Lime
Osobistość
Twardnik japoński, twardziak jadalny (Lentinula edodes), jap. shiitake, chin. xiānggū. Najczęściej spotykany pod japońską nazwą. "Shiitake", jest połączeniem dwóch słów: "shii"(Castanopsis cuspidata) [1]-gatunku drzewa japońskiego z rodziny bukowatych, w którego obumarłych konarach/pniach grzyb chętnie się rozwija, oraz słowa "take" - jap. grzyb.
Grzyb jadalny, pochodzący z Azji Wschodniej. Pierwszy, którego uprawa została opanowana przez człowieka. Historia jego kultywacji liczy sobie ok. 1200 lat i pochodzi z obszarów dzisiejszych Chin, Japonii. Obecnie drugi najliczniej uprawiany grzyb na świecie.
Kapelusz brązowy, czerwonobrązowy, szarobrązowy; 50-100 mm średnicy, początkowo kulisty, z wiekiem wypukły do rozpostartego. Powierzchnia z białymi łuseczkami, kosmkami, większymi na brzegu kapelusza. Brzeg długo podwinięty.
Trzon białawy, z wiekiem brązowiejący. Wygięty, czasem ekscentryczny. Powierzchnia z białymi, dużymi kosmkami; pełny.
Można spożywać je surowe, jednak wskazana jest obróbka termiczna. Na rynku dostępne są świeże, jak i suszone. Suszone shiitake posiadają smak umami[2], który jest intensywniejszy niż w przypadku świeżych owocników. Smak umami można określić jako pikantny lub mięsny. Jest on często uważany za piąty smak, obok słodkiego, kwaśnego, gorzkiego i słonego. Zarówno suszone, jak i świeże grzyby shiitake są używane w potrawach smażonych, zupach, gulaszach i wielu innych daniach.
Substancje czynne zawarte w shiitake wykazują właściwości antynowotworowe, immunomodulacyjne oraz antydrobnoustrojowe. Wpływają one też na obniżenie poziomu frakcji "złego" cholesterolu LDL we krwi, tym samym wspomagają układ krążenia i pracę serca. Posiadają antyoksydanty. [3,4,5,6]
źródła:
fotka
wiki-PL
wiki-EN
[1], [2], [3], [4], [5], [6]
#ciekawostki #jedzenie #zdrowie #grzyby #mykologia
Grzyb jadalny, pochodzący z Azji Wschodniej. Pierwszy, którego uprawa została opanowana przez człowieka. Historia jego kultywacji liczy sobie ok. 1200 lat i pochodzi z obszarów dzisiejszych Chin, Japonii. Obecnie drugi najliczniej uprawiany grzyb na świecie.
Kapelusz brązowy, czerwonobrązowy, szarobrązowy; 50-100 mm średnicy, początkowo kulisty, z wiekiem wypukły do rozpostartego. Powierzchnia z białymi łuseczkami, kosmkami, większymi na brzegu kapelusza. Brzeg długo podwinięty.
Trzon białawy, z wiekiem brązowiejący. Wygięty, czasem ekscentryczny. Powierzchnia z białymi, dużymi kosmkami; pełny.
Można spożywać je surowe, jednak wskazana jest obróbka termiczna. Na rynku dostępne są świeże, jak i suszone. Suszone shiitake posiadają smak umami[2], który jest intensywniejszy niż w przypadku świeżych owocników. Smak umami można określić jako pikantny lub mięsny. Jest on często uważany za piąty smak, obok słodkiego, kwaśnego, gorzkiego i słonego. Zarówno suszone, jak i świeże grzyby shiitake są używane w potrawach smażonych, zupach, gulaszach i wielu innych daniach.
Substancje czynne zawarte w shiitake wykazują właściwości antynowotworowe, immunomodulacyjne oraz antydrobnoustrojowe. Wpływają one też na obniżenie poziomu frakcji "złego" cholesterolu LDL we krwi, tym samym wspomagają układ krążenia i pracę serca. Posiadają antyoksydanty. [3,4,5,6]
źródła:
fotka
wiki-PL
wiki-EN
[1], [2], [3], [4], [5], [6]
#ciekawostki #jedzenie #zdrowie #grzyby #mykologia
spróbowałam raz i jakoś lepiej mi podchodzą nasze pieczary
Zaloguj się aby komentować
