji, przezwyciężaniu trudów, odpuszczaniu i walce o siebie i związek.

Film oglądany w nietypowej formie, bo jako pracowy Movie Night (raz na 2-3 miesiące wspólnie głosujemy na film w ramach 1 motywu - tym razem Walentynek i wspólnie go oglądamy w biurze). Jest ekranizacją książki, o tym samym tytule, która jest dużo gorsza od filmu.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #ogladajzwujkiem

178 + 1 = 179

Tytuł: Ratatuj

Rok produkcji: 2007

Kategoria: Animacja / Familijny / Komedia

Reżyseria: Brad Bird

Czas trwania: 1h 51m

Platforma: Disney+

Ocena: 9/10

Szczur Remy marzy o karierze kucharza. Pewnego dnia przypadkowo trafia do ekskluzywnej paryskiej restauracji. Wiedziony głosem zmarłego właściciela restauracji (a swojego idola) poprawia zupę, którą nieudolnie gotował nowy pomywacz i tak zostają przyjaciółmi i wspólnikami.

Historia o przyjaźni, dążeniu do celu, szukaniu dla siebie miejsca i nostalgii. Jedna z lepszych animacji, jakie oglądałem, na pewno w top3.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #ogladajzwujkiem