splash545

Nie jedna i ta sama każ­demu stwo­rze­niu dana jest siła ży­wotna. Nikt nie umie­ra zbyt wcze­śnie, po­nie­waż nie miał żyć dłu­żej, niż żył. (...) W tym jed­nym wszy­scy ob­ra­camy się błę­dzie, że nie są­dzimy, by do śmier­ci chy­lili się inni prócz sę­dzi­wych i zgar­bio­nych wie­kiem sta­ro­ści, pod­czas gdy pro­wa­dzi do niej dzie­ciń­stwo i mło­dość, i każdy wiek ży­cia.

Seneka, O pocieszeniu do Marcji 

#stoicyzm

471 206,0 - 20,0 = 471 186,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#rokmedytacji

24 992 900,0 - 200,0 = 24 992 700,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#pompujwpoprzekziemi

471 246,0 - 25,0 = 471 221,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#rokmedytacji

Żadna śmierć nie jest przed­wcze­sna

Ile­kroć na za­wsze od­cho­dzi ktoś młody, au­to­ma­tycz­nie mó­wimy, że umarł „za wcze­śnie”. Jed­nak sto­icy nie zga­dzali się z ta­kim uję­ciem spra­wy. Uwa­żali, że nie ist­nieje coś ta­kiego jak „przed­wcze­sna” śmierć (co po czę­ści wią­zało się z ich prze­ko­na­niami na te­mat losu).

Za­równo Se­neka, jak i Ma­rek Au­re­liusz pi­sali o utra­cie lu­dzi, któ­rzy wpraw­dzie są żywi, ale nie żyją w praw­dzi­wym sen­sie tego słowa, po­nie­waż za dużo pra­cują, go­nią za pie­niędz­mi lub sławą albo za­cho­wują się tak, jakby mieli przed sobą wiele ist­nień, więc nie mu­szą za­czy­nać żyć tym, które trwa obec­nie. Tacy lu­dzie mogą do­żyć na­wet dzie­więć­dzie­siąt­ki, ale sto­icy wie­rzyli, że le­piej jest żyć krót­ko, z sen­sem i cno­tli­wie niż długo, ale mar­nie. „Ko­cham cię, ży­cie ze wzglę­du na do­bro­dziej­stwo śmier­ci! Za­sta­nów się, pro­szę, jak wiele przy­nosi po­żytku śmierć we wła­ści­wym cza­sie. Jak licz­nym wy­szło na szko­dę, że żyli dłu­żej” – na­pi­sał Se­neka.

Brigid Delaney, Zachowaj spokój 

#stoicyzm

24 994 400,0 - 200,0 = 24 994 200,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#pompujwpoprzekziemi

15 302,75 + 10 = 15 312,75

Idealna pogoda na bieganie.

#sztafeta #bieganie

Całe życie jest niewolą. Należy więc pogodzić się z losem, jak najmniej ubolewać nad nim i chwytać każdą korzyść, jaka z nim się łączy. Żadne położenie nie jest aż tak straszne, by człowiek obdarzony równowagą ducha nie znalazł w nim jakiejś pociechy.

Seneka, O spokoju ducha

#stoicyzm

24 995 530,0 - 150,0 = 24 995 380,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#pompujwpoprzekziemi

Autostradowe perypetie zakończone spontaniczną #podroze do #gdansk . Jest super!

WAŻNE!!! Dramat na autostradzie aktualizacja!

Otóż udało się wyrwać przed czasem i zjechać na Pelplin. Aktualnie pijemy kawkę w Tczewie i będziemy boczkiem jechać do Gdańska. Plany poszły się walić, więc już czysto turystycznie. Piękna wycieczka nie zapomnę jej nigdy. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Dramatyczne foty by @Patkapsychopatka .

Wołam @Astro bo dopytywał.

#gownowpis

W korku od 11:05, przewidywany czas zjazdu w najbliższy zjazd na autostradzie 15:00. Znoszem to ze stoickim spokojem. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#gownowpis

826 + 1 = 827

Tytuł: Opowieści niepokojące 

Autor: Joseph Conrad 

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Format: książka papierowa

ISBN: ISBN 978-83-7278-710-1

Liczba stron: 209

Ocena: 6/10

Prywatny licznik: 13/30

Zbiór pięciu opowiadań, w których zawarte jest trochę egzotyki, odrobina tajemnicy i garść załamań psychicznych. Opowiadania napisane fajnym stylem, jest trochę klimatu, no i tyle. Brakowało mi w nich jakiegoś wyraźnego wykończenia, czegoś co by mnie w nich urzekło, jakieś takie miałkie były. Jedno mi się w miarę podobało, dwa takie średnie i dwa słabe. 

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter #dwanascieksiazek

Ko­lejny klu­czowy prze­kaz, który Se­neka kie­ruje do Mar­cji, mówi o tym, że le­piej jest być wdzięcz­nym za to, co się miało, niż po­grą­żać w żalu po stra­cie. „Ale mógł żyć dłu­żej i wy­róść na więk­szego czło­wieka!” – mo­głaby po­wie­dzieć Mar­cja. „Jed­nak le­piej dla cie­bie stało się tak, niż gdy­byś go w ogóle nie miała. Je­żeli się ko­muś zo­stawi wol­ność wy­boru, czy woli być krót­ko szczę­śliwy, czy ni­gdy, każdy uzna za lep­sze, by nas spo­tkało szczę­ście już ra­czej szyb­ko prze­mi­ja­jące niż żadne”.

In­nymi słowy – le­piej ko­chać i mi­łość utra­cić, niż nie ko­chać wcale.

Se­neka rów­nież miał syna, który umarł w dzie­ciń­stwie, dwa­dzie­ścia dni przed wy­gna­niem fi­lo­zofa na Kor­sykę. Dziec­ko umie­rało w ra­mio­nach Hel­wii – swo­jej babki, matki Se­neki – która „za­sy­py­wała je po­ca­łun­kami”. Ma­rek Au­re­liusz i Fau­styna, jego żona, mieli co naj­mniej czter­na­ścio­ro dzie­ci, ale tylko czte­ry córki i je­den syn prze­żyli ojca, więc ten mu­siał po­ra­dzić so­bie ze stra­tą aż dzie­wię­cior­ga dzie­ci. Śmier­tel­ność dzie­cięca w sta­ro­żyt­no­ści była szo­ku­jąco wy­soka, co może wy­ja­śniać po­trze­bę uod­por­nie­nia się na wy­pa­dek śmier­ci dziec­ka, którą od­czu­wali sta­ro­żytni. Jed­nak wiele z ich nauk ma za­sto­so­wa­nie do dziś (i bę­dzie przy­datne, do­póki lu­dzie nie prze­staną umie­rać).

Brigid Delaney, Zachowaj spokój 

#stoicyzm

471 611,0 - 15,0 = 471 596,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#rokmedytacji

W li­ście do Mar­cji Se­neka pi­sze, że smu­tek jest na­tu­ralny, po­dob­nie jak szok, który czu­jemy po śmier­ci ko­cha­nej osoby. Fi­lo­zof rów­nież prze­żył szok, gdy zmarł jego młody przy­ja­ciel An­ne­usz Se­re­nus. „Ja ci to pi­szę, ten, który An­ne­usza Se­rena, bar­dzo dro­giego mi, opła­ki­wa­łem tak nie­po­wścią­gli­wie, iż – czego wcale nie chcia­łem – sta­łem się jed­nym z przy­kła­dów lu­dzi, nad któ­rymi smu­tek od­niósł zwy­cię­stwo. Dziś jed­na­ko­woż po­tę­piam swoje ów­cze­sne po­stę­po­wa­nie i ro­zu­miem, iż naj­więk­szą przy­czyną mo­jej

ów­cze­snej ża­ło­ści było to, iżem ni­gdy nie my­ślał, że może on umrzeć przede mną. Przy­cho­dziło mi na myśl jedno: że jest młod­szy, i to znacz­nie młod­szy. Jak gdyby śmierć prze­strze­gała po­rząd­ku!”. Kon­klu­duje jed­nak: „Dzi­siaj może się stać wszyst­ko to, co może zda­rzyć się też kiedy in­dziej”. Może się to zda­rzyć każ­demu, w każ­dym wieku, na­wet młod­szym od nas. Jak gdyby śmierć prze­strze­gała po­rząd­ku!

Sto­icy przez całe ży­cie przy­go­to­wy­wali się na ewen­tu­al­ność śmier­ci bli­skich, spo­dzie­wa­jąc się, że gdy ta na­dej­dzie, nie wy­woła w nich szoku, nie będą więc cier­pieć po­dwój­nie, od­da­jąc się dłu­giemu i bo­le­snemu pro­ce­sowi ża­łoby. 

Brigid Delaney, Zachowaj spokój 

#stoicyzm

31 511 055 - 600 = 31 510 455

#deskaprzezrok

24 998 365,0 - 200,0 = 24 998 165,0

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu

#pompujwpoprzekziemi

Fota zrobiona przez @Patkapsychopatka ale coś nie może wrzucić, a więc pomagam. Taki tam koteł pracowy. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#koteczkizprzypadku #koty #zwierzaczki

Skoro otwarłem to teraz zamknę LXXV edycję #nasonety . Do ostatniej chwili a nawet dłużej czekałem, aż swymi myślami ubranymi w rymy podzieli się @fonfi bądź @splash545 , lecz ani jeden ani drugi nie zdecydował się nic skrobnąć, ale mniejsza.

I tak, pomimo tego w kończącej się właśnie edycji towarzystwo było doborowe, gdyż składało się z czwórki wspaniałych poetów takich jak:

- @George_Stark z wierszem O symbolach pogrzebowych

- @moderacja_sie_nie_myje3 z wierszem Smoluch z Czarnych Krzewów

- @RogerThat z wierszem Nie mam problemu z Oskarem

- @moll z wierszem bez nazwy traktującym o zasadach gry

***

A zwycięzca zostaje @RogerThat , gdyż jako jedyny nie miał problemu z rozpoznaniem i nawiązaniem do utworu tytułowego. A takie było ukryte kryterium oceniania, które wymyśliłem przed chwilą.

***

Zwycięzcy serdecznie gratuluję, a reszcie uczestnikom również serdecznie gratuluję! A za uwagę dziękuję!

#podsumowanienasonety #zafirewallem