Zdjęcie w tle
Książki

Społeczność

Książki

812

1077 + 1 = 1078


Tytuł: Kwiaty dla Algernona

Autor: Daniel Keyes

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

Format: e-book

ISBN: 978-83-806-2702-4

Liczba stron: 298

Ocena: 9/10


Bardzo dobra i smutna jednocześnie książka.




Czy niska inteligencja ułatwia czy utrudnia życie? Podniesienie inteligencji pomoże takiej osobie? Jak reaguje otoczenie i rodzina na osobę inteligentną, a jak na głupią? O tych i nie tylko rzeczach opowiada ta książka.


Czasem się zastanawiamy, bądź i nie, co by było, gdybym był mądrzejszy? A może czy miałbym łatwiej w życiu jakbym był trochę głupszy? Inteligencja, a dojrzałość emocjonalna nie do końca idą w parze. Książka opowiada właśnie o problemach bohatera zarówno z perspektywy głupka, jak i geniusza. Do niektórych wniosków doprowadza nas bohater, niektóre z kolei wyciągamy sami, ale z reguły nie są to zbyt wesołe wnioski.


Samą książkę czytało mi się dobrze, z zaciekawieniem, trzeba jedynie przebrnąć przez początek pisany z perspektywy głupka, ale niesie to też ze sobą jakąś wartość i jest dość oryginalne. Fajny pomysł, nieźle zrealizowany, no i dość ponadczasowy wydaje mi się, bo książka jest ponad dwa razy starsza ode mnie, a nie czułem tak tego. Polecam, warto przeczytać, choć może niekoniecznie na wakacjach na plaży.


#bookmeter #czytajzhejto #ksiazki

72627184-5d69-499f-9a19-d2687a3e5f85
splash545

@pingWIN bardzo spoko książka.

Pstronk

W ramach uzupełnienia polecam opowiadanie "Zrozum" ze zbioru Historia twojego życia Teda Chianga

pingWIN

@Pstronk Dzięki! Pozostałe opowiadania z tego zbioru też są warte uwagi, polecasz?

WujekAlien

@pingWIN czytałem jakieś 2 lata temu, ale w całości z tego co pamiętam, raczej nie. Opowiadania są bardzo nierówne, może nie tak, jak w "Wydechu" (tego samego autora), ale jednak

Zaloguj się aby komentować

1075 + 1 = 1076


Tytuł: Przyszła na Sarnath zagłada. Opowieści niesamowite i fantastyczne

Autor: H.P. Lovecraft

Kategoria: horror

Wydawnictwo: Vesper

Format: książka papierowa

Liczba stron: 624

Ocena: 7/10


Ten zbiór to jak dziwaczna kolacja u ekscentrycznego wuja - raz trafi się danie wykwintne, raz smak, ktrórego lepiej nie próbować identyfikować, ale całość robi wrażenie i zapada w pamięć. Przyszła na Sarnath zagłada to przekrój przez różne etapy twórczości Lovecrafta, w którym przewijają się groby, zaginione cywilizacje, kosmiczne lęki i oczywiście - potrzeba świeżych zwłok do badań. Bo bez nich ani rusz.

Niektóre z tekstów snują się na granicy jawy i snu, gdzie świat realny przeplata się z onirycznymi krainami, a sama logika zdaje się ustępować miejsca nastrojowi. W innych groza ma bardziej namacalny, cielesny wymiar. Zresztą motyw ciała, nawet powiedziałbym, że truchła - martwego, rozkładającego się, eksperymentowanego - przewija się wielokrotnie. W tych tekstach Lovecraft flirtuje z makabrą z prawdziwą literacką satysfakcją.


Nie brakuje też dziwnych perełek, które pokazują, że Lovecraft potrafił mieszać filozofię, metafizykę, gore i… dość niepokojące relacje międzyludzkie. Momentami można odnieść wrażenie, że autor bawi się samym sobą i czytelnikiem - jakby testował, jak daleko można przesunąć granicę pomiędzy ciekawością a chwilowym obrzydzeniem.


Sama tytułowa Zagłada Sarnath to niemal mitologiczna przypowieść o pysze kroczącej przed upadkiem, która do dziś brzmi jak coś z echa pradawnych koszmarów. Inne opowiadania łączą motywy historyczne z bardzo mroczną wyobraźnią.


Czy wszystko tu działa? Nie. Niektóre teksty, mogą się dłużyć lub trącić ramotą. Ale jako całość - tom prezentuje Lovecrafta od różnych, często nieoczekiwanych stron. Choć w opowiadaniach często nie wiadomo, co czai się w cieniu to Lovecraft zawsze wiedział, że największy strach tkwi nie w tym, co widać, ale w tym, co zaledwie majaczy we mgle.


Długo się zbierałem do tego tomu, ale lubię czasem wrócić do weird fiction, a nie ma chyba lepszego reprezentanta tego gatunku, niż wymysły chorego ale i genialnego umysłu Lovecrafta.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

Osobisty licznik 107/128 (brak 3 recenzji na bookmeter)

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #czytajzwujkiem

607e7f10-55a2-44b7-abb1-310bdd6d96f6

Zaloguj się aby komentować

1074 + 1 = 1075


Tytuł: Mag

Autor: Jeffery Deaver

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Format: e-book

Liczba stron: 448

Ocena: 5/10


Jeffery Deaver ma talent do tworzenia zagadek, które przypominają złożone mechanizmy zegarków - pełne ruchomych części, ukrytych zapadek i zaskakujących zwrotów akcji. W Magu miał do dyspozycji wyjątkowo ciekawy rekwizyt: świat iluzji scenicznej, prestidigitatorów i tajemnic, które z definicji mają wodzić widza za nos, okrywać przed nim prawdę, oszukiwać wzrok i słuch.


Pomysł wyjściowy jest naprawdę świetny. Tajemniczy iluzjonista o pseudonimie Mag popełnia zbrodnie, wykorzystując triki godne Houdiniego. Do gry wchodzą dobrze znani bohaterowie: sparaliżowany detektyw Lincoln Rhyme, Amelia Sachs i nowa postać - młoda adepkta magicznego fachu - Kara. W teorii: dostajemy kryminał w stylu „zabili go, ale uciekł”, podlany sosem iluzji i showbiznesu. W praktyce: trochę za dużo tego wszystkiego.


Zabrakło tu równowagi. Już w około połowie książki Mag trafia w ręce policji, a potem... wychodzi, wraca, znów się z nimi styka - i tak kilka razy. Zamiast napięcia, rodzi się znużenie. Złoczyńca, który miał być nieuchwytnym cieniem, staje się zaskakująco obecny, czujemy jego oddech na karku, jakby nie mógł się zdecydować, czy chce być geniuszem zbrodni, czy bohaterem farsy. A kiedy już po raz kolejny znika jak za kotarą, czytelnik nie tyle wstrzymuje oddech, co wzdycha: "serio? znowu?"


Dużym plusem książki jest obecność konsultantki od iluzji - to ona odsłania kulisy magicznych sztuczek, tłumaczy, jak działa manipulacja i sugestia. Te fragmenty mają w sobie iskrę, której reszcie książki brakuje. Dodam, że Kara jest też świetnie napisana, strony z jej udziałem pochłania się błyskawicznie, ale mam wrażenie, że gdy ona znika, to i akcja siada. Gdyby autor odważył się bardziej oprzeć fabułę na tej warstwie, Mag mógłby być naprawdę unikalnym thrillerem. A tak - to trochę niewykorzystany potencjał. Wątek egzaminu Amelii jest totalnie bez sensu, biorąc pod uwagę jak się kończy. Zabiera kilka/kilkanaście stron, które autor mógł oddać czytelnikowi w postaci zaoszczędzonego czasu.


Deaver wciąż potrafi pisać sprawnie, ale Mag to niestety jedna z tych książek, które zamiast olśnić - tylko mamią. Iluzja okazuje się zbyt przezroczysta, a rękaw trickowego płaszcza, za bardzo rozchełstany.


Jest to 5 tom serii i obawiam się, że od 2 tomu seria leci w dół, liczę skrycie na to, że tom 6 wzróci do świetnego poziomu pierwszych 2 tomów.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

Osobisty licznik 106/128 (brak 3 recenzji na bookmeter)

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #czytajzwujkiem

cb9e1b2b-613d-48e3-8927-c8f1ee7f1d54

Zaloguj się aby komentować

1073 + 1 = 1074


Tytuł: Wielki Gatsby

Autor: F. Scott Fitzgerald

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Bellona

Format: książka papierowa

ISBN: 9788311128835

Liczba stron: 190

Ocena: 10/10


Książka na podstawie filmu z DiCaprio z 2013 roku. Filmu widziałem tylko jakieś 10 min bo wkurzał mnie swoim tempem i montażem. Przynajmniej takie zostało po nim wrażenie przez ostatnich 10lat. Stwierdziłem ostatnio, że przeczytam książkę. Była akurat w koszu w markecie z trzema naklejkami. Każda kolejna z niższą ceną.


Początek książki, miałem wrażenie, że tak samo chaotyczny jak początek filmu xD. O co tu chodzi, dlaczego ci ludzie są tacy chaotyczni. Okazało się że to tylko początkowe wrażenie i dalej jest o wiele lepiej. Książkę czytało się coraz lepiej z każdym rozdziałem aż skończyła się w mgnieniu oka. Tematyka ciągle aktualna mimo upływu 100lat. 


Teraz kolej na obejrzenie filmu mimo że ~40% na rottenie trochę mnie odstrasza. I to mówię teraz o każdej ekranizacji jaka miała miejsce. 


#bookmeter #ksiazka #ksiazki #czytajzhejto #wielkigatsby

5c3f1c5d-805a-41b4-9d29-8fb20bddfe7f
owczareknietrzymryjski userbar
Wrzoo

@owczareknietrzymryjski xD

RogerThat

Czytałem. Temat aktualny, ale historia jakaś taka łzawa i rozlazła. No i ten podchód bohatera - fajny, romantyczny, ale jak prawdopodobny? Czytało się dobrze, bo szybko, ale historią mnie nie kupił.

Zaloguj się aby komentować

Newsy książkowe od Whoresbane'a!


Wydawnictwo Replika obwieszcza podwójną premierę z serii Wierzenia i zwyczaje. "Baśnie starosłowiańskie" Iwony Czapli i "Polowanie na czarownice w Polsce w XVI–XVIII wieku" Jacka Wijaczki ukażą się 12 sierpnia 2025 roku. Wydania w twardych oprawach obejmują 368 i 288 stron, w cenach detalicznych po 59,90 zł za sztukę. Poniżej okładki i krótko o treści.


"Baśnie starosłowiańskie"


Żywa skarbnica baśni zaczerpniętych z grona najstarszych znanych opowieści słowiańskich!


Napotkane tu postaci zachwycają, przerażają i zdumiewają. Baba Jaga i Kościej Nieśmiertelny, Wasylisa Pięknolica i carówna zaklęta w żabę. Polewki, rusałka, kikimora. Leśna żmija czy dziki kur, potrafiący namącić napotkanemu człowiekowi w głowie. To tylko niektóre ze stworów zamieszkujących prasłowiańskie ziemie wespół z naszymi przodkami.


Wybierając się do chatki Baby Jagi, warto wspomnieć, że do wejścia potrzeba specjalnego zaklęcia, obecnego na kartach tej książki. Dalsza wędrówka zawiedzie nad zaklętą rzekę Danę. To nad jej brzegami szumi zaczarowana trzcina, a w falach błyska szczupak spełniający życzenia. A jeśli się poszczęści można będzie spotkać również niezwykłego pielgrzyma, władającego magią i opowiadającego niesamowite historie.


Baśnie starosłowiańskie zdobią piękne ilustracje autorstwa Haliny Constantine.


"Polowanie na czarownice w Polsce w XVI–XVIII wieku"


Prawda i mity dotyczące polowania na czarownice i procesów o czary w czasach I Rzeczpospolitej.


Społeczeństwo w czasach wczesno-nowożytnych, bardzo religijne, było przekonane, że diabeł wraz z czarownicami czyni wszystko, „coby świat zniszczał“. Druga połowa XVII i pierwsza XVIII w. to apogeum polowań i procesów o czary w Polsce. Wydobywane torturami zeznania potwierdzały to, co sędziowie i oskarżyciele chcieli usłyszeć.


W tym kontekście rodzi się wiele istotnych pytań. Jak zamiany klimatyczne wpływały na zaostrzenie polowań na czarownice. Dlaczego sądzono przede wszystkim kobiety? Dlaczego procesy toczyły się głównie we wsiach? Jaką rolę odgrywały w nich dzieci? Kim byli kaci – „niegodni“ członkowie społeczności? Czy „ostatni proces o czary w Polsce“ jest prawdą, czy mitem? Czy dochodziło do samosądów nad czarownicami?


Te, często niedoceniane aspekty zgłębia osiem artykułów opartych na materiałach źródłowych do tej pory nie wykorzystywanych w badaniach. Pięć z tych tekstów publikowanych jest po raz pierwszy. Pozostałe trzy ukazały się dotąd jedynie w wersji angielskojęzycznej.


#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #replika #wierzeniaizwyczaje #iwonaczapla #jacekwijaczka #historia #basnie #czarownice

2675d92d-eaac-418b-9a1f-4458b21a9eeb

Zaloguj się aby komentować

Cytat na dziś:


Do Ankh-Morpork przy­by­ła wio­sna. Ten fakt nie rzu­cał się w oczy, jed­nak dla ludzi oświe­co­nych pewne znaki były oczy­wi­ste. Na przy­kład ście­ki na rzece Ankh, wiel­kim, sze­ro­kim i po­wol­nym szla­ku wod­nym, słu­żą­cym po­dwój­ne­mu mia­stu za re­zer­wu­ar, kanał i czę­sto kost­ni­cę, na­bra­ły ko­lo­ru szcze­gól­nie ja­skra­wej zie­le­ni. Sza­lo­ne dachy mia­sta roz­kwi­tły ma­te­ra­ca­mi i po­dusz­ka­mi, gdy miesz­kań­cy pod bla­dym słoń­cem wie­trzy­li zi­mo­wą po­ściel. W głę­bi­nach za­tę­chłych piw­nic trzesz­cza­ły i drża­ły belki, gdy wy­schłe soki od­po­wia­da­ły na pra­daw­ny zew ko­rze­ni. Ptaki wiły gniaz­da w ryn­nach i pod oka­pa­mi Nie­wi­docz­ne­go Uni­wer­sy­te­tu. Dało się za­uwa­żyć, że mimo trud­no­ści ze zna­le­zie­niem miej­sca, nigdy, ale to nigdy nie szu­ka­ły miesz­ka­nia w za­chę­ca­ją­co otwar­tych pasz­czach gar­gul­ców sto­ją­cych na kra­wę­dziach da­chów, ku owych gar­gul­ców roz­cza­ro­wa­niu.


Terry Pratchett, Czarodzicielstwo


#uuk

Mr.Mars

Typowa wiosna w mieście.

Zaloguj się aby komentować

1071 + 1 = 1072


Tytuł: Z mgły zrodzony

Autor: Brandon Sanderson

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Mag

Format: audiobook

ISBN: 9788374805537

Liczba stron: 689

Ocena: 5/10


Ostatnie Imperium ciężko uznać za miejsce przyjazne do życia. Na świecie trwa wieczna zima wulkaniczna, ludzkość podzielona jest na szlachtę mającą pełnię praw i nie mających żadnych praw niewolników skaa, a sprawujący od tysiąclecia władzę absolutną Ostatni Imperator trzyma wszystkich za mordę dzięki Stalowemu Zakonowi, swojej tajnej policji, której funkcjonariusze obdarzeni są nadludzkimi mocami.

Jeśli już o nadludzkich mocach mowa, posiadają je również allomanci – ludzie potrafiący spalać we własnym ciele połknięte drobne kawałki metalu i zyskujący przez to rozmaite umiejętności rodem z Matrixa. Darem allomancji obdarzeni są głównie członkowie najwyższych arystokratycznych rodów, lecz zdarza się, że dziedziczą je także szlacheckie bękarty spłodzone z niewolnicami.

Pewnego dnia grupka złożona głównie z takich szlacheckich bękartów obdarzonych darem allomancji zawiązuje spisek celem obalenia panującego ustroju. Od początku największą rolę w spisku odgrywają Kelsier (legendarny „Ocalały z Hathsin”, czyli owianego mroczną sławą obozu pracy, skąd nikt wcześniej nie wyszedł żywy) oraz eks-złodziejka Vin.


Podczas lektury wahałam się, czy wystawić ocenę 4/10, czy 5/10. Ostatecznie daję tej książce 5/10, ale taką naciąganą jak plandeka na żuku.


Propsy dla autora za stworzenie nietuzinkowego uniwersum. Szkoda, że fabuła i kreacja postaci nie dorastają do poziomu światotwórstwa. Jeśli chodzi o fabułę, to już po krótkim opisie powyżej łatwo się zorientować, że mamy do czynienia ze sztampową do bólu historią „bohater z plebsu spotyka tajemniczego senseja i dowiaduje się o swoich ukrytych mocach, a potem dołącza do grupki rebeliantów i dzięki sile przyjaźni pokonuje złego władcę”. Generalnie, jest to historia wpisująca się bardziej w YA nurt fantastyki, niż mroczniejszy grimdark, mimo pewnych ponurych wątków i ogólnie dystopijnego obrazu świata. Akcja też zawodzi nierównym poziomem – myślę, że więcej w tej powieści było dłużyzn, niż porywających fragmentów. Jeśli chodzi o postaci, to co prawda pojawia się kilku interesujących bohaterów drugoplanowych (Kelsier, Sazed, Renoux, Dockson i Breeze), jednak prymat w historii wiedzie Vin, będąca klasyczną Mary Sue, dodatkowo nierówno poprowadzona - na początku jest ostrą paranoiczką, by gdzieś w 3/4 powieści stać się naiwną pensjonarką. Po intrygującym prologu z POV Kelsiera żal mi było, że to nie on został główną postacią i szybko został zepchnięty do roli Obi Wana tego uniwersum.


Po Z mgły zrodzonego sięgnęłam dlatego, że chciałabym przeczytać osadzoną w tym samym uniwersum serię Waxa i Wayne i w związku z tym postanowiłam zapoznać się z poprzedzającą ją trylogią. Lecz po lekturze pierwszej części daruję sobie trylogię tzw. Ery 1 (zawierającą jeszcze Studnię wstąpienia oraz Bohatera wieków) i przejdę od razu do przygód Waxa i Wayne’a. Zwyczajnie nie chce mi się męczyć z Mary Sue Vin i jej mdłym lowelasem.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz


#bookmeter

31ecebfc-80d0-4a91-a41a-862ab4f87fe9
zjadacz_cebuli

@AndzelaBomba Sandersona znam z Archiwum Burzowego Światła, wiem, że z Mgły Zrodzony to też to samo uniwersum tylko inna planeta. ABŚ czytałem zaraz po Pieśni Lodu i Ognia więc miałem wrażenie, że jest ona za "grzeczna" nie wiem jak to w innych książkach Brandona wygląda. Alw na pewno zgodzę się z Tobą jeżeli chodzi o światotwórstwo, Sanderson ma łeb do tego. Mechaniki działające w jego uniwersum są przede wszystkim inne, nie ma elfów, krasnoludów, ale są przepastne bestie krążące po strzaskanych równinach

AureliaNova

@zjadacz_cebuli Pan Sanderson, to praktykujący mormon. U niego nigdy nie będzie "niegrzecznie", max na co można liczyć to jak się dwóch facetów pocałuje :P

AndzelaBomba

@AureliaNova no nie wiem, Stephenie Meyer też mormonka, ale jak zapodała turpistyczny osób porodu Belli, to podejrzewam, że sporo czytelniczek do dzisiaj ma po nim traumę 😛

AureliaNova

Imho kolejne części są nieco lepsze. Swiatotworstwo się poprawia i postacie nabierają głębi. Ale to nadal Sanderson, czyli chodzimy od jednego zwrotu akcji do drugiego. Jeśli cię nie zaangażuje jakaś postać, to współczuję, bo moze być ciężko przez to brnąć.


Ja teraz czytam trylogię W&W i jest co najwyżej średnio. Bohaterowie są nudni, jako kryminał zaczęło się to w pewnym momencie bronic, ale jak przeszliśmy z takiej ograniczonej historii do ratowania świata i cosmere to jest źle :/

AndzelaBomba

@AureliaNova trochę słabo, myślałam, że druga trylogia jest lepsza 🥲 ale i tak spróbuję

Olmec

Mam podobne odczucia. Świat ciekawy, moce fajne, ale po przeczytaniu pierwszego tomu jakoś w ogóle nie interesuje mnie co będzie dalej.

Zaloguj się aby komentować

Newsy książkowe od Whoresbane'a!


Drugi news / 09.07.2025


Wydawnictwo Vesper zapowiada kontynuację w serii Wymiary, jednocześnie zmieniając delikatnie tytuł. "Dzieci ruiny" Adriana Tchaikovsky'ego ukażą się 18 lipca 2025 roku. Wydanie w twardej oprawie liczy 620 stron, w cenie detalicznej 89,90 zł. Poniżej okładka i krótko o treści.


W poszukiwaniu życia wśród gwiazd Świat Kern opuszcza ściśle współpracująca ze sobą załoga, złożona z pająków oraz z wywodzących się z Gilgamesza ludzi. Podczas wyprawy wszyscy pasażerowie zgodnie biorą udział w eksperymentach mających na celu poprawę komunikacji oraz wymianę wiedzy między dwoma gatunkami. Nadzór został powierzony Arvanie Kern, obecnie bytu przypominającego sztuczną inteligencję.


Kiedy ich statek zapuszcza się w obcy układ słoneczny, do którego ściąga ich szczątkowa transmisja radiowa, załoga staje w obliczu śmiertelnego zagrożenia. Toczy się tu bowiem wojna, a uwaga walczących wkrótce skupia się na nowo przybyłych.


Eony wcześniej Aegean, ziemski statek z załogą naukowców-terraformerów, przybył do podwójnego układu planet, z których jedna daje nadzieję uciekającej z umierającej Ziemi ludzkości. Planeta, którą naukowcy nazywają Nod, jest jednak już zasiedlona tajemniczymi formami życia, natomiast druga, nazwana Damaszek, pokryta jest zlodowaciałymi oceanami. I tak, podczas gdy jeden zespół postanawia znaleźć sposób pozyskiwania wody z Damaszku, który w przyszłości mógłby stać się dzięki temu planetą gotową do zamieszkania dla ludzkości, drugi ogranicza się do obserwacji oraz badania biomu na Nod. Jednak swoimi pracami nieświadomie budzą coś na planecie. Coś naprawdę obcego, ale aż nazbyt znajomego i przerażającego.


#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #vesper #sciencefiction #scifi #adriantchaikovsky #wymiaryvesper

7aa7137c-07a6-4b57-952a-54fae5d7238b

Zaloguj się aby komentować

Newsy książkowe od Whoresbane'a!


Dom Wydawniczy REBIS ogłasza wznowienie z cyklu Fundacja. "Tryumf Fundacji" Davida Brina wróci do księgarń 19 sierpnia 2025 roku. Wydanie w twardej oprawie z obwolutą ma 288 stron, w cenie detalicznej 59,99 zł. Poniżej okładka i krótko o treści.


Przygnębiony i zniedołężniały Hari Seldon dożywa w izolacji kresu swych dni. Szansą przerwania samotności, wbrew umowie z Komisją Bezpieczeństwa Publicznego, jest wyprawa badawcza w kosmos. Ojciec psychohistorii i były Pierwszy Minister – manipulowany przez frakcje robotów, cyborgi i ktliniańskich powstańców – trafia po wielu perypetiach na starożytną Ziemię. Kolebka ludzi i robotów to klucz do historii zasiedlenia Galaktyki i dalekosiężnych planów R. Daneela Olivawa. Kto wytyczy przyszłość: wszechogarniająca Galaksja czy obie Fundacje? Bez względu na odpowiedź wróg pozostanie ten sam...


#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #rebis #scifi #sciencefiction #fundacja #davidbrin

8990eca1-c4f6-41b9-aeb1-08a8c1157138
owczareknietrzymryjski

Jak cos to jest to ostatni dzwonek na kupienie uzywanej na allegro za 250zl. Potem taka okazja może się nie trafić.

Cerber108

@owczareknietrzymryjski za 250zł, ale przynajmniej potargana, pognieciona i bez obwoluty.

Zaloguj się aby komentować

1070 + 1 = 1071


Tytuł: Godzina bitwy

Autor: Pierdomenico Baccalario

Kategoria: literatura dziecięca

Wydawnictwo: Olesiejuk

Format: książka papierowa

ISBN: 9788327457707

Liczba stron: 264

Ocena: 3/10


Nadeszła pora na pierwszą książkę Ulyssesa, której nie było mi jeszcze dane przeczytać. Jest to też jednocześnie - i na szczęście - ostatnia pozycja z tego godnego pożałowania aktu.

Obie strony konfliktu przygotowują się do ostatecznej rozgrywki; jedni próbują wysupłać cokolwiek z niedostatecznych zapasów, drudzy z kolei starają się w ogóle znaleźć tych pierwszych. Główny bohater podejmuje się zadania znalezienia i zneutralizowania psychopatycznego jedenastolatka, będącego dowódcą wielkiego, ZŁEGO imperium. A na koniec każdy członek paczki odchodzi w swoim kierunku, bo życie tak zdecydowało. Tak na poważnie, to nikogo to nie obchodzi. Autor chyba wspierał się jakimiś wczesnymi wersjami czataLPG, bo fabuła niezmiennie jest do granic możliwości nieciekawa i nieangażująca, a żadne wydarzenie czy scena z tych 250 stron nie zapada w pamięć. Chociaż wróć, wychodzi na to, że drzwi w Willi Argo kolejny raz łamią wcześniej określone, hehe, ramy. Główny bohater użył ich, by odwiedzić ojca w więzieniu, tylko pojawia się pewien problem - czy powstałe w ścianie drzwi znikną? Patrząc na jego późniejsze zachowanie - raczej tak. Ogólnie rzecz biorąc, te legendarne podwoje zostały potraktowane w podobny sposób, co stare postacie.

Przechodząc teraz do podsumowania aktu: seria zaliczyła w tym miejscu zjazd gorszy niż Cykl demoniczny, a to wyczyn doprawdy (nie)godny podziwu. Doprowadzenie do takiego stanu rzeczy nie może być dziełem przypadku lub owocem braku umiejętności, tylko celowym działaniem, bo badziew tego kalibru może powstać jedynie wynikiem wykalkulowanego, perwersyjnego działania. Pamiętałem mgliście, że te książki były słabiutkie, ale doprawdy nie spodziewałem się aż takiej tandety. To było lipne już dla dzieciaka - to o czymś świadczy.

Ten akt jest tak zły, tak mierny, tak niepotrzebny, że oficjalnie stwierdziłem, że nie istnieje. W sumie to bardzo w stylu przedstawionych w nim wydarzeń, bo przecież wystarczy użyć WYOBRAŹNI.

Pod żadnym pozorem nie tykajcie tego parującego guana, miejcie do siebie szacunek. Wcześniejsze 12 tomów, nawet jeżeli w pewnym momencie też wkrada się do nich postępująca odklejka, tworzy idealnie zamkniętą całość. Z kolei to coś jest antytezą jakiegokolwiek pozytywnego określenia.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz


#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #pierdomenicobaccalario #ulyssesmoore #olesiejuk #ksiazkicerbera

66c75a85-6a3f-4b41-a756-8e295e2002ad

Zaloguj się aby komentować

Cytat na dziś:


Jeśli cho­dzi o błysz­czą­ce obiek­ty, ma­go­wie cha­rak­te­ry­zu­ją się gu­stem i opa­no­wa­niem obłą­ka­nej sroki.


Terry Pratchett, Czarodzicielstwo


#uuk

moll

@Mr.Mars działa nie tylko na kobiety

Zaloguj się aby komentować

1069 + 1 = 1070


Tytuł: Future

Autor: Dmitrij Głuchowski

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Insignis Media

Format: audiobook

Lektor: Adam Bauman, świetny

ISBN: 9788367710152

Liczba stron: 640

Ocena: 8/10


Przyszłośc - starość została pokonana. Ludzie mogą umrzeć w wyniku morderstw, wypadków, ale nie starzeją się i nie chorują. Niestety spowodowało to kryzys demograficzny, bo samą Europę zamieszkuje 120 mld osób, więc posiadanie dzieci jest zakazane. No ale jest jeden myk - jeśli chcesz, żeby twoje dziecko żyło, sam przyjmujesz zastrzyk i w ciągu maksymalnie 10 lat umierasz jako starzec. Główny bohater jest członkiem oddziały, który ściga nielegalne, niezarejestrowane ciąże i porody.


Nie jestem jakimś wielkim książkowym znawcą fantasy/sci-fi, ale ta książka podobała mi się wybitnie, nawet nie wiem, kiedy się skończyła. Potrafiłem wyjechać na pięciogodzinny, 100km objazd na rowerze i przez cały czas słuchać. 


Ja jestem głównie czytelnikiem typu: coś mi się podoba i wtedy przyjmuję to z całą słabością materiału albo po prostu tego nie czytam. Czytałem recenzje tej książki, że świat niespójny, że jak dla młodzieży etc. Co z tego, skoro na mnie wywarła takie wrażenie? Absolutnie polecam.


Podobało mi się, że książkę wystartowałem z odbiorem z punktu widzenia Nieśmiertelnych, a zakończyłem wprost odwrotnie (nie chcę tu spoilować, ale kto czytał zapewne zrozumie).


Muszę też powiedzieć, że książka potrafi zadziałać cuda na poziomie emocjonalnym, było kilka fragmentów, w których było mi autentycznie przykro, że tak potoczyła się fabuła.


#bookmeter

c4758581-e191-459e-b618-e61a79465f7d
kiri

@Zielczan mnie też się bardzo podobała, wartka akcja, a nieścisłości nie były jakieś straszne

Zielczan

@kiri możnaby np miec watpliwosci co do tego, co sie stalo na tym basenie na poczatku. Jesli mamy taka technologie, ktora potrafi wykiwac smierc to chyba dosc latwo ustalic, co zrobił Jan. Ewentualnie - w takim miejscach jak Barca jest pewnie wysoki współczynnik zabójstw, więc powinno pozwolić się na więcej urodzeń (z drugiej strony może redukowali całkowitą liczbę). Niemniej, to są rzeczy marginalne, w ogóle o tym nie myślałem podczas czytania (słuchania), dopiero potem wymyśliłem. Naprawdę, jedna z najciekawszych książek jakie czytałem ostatnio

kiri

@Zielczan tak, to jest jedna z książek, która polecam każdemu, bo jest po prostu dobra

Zaloguj się aby komentować

Dzień dobry się z Państwem,

Wzburzyłem się, proszę ja Państwa, wczoraj. To tak wygląda obecne wydanie książek Pratchetta?! Pani @moll, niech mnie Pani trzyma! A gdzie rysunki panów Josh Kirby i Paul Kidby?! No gdzie ja się pytam?! It's awful! It's disgusting! Świat (Dysku) schodzi na psy.


No to się wyżaliłem się...


#ksiazki #terrypratchett #pratchett #swiatdysku

1b2bb21a-1d55-4135-9cb6-d368beb7f153
35d09e9e-f3c4-459a-92e6-402d5144dbae
Hilalum

@fonfi ale ładna okładka, to jakieś young adult?

WujekAlien

@fonfi pokaż pan grzbiety, bo tam to dopiero jest źle (╯°□°)╯︵ ┻━┻

fonfi

@WujekAlien nie mam. W księgarni tylko przez chwilę widziałem.

Zaloguj się aby komentować

Newsy książkowe od Whoresbane'a!


Wydawnictwo Olesiejuk wznowi powieść o Mistrzu Jasnej i Ciemnej Strony Mocy w Kolekcji Legend. "Revan" Drew Karpyshyna w księgarniach od 27 sierpnia 2025 roku. Wydanie w dwóch wersjach - miękkiej oprawie i twardej z barwionymi brzegami - liczy 384 strony, w cenie detalicznej 44,99 za miękką i 119,90 zł za twardą. Poniżej okładki (miękka z lewej, wizualizacja twardej z prawej) i krótko o treści.


EPICKA TRAGEDIA RYCERZA MARNOTRAWNEGO – MISTRZA CIEMNEJ I JASNEJ STRONY MOCY – REVANA.


Coś czai się poza Odległymi Rubieżami: niszczycielskie zło, które unicestwi Republikę – chyba że jeden samotny Jedi, odrzucony i znienawidzony, zdoła je powstrzymać.


Ciężko wywalczony pokój zawsze jest kruchy.


Revan, rycerz Jedi, czczony i potępiany, zbudował spokojne życie u boku żony, Bastili Shan. Ale wspomnienia z przeszłości, które wymazano mu z pamięci, nieustannie dręczą jego sny. Były Mroczny Lord Sithów obawia się, że nawracające koszmary są zwiastunem zbliżającego się niebezpieczeństwa. Aby powstrzymać zagrożenie, zanim nadciągnie i zniszczy wszystko, o co on i Bastila walczyli, Revan musi podążyć za echem swojej przeszłości. Choć jego przeciwnik pozostaje w ukryciu, Revan przysięga bronić Republiki i chronić swoją rodzinę aż do ostatniego tchu.


#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #olesiejuk #starwars #gwiezdnewojny #kolekcjalegend #drewkarpyshyn #revan

d0baa752-529f-4a4e-8289-f207ea1b8828
radziol

@Whoresbane doją trupa

Zaloguj się aby komentować

Cytat na dziś:


Nie ist­nie­je me­ta­fo­ra dla spo­so­bu, w jaki Wiel­ki A’Tuin, żółw świa­ta, po­ru­sza się po­przez ga­lak­tycz­ną noc. Kiedy ktoś ma dzie­sięć ty­się­cy mil dłu­go­ści, sko­ru­pę po­zna­czo­ną kra­te­ra­mi me­te­orów i przy­pró­szo­ną lodem komet, nie może być roz­sąd­nie po­rów­na­ny do ni­ko­go prócz sie­bie.


Zatem Wiel­ki A’Tuin pły­nął z wolna przez mię­dzy­gwiezd­ną pust­kę ni­czym naj­więk­szy z ist­nie­ją­cych żółwi, dźwi­ga­jąc na sko­ru­pie czte­ry ogrom­ne sło­nie, które z kolei trzy­ma­ły na grzbie­tach roz­le­gły, błysz­czą­cy, oto­czo­ny mi­go­tli­wą frędz­lą wo­do­spa­du krąg świa­ta Dysku, który ist­nie­je albo ze wzglę­du na ja­kieś nie­moż­li­we za­ła­ma­nie krzy­wej praw­do­po­do­bień­stwa, albo dla­te­go, że bo­go­wie lubią żarty nie mniej niż lu­dzie.


Terry Pratchett, Czarodzicielstwo


#uuk

Mr.Mars

Ziemię to pewnie hipopotam nosi.

eloyard

@Mr.Mars a Pan Bóg kule

Zaloguj się aby komentować

1064 + 1 = 1065


Tytuł: Żołnierze Kosmosu

Autor: Robert A. Heinlein

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: MAG

Format: audiobook

Liczba stron: 256

Ocena: 8/10


Po książkę sięgnąłem z ciekawości, czym się różni od swojej kinowej adaptacji, która jakoś bardzo mi do gustu nie podeszła, ot filmidło na wieczór. Okazało się że książka to bardzo fajny czasoumilacz, ale zbyt dużo z filmem z 97 nie ma wspólnego, dla mnie to chyba lepiej. W ogóle robale są przedstawione zupełnie inaczej, jako rozumna rasa o systemie kastowym, a nie masa robalów do rozwalenia. Autor przemyca sporo swoich przemyśleń oraz filozofii, co do których niekoniecznie muszę się zgadzać ale nie przeszkadza mi to w odbiorze książki. 

Najmocniejszym punktem książki są właśnie opisy systemu prawnego stworzonego świata, dysputy filozoficzne między głównym bohaterem a jego nauczycielami. Nie są to jednak rozprawy bardzo ciężkie do przepchnięcia, wchodzą bardzo gładko słuchając audiobooka. 


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz


#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto

bfb6b8c4-9501-4e26-b6d7-d90255849e8a
SpokoZiomek

Kupiłem ten tytuł jakoś z rok temu i wciąż leży na półce i się kurzy. Jakoś nie mogę się za niego zabrać.

( ͡° ʖ̯ ͡°)

Endrevoir

@SpokoZiomek bierz się za nią bo jest tego warta

cidien

Czekam na wydanie bez numerka na grzbiecie

jarezz

Czytałem tą pozycję "naście" razy. Do tej pory zafascynowany jestem u strojem społecznym Jaki nastał na Ziemii. Spoiler alert: Sama wojna została użyta tylko jako tło do opisania tego ustroju, tzn. nie całkiem demokracji, nie całkiem oligarchii.

Zaloguj się aby komentować

1063 + 1 = 1064


Tytuł: Wir Pacyfiku

Autor: Clive Cussler

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Wydawnictwo: Saga Egmont

Format: e-book

Liczba stron: 267

Ocena: 6/10


Wir Pacyfiku to książka, która - paradoksalnie - zaczyna się od samobója autora we wstępie. Clive Cussler otwarcie przyznaje, że to jego „nieudana” książka. Czy to miała być autoironia? A może próba rozbrojenia czytelnika zanim sam wyda wyrok? Trudno powiedzieć, ale jedno jest pewne - te wyznanie nie pomaga w odbiorze, wręcz przeciwnie: ustawia poprzeczkę bardzo nisko i niestety książka po przeczytaniu wcale jej nie podnosi.


To pierwsze z przygód Dirka Pitta, ale w porównaniu do późniejszych hitów autora, ten tom jest jak rozgrzewka. Mamy tu wszystkie składniki typowe dla Cusslera: podwodne eksploracje, tajemnicze znaleziska, akcję na wysokich obrotach i oczywiście szczyptę geopolitycznej intrygi. Niestety, w Wirze Pacyfiku to wszystko wydaje się być rozrzucone bez większego ładu, jakby autor dopiero testował, co działa, a co nie i tak pewnie było.


Fabuła kręci się wokół poszukiwań zaginionej super nowoczesnej łodzi podwodnej, która w trakcie swojego dziewiczego rejsu zniknęła z radarów gdzieś na środku oceanu i serii intryg, które mają związek z odkryciem wraku. Pomysł jest ciekawy, potencjał przygodowy spory, ale wykonanie bywa nużące. Akcja to sinusoida - momentami przyspiesza, by zaraz potem ugrzęznąć w dłużyznach lub zbyt rozwlekłych opisach technicznych. Postacie też nie są jeszcze tak wyraziste, jak w późniejszych tomach - Dirk Pitt jest tu bardziej szkicem niż pełnokrwistym bohaterem, może trochę przypomina nawet irytującego Jamesa Bonda.


Czyta się to nieźle, bo styl Cusslera jest płynny, a morska tematyka działa na wyobraźnię. Jednak nie ma tu ani błyskotliwych twistów, ani tej iskry, którą znajdziemy w jego najlepszych powieściach. To książka dla fanów serii, którzy chcą zobaczyć, od czego wszystko się zaczęło, ale dla nowych czytelników - lepiej zacząć od kolejnego tytułu.


Wracam do tej serii po ponad 20 latach i mam mieszane uczucia, mam nadzieję, że później będzie lepiej.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

Osobisty licznik 105/128 (brak 3 recenzji na bookmeter)

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #czytajzwujkiem

757fbd2f-4770-427a-8c98-c891d26a2696
jarezz

Czytałem kilka książek o przygodach tego jegomościa. Na pewno Cyklop I Sahara. Było coś więcej. Pamiętam fragmenty fabularne, a za cholerę nie przypominam sobie tytułów.

WujekAlien

@jarezz bo to chyba taka literatura, luźna do czytania, relaksująca, wciągająca, ale nie zmieni życia na lepsze na dłużej niż czas czytania

jarezz

@WujekAlien Pulitzera Nie będzie ale jak piszesz. Rozrywka

Zaloguj się aby komentować

Newsy książkowe od Whoresbane'a!


Wydawnictwo Albatros zapowiada zbiór opowiadań Lee Childa, w tym jedno wspólne opowiadanie z Tess Gerritsen. "Bez ryzyka" w księgarniach od 16 lipca 2025 roku. Wydania w miękkiej oprawie ze skrzydełkami (okładka po lewej) i w twardej, pasującej do kolekcji prasowej "Jack Reacher Poza Prawem" (okładka po prawej) liczą 368 stron, a ceny detaliczne to odpowiednio 49,90 i 51,90 zł. Poniżej okładki i krótko o treści.


Zbiór dwudziestu nowych, błyskotliwych i przyprawiających o szybsze bicie serca opowiadań Lee Childa, twórcy kultowego Jacka Reachera, bohatera najpopularniejszej na świecie serii sensacyjnej. 


Poprzedzony wstępem autora tom zawiera m.in. napisaną wspólnie z Tess Gerritsen nowelę, której fabuła splata burzliwe losy Jacka Reachera i Maggie Bird.


W tych precyzyjnie skomponowanych krótkich formach kryje się dwadzieścia wnikliwych portretów istot ludzkich stojących po obu stronach prawa, uchwyconych w momencie ich największych wzlotów i upadków. Zabójców, agentów CIA i FBI, ochroniarzy, policjantów, gangsterów... 


Płatny morderca i diler narkotyków zwierza się nieznajomemu ze swoich lęków i poczucia winy. Niedoceniany początkujący policjant zostaje przydzielony do pracy w archiwum i wśród akt trafia na wskazówki, które mogą prowadzić do rozwiązania zbrodni. Bezwzględny zabójca zabija tylko złych ludzi. Metodyczny ochroniarz rezygnuje z pracy, gdy zostaje wystrychnięty na dudka. Potencjalny pracownik Projektu Manhattan jest uważnie obserwowany przez agenta FBI. 


Każda historia tworzy odrębną, zamkniętą całość. A dzięki oszczędnej warstwie językowej oraz pełnej akcji i napięcia zaskakującej fabule każda z nich mogła zostać napisana tylko przez znakomitego twórcę ikonicznej postaci samotnego mściciela, Jacka Reachera.


#ksiazkiwhoresbane 'a - tag, pod którym chwale się nowymi nabytkami oraz wrzucam newsy o książkach

Chcesz mnie wesprzeć? Mój Onlyfans ( ͡° ͜ʖ ͡°) ⇒ patronite.pl/ksiazkiWhoresbane

#ksiazki #czytajzhejto #sensacja #albatros #leechild #jackreacher #reacher #tessgerritsen

6f676241-2cf8-4dc1-a1d1-76464d6b6fc2
kopytakonia

Te newsy prowadzą do tego, ze juz mam przez ciebie drogi newsmanie na polce kilka książek nie czytanych jeszcze nowych i dwie trylogię w folii

Whoresbane

@kopytakonia Keep it up!

Zaloguj się aby komentować

1062 + 1 = 1063


Tytuł: Wyspa buntowników

Autor: Pierdomenico Baccalario

Kategoria: literatura dziecięca

Wydawnictwo: Olesiejuk

Format: książka papierowa

ISBN: 9788327441812

Liczba stron: 256

Ocena: 2/10


Niesamowite. To jest po prostu niesamowite, że możliwym jest zaliczenie aż tak druzgocącego zjazdu jakości.

Jakim cudem można przejść od przygody dzieciaków, gdzie przemoc jest tłumiona lub unikana w komiczny wręcz sposób, a para z buziakiem czeka kilka książek, do zatykania głów na palach i duszenia na śmierć podwładnych (o czym wspomniałem w poprzednim wpisie) oraz lubieżnego wpatrywania się w nastolatkę, a później, w ramach fortelu mającego na celu przejęcie wrogiego okrętu, zawoalowanego insynuowania jego załogantowi zabawienie się z nią? Autor w ostatnich tomach doprawdy jedzie bez hamulców.

Jakim cudem można przejść od (przeważnie) przemyślanych intryg i zagadek oraz po prostu ciekawie poprowadzonych wydarzeń do tego nieokreślonego, wymyślanego na bieżąco i jakimś dziwacznym przypadkiem zupełnie przemilczanego we wcześniejszych aktach badziewia, które można jedynie podsumować okienkiem komiksu z Moonknightem "random bullshit, go!"?

Jakim cudem ciekawe postacie, znane faktycznie od początku przygody z serią, można zmasakrować w aż takim stopniu? Zostały one potraktowane w różny sposób, ale rezultat był podobny - wypięcie się na wszystko, co działo się wcześniej.

Jakim cudem można stworzyć głównego złego, który w swojej tandetności bije na głowę wszystkich oponentów z drugiego aktu? Pomysł na niego może w jakichś nieodkrytych głębinach faktycznie posiada iskierkę sensu, ale realizacja skręca mnie ponad wszelkie wyobrażenie.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz


#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #pierdomenicobaccalario #ulyssesmoore #olesiejuk #ksiazkicerbera

bbff886c-0255-46f0-803f-ec286a828fd4

Zaloguj się aby komentować

Cytat na dziś:


Gniew to emo­cja, a do emo­cji po­trze­ba gru­czo­łów. Z gru­czo­ła­mi Śmierć wła­ści­wie wcale nie miał do czy­nie­nia i na­praw­dę mu­siał się na­mę­czyć, żeby się po­rząd­nie roz­gnie­wać.


Terry Pratchett, Czarodzicielstwo


#uuk

Mr.Mars

@moll Medycyna jeszcze nie jest na tym poziomie.


Jednakże wystarczy wyciąć wszystkie gruczoły i mamy spokojne życie.

moll

@Mr.Mars lobotomia jest chyba w tym układzie prostsza do wykonania xD

Zaloguj się aby komentować