AndzelaBomba

#memy #heheszki #humorobrazkowy #jedzzhejto

#memy #heheszki #humorobrazkowy #zonabijealewolnobiega

#memy #heheszki #humorobrazkowy

#memy #heheszki #humorobrazkowy #pasjonaciubogiegozartu #wiedzmin

#memy #heheszki #czarnyhumor #pieczzhejto

858 + 1 = 859

Tytuł: Na Zachodzie bez zmian

Autor: Erich Maria Remarque

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Rebis

Format: audiobook

ISBN: 9788375103908

Liczba stron: 192

Ocena: 7/10

Pora na kolejny wpis związany z lekturą omawianą przez #klubczytelniczy

Trochę moich przemyśleń w komentarzach pod linkiem https://www.hejto.pl/wpis/moi-drodzy-mam-nadzieje-ze-glosy-w-wyborach-oddane-i-macie-czas-na-piate-spotkan

Powieść świetnie obnażająca bezsens I WŚ i realia okopowego życia, bez ani cienia propagandowego pierdololo.

Moim zdaniem powinna się znaleźć w kanonie lektur, ale podejrzewam, że MEN zesrałoby się nie gorzej, niż naziści, jakby lekturą miała stać się książka krytykująca bezsensowne umieranie w imię interesów politycznych.

Przy okazji, podrzucam link do piosenki Decades zespołu Joy Division, która idealnie nadawałaby się jako leitmotiv do ekranizacji Na Zachodzie bez zmian https://www.youtube.com/watch?v=PMAB3r6EjcM nie zdziwiłabym się, jakby się kiedyś okazało, że właśnie ta powieść stała się inspiracją dla Iana Curtisa.

Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

#memy #heheszki #czarnyhumor #notorasizm

411 + 1 = 412

Tytuł: Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 2

Rok produkcji: 2015

Kategoria: Akcja / Sci-Fi

Reżyseria: Francis Lawrence

Czas trwania: 2h 17m

Ocena: 6/10

Krótki opis: Katniss vs. Igła - starcie ostateczne.

Film zamykający (na chwilę obecną) serię Igrzyska śmierci.

Jeśli chodzi o fabułę i akcję, dzieje się więcej, niż w pierwszej części Kosogłosa, ale imo i tak powinni byli zrobić z tego jeden film i skrócić całość o godzinę, wywalając dłużyzny.

Muszę przyznać, że po obejrzeniu całej serii zmieniłam zdanie na temat umiejętności aktorskich Jennifer Lawrence. Wcześniej oglądałam z nią tylko Joy, Poradnik pozytywnego myślenia i Nie patrz w górę i miałam ją za dobrą aktorkę, ale teraz widzę, że ona potrafi grać tylko dwa typy postaci: neurotyczka (Poradnik, Nie patrz w górę) i harda, zamknięta w sobie dziewczyna doświadczana przez los (Igrzyska śmierci 1). Dramatyzm leży (oczywiście jeśli uznamy, że ukazywanie skrajnych emocji polega na czymś więcej, niż krzywieniu twarzy i darciu ryja). No trochę lipa, jak np. śp. Sutherland, który w każdej części był na ekranie może z 15-20 minut i któremu z racji wieku pewnie już się nie chciało grać oskarowych ról, ukazywał szerszy wachlarz zniuansowanych emocji, niż lansowana do niedawna (a konkretnie do 2017 roku, kiedy to aresztowano Weinsteina...) na nową ikonę Hollywood J. Law.

Film dostępny na CDA.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

CC @ErwinoRommelo

#memy #heheszki #humorobrazkowy #malyksiaze

407 + 1 = 408

Tytuł: Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1

Rok produkcji: 2014

Kategoria: Akcja / Sci-Fi

Reżyseria: Francis Lawrence

Czas trwania: 2h 3m

Ocena: 6/10

Krótki opis: Katniss dołącza do rebeliantów, podczas gdy prezydent Igła znowu rozpierdala całe Panem 3

Tak samo jak w przypadku W pierścieniu ognia, pierwsza część Kosogłosu jest gorsza od początku serii. Nie dlatego, że robi copy paste wątków z Igrzysk, tylko jest zbyt rozwlekła i za często przynudza. No ale tak to już bywa z ekranizacjami celowo dzielonymi na dwa filmy, bo przecież trzeba wycisnąć jak najwięcej hajsu z fanów franczyzy.

Ciekawa rzecz, że tak samo, jak spadł poziom serii, tak spadł prezentowany przez J Law poziom gry aktorskiej. Jeszcze w jedynce dała radę jako gburowata, harda nastolatka ucząca się przetrwać w niebezpiecznym świecie. Lecz już W pierścieniu ognia widać było, że niezbyt sobie radzi z ukazywaniem większego dramatyzmu, a jako ikona rebeliantów w Kosogłosie ma mniej charyzmy niż TW Bolek w podobnej roli 😏

Film dostępny na CDA.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

405 + 1 = 406

Tytuł: Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia

Rok produkcji: 2013

Kategoria: Przygodowy / Sci-Fi

Reżyseria: Francis Lawrence

Czas trwania: 2h 26m

Ocena: 6/10

Krótki opis: zwycięstwo Katniss i Peety w Głodowych Igrzyskach stało się zarzewiem niepokojów społecznych w Panem, co nie podoba się prezydentowi Igle. Razem z nowym przydupasem knuje on intrygę mającą na celu ostateczne rozwiązanie kwestii Katniss Everdeen.

Igrzyska śmierci 1 + Jumanji z The Rockiem = Igrzyska śmierci 2

Czyli film poniżej poziomu pierwszej części, właściwie poleciłabym go tylko tym, którzy od razu planują seans całej serii (chociaż, żeby nie było, nie jest to film zupełnie nieoglądalny).

Dostępny na CDA.

#filmmeter #ogladajzhejto

#memy #humorobrazkowy #heheszki #krzysztofkrawczyk

Ale jakby była Soplicą to nawet spoko

#memy #heheszki #humorobrazkowy

839 + 1 = 840

Tytuł: Dwór cierni i róż

Autor: Sarah J. Maas

Kategoria: romantasy

Wydawnictwo: Uroboros

Format: audiobook

ISBN: 9788328098459

Ocena: 3/10

19-letnia Feyra Archeron mieszka w małej wiosce oddzielającej świat ludzi od magicznej krainy Prythianu zamieszkanej przez wrogie fae (elfy). Mimo młodego wieku, dziewczyna jest jedyną żywicielką rodziny, oprócz niej składającej się z dwóch leniwych i egoistycznych sióstr oraz nieogarniętego ojca.

Pewnego dnia podczas polowania na obiad Feyra zabija wilka, który, jak się później okazuje, był zmiennokształtnym elfem. Po paru dniach w domostwie Archeronów pojawia się potężna bestia, która żąda od Feyry zadośćuczynienia za zabicie fae – dziewczyna albo sama ma zginąć, albo udać się z bestią do Prythianu i spędzić tam resztę swoich dni. Feyra wybiera drugie rozwiązanie. Po przybyciu do Prythianu okazuje się, że bestia, która ją zabrała, to w istocie przystojny elfi książe. Mimo początkowej wrogości do fae i tęsknoty za domem, Feyra z czasem zaprzyjaźnia się z mieszkańcami dworu księcia. Wtedy też dowiaduje się, że Prythian znajduje się w niebezpieczeństwie, które może zagrozić także mieszkającym za murem ludziom.

Część recenzencką rozpocznę od prywaty. Gatunek romantasy nie jest mi obcy, naczytałam się tego sporo w gimbazie i licbazie. Powody były dwa:

1.  Książki romantasy (nazywane wówczas paranormal romance) były wtedy na topie;

2.  W bibliotece w mojej gminie ciężko było o inną fantastykę, z takich typowo „dorosłych” pozycji to były tylko Wiesiek, LOTR, wczesne Pilipiuki i rozkompletowane niszowe serie z lat 90.

Zawsze miałam z romantasy pewien problem, mianowicie jakkolwiek nie kusiłyby opisy na okładkach, w 99% przypadków lektury z tego gatunku okazywały się co najwyżej mierne. Dlatego jak w późnej licbazie kupiłam sobie czytnik ebooków i przestałam być ograniczona ofertą gminnej biblioteki, to i przestałam sięgać po romantasy.

Dwór cierni i róż postanowiłam przeczytać z ciekawości, po natknięciu tu i ówdzie na opinie, że to prawdziwe arcydzieło YA i najlepsza seria, jaka powstała w tym nurcie. Jeśli tak jest, to gatunek ten musiał w ostatnich latach zaliczyć niezły regres.

A teraz po kolei, co w tej powieści jest złe.

1.     Fabuła i akcja

- Przez większą część książki, fabuła i akcja praktycznie nie istnieją. Dopiero jakieś 100 stron i 12 rozdziałów przed końcem, jak Feyra trafia na dwór królowej, zaczyna się coś dziać, ale że narracja poprowadzona jest w maksymalnie przewidywalny sposób, to emocje dalej jak na grzybach.

- Ilość dziur fabularnych, faili logicznych i rozwiązań deus ex machina jest tak duża, że jakbym miała tu je wszystkie wymieniać, to napisałabym streszczenie szczegółowe. Podam więc jeden przykład z początku: Feyra jako jedyna żywicielka niewdzięcznej rodziny zarabia na życie polując na dziczyznę. Jest to zarobek mocno niepewny i rodzina dość często przymiera głodem. Dlaczego więc Feyra uporczywie trzyma się niepewnej i niebezpiecznej profesji, zamiast nająć się gdzieś jako parobek/służąca, albo w mieście poszukać roboty w manufakturze? No ale o czym ja piszę, przecież robotnica z warsztatu tkackiego czy służąca są mniej „ciekawe”, niż Katniss Everdeen dla ubogich.

2.     Postacie

Jak w większości powieści YA, postacie albo są płaskie, albo czarno-białe w groteskowy wręcz sposób (pozdrawiam cię, Amarantho). Główna bohaterka to nie dość, że klasyczna Mary Sue, pozbawiona urody i przymiotów ducha, a mimo to przyciągająca do siebie wszystkich elfich chadów, to dodatkowo debilka wagi ciężkiej, z której głupotą musimy męczyć się przez całą powieść, bo nie następuje żaden, minimalny choćby, progres osobisty.

Jedyną postacią, która miała w sobie tyci potencjał, była Nesta. Ech, gdyby jakiś utalentowany pisarz opowiedział historię z jej perspektywy…

3.     Świat przedstawiony

Praktycznie nie istnieje, co nie dziwi, biorąc pod uwagę fakt, że jak już Feyra trafia do Prythianu, to albo siedzi na d⁎⁎ie w pałacu Legolasa, albo tkwi w królewskim więzieniu.

4.     Romans

Skoro mamy sztampową historię i płaskich bohaterów, to i romans jest sztampowy i płaski. Mamy tu do czynienia z typową instant love, Feyra najpierw się sapie do swojego porywacza, ale potem parę razy obczaja jego ciało chada, parę razy on jest dla niej miły i już są gotowi na gejzery miłości. W nołnejm harlekinach widywałam lepiej wykreowane, wiarygodniejsze i bardziej oddziałujące na wyobraźnię historie miłosne.

5.     Styl

Oj widać, że książka była pisana, jak Maas była nastolatką. Warsztat typowy dla młodocianych autoreczek, mnóstwo pisaniny o niczym, ma się wrażenie, że jakby autorka zawarła fragment, jak Feyra idzie w nocy do kibla, to opis zająłby pół rozdziału, bo mielibyśmy wyszczególnione wszystkie czynności podjęte przez bohaterkę podczas defekacji, łącznie z zacytowaniem składu Domestosa.

Do tego topornego stylu pisania należy dodać kiepskie tłumaczenie. Język jest do bólu współczesny, oprócz używanych natrętnie paru archaizmów na czele z wcoorviającą „człeczyną” jako jedynym pejoratywnym określeniem głównej bohaterki.

Jak ktoś czyta moje wpisy na tagu to mógł zauważyć, że czasem kiepskim książkom daję ocenę o punkt wyższą (czyli 4), jeśli w powieści pojawiają się, nawet gdzieś na drugim planie, oryginalne, interesujące koncepty. Starczy powiedzieć, że tu takowych nie uświadczy. Jak słuchałam audiobooka i autorka wprowadzała „nowy” element świata przedstawionego, to za każdym razem byłam w stanie powiedzieć, z jakiego dzieła kultury Maas zrzynała tym razem.

Podsumowując, jeśli masz więcej, niż 12 lat i czytałeś/aś w życiu coś więcej, niż Kicię Kocię, to Dwór cierni i róż będzie srogim niewypałem i stratą czasu.

Swoją drogą, zastanawia mnie, skąd pojawiające się w środowisku książkar głosy, że seria Dwory to literacki fenomen na miarę Zmierzchu. Żyłam w czasach Zmierzchomanii i ni uja ACOTAR nie dorównuje tamtemu fenomenowi. Abstrachując od walorów literackich, których obie serie nie mają, o Zmierzchu, ze względu na kontrowersje, jakie budził, mówili wszyscy - od grupy docelowej po Grażynki i kuców korwinistów. Nawiązania do Zmierzchu pojawiały się w totalnie niepowiązanych dziełach popkultury, np. w serialu Parks and Recreation jest cały odcinek nawiązujący do Sagi. Wreszcie, to Zmierzch nakręcił popularność romantasy. A seria stworzona przez Maas? Poza booktokiem chyba niewiele osób ma pojęcie, że coś takiego w ogóle zostało wydane. Zresztą, wycofanie się przez jedną z platform streamingowych z ekranizacji Dworów wiele mówi o faktycznej popularności tej serii (dla porównania, ekranizacje Zmierzchu to były długo wyczekiwane hity kinowe, które z dnia na dzień stworzyły karierę Stewart i Pattinsona).

#bookmeter

#memy #czarnyhumor

#memy #heheszki #humorobrazkowy

Historyjka na #noc

#memy #humorobrazkowy #heheszki #srajzhejto #apple

397 + 1 = 398

Tytuł: Igrzyska śmierci

Rok produkcji: 2012

Kategoria: Przygodowy / Sci-Fi

Reżyseria: Gary Ross

Czas trwania: 2h 22m

Ocena: 7/10

Krótki opis: w dystopijnym państwie Panem, powstałym na zgliszczach USA i podzielonym na 12 dystryktów, co roku odbywają się Głodowe Igrzyska, w których dwójka nastolatków z każdego dystryktu walczy ze sobą na śmierć i życie. W 74. edycji Igrzysk bierze udział Katniss, mieszkanka najbiedniejszego, 12. Dystryktu.

Film w zamyśle skierowany głównie do młodzieży, bo na podstawie serii powieści YA, ale że w przeciwieństwie do Zmierzchu i ekranizacji wysrywów z Wattpada nie robi nieustannie urwy z logiki, to spokojnie mogą sięgnąć po niego ci, którzy już dawno nie łapią się do kategorii young adult. Kawał dobrej rozrywki na wieczorny seans zapewniony.

Dostępny na CDA.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto

#memy #heheszki #humorobrazkowy #logikaniebieskichpaskow #korepetycje