#zwierzaczki #smiesznekotki #jaszczurki #zwierzaczki &źródło

Te, Zwiniucha, za robotje się weź, nie ma opierdzielania!

#gady #jaszczurki #zwinka #zwierzaczki #przyroda

Róża z niespodzianką Anolisy zielone (Anolis carolinensis) to niewielkie jaszczurki naturalnie występujące w południowej i południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Lubią przebywać wśród krzewów i niskich drzew, stąd są całkiem często spotykane w ogrodach.

Jak się okazuje, większe kwiaty mogą czasem służyć małym anolisom jako schronienia i sypialnie. Jeden anolis został tak sfotografowany w 2015 roku - znaleziono go rano wewnątrz zerwanej w ogrodzie róży. Trzeba przyznać, że nieźle się tam wpasował.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #jaszczurki #gady #urocze #ogrod #rosliny

Czy ta miniaturka warana z komodo może dostać pioruna? Tak ładnie pacza

#jaszczurki #zwierzeta

Sztuka dla zwinki Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) nie wszędzie ma się dobrze – w niektórych regionach Europy jej populacje są zagrożone, przede wszystkim z powodu utraty naturalnych siedlisk. Jest tak między innymi w Wielkiej Brytanii, gdzie zwinka jest jednym z najrzadziej występujących gadów i gdzie od lat prowadzone są programy reintrodukcji tego gatunku do środowiska, jak na przykład na obszarach chronionych wrzosowisk w Surrey, Dorset, Hampshire i na wydmach Merseyside.

Aby zachęcić społeczeństwo do zaangażowania się w ochronę zwinki i jej naturalnych siedlisk, prowadzone są działania edukacyjne, które w niektórych przypadkach są powiązane z projektami artystycznymi. Jednym z takich projektów była The Purbeck Sand Lizard („Zwinka z Purbeck”) - tymczasowa instalacja artystyczna stworzona przez artystkę Eilidh Middleton z pomocą wolontariuszy z organizacji Amphibian and Reptile Conservation (ARC). Instalacja ta miała formę dużego, prezentowanego w plenerze zarysu jaszczurki ułożonego z jasnych, drewnianych paneli powycinanych w odpowiednie kształty. Forma ta miała nawiązywać do historycznych geoglifów kredowych, szczególnie często spotykanych na stokach wzgórz w południowej części Anglii.

Jaszczurkowa instalacja została oficjalnie odsłonięta 14 sierpnia (w tym dniu przypada Światowy Dzień Jaszczurki) 2023 roku w Wareham i była później eksponowana w kilku innych miejscach przez kilka kolejnych miesięcy. Za każdym razem towarzyszyły jej działania edukacyjne i wydarzenia mające zachęcić odwiedzających do zapoznania się ze zwinką - a także do włączenia się w działania mające na celu ochronę tego sympatycznego gada i jego naturalnych siedlisk.

#ciekawostki #przyroda #natura #ochronaprzyrody #zwierzeta #gady #jaszczurki #sztuka #art

Dzisiaj okazało się że dysponuję sporym terrarium na podwórku. Poszłam podlać poziomki i czosnek, a w foliaku siedzi sobie jaszczurka. Trochę się zestresowała, szczególnie moim wyjściem, ale na szczęście nie uciekła na zewnątrz. Niech korzysta z ciepełka

#ogrodnictwo #zwierzaczki #jaszczurki

Nieoczekiwane kolory Wśród jaszczurek spotykane są niekiedy mutacje w rodzaju melanizmu lub albinizmu, które powodują, że dotknięte nimi osobniki mają odpowiednio czarne lub białe ubarwienie – jednak to nie wszystko, na co stać naturę.

Cyjanizm to rzadka, interesująca anomalia kolorystyczna powodująca, że dotknięte nią jaszczurki są całkowicie niebieskie choć normalnie powinny mieć inne ubarwienie. Mutacja ta nie jest dobrze zbadana u gadów – przyjmuje się, że odpowiadają za nią czynniki genetyczne i być może nadmierne namnażanie się w skórze cyjanoforów, czyli komórek barwnikowych zawierających barwnik niebieski. Co ciekawe, u niektórych jaszczurek, jak na przykład u zwinki, obserwuje się czasem cyjanizm pośmiertny. (fot. 1 – jaszczurka żyworodna z cyjanizmem)

Aksantyzm to rzadka mutacja recesywna polegająca na braku żółtego i czerwonego barwnika, przez co dotknięte nim gady mają ubarwienie znacznie ciemniejsze niż normalnie, niekiedy prawie czarne. Osobniki z aksantyzmem mogą wyglądać podobnie do osobników melanistycznych, jednak zwykle odróżniają się od nich wyraźnie widocznymi, jaśniejszymi plamami. (fot. 2 – padalec z niekompletnym aksantyzmem).

Erytryzm to mutacja polegająca na nadprodukcji czerwonego i pomarańczowego barwnika i niekiedy wpływa nie tylko na kolor łusek, ale także oczu u dotkniętej nim jaszczurki. Prawdopodobnie ma podłoże genetyczne. Dotknięte nim gady mają intensywny, czerwonopomarańczowy lub pomarańczowy kolor, czasem całościowo, czasem jedynie w formie przeplamień. (fot. 3 – padalec z erytryzmem)

Hypomelanizm to anomalia powodująca znaczne obniżenie poziomu melaniny, wskutek czego jaszczurka zyskuje mniej intensywne ubarwienie niż normalnie. Podobnie jak albinosy, jaszczurki hypomelanistyczne mają wrażliwe oczy, często słabiej widzą i są bardziej widoczne dla drapieżników. (fot. 4 – hypomelanistyczny młody padalec)

Piebaldyzm lub częściowy albinizm to rzadka mutacja związana z dysfunkcją melanocytów. Dotknięte nią osobniki mają jasne łaty pozbawione pigmentu, nieregularne i różnej wielkości, wyraźnie odcinające się od normalnie ubarwionej skóry. (fot. 5 – padalec z piebaldyzmem)

Zdjęcia za: S. J. R. Allain et al., Taste the Rainbow: A Review of Color Abnormalities Affecting the Herpetofauna of the British Isles, 2023.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #gady #jaszczurki #nauka #biologia

tag serii: #7ciekawostekprzyrodniczych

Kolorowe brzuszki Murówka zwyczajna (Podarcis muralis), zwana też jaszczurką murową, od niedawna jest zaliczana do jaszczurek, które mają swoje siedliska w Polsce – chociaż jak na razie odnotowano u nas jedynie pojedyncze populacje tego gatunku zlokalizowane na Dolnym Śląsku. To niewielka, owadożerna, ciepłolubna jaszczurka chętnie zasiedlająca kamieniste nieużytki, winnice, a nawet mury budynków, spotykana przede wszystkim w południowych regionach Europy Środkowej.

Murówka to przykład gatunku, u którego zaobserwowano wewnątrzgatunkową zmienność koloru. Wyróżniono jak dotąd sześć podstawowych form kolorystycznych, które można rozpoznać po ubarwieniu gardła i podbrzusza jaszczurki. Trzy z tych form mają jednolite kolory: biały , czerwony lub pomarańczowy oraz żółty . Trzy pozostałe natomiast to kombinacje kolorów: białego i żółtego, białego i czerwonego, oraz żółtego i czerwonego.

Nie wiadomo dokładnie, czemu służy taka zmienność koloru u tego gatunku, ale prawdopodobnie jest powiązana z przystosowaniem do życia w konkretnych niszach ekologicznych. Dotychczas przeprowadzane badania wykazały, że poszczególne formy kolorystyczne murówki zwyczajnej różnią się między sobą pod względem długości ciała, wskaźników przeżywalności czy odporności na zakażenia pasożytnicze, mają też nieco inną komunikację wewnątrzgatunkową i strategie reprodukcyjne.

Na przykład jaszczurki o pomarańczowych brzuchach są średnio większe i mają lepszą zdolność do fizycznej rywalizacji, ale są bardziej podatne na infekcje pasożytnicze – z kolei murówki z białym „podwoziem” są przeciętnie mniejsze, ale za to ich układ odpornościowy jest lepiej przystosowany do radzenia sobie z infekcjami. Samice o żółtych brzuchach produkują więcej mniejszych jaj w jednym lęgu, stawiając na liczebność potomstwa – natomiast samice o białych brzuchach produkują mniej jaj, za to większych pod względem rozmiaru, co zwiększa szansę przeżycia potomstwa w trudniejszych warunkach środowiskowych.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #gady #jaszczurki #nauka

tag serii: #7ciekawostekprzyrodniczych

Padalec premium W Polsce występują dwa gatunki padalców: padalec zwyczajny (Anguis fragilis) i padalec kolchidzki (Anguis colchica) - ubarwione zazwyczaj na szaro, szarobrązowo lub rdzawo. Niekiedy spotyka się jednak padalce wyróżniające się licznymi, okrągłymi, niebieskimi lub turkusowymi plamkami rozmieszczonymi wzdłuż grzbietu. To odmiana kolorystyczna padalca, często zwana odmianą turkusową.

Padalce turkusowe pojawiają się zarówno wśród padalców zwyczajnych, jak i kolchidzkich, i są to wyłącznie samce, często większe i cięższe od innych samców swojego gatunku. Badania wykazały, że na wiosnę niebieskie plamki nabierają u nich bardziej intensywnego koloru, co wskazywałoby na to, że takie ubarwienie może mieć jakieś znaczenie podczas godów - może podnosić atrakcyjność samca w oczach samic lub na przykład ostrzegać inne samce, że mają do czynienia z większym, silniejszym i trudniejszym do pokonania rywalem.

Z drugiej strony jednak badania wykazały, że padalec z niebieskimi plamkami jest bardziej narażony na ataki drapieżników. Tak więc - coś za coś.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #gady #jaszczurki (szybkie przypomnienie - padalce to beznogie jaszczurki)

tag serii: #7ciekawostekprzyrodniczych

Czarne jaszczurki Popularnie występujące w Polsce jaszczurki, takie jak jaszczurka zwinka (Lacerta agilis), jaszczurka żyworodna (Zootoca vivipara) czy padalec zwyczajny (Anguis fragilis), mają zazwyczaj brunatne, szarobrunatne lub brązowe ubarwienie, sezonowo z domieszką koloru zielonego w przypadku samców zwinki. Czasem jednak, szczególnie w górach, można natknąć się na całkowicie czarne jaszczurki i padalce – są to tak zwane osobniki melanistyczne, które mają genetycznie uwarunkowaną, zwiększoną zawartość melaniny w znajdujących się w skórze komórkach barwnikowych.

Melanizm jest szczególnie często spotykany u gadów żyjących w górach. Może to być rodzaj przystosowania do życia w bardziej wymagających warunkach – czarne ubarwienie sprawia, że skóra jaszczurki szybciej pochłania ciepło z promieni słonecznych, dzięki czemu jej ciało szybciej się nagrzewa. Ponieważ gady są zmiennocieplne, a ich aktywność i metabolizm zależą w dużej mierze od tego, czy uda im się odpowiednio wygrzać, ciemniejsze ubarwienie przynosi jaszczurkom pewne korzyści w tym zakresie.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #gady #jaszczurki #gory

tag serii: #7ciekawostekprzyrodniczych

Niebieski Codicillus z trochę innymi zdobieniami i z jaszczurką Miało już nie być alchemicznych skrzynek-książek, ale ten model ma inne detale wypukłe, inaczej opracowany "grzbiet" i wnętrze z wypukłym "medalionem", więc mimo wszystko trochę się różni od poprzednich Na wieczku decoupage, wzór z pasty szklistej i ręcznie malowane detale z glinki, po bokach wypukła imitacja stron, wnętrze zdobione grafiką, ramką z ozdobnymi narożnikami i wypukłym, malowanym i lakierowanym odlewem gipsowym. Z boku metalowe zapięcie.

Jeśli miałabym mieć chowańca, to tylko jaszczurkę

Więcej szpargałów twórczych z Pracowni Apaturium jak zawsze na #apaturiart - zapraszam!

#rekodzielo #handmade #tworczoscwlasna #diy #magia #alchemia #jaszczurki i trochę #sztuka

Jeden moment i po ogonie Podobnie jak wiele innych jaszczurek, powszechnie występująca w Polsce jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) potrafi odrzucić ogon, jeśli zostanie zaatakowana i schwytana przez drapieżnika. Jakby tego było mało, ogon po odrzuceniu zwykle jeszcze przez jakiś czas porusza się i drga, przyciągając uwagę napastnika i tym samym umożliwiając (byłej już) właścicielce bezpieczną ucieczkę. Zjawisko to nazywane jest fachowo autotomią. Zdolność do odrzucania ogonów jaszczurki uzyskały dawno temu – ślady tego mechanizmu zachowały się w materiałach sprzed co najmniej 150 milionów lat.

Jak dokładnie to działa? Autotomia ogona u jaszczurek ma dwie podstawowe formy: pęknięcie ogona może nastąpić pomiędzy kręgami lub, co jest znacznie częściej spotykane, w obrębie pojedynczego kręgu. Jest to możliwe dzięki temu, że niektóre kręgi w ogonie jaszczurki już w jej życiu zarodkowym rozwijają się odmiennie od pozostałych i mają osłabioną konstrukcję w części środkowej. W punktach, w których znajdują się kręgi autotomiczne, graniczą ze sobą dodatkowo segmenty mięśnia, a skóra powyżej jest cieńsza niż na reszcie ogona.

Odrzucenie ogona zachodzi błyskawicznie dzięki skurczowi mięśni. Następnie mięśnie w ogonie obkurczają się wokół tętnicy ogonowej, żeby zminimalizować krwawienie, a po jakimś czasie zwinka regeneruje odrzucony ogon. Nowy ogon różni się jednak od poprzedniego – zamiast kręgów ma struktury chrzęstne i nie ma już „stref podziału”, więc nie może zostać odrzucony.

Zdarza się, że w wyniku niekompletnej autotomii lub uszkodzenia tkanek regeneracja ogona przebiega z błędami. Zdaje się, że u jaszczurki zwinki takie anomalie są bardzo rzadkie, jednak mimo wszystko się zdarzają – na terenie Polski odnotowano jak dotąd osobniki, którym w miejscu odrzuconego ogona odrastały dwa, trzy, cztery, a nawet pięć nowych ogonów.

#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #gady #jaszczurki

tag serii: #7ciekawostekprzyrodniczych

Jest kolejny, niebezpieczny wonsz leśny, ponad 30cm dlugości ma.

#jaszczurki #las #spacer #natura

Leżał na drodze to go grzecznie w trawkę odłożyłem

#natura #jaszczurki

Fajny gość dziś się nad drzwiami przyczaił

#zwierzaczki #jaszczurki

1. Najdziwniejszy mechanizm obronny

Wyróżnienie na tym polu otrzymała jaszczurka znana z terenów USA, phrynosoma douglasii. W sytuacji zagrożenia zwierzę wyciąga z rękawa swoją tajną broń: umiejętność strzelania z oczu strużkami swojej własnej krwi, co ma za zadanie skonfundowanie przeciwnika. Robi to poprzez znaczne podniesienie ciśnienia krwi w swojej głowie. Z 14 gatunków znanych pod mianem phrynosoma tylko dwa bądź trzy potrafią zaprezentować tą interesującą umiejętność. 

https://youtu.be/d1L15roKi9Y?si=igOKpOKlM0L_GINq

2. Ryby

Najbardziej niebezpieczną rybką na świecie według Księgi jest synanceia horrida, szkaradnica, okaz spotykany w wodach tropikalnych i subtropikalnych. W swoim ciele chowa ona szereg kolców jadowych skrywających silnie działający jad wywołujący potworny ból. Ogólne działanie toksyn zawartych w owym jadzie może doprowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie szybko udzielona pomoc medyczna. Szkaradnica spędza czas zagrzebana na dnie, większość jej bliskich kontaktów z człowiekiem jest więc najczęściej dziełem przypadku. Oprócz horridy istnieje także drugi gatunek szkaradnicy, synanceia verrucosa. 

#necrobook #rekordyguinnessa #jaszczurki