Ale ta gra miała unikatowe podejście do otwartego świata ( 14,400 km2 czyli 120km x 120km). Gdyby tylko Asobo zrobiło remaster z lepszą fizyką pojazdów i mapa byłaby wypełniona bardziej zróżnicowanymi obiektami to grałbym jak po⁎⁎⁎⁎ny.

Przed państwem: Fuel z 2006 czyli mad max sprzed ery madmaxa

#gry #openworld #grykomputerowe #madmax

https://www.youtube.com/watch?v=lIHF7eqrptk

#gry #grykomputerowe #przemyslenia

Dlaczego temat samurajów i ogólnie klimaty Azji są tak mocno pomijane w kontekście RPGów? Ostatnio wyszło całkiem sporo Soulslike'ów w tych klimatach, kiedyś pamiętam Jade Empire, Blade and sword i w sumie tyle. Fajnie by było gdyby wyszedł taki legitny cRPG a'la Wiedźmin czy Gothic z samurajami, przecież potencjał jest spory, a rynek ostatnio wysuszony jak nigdy.

Kto gra/grał w te cudo? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Kiedy wszyscy grali w CS 1.6 ja śmigałem po Uptown( ͡° ͜ʖ ͡°)

#gry #nostalgia #grykomputerowe

No i skończyło się tak, że dzisiejszy sylwester spędzę na serwerach DayZ

#gownowpis #grykomputerowe #dayz

Już prawie tydzień z VR i muszę powiedzieć że naprawdę fajna platforma do grania z całkowicie innym podejściem. Co prawda moich nawyków growych znacznie nie zmieniła i jest gdzieś obok ale to ile frajdy niektóre gry dostarczają z prozaicznie prostych czynności jak celowanie z karabinka to głowa mała.

Na tą chwilę ogrywam sobie Half Life Alyx bo ponoć najlepsza, Ruins Magus bo był w uczciwej cenie razem z goglami i Beat Sabera bo fajnie czasem się spocić, zastanawiam się jeszcze nad Skyrimem w VR a w kolejce typowe gry bez VR z VR-modem jak Payday 2, RE 7/8 czy Minecraft (stawianie klocków w VR podczas stawiania klocka jednocześnie stawiając klocki na telefonie xD). Ale kminię tak nad jakąś prostą nawalanką na miecze, łuki i fajerbole bez fabuły i nie wiem co lepsze, Blade and Sorcery czy Gorn? Jest może coś fajniejszego od tych dwóch?

Dziś wpis z serii problemy pierwszego świata i dosyć nietypowe porównanie realizmu w grze:

Kupienie dokładki zderzaka do 350z w nowym Gran Turismo kosztuje 2000 kredytów.

Tę samą dokładkę kupiłem dzień wcześniej na ebay. Za £120. W 3 ratach po £40 od paypal xD

Co gorsza i co najbardziej kuriozalne - moja 350Z w GT jest słabiej stuningowana wizualnie niż ta, którą mam naprawdę, bo w grze jest mały wybór części xD wydech w grze po wymianie na sportowy też do mojego się nie umywa.

Zawsze chciałem mieć takie problemy.

Wiem, nikt nie pytał.

#atencyjnyZ

Insta: @citiZ33n

Ukończyłem właśnie Pillars of Eternity 2.

Piękny to był pościg.

Druga część od początku zaciekawia fabułą w której w przeciwieństwie do pierwszej części czuć stawkę. Do samego końca nie możemy być pewni jaki los spotka świat Eory. To duży plus w stosunku do poprzednika. Kontynuacja wyróżnia się bardzo ciekawym klimatem kolonialnych problemów nowego świata. Piraci, kompanie handlowe, wojsko, uciśnione tubylcze ludy, musimy lawirować miedzy interesami każdej z grup, a w między czasie mierzymi się z "bogami" tego świata.

Jedyny minus jaki widzę w samej rozgrywce to przeciągające się "czyszczenie wszystkiego", polegające na odwiedzeniu nieodwiedzonych wysp.

Dla mnie mocne 9/10.

Ach gdyby trzeci Baldur powstał na podobnym silniku i mechanice....

#nostalgia

Dzisiaj o 15 będzie miała miejsce premiera mojej nowej gry Goat's Tale 2 (https://store.steampowered.com/app/2065630/goats_tale_2/))

Z tej okazji robię #rozdajo 2 kluczy na grę. Zasady są proste piorunujesz :zap: i jakoś za 3-4 dni wyniki.

Naprawdę cieszę się, że to już koniec prac nad grą. Był to dla mnie bardzo ciężki okres. Ponad pół roku pracy nad grą odcisnął bardzo mocne piętno na mnie. Spanie po kilka godzin, do tego doszły bardzo poważne problemy zdrowotne, ciągłe zmęczenie itd. Po drodze doszło kilka komplikacji np. przez wybryk pewnego gówniarza straciliśmy plik źródłowy części grafik, które dzień przed tym incydentem zostały ukończone i trzeba było odtwarzać od nowa część grafik z przetworzonych plików co doprowadziło do kolejnych nieprzespanych nocy. Miałem w planach napisać coś w rodzaju bloga opisującym cały etap prac nad grą na jej premierę, ale jeszcze dzisiaj poprawiałem kilka rzeczy i po prostu nie starczyło mi na to czasu. Pewnie na dniach postaram się go napisać i opublikować dla zainteresowanych. Gorąco zachęcam do kupienia gry i napisaniu recenzji (gra w Polsce będzie sprzedawana z tego co ustalałem z wydawcą po starym kursie dolara, czyli z 8.99$ będzie kosztowała jakieś 32.99zł co na dzisiejszą sytuację w kraju nie wydaję się jakoś dużo), naprawdę bardzo pomoże mi to w obecnej sytuacji i z góry dziękuję, mam nadzieję, że gra się spodoba <3

#gamedev #chwalesie #tworczoscwlasna #gry #steam #grykomputerowe #pixelart

Prince of Persia w przeglądarce. Klasyk platformowy z 1989 roku.

http://princejs.com/

#8 Alien Nations / The Nations

Ósma gra na mojej liście to Alien Nations: strategia czasu rzeczywistego, w której obejmowaliśmy kontrolę nad jedną z frakcji sprowadzonych na dziwaczną planetę przez kosmiczne bociany. Brzmi ciekawie?

Zanim przejdziemy do rzeczy krótkie sprostowanie odnośnie moich wpisów pod tagiem #staregry . Chciałbym, żeby wpisy bardziej skupiały się na moich wspomnieniach i wrażeniach z tego płynących, niż na samej grze i jej opisie. Wobec tego kolejne posty (z tym włącznie) przyjmują formę niezobowiązującego felietonu, niżeli recenzji czy właściwego streszczenia gry.

Wracając... Alien Nations trafiło do mnie jak zdecydowana większość gier w tamtym okresie - na płytce CD Play numer 2/2004. Wcześniej widziałem rozgrywkę u mojego kumpla z sąsiedztwa, więc wiedziałem mniej więcej czego się spodziewać, ale sam feeling gry w bezpośredniej konfrontacji z tym tytułem był dosyć dziwny?

Do wyboru mieliśmy trzy frakcje: Pimmonów, Amazonki i Sajkisów. Każda z ras różniła się przede wszystkim wyglądem i nazwijmy to talentem. Pimmonowie to niebiesko-skórzy humanoidzi wprawni w obróbce kamienia i wznoszenia budowli z niego właśnie. Amazonki jak się domyślacie to były skąpo ubrane kobiety, które wznosiły budowle z drewna. Sajkisowie natomiast to coś na zasadzie mrówczego gniazda - pamiętam, że byli niesamowicie agresywni.

Zawsze lubiłem grać tymi pierwszymi, bo byli najłatwiejsi do nauczenia się, z paru względów:

• Przypominali typową rasę ludzi z innych gier RTS
  

• Budowle, które wznosili wyglądem sugerowały to, do czego służą (magazyn był magazynem, koszary były koszarami itd.)
  

• Wydawali się być najbardziej wyważeni, a poza tym po prostu wyglądali świetnie xD
  

W grze chodziło pokrótce o to by jak najszybciej rozbudować wioskę, zaklepać okoliczne surowce i zniszczyć innych wrogów. Innego rozwiązania nie było. Gra była - przynajmniej dla mnie w tamtym okresie - okrutnie trudna, ale dlaczego tak się działo to opowiem za chwilę.

Prócz wznoszenia budowli, zbierania surowców, walki z innymi nacjami mieliśmy jeszcze kilka mechanik, których mogłoby nie być, ale twórcy stwierdzili, że jakoś dopełnią rozgrywkę. Każdy z naszych ludzików miał profesję, którą zdobywał w szkole - byli tragarze, którzy zbierali żarcie, kamieniarze, drwale, byli policjanci, którzy łapali przestępców (trzeba było budować komisariaty, więzienia (?)).

Pamiętam, że najbardziej irytowała mnie nacja Amazonek. Jako jedyna mogła w bardzo szybkim tempie szkolić jednostkę zwiadowcy (zwiadowczyń?) które posługiwały się, a jakże, łukiem i w bardzo szybkim tempie przychodziły do naszej wioski i wybijały nas co do nogi. A jak tylko pozbyliśmy się jednej zwiadowczyni, na jej miejsce przychodziły trzy kolejce co strasznie utrudniało grę. Nienawidziłem tych kurew.

W grze istniała jakaś tam szczątkowa dyplomacja. Opierało się to na tym, że budowaliśmy Ambasadę, w której pracował Ambasador (kto by się spodziewał). Jak chcieliśmy zawrzeć zawieszenie broni to ambasador wychodził z budynku, tuptał do sąsiedniej wioski, wchodził do ambasady i dostawaliśmy komunikat dot. rozmów. Było to fajne, pamiętam, że można było wyrżnąć wrogiego ambasadora i uniemożliwić tym samym zawiązywanie pewnych paktów przez naszych wrogów.

Nigdy nie przeszedłem tej gry, chociaż spędziłem w niej spokojnie +200 godzin. Jako dzieciak uwielbiałem początkową fazę gry, w której budowało się powolnie wioskę by chwilę później zobaczyć jak banda Amazonek niszczy cały Twój dobytek. Yikes!

Niedługo potem okazało się, że gra posiada kontynuację o nazwie Alien Nations 2 / The Nations 2, ale był z nią pewien problem - nie chodziła na moim sprzęcie (bądź zwyczajnie się wysypywała w losowym momencie). Dwójka była lepsza, czytelniejsza, rozbudowana o nowe rzeczy, których brakowało w jedynce. Pograłem w nią tyle co u mojego kumpla, który miał trochę lepszy komputer.

W grze nie było muzyki w ogóle (albo wersja z Play jej nie zawierała). Był polski voice narratora, który informował nas o budowie ambasady, ataku na naszą wioskę itd., były jakieś podstawowe dźwięki i tyle. Na screenach z gry w internecie widać, że w grze istnieje również możliwość konstruowania okrętów, ale szczerze - nigdy w tej grze nie widziałem zbiorników wodnych (?). Być może istnieje jakaś nowsza wersja gry, o której istnieniu nie mam pojęcia? Pewnie nigdy się nie dowiem.

Polecam, ale tylko dla najwytrwalszych, którym nie żal poświęcić parę złotych na tę grę. Klasycznie:

https://www.gog.com/game/alien_nations - link do goga

// Ten post jest częścią prowadzonej przeze mnie serii dostępnej pod tagiem #staregry gdzie przywołuję starsze tytuły z przeszłości, w które miałem przyjemność grać i które na zawsze zakorzeniły się w moich growym umyśle.

Dzień dobry,

Tomki i Tomkinie, mam w planach zakup nowego PC, by w końcu pograć w tego słynnego Wiedźmina 3 i Cyberpunka.

Pan w sklepie doradził taki zestaw:

https://www.komputronik.pl/cart/shared/show/nZk4v5gjdN

Ale wolę się dopytać, bo już raz dałem się zrobić w balona w sklepie z komputerami.

#7 Sid Meier's Civilization III

Na dzisiejszym celowniku trzecia odsłona kultowej serii gier strategicznych czyli stara dobra Cywilizacja.

Moja pierwsza styczność z serią dotyczyła drugiej odsłony gry, którą ogrywałem jako szkrab na konsoli Sony Playstation. Wtedy w ogóle nie rozumiałem mechanik tego tytułu, ale możliwość poruszania jednostkami na dość obszernej mapie, wznoszenie miast i budowanie w nich budynków działało na wyobraźnie. Zresztą, to jeszcze były czasy kiedy prosta grafika była chlebem powszednim, a wcześniej wspomniana wyobraźnia i stare ekrany wyostrzały zmysły.

Z tego co pamiętam to trzecią część znalazłem gdzieś w sieci, przy okazji eksploracji strategicznych tytułów w jednym z topowych polskich growych serwisów. Tu warto zaznaczyć, że celowo odwołuję się do trójki, z tego względu, że spędziłem w niej najwięcej godzin, a przekładały się na to w zasadzie trzy rzeczy.

Po pierwsze - trójka nie była tak wymagająca sprzętowo jak jej następczyni, która potrafiła mi lagować na moim wysłużonym sprzęcie już jakoś w połowie gry. Ponadto odpalenie większych map z większą liczbą cywilizacji graniczyło z cudem.

Po drugie - trójka w całej swojej okazałości wydawała mi się być bardziej czytelna, a ponadto grało mi się w nią zwyczajnie przyjemniej.

Po trzecie - trójkę było o wiele łatwiej spiracić w kompletnej wersji, no i oczywiście spolszczenie było na wyciągnięcie ręki (w przeciwieństwie do spolszczonych dodatków czwórki, yikes!)

Mój romans z Cywilizacją III był długi i intensywny. Gra wciągała jak szalona, a postęp czyniony w grze dało się zauważyć gołym okiem: zmieniał się wygląd jednostek, miast, budynków w miastach etc. Poza tym jest to chyba jedyna część serii, w której wraz z upływającym czasem zmieniały się animowane portrety przywódców - wszyscy zaczynali w łachmanach, by w erze współczesnej przywdziewać garnitury i inne tradycyjne stroje. Umówmy się - te portrety dziś wyglądają żałośnie, ale wtedy robiły niesamowitą robotę.

Oprawa graficzna była prosta, ale jak wcześniej wspomniałem - niesamowicie czytelna, choć spotkałem się z wieloma opiniami w tym temacie. Uwierzcie mi, że czytelność w Cywilizacji jest tym czego potrzebujecie najbardziej. Tak po prawdzie to dopiero prosty i intuicyjny system mieszkańców trójki nauczył mnie zarządzania nimi w innych częściach serii xD

Co do audio - nie wpadło mi ono w pamięć. Odtwarzając je sobie teraz przypomniałem sobie, że to było właśnie takie brzdękanie w tle, na które raczej nie zwracałem uwagi. Było OK, ale nic poza tym. Warto jednak dodać, że poszczególne cywilizacje miały swoją własną tracklistę.

W grze mogliśmy bawić się solo bądź w grze wieloosobowej po lanie i w internecie. Nie jestem pewien, ale do gry multi wyszedł chyba specjalny dedykowany dodatek Play the World. Poziom trudności - szczególnie na tych wyższych poziomach - przeciwników komputerowych był dosyć wysoki.

Po trójce ogrywałem całkiem sporo czwórkę (o tym mógłby powstać osobny wpis) oraz aktualnie szóstkę (jest w pytę, ale czy to #staregry ?). Niestety nie załapałem się na piątkę.

Klasycznie:

https://store.steampowered.com/app/3910/Sid_Meiers_Civilization_III_Complete/ - steam (bez polskiego języka, ale dam sobie głowę uciąć, że w necie jest spolszczenie)

// Ten post jest częścią prowadzonej przeze mnie serii dostępnej pod tagiem #staregry gdzie przywołuję starsze tytuły z przeszłości, w które miałem przyjemność grać i które na zawsze zakorzeniły się w moich growym umyśle.

Nie rozumiem tej przebitki w cenach w sklepach, jeżeli chodzi o RPG. Taki #wiedzmin3 ma nawet przebitkę x10, nie pamiętam jak było w Baldurach, ale też kojarzę przebitkę (sporą;)

Jak to wyjaśnić, dlaczego nie ma opcji dialogowej: "dlaczego tak drogo odkupuję coś, co przed chwilą tanio sprzedałem?" xD

ps. społeczności zdechną

Kurde heńki ktoś grał w taką gierkę jak They Are Billions? Buduje się bazę i próbuje przeżyć w świecie opanowanym przez zombie

Oklepane, ale mega się wkręciłem. Gra jest cholernie trudna, nawet na domyślnym poziomie trudności ale jak ktoś szuka połączenia Tower Defense z RTSem na czas to polecam.

#6 Rise of Nations

Po paru dniach przerwy wracam z kolejnym tytułem. Dzisiaj będzie o Rise of Nations - ciekawej alternatywie dla Age of Empires, która rozwija dotychczas nieporuszone przez swojego kuzyna mechaniki i pozwala na małą podróż w czasie.

RoN to strategia czasu rzeczywistego. Wybieramy jedną z dostępnych cywilizacji (każda różni się bonusami oraz posiada jednostkę specjalną) i rozpoczynamy w wybranym okresie historycznym - od starożytności po niedaleką przyszłość. Wraz z rozwojem nasza technologia będzie postępować, a co za tym idzie z włóczni i łuków przejdziemy śmiało do karabinów maszynowych oraz rakiet dalekiego zasięgu. Gra nieznacznie przypomina Age of Empires, ale zawiera kilkanaście dodatków mechanik, które czynią z niej wyjątkową.

Pierwsza mechanika to system miast i terytoriów. Swoje budowle wznosimy w obrębie naszych granic, które możemy poszerzać za pomocą technologii, wznoszeniu nowych osad oraz fortów. Granice determinują z grubsza naszą dominację i pozwalają na zdobywanie nowych surowców. Same miasta są centrami, dookoła których wznosimy inne budowle, takie jak farmy, kopalnie, biblioteki, koszary etc. Pełnią one [te miasta] również rolę budynku, w których powołujemy nowych robotników, a w przypadku zagrożenia - są ostatnią twierdzą obronną.

Kiedy najeżdżamy miasto i doprowadzimy ich "stan zdrowia" do zera, miasto podlega naszej okupacji. W zależności od trybu gry, po upływie określonego czasu miasto wchodzi w nasze władanie, a wszystkie okoliczne budynki (prócz wojskowych) są przez nas przejmowane. Taki oto styl gry zaproponowany przez jej twórców pozwala nam na podbój na zasadzie zdobywania kolejnych osad przeciwnika, z grubsza pomijając aspekt niszczenia każdorazowo każdego z budynków itd. Po przejęciu miasta nasze terytorium automatycznie rozprzestrzenia się o dodatkowe ziemie podległe temu miastu.

Drugie dosyć oryginalne rozwiązanie to szkolenie jednostek. Po zrekrutowaniu standardowej jednostki, np. oddziału łuczników, z koszar wychodzi trzech żołnierzy, którzy posiadają wspólny pasek zdrowia. Sprawia to, że podczas bitew niby pojedyncze jednostki sprawiają wrażenie większych oddziałów, a co za tym idzie, same bitwy są nieco bardziej spektakularne. Prócz standardowych jednostek mamy również do dyspozycji generałów wzmacniających parametry wojsk, szpiegów infiltrujących terytorium wroga oraz wozy z zaopatrzeniem, które sprawiają, że przebywając na ziemiach wroga nie otrzymujemy obrażeń z tytułu wyczerpania zapasów.

Standardowo gra toczy się do momentu wyeliminowania wszystkich wrogów. Istnieje również alternatywny scenariusz wojny atomowej, w której gra kończy się po wystrzeleniu okreslonej ilości głowic nuklearnych.

Dodać warto, że prócz standardowych budowli mogliśmy wznosić także cuda świata typu.: piramidy, wieża eiffla, statua wolności, czerwony fort, zakazane miasto etc. Dodawały nam one rozmaite bonusy, ale były łatwym celem dla przeciwnika, który mógł nam je przejąć.

Do dyzpozycji mamy tryb potyczek (z rozbudowanym narzędziem konfiguracji gry) oraz gotowe kampanie bez znaczącej fabuły. Mamy podboje Aleksandra Wielkiego, Zimną Wojnę, Kolonizację Ameryki i grę typu Risk z podbojem całego świata, gdzie prócz gry RTS mamy jeszcze turową grę strategiczną na mapie świata gdzie rozbudowujemy co turę swoje włości.

Pierwszy raz trafiłem na Rise of Nations jako demko dołączone do płytki Click!. Pamiętam, że na moim starym komputerze gra uruchamiała się jako zbiór różowych pikseli, ale po zainstalowaniu sterowników graficznych śmigała jak marzenie. W grze istnieje możliwość gry pojedynczo bądź multi, choć tryb potyczki posiada pewien "myk" pozwalający na sterowanie wszystkimi graczami jednocześnie, więc można sobie grać samemu (robiłem tak za dzieciaka xD).

Aktualnie mamy do dyspozycji fajny remaster pod tytułem Enhanced Edition, który gorąco polecam. Osobiście wolę Rise of Nations od Age of Empires - jest chyba prostsze i bardziej czytelne, a poza tym nie zamyka się w ramach czasowych AoE i pozwala grać na własnych zasadach w niemalże każdym okresie historycznym. Muzyczka jest fajna, a oprawa graficzna remasteru jest obłędna.

Fajne wrażenie robił też fakt, że interfejs gry różnił się w zależności od tego jaką cywilizacją graliśmy oraz w której byliśmy epoce. Ponadto zmieniały się budynki, jednostki, obywatele nie używali we współczesności siekier tylko pił spalinowych, a kupcy z wielbłądów przesiedli się do furgonetek. Detal, a robił robotę.

Klasycznie linki:

https://store.steampowered.com/app/287450/Rise_of_Nations_Extended_Edition/ - enhanced edition, za tę cene warta każdej złotówki

// Ten post jest częścią prowadzonej przeze mnie serii dostępnej pod tagiem #staregry gdzie przywołuję starsze tytuły z przeszłości, w które miałem przyjemność grać i które na zawsze zakorzeniły się w moich growym umyśle.