MoralneSalto

tak zwany fundusz ucieczkowy

- HALO JAK SYTUACJA NA FRONCIE?

- spokój

***

- JAK TAM, TORBA SPAKOWANA?

- tak, czekamy.

***

- JAK TAM?

- brzuch trochę boli, to chyba skurcze

- OOOO ZACZYNA SIE

- na spokojnie, puściłam bąka i przeszło

I tak się żyje na tej wsi i czeka na chrześniaka, choć już prawie po terminie ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#heheszki

Mamy Zbój

nie śpię bo redukuje kompot.

Zaprosiłam do nas rodziców na 2 dzień świąt. Długo mi zajęło zorientowanie się, kiedy ostatnio byli u nas. Jakoś tak z 3 czy 4 lata temu, kiedy jeszcze nie wiedziałam, że moje uwielbienie do kolorów, barw, faktur materiałów i staroci nazywa się maksymalizmem, a nie pierdolnikiem.

Na wejsciu wita zielona wycieraczka w pszczółki i ponad metrowy, zloty zyrandol z setką pomaranczowych, szklanych dyndadełek.

Naa ścianie w przedpokoju wiszą spreparowane motyle, a między nimi vintage lustro z nadrukowanym Lambo Countach. Naprzeciwko kolekcja grafik Beksińskiego.

Dalej jest tylko gorzej. Na wejściu do salonu po oczach dają dwie witryny z kolekcją kolorowego szkła i dywaniki w kolejne pszczółki. Między witrynami półka z roślinami. Plus pomieszanie światełek świątecznych barwy zimnej i ciepłej. No i bałwanki. Toaletka z welurowym obrusem, nad nią wielki znak drogowy i tabliczka z prl z niepoprawnym politycznie tekstem. A obok ława z PRL z obrusem w gwiazdy betlejemskie i czerwona kanapa.

Tak patrzę z perspektywy czasu na to, co czeka rodziców i jedyne co mam w głowie to poniższy mem z Wałęsą XDDD

Podjęliśmy wczoraj z mężem bardzo ważną (dla nas) decyzję.

Na przyszłą wiosnę kupujemy jakąś Toyote jako trzecie auto w rodzinie - najpewniej Celice - w cygańskim stylu aka Piła Tuning Show 2003, pojeździmy do jesieni i sprzedamy na zimę.

Prawdopodobnie stracimy na tym trochę hajsu, ale raz się żyje. A marzenia są po to, żeby je spełniać ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Cieleśnie może i jestem w środku tajfunu, obsługując klientów na 2 tygodnie do przodu bo świętosylwestronowyrok, ale

myślami jestem tylko w Tadżykistan-Uzbekistan-Kazachstan 13dni orientalnej przygody.

#podroze

Ciąg dalszy wojen sąsiedzki w nawiązaniu do tego wpisu. Jeden z sąsiadów staje dostawczakiem firmowym na moim miejscu, oznaczonym, które jak każdy mam wpisane w akt notarialny.

Nie wiem który to sąsiad, nie przyuważyłam nigdy momentu odjeżdzania, sama parkuje w takich momentach poza osiedlem i dylam na piechotę. Wrzucałam prośbę o przeparkowanie na sąsiedzką grupę ale bez odzewu.

Straż miejska mówi tylko, że może przyjechać i potwierdzi fakt zajmowania mojego miejsca jako dokumentację do założenia powództwa cywilnego. Mogliby dać mandat lub odholować, gdyby auto nie stało na miejscu wyznaczonym.

Zgadnijcie kto ma teraz wysmarowane klamki i podszybie (skąd idzie powietrze do kabiny) gazem pieprzowym w żelu ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Nie musicie pisać, że to prymitywne zachowanie, godne robaka polaka karalucha - wiem

Zagotowało się we mnie. Od 7 lat mieszkam sobie w kurniku deweloperskim. Kupionym za gotówkę, jako jedyne mieszkanie w tym bloku. Na 13 mieszkań cała reszta ma małe dzieci, urodzone po wprowadzeniu na osiedle i kredyt na karbie. Jestem sobie taką persona non grata - ze mną nie da się pogadać ani o promocji na pieluchy, ani o dostępności żłobków w okolicy, ani (o zgrozo) o rosnących ratach kredytów.

Nie zabolało mnie to, że w pierwszym roku mieszkania ktoś puścił plotkę, że jestem prostytutką. Bo wracam rano do domu odjebana w szpilki i mini - po prostu taki mam styl.

Nie zabolało mnie to, że są utworzone czaty grupowe, poza "blokowym" czatem, gdzie są wszyscy, tylko nie ja.

Nie boli mnie jebane stereo sound. Z góry kaszojady się drą, z dołu się drą, z boku się drą. Od 4 rano BO ZĄBKOWANIE, BO KOLKI do późnej nocy. Od 7 lat w kółko bo kalendarz porodów jest chyba k⁎⁎wa zsynchronizowany. Jakbym chciała ciszy, to bym mieszkała w lesie, rozumiem to.

Nie boli mnie punktualnie o godzinie 20, codziennie, od 7 lat akcja KĄPIEL. Czemu dzieci myte i ubierane tak drą pizde? Nie wiem, jak zamykam drzwi do łazienki to jest ciszej, a sama zrezygnowałam z kąpieli około godziny 20 bo można oszaleć.

Nie zabolał mnie parter zastawiony przez hulajnogi, rowerki, przyczepki mieszczące całe stada bachorów. Chuda jestem to się jakoś przeciskałam do skrzynki i piwnicy.

Nie boli smród mięsa i kancerogenne węglowodory aromatyczne, którymi sąsiedzi rozpalając grilla w ogródkach na parterze trują mnie od maja do września. Zamykam okno i śmierdzi mniej.

Nie bolą mnie kinderbale kończące się w dni robocze o 23 (dzieci naćpane cukrem serio mają sił drzeć japy do takiej godziny?), ani drące się w lato pod blokiem, ani malujące kredą po wszystkim, do czego potrafią dosięgnąć.

Nie boli mnie to, że w weekend muszę wyjść gdzieś z domu rano by napisać kilka stron swojej pracy naukowej bo wrzask dzieci słychać przez zatyczki do uszu i ciężko skupić myśli.

Takie są uroki mieszkania w centrum miasta w bloku.

Ale zabolało mnie to, że używając wkrętarki o godzinie 21 zostałam przywołana do porządku na osiedlowej grupie, bo:

• to nie jest pora na to
  

• oni chcą spać
  

• jak to nie mam kiedy tego zrobić? WĄTPIĘ, ŻE NIE MASZ KIEDY (tak, bo baba siedząca od 4 lat na macierzyńskim wie lepiej jaki mam układ dnia, skoro ciągle przesiaduje w oknie robiąc za monitoring osiedlowy).
  

Zgadnijcie, kto jutro zadzwoni do wspólnoty bo przyczepkami blokowane są korytarze czy dostęp do skrzynek. Albo kto w najbliższy weekend wjedzie na pełnej, waląc w drzwi jak CBŚ, do sąsiadów, bo 4 rano to nie jest czas, kiedy dzieci powinny odbijać piłkę od podłogi i biegać jak po⁎⁎⁎⁎ne.

Tyle lat żyliśmy w symbiozie, tyle rzeczy przełknęłam, ale skończyła się moja wyrozumiałość. K⁎⁎wa jego mać.

#zalesie #patologia z miasta (to ja)

Poratuje ktoś przepisem na smaczny kompot z suszu, taki wigilijny?

Dilera dobrych jakościowo owoców suszonych już mam, tylko przepisu brakuje

Coco Jambo czyli znany hit MR President ma swoją oficjalną, świąteczną wersję.

https://youtu.be/wKkhvF0ftDk?si=v9uEkoXhOb28bRro

Toast wzniesiony pigwowcówką na bimberku. Toast za "łapówki" od klientów ( ͡~ ͜ʖ ͡°)

Czy one mają u mnie za dobrze, a pół salonu zajebane przez namioty, tunele, myszki i świeże dostawy kartonów? Być może ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Czy ja na prawdę jestem jedyną osobą w tym kraju, która na to coś do odśniezania samochodu mówi "WIUCHETKA"?

Przecież to wiuchetka jest, logiczne.

Kolejna do kolekcji. Jeszcze jest u poprzedniej właścicielki, która okazała się bardzo miłą starszą Panią. Spędziłam z nią godzinę na telefonie rozmawiając o wszystkim, od szkła, przez porcelanę, kończąc na psychologii i kosmosie. Ale już niedługo szkiełko będzie u mnie.

Bomboniera Empoli lata 60-70, rubinowe szkło barwione w masie, złocenia z roślinnym motywem.

Jaram się. To będzie najdroższa sztuka w naszej kolekcji naczynek na cukierki Empoli.

#hobby #kolekcje #starocie

Bycie 1:1 kopią własnej matki pracując w rodzinnym biznesie to takie samo wygranie na loterii genetycznej, jak i przekleństwo.

Jak jeszcze raz usłyszę od klienta "NO SKÓRA ŚCIĄGNIĘTA Z PANI GOSI" to poleje się krew (albo zamorduje kogoś w myślach), przysięgam.

Jak wchodziłam do firmy, to chciałam zmieniać nazwisko na dwuczłonowe, żeby było wiadomo, że jestem "swoja" bo aktualnie mam nazwisko po mężu. Po 2 miesiącach wiem już, że taka operacja nie ma żadnego sensu.

#niemoralnesalto

Moje ulubione zdjęcie z tego roku z #urbex

Fajnie było znaleźć się przypadkiem w miejscu, które uważało się za swoje opus magnum urbexu. W końcu w centrum takiej budowli wszechświat koncentruje się jakoś tak... inaczej.

#niemoralnesalto

Takie różowe cudo dziś dołączyło do kolekcji.

Bomboniera Empoli, lata 60-70, różowe szkło barwione w masie na opalizującej, białej nóżce z niebieską poświatą.

Każdy z tych okazów jest z tej samej serii, ale każdy jest inny.

Co ciekawe żadna "czapeczka" nie pasuje do innej bomboniery. Różni je też po kilka milimetrów wysokości.

Uroki szkła ręcznie robionego.

Pierwszą, która się u nas pojawiła była ta miodowo-bursztynowa. Wypatrzyliśmy ją na targu staroci w Nicei, w czasie podróży poślubnej. Może dlatego mam takie parcie na uzbieranie wszystkich kolorów, w jakich występowała - mam ogromny sentyment do tego wzoru.

#starocie #kolekcje

Po 7 tygodniach od wrzucenia mojej osoby w rodzinny biznes, o profilu całkiem odmiennym od dotychczasowej ścieżki kariery oraz edukacji, gdzie zmiana została okupiona ogromnym stresem i wątpliwościami mogę przyznać...

rozjebalam temat na łopatki i nie ma co zbierać.

Jestem z siebie ogromnie dumna. Wiem już po kilku spotkaniach z koordynatorką z centrali, że bardzo jej się spodobałam i widzi we mnie godną następczynię prawie 30letniego dorobku rodziców. Poznałam zespół i od wejścia poczułam, że stanowię tam wartość dodaną. W kuluarach gadają o mnie, aż uszy mnie pieką.

Umówię cykl spotkań z trenerem biznesowym bo wiem, że w kwestii mowy ciała w relacjach biznesowych mam nad czym popracować. Ale nadal jest to tylko moje spostrzeżenie wynikające z tego, że cokolwiek robię, MUSZE robić to najlepiej.

Dobrze jest wiedzieć, że jest się odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu.

#niemoralnesalto

Im jestem starsza, tym bardziej rozumiem dlaczego moi rodzice zostali alkoholikami.