Od kilkudziesięciu lat widzę narastającą modę u kobiet na zachowywanie swojego nazwiska panieńskiego i łączenie go z nazwiskiem męża. Nie do końca rozumiem po co jest to robione.
Dawniej kiedy kobiety rzadko obejmowały ważne stanowiska (doktor medycyny, profesor prawa, itp.) oraz / lub kiedy przodkowie słynęli ze swoich wcześniejszych dokonań w równie istotnych dziedzinach, zachowywały one swoje nazwisko panieńskie żeby utrzymać jego prestiż. Kompletnie to rozumiem.
W dzisiejszych czasach nazwisko panieńskie po ślubie utrzymuje ponad 10% kobiet zawierających małżeństwo rocznie. Oczywiście prestiż w wykonywanych przez nie zawodach nie zawsze jest duży. I owszem, robią to bo mogą. Czy jest jednak tego głębszy sens mając na uwadze powody dla jakich było to robione w przeszłości?
Pracując w międzynarodowym środowisku od 10 lat w żadnym innym kraju nie zauważyłem tej tendencji na tak wysokim poziomie jak u polskich kobiet. Z moich obserwacji podwójne nazwiska w Europie są wręcz rzadkością przy ilości polskich przypadków.
Wydaje mi się, że niesie to więcej komplikacji i trudności w prozaicznych sytuacjach typu wypełnianie formularzy, wzywanie kogoś po imieniu i nazwisku przez osobę obcojęzyczną lub nadawanie nazwiska dziecku a potem tłumaczenie dlaczego mama nazywa się inaczej. Dodatkowo kolejne komplikacje przy częstych w Polsce rozwodach, kolejne zmiany dowodów, druki, etc.
Czy chodzi tu o podreperowanie swojego ego i podkreślenie swojej wyjątkowości? Podejrzewam, że tak. Jest to po prostu modne i kobiety starają się być jak najbardziej jak mężczyźni, nawet kosztem śmieszności. Często bowiem są to zlepki dwóch, można powiedzieć śmiesznych, nazwisk typu Garwinek-Bryłka albo Kukułka-Leszczyna. Jak dla mnie efekt takiego nazwiska jest odwrotny od zamierzonego, uśmiecham się z politowaniem nad korpo-sarenką klepiącą tabelki w Excelu i mająca wrażenie brzmiącej poważnie jak niegdyś wyemancypowane lekarki czy prawniczki.
A może jednak mają one powody do zachowania swoich nazwisk (poza bo mogę)? Co myślicie?
#przemyslenia #dyskusje #kobiety #malzenstwo
@bishop dam ci swój przykład, bo akurat braliśmy to z moją partnerką pod uwagę, jako jedną z opcji. Jej nazwisko jest rzadkie i jesteśmy jedynymi osobami, które mogą je podtrzymać przy życiu w tym regionie. Opcji były dwie, zostaje przy swoim i ja zmieniam, lub przybiera dwuczłonowe. Dzieci muszą mieć jedno nazwisko i to jedyny powód, jaki przeważył za tym, bym ja zmienił swoje, bo jak będę je odbierał z przedszkola, to nie chcę za każdym razem mierzyć się z podejrzeniami, bo mam w dowodzie inne nazwisko, niż bąbelki. Ogólnie w takim przypadku to sprawa mocno osobista. Ja nie jestem przywiązany do swojego jakoś najmocniej, to nie mam problemu ze zmianą. No była też opcja dwuczłonowego u mnie, ale tu zwycajnie nie chce mi się w to bawić.