Zdjęcie w tle
Oczk

Oczk

Gruba ryba
  • 313wpisy
  • 4426komentarzy

Po pierwsze witamy w astrospołeczności @m-q - jak ktoś jakimś cudem nie widział, to polecam zajrzeć na jego profil


Po drugie, #apod na dziś to mój ulubiony obiekt i nie mogę się doczekać czystego nieba, żeby samemu spróbować na nim sił.


https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html


Mgławica Koński Łeb

Źródło i Prawa Autorskie: Mark Hanson & Martin Pugh, SSRO, PROMPT, CTIO, NSF


Wyrzeźbiony gwiezdnym wiatrem i promieniowaniem, ten obłok pyłu międzygwiezdnego przyjął niezwykły i znajomy kształt. Mgławica Koński Łeb znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych i jest osadzona w rozległym kompleksie skarbów Oriona. „Wysoki” na około pięć lat świetlnych ciemny obłok jest skatalogowany jako Barnard 33 i jest widoczny tylko dlatego, że w tle znajduje się świecąca mgławica emisyjna IC 434. W ciemnym obłoku tworzą się gwiazdy. W lewym dolnym rogu zdjęcia znajduje się niebieska mgławica refleksyjna NGC 2023, otaczająca gorącą, młodą gwiazdę. Prezentowane zdjęcie łączy w sobie obrazy wąskopasmowe i szerokopasmowe zarejestrowane przy użyciu kilku różnych teleskopów.


#astronomia #astrofotografia #fotografia #oczkcontent

540ba42f-69e5-4a83-83c3-47f69e17e03d
roadie

@Oczk wygląda jak jakiś belzebub

em-te

To fantazja grafika, że jedna gwiazda rozświetla całą mgławicę? Jaki ona ma rozmiar?

m-q

Witam, witam wszystkich astromaniaków


Piękna fotka, w ogóle Orion i okolice to moja ulubiona kopalnia kosmicznych skarbów, szkoda że taka trudna w obsłudze (głównie przez warunki pogodowe w miesiącach występowania Oriona na naszym niebie). Ale wykorzystuję teraz każdą okazję, żeby złapać trochę fotonów, albo po prostu usiąść, patrzeć i podziwiać tego pana w pełnej krasie.


Ten Koński Łeb na tle innych mgławic tego regionu wydaje się malutki, musiała tu być zastosowana ogromna ogniskowa aby wydobyć tyle detali. Ale niech wyobraźnię oglądających dodatkowo pobudzi fakt, że sam ten "malutki" łeb ma kilka lat świetlnych długości. Nasz cały układ słoneczny mógłby być ziarnkiem piasku w oku tego konika.

Zaloguj się aby komentować

Hej,


#apod na niedzielny wieczór

https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html


ISS, Słoneczne perturbacje, Słońce


To nie jest plama słoneczna. To Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) przyłapana na przelocie przed Słońcem. Plamy słoneczne mają ciemne centrum, jaśniejszy półcień otaczający i nie mają przyczepionych kapsuł typu Dragon. Natomiast ISS to złożony mechanizm o wielu iglicach, będący jednym z największych i najbardziej skomplikowanych statków kosmicznych, jakie kiedykolwiek stworzyła ludzkość. Ponadto plamy słoneczne pojawiają się na powierzchni Słońca, podczas gdy ISS krąży wokół Ziemi. Tranzyt na tle Słońca nie jest czymś niezwykłym w przypadku ISS, która okrąża Ziemię mniej więcej co 90 minut, ale ustalenie właściwej lokalizacji, czasu i sprzętu w celu uzyskania świetnego kadru jest rzadkością. Przedstawione zdjęcie stanowi połączenie trzech zdjęć zrobionych w 2021 roku z tego samego miejsca i niemal w tym samym czasie. Jedno zdjęcie – prześwietlone – uchwyciło słabe wypukłości widoczne na szczycie Słońca, drugie zdjęcie – niedoświetlone – uchwyciło złożoną teksturę chromosfery Słońca, podczas gdy trzecie zdjęcie – najtrudniejsze do uzyskania – uchwyciło stację kosmiczną, która w ułamku sekundy przeleciała przez Słońce. Dokładna inspekcja sylwetki stacji kosmicznej ujawnia nawet zadokowaną kapsułę Dragon Crew.


#astrofotografia #astronomia #fotografia #oczkcontent

4680ed9f-ed25-4ff1-b13c-83bc8873229e

Zaloguj się aby komentować

Hej,


Dziś #apod trochę wcześniej

https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html


Tym razem zdjęcie wykonane na makiecie mającej dać rzekomy dowód na kulistość Ziemii :v


Planeta Ziemia z Oriona


Rok temu, 16 listopada 2022 r. o godzinie 1:47 czasu wschodnioamerykańskiego, rakieta Space Launch System opuściła Ziemię niosąc statek kosmiczny Orion w ramach misji Artemis I, będącej pierwszym zintegrowanym testem systemów eksploracji kosmosu NASA. Ponad godzinę po starcie z kompleksu startowego 39B w Centrum Kosmicznym im. Kennedy'ego, jedna z zewnętrznych kamer Oriona uchwyciła ten widok. Na pierwszym planie silnik Orbitalnego Systemu Manewrowego oraz silniki pomocnicze, na dole Europejski Moduł Serwisowy. Za jednym z 7-metrowych skrzydeł modułu słonecznego widać nasz piękny świat macierzysty. Wykonując bliskie przeloty obok powierzchni Księżyca i osiągając wsteczną orbitę 70 000 kilometrów za Księżycem, bezzałogowa misja Artemis I trwała ponad 25 dni, testując możliwości do załogowej eksploracji Księżyca i Marsa. Bazując na sukcesie Artemis I, nie wcześniej niż w listopadzie 2024 r. misja Artemis II z czteroosobową załogą wyruszy na orbitę Księżyca i z powrotem.


#astrofotografia #astronomia #fotografia #kosmos #oczkcontent

1ac35546-eda6-413d-94bc-afdb35dec1b1
moll

@Oczk czyli jednak jest płaska!

Zaloguj się aby komentować

Hej,


#apod na dziś Zorza nad lubelskim się kompletnie nie umywa do takiego widoku

https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html


#oczkcontent - tag dla tych którzy nie chcą widzieć moich wpisów a nie mogą mnie zablokować.


Nocne światła w Qeqertaq na Grenlandii

Źródło i Prawa autorskie: Dennis Lehtonen


 Zanieczyszczenie światłem zwykle nie stanowi problemu w Qeqertaq. Ta odległa nadmorska wioska w zachodniej Grenlandii liczyła w 2020 roku raptem 114 mieszkańców. Mimo to, nawet na tak ciemnym niebie możemy w nocy zobaczyć światło.

6 listopada b.r., podczas intensywnej burzy geomagnetycznej, zasłony zorzy polarnej opadły na arktyczną krainę. W przeddzień nadchodzącej nocy polarnej, na 70 stopniach północnej szerokości geograficznej, inspirujący pokaz zorzy odbija się w wodach Zatoki Disko. Na zdjęciu wykonanym z odizolowanej osady, samotna góra lodowa dryfująca po lodowatym morzu jest oświetlona światłami brzegu.


#astrofotografia #astronomia #zorza



#fotografia

9d40590a-959f-4a19-a120-47d03daaec72

Zaloguj się aby komentować

Hej,


#apod na dziś


Zupełnie inna tematyka i kadr, ale za to autorstwa pani Katarzyny Kaczmarczyk, osoby znanej i cenionej w środowisku


Poranny Księżyc spotyka Poranną Gwiazdę


Wenus pojawia się teraz jako jasna gwiazda poranna, świecąca na południowym wschodzie przed świtem. W czwartek, 9 listopada o poranku, niebiańska latarnia znalazła się w bliskim połączeniu ze słabnącym sierpem Księżyca. Z dużej części Europy zakrycie Księżyca można było obserwować na dziennym niebie.

Złożone obrazy przedstawiają zbliżenie Księżyca i gwiazdy porannej na warszawskim niebem. Sekwencja ośmiu ostrych zdjęć teleskopowych, wykonanych pomiędzy godziną 10:56 a 10:58, biegnie od lewej do prawej, gdy Wenus znikła za jasną krawędzią Księżyca.


Źródło i Prawa autorskie: Katarzyna Kaczmarczyk


#oczkcontent

#astrofotografia #astronomia #ksiezyc

97472665-da4a-4918-98a6-61c305b23c8e
spawaczatomowy

@Oczk Czy mi się zdaje, czy terminator na Wenus widać?

Piękne ujęcie

Zaloguj się aby komentować

Hej,


Pogoda nie dopisuje, ale może by trochę rozruszać społeczność?


Kojarzycie https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html ? To taka stronka, gdzie NASA prezentuje astronomiczne zdjęcie dnia, w skrócie APOD + krótkie objaśnienie od profesjonalnego astronoma, co my tam w ogóle widzimy.


Pomyślałem, że w celu zachowania ruchu w naszej społeczności, można by wrzucać to zdjęcie tutaj z przetłumaczonym (jako-tako, luźno) opisem.


Zawsze jedna strona do odwiedzenia mniej


No więc, poczynając od dziś, 15.11.2023 mamy:


Mgławica Krab


Skatalogowana jako M1, Mgławica Kraba otwiera słynną listę nie-komet utworzoną przez Charlesa Messiera . Obecnie wiemy, że to pozostałość po supernowej, czyli rozszerzająca się chmura gazów powstała w wyniku eksplozji masywnej gwiazdy.

Gwałtowne narodziny Kraba były obserwowane przez astronomów w roku 1054 . Z obecną średnicą mniej-więcej 10 lat świetlnych, mgławica rozszerza się z prędkością 1500 kilometrów na sekundę (!).

Możemy nawet zobaczyć to rozszerzanie porównując zdjęcia wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a i Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba.

https://webbtelescope.org/contents/media/images/2023/137/01HBVBFT0VVMN8EP3TQVFMSPEQ

Hubble uchwycił włókna Kraba w świetle widzialnym w 2005 roku, zaś Web w podczerwieni w 2023.

Kosmiczny skorupiak znajduje się ok. 6500 lat świetlnych od nas, w konstelacji Byka.


Mam nadzieję, że pomysł się spodoba

#apod - pod tym tagiem będę wrzucał zdjęcia

#oczkcontent #astrofotografia #astronomia

83e4df46-1287-4444-b365-1c74d292d894
dzangyl

@Oczk wyraźnie widać powiększanie się tej mgławicy gdy porównamy zdjęcia na przestrzeni 10 lat. W centrum znajduje się pulsar. Takie ciekawostki ode mnie.

sireplama

Mgławice i inne tego typu zawsze mnie zastanawiały.


Chodzi mi o to, że Słońce powstało z mgławicy, która była pozostałością jakiejś supernowej (poprawiające mnie jakbym plótł głupoty). To jak wielką była ta poprzednia gwiazda, że starczyło na naszą i jeszcze resztę układu słonecznego?! Czy możliwe jest by tamta gwiazda miała planety, które sobie gdzieś w "okolicy" ciągle wędrują?

Catharsis

@Oczk Jeden z najlepszych filmów SkyFana jest o tej mgławicy i historii jej odkrywania:

https://www.youtube.com/watch?v=_Fn_rB2F2Dc

Zaloguj się aby komentować

To dziś odżywają wspomnienia tej wspaniałej przygody, eh


Growe "kino akcji", moje ukochane uniwersum sci-fi. Emocjonująca historia, świetne postaci, wciągająca rozgrywka, rozczarowujące zakończenie XD To ostatnie da się przynajmniej naprawić modem.

W jedynce uwielbiałem eksplorację i te puste jałowe planety, totalnie mój kosmiczny klimat.

W dwójce najbardziej podobało mi się kompletowanie załogi i przygotowywanie się od początku do finałowej misji

A trójka to po prostu napchane akcją i patosem świetne zwieńczenie serii (-10 ostatnich minut), niczym klasyki kina akcji z końcówki ubiegłego wieku.

W każdej części uwielbiałem załogę i to, jakie relacje mieli z Shepardem, szło się po prostu zaprzyjaźnić z niektórymi postaciami XD


Happy N7 day!


#gry #masseffect #n7day


edit: a jakby ktoś chciał, to LE do kupienia z 40zł na steamie, do 9.11

f1dcfc23-6679-4aa3-b0e1-a54c45a0e9c9
powodzenia

@Oczk mi tez się świetnie grało. Jedynka fajnie wciągnęła w uniwersum, chociaż w momencie ogrywania była dla mnie już trochę oporna. Dwójkę i trójkę polubiłem za to samo co Ty Dwa lata temu ograłem Andromedę. W sumie fajna gra, dobrze sie bawiłem. Najgorsze dla mnie było w niej to, że niby nowa galaktyka ale brakowało ciekawych nowych gatunków. A te które się pojawiły wyglądały jak z starych ME.

Dzban3Waza

O to to, co do ME2 : dać 6 klas do wyboru i kazać grać jedna kombinacja przez całą grę, gdzie walisz jeden zestaw bo jest globalny cooldown. Wersja odnowiona mogła to odwrócić ale nie . Nienawidzę strzelanek ale pierwsza część dała mi nadzieję że druga będzie jeszcze lepsza, tymczasem lipa imo

Zaloguj się aby komentować

Ledwo człowiek do domu wraca po całym dniu, a tu na szybko trzeba sprzęt kompletować bo zorza polarna nad praktycznie całą Polską


Tutaj widziana z okolic Lublina


Canon eos 1100D + kitowy obiektyw 18-55, 18mm f.5

ISO 1600

Czasy naświetlania różne, 15-30 sekund


Za długo ale jak były krótsze to nie było aż tyle widać, niestety średni obiektyw do takiej fotografii.


Następnym razem się lepiej przygotuję, moze nawet zrobię timelapsa


Niedziela wieczur i humor gitówa

#fotografia #astrofotografia #zorzapolarna #tworczoscwlasna #oczkcontent

5697a508-1bfc-43e2-aa8d-1e5864ad8393
4bf081c6-40f6-4080-9ae7-4c987f515fce
9e62a1ab-c4cd-4dd1-abc6-319e0942995e
9e4c0607-49d8-407c-a1c5-5d37af57d1cf
fb6143f2-302b-4b10-b5d8-3f2dec7de6d5
ziel0ny

Jak zwykle się człowiek dowiaduje po czasie że można było zobaczyć

TymczasowyNick66

Przespałem okienko. Dosłownie

GtotheG

@Oczk zarabista! Zazdro! U mnie nic nie bylo widac

Zaloguj się aby komentować

Hej,


Wreszcie trafiła się jakaś pogodna noc i wycelowałem teleskop w niebo - i akurat tak się złożyło, że ten sam obiekt fotografowałem prawie równo rok temu, a dokładniej 20.10.22


Setupu przez ostatni czas wcale nie aktualizowałem, dołożyłem tylko wcześniej zakupioną opaskę grzewczą na guider, bo nie jest on wyposażony w odrośnik.

Do tego obiektu musiałem także zdjąć filtr wąskopasmowy, z racji że mgławice refleksyjne to trochę szersze spektrum.

Materiału wyszło łącznie 4h i więcej zbierać nie będę, bo fanem tego obiektu nie jestem, a efekt jak dla mnie już jest zadowalający - zwłaszcza porównując ze zdjęciem z zeszłego roku :v


Przed Wami - Plejady, Siedem Sióstr, Baby, Kurki, mały duży wóz, jak zwał tak zwał. Ja preferuję wersję z mitologii greckiej.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Plejady


Młoda gromada otwarta w gwiazdozbiorze Byka, widoczna bez problemu gołym okiem. Nazwę zawdzięcza nimfom, które ścigał Orion celem lubieżnego ubogacenia, aż w końcu Zeus się zlitował i zmienił je w gwiazdy. Problem w tym, że Orion też jest gwiazdozbiorem, i to całkiem bliskim XD Teraz jednak na straży sióstr stoi wielki Byk gotowy zaszarżować na zbereźnego myśliwego.


Gromadę otacza mgławica refleksyjna (świecąca światłem odbitym od sąsiednich gwiazd), pozostałość po "gwiezdnym żłobku" z którego wyszły Plejady. Rozrzucone są na odległość ok. 12 lat świetlnych, a więc całkiem blisko siebie.


I ostatnia ciekawostka z Wikipedii: XIX-wieczny niemiecki obserwator Heinrich Louis d’Arrest zaobserwował, że mgławica otulająca Plejady jest niewidoczna (lub ledwie dostrzegalna) w wielkich teleskopach, podczas gdy można ją zaobserwować w ich szukaczach.

I potwierdzam to obserwacjami z zeszłego roku, gdzie przez lornetkę plejady robiły lepsze wrażenie, niż gdy obserwowałem je przez teleskop


Parametry zdjęcia:

1600 iso

243 klatki x 1 minuta

30 dark

20 flat

100 bias


Sprzęt:

Canon eos 1100D astromod

SkyWatcher 72ED + flattener, 350mm f4.9

Montaż HEQ5 pro

Guiding 60/160 + asi 120mini

Astroberry

Dithering


Obróbka DeepSkyStacker, Photoshop, GraXpert, Starnet++


#astronomia #astrofotografia #fotografia #tworczoscwlasna #oczkcontent

86d710e1-b54e-466c-8c09-7e23a32bf979
konto_na_wykop_pl

"mgławica otulająca Plejady jest niewidoczna (lub ledwie dostrzegalna) w wielkich teleskopach, podczas gdy można ją zaobserwować w ich szukaczach" - ktoś wie dlaczego tak jest? To trochę nielogiczne bo jednak większy teleskop zbiera więcej światła, więc mgławica powinna być lepiej widoczna niż na małym czy tak jak kolega @Oczk napisał przez szukacz.

TymczasowyNick66

Kurde, konkurencja nie śpi


Fajnie widać strukturę

Mi to chyba nigdy się nie uda sesja z tym obiektem. Zawsze coś. Albo LP, albo pogoda

Budo

@Oczk Plejady to był duszki leśne, które napastował niewyżyty seksualnie heros Orion. Plejady poskarżyły się Afrodycie, że Orion nie daje im spokoju i poprosiły o pomoc. Afrodyta pomogła, ale jak to bogini musiała dodać swoje trzy grosze. Afrodytę ukłuło to, że Orion ugania się za Plejadami, a nie za nią i zazdrosne bóstwo zamieniło Plejady i Oriona w gwiazdy chroniąc duszki przed agresywnym Orionem, a jednocześnie karząc i herosa i Plejady z zazdrości. Ament.

Zaloguj się aby komentować

585 + 1 = 586


Tytuł: Niespokojna krew

Autor: Robert Galbraith (J.K. Rowling)

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

ISBN: 9788327160324

Liczba stron: 944

Ocena: 8/10


Piąta część przygód Cormorana Strike i Robin Ellacot. Jakby ktoś nie wiedział, a był zainteresowany, jest to seria o prywatnym detektywie-weteranie wojennym z urwaną nogą, autorstwa J.K. Rowling. Stylem przypomina takiego Harrego Pottera dla trochę starszych odbiorców.

Strike z pomocą (początkowo) tymczasowej pracownicy, w niezłym tempie zyskuje sławę i uznanie, rozwiązując co książkę głośne i medialne sprawy morderstw. Tym razem jednak ma być inaczej, gdyż detektywi podejmują się zgłębienia przypadku zniknięcia pewnej kobiety w 1974 roku.


Dwukrotnie podchodziłem do tego tytułu (niedługo po premierze, po ponownym przeczytaniu poprzednich 4 tomów), jednak wymiękłem przeczytaniu 200 stron w jakieś 6 miesięcy - niestety nawał obowiązków i szczątkowa ilość snu nie pozwoliła się cieszyć lekturą.


Drugi raz usiadłem do książki jakieś 2 miesiące temu, podejmując trudną decyzję, żeby tym razem nie czytać całej serii wstecz - to taka moja paranoja, że nie lubię brać się za coś "od środka", a miałem (mylne) wrażenie, że sporo pozapominałem z poprzednich książek. A tak naprawdę to szukałem usprawiedliwienia żeby przeczytać wszystko, bo uwielbiam tę serię i bałem się, że dwie zaległe książki to będzie za mało :v


No i tym razem przebrnąłem przez nią w około miesiąc, co jak na obszerność i ilość wolnego czasu, uważałem za niezły wynik.

Bardzo lubię, wręcz uwielbiam styl pisania Rowling, jej budowanie postaci i wyczuwalny klimat miejsc, w których toczy się akcja. Część zdecydowanie dłuższa od poprzednich, tempo spokojniejsze i dzięki temu autorka bardziej skupia się na przedstawieniu charakterów postaci i relacji między nimi. A że lubię oboje głównych bohaterów, nic więcej mi do szczęścia nie było potrzebne.

Jest łamigłówka, którą wydaje mi się że można rozwiązać przed punktem kulminacyjnym (czego sam nie zrobiłem :p), jest klimat Londynu (i tym razem także Kornwalii), jest rozwój postaci, ktoś dostaje w mordę od Cormorana, jest trochę humoru. No i niestety specyficzny dla Rowling punkt zwrotny/przyspieszenie akcji przez to, że akurat jakimś cudem bohater znajduje się w idealnym miejscu i czasie, czasem wręcz co do metra i sekund.

Niemniej dalej świetna lektura, nie żałuję że taka długa i polecam całą serię.


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.vercel.app/


#oczkcontent

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto

03739fbd-1e85-4328-855f-737041fb0b1b
Trismagist

Myślałem, że to plakat z serii Star Gate

Zaloguj się aby komentować

Hej,


W końcu udało mi się znaleźć chwilę czasu na obróbkę materiału, który zbierałem przez 3 noce - 25, 26 i 28.09


Mimo, że księżyc wtedy mocno dawał się we znaki, filtr l-enhance mnie nie zawiódł i pozwolił zebrać całkiem przyzwoity materiał. Choć przyznam po raz kolejny, że jeszcze długa droga zanim nauczę się poprawie obrabiać takie mgławice. Poprzedni obiekt, Serce był nieporównywalnie łatwiejszy do wyciągnięcia kształtu i detali, bez nadmiernego szumu.

Tutaj metodą wielu prób i błędów (i wielokrotnym stackowaniu, odrzucając coraz więcej klatek), otrzymałem w końcu coś, co ma imo ręce i nogi. Ostatecznie użyłem 8h materiału w 3-minutowych klatkach.


Przed Wami:

IC1848 Mgławica Dusza https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Dusza

Czyli mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Kasjopei, powiązana z sąsiadującą mgławicą Serce z mojej ostatniej wrzutki, oddalona ok 6000 lat świetlnych od nas.


Materiał zbierany całkiem przyjemnie, bo pogoda pozwoliła mi nie chować teleskopu na dzień, więc omijał mnie żmudny proces ustawiania montażu na Gwiazdę Polarną, musiałem jedynie poprawiać ostrość. Odrzuciłem ok.1/3 klatek, z powodu jakiegoś delikatnego zachmurzenia czy innych dziwnych czynników, które powodowały że mgławica na zdjęciach była niewidoczna

Niestety wkradł się też spory gradient, zapewne od księżyca (ale też po stronie, w której ów występuje, znajduje się tuż za kadrem Serce, więc trochę chmury wodorowej też podbiło jasność)


No i przy wkładaniu filtra w aparat oczywiście musiałem go ubrudzić swoim paluchem i niestety było to bardzo widoczne na zdjęciu XD ale udało mi się to jakoś zamazać, mam nadzieję że nie widać.


Stack ok. 160 klatek x 3 minuty, total 8h

SkyWatcher 72ed + flattener, 350mm f 4.9

Filtr optolong l-enhance

Canon eos 1100D astromod

Montaż Heq5

+Guiding

Astroberry


Obróbka: DSS, Photoshop, Starnet++


#astronomia #astrofotografia #tworczoscwlasna #fotografia #oczkcontent

753ed9b1-2847-4e71-a519-0dc69aa8299a
TymczasowyNick66

O kurde. To ja, miękka faja odpuściłem sesje właśnie z powodu księżyca :v

Zaloguj się aby komentować

Hej,


Z racji, że przerzuciłem się na cel, którego jeszcze nie mam w swoim portfolio, dodaję wynik zbierania ok 4,5h materiału


Za przedostatnim razem uwziąłem się na Mgławicę Serce

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Serce


Która nazwę zawdzięcza, a jakże, kształtowi. I widoczności z Ziemi, bo jakby ją odwrócić "do góry nogami" to byśmy otrzymali całkowicie inną nazwę :v


Wrzucam trochę na szybko, bo jak zacząłem pisać to okazało się, że muszę zaraz wychodzić.


W każdym razie materiał bardzo "przyjemnie" zebrany, tj. odrzuciłem raptem 3 ostatnie klatki z powodu chmur. Filtr wyciął wszysktie potencjalne światła od samochodów/domu, dithering i dobre darki pozwoliły pozbyć się większości szumu, więc jestem bardzo zadowolony jak na jedną sesje


IC 1805 Heart Nebula

Stack ok. 4,5h w klatkach po 3 minuty

Dithering, klatki kalibracyjne, guiding


Canon eos 1100D astromod

Optolong L-enhance eos clip

SW 72ED + flattener

HEQ5 pro


Dorzucam jeszcze wersję bez gwiazd, bo mi osobiście się bardzo podoba.


Miłego popołudnia!


#astronomia #astrofotografia #fotografia #tworczoscwlasna #oczkcontent

8f924cb4-16d0-4e4f-a316-8bd2445c27a2
1e1b798b-60f8-4be3-8b23-8f824ca313c5
kruzd

@Oczk pięknie, podrzuć stacka Sam posiadam Astronomika CLS, ale zawsze zapominam o nim żeby wrzucić do aparatu. Klika razy z nim robiłem ale raz zniszczył mi bardzo gwiazdki i chyba przez to go nie używam

DiscoKhan

@Oczk za mało zbliżyłeś, nie wiadomo czy galaktyka Dupix jest opanowana przez złych kosmitów xD


Zdjęcie fenomenalne, to od żelaza jest taka czerwona?

TymczasowyNick66

@Oczk Gratki, fajnie to wygląda Sam myślałem czy nie iść za głosem serca, ale rozum wygrał ( ͡° ͜ʖ ͡°) Ciekawe co z tego wyjdzie

Zaloguj się aby komentować

Hej,


Wreszcie wróciłem do domu i miałem okazję wystawić sprzęt na piękne bezchmurne noce... I zająć się na poważniej zbieraniem materiału.


Dzięki montażowi goto i opanowaniu Astroberry na tyle, że mogłem trzy noce z rzędu fotografować dokładnie ten sam kadr. I ustawić dithering, tj. lekkie przesunięcie obrazu po każdym zdjęciu (w moim przypadku o 12 pikseli w losowym kierunku)żeby zniwelować szumy z matrycy (które pod ostatnim moim zdjęciem pokazał mi @kruzd za co Ci dziękuję!).


Z racji na wciąż ciepłe noce, skróciłem też za radą chłopaków (kruzd i @TymczasowyNick66 ) czas naświetlania, coby nie przegrzać aparatu, do 2 minut na klatkę.


I efekt pod względem szumów był o niebo lepszy niż ostatnim razem


Niestety, fotografowany obiekt wschodził nad wiejską drogą, na której może i nie ma lamp ani dużego ruchu, ale za to jak ktoś jedzie, to na długich XD Efektem był potworna poświata w lewym górnym rogu zdjęcia. Chociaż nie jestem do końca przekonany, czy to nie wina świateł z mojego domu. W każdym razie wracam teraz do fotografii z pomocą filtra wąskopasmowego, więc nie muszę się już martwić takimi bzdetami - gradient udało się wywalić z pomocą darmowego opensource GraXpert.


Sam fotografowany obiekt chyba nie należy do moich ulubionych. Jest jasny i duży, ale w mojej ocenie taki "rozmyty" i ciężko mi było określić jego granice czy w ogóle wyciągnąć szczegóły.


Przed Wami - Messier 33, Galaktyka Trójkąta

https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Tr%C3%B3jk%C4%85ta


Jedna z dwóch galatyk widoczna na naszej półkuli gołym okiem (w dobrych warunkach), najdalszy obiekt astronomiczny jaki możemy zaobserwować bez użycia przyrządów.

I jeszcze jedna ciekawostka z wiki, Galaktyka Trójkąta jest pierwszą galaktyką, poza Drogą Mleczną, w której odkryto wodę.

Na niebie optycznie ma średnicę ok. 2 księżyców w pełni, więc całkiem spory obiekt.


Łączny użyty przeze mnie czas naświetlania to ostatecznie 7,5 godziny. Był to mój pierwszy "projekt" który sobie mocno rozplanowałem i zużyłem całą swoją siłę woli, żeby w następne noce fotografować to samo


Dziś ma padać, ale jeżeli jutro będzie pogoda, to do końca tygodnia postaram się nazbierać jeszcze więcej materiału na Mgławicę Serce


Użyty sprzęt:

SkyWatcher 72ED + flattener, 357mm, f4.9

Canon eos 1100D astromod

Heq5Pro

Astroberry

Guiding 50/162 + ASI 120mini


Parametry zdjęcia:

225 x 120s, 7,5h

1600 iso

25 - 30 darków na sesję (odryłem, że DSS ma możliwość stackowania w grupach, czyli do każdej sesji mogę wgrać osobne klatki kalibracyjne, albo jedne wspólne)

100 bias

25 flat


Stackowanie DeepSkyStacker

Obróbka Photoshop + GraXPert


#astrofotografia #astronomia #fotografia #tworczoscwlasna

Nowość: z racji że mnie jako moderatora nikt zablokować nie może, to tworzę nowy tag do wszystkich swoich postów - przynajmniej chcący nie będą mnie widzieć w gorących

#oczkcontent

2bd8cdb1-04ff-4c38-904d-94f054fc367f
f365e63b-0613-45f5-aca1-d551cb2b6859
konto_na_wykop_pl

Fajne hobby ale strasznie czasochłonne, jeżeli chce się uzyskać dobre efekty. Ale chciałbym kiedyś też popróbować. Pytanie: 10" newton na statywie z GOTO i Nikon D5200 wystarczą żeby zacząć zabawę? @Oczk - jak zaczynałeś przygodę z astrofoto? Korzystałeś z jakiegoś tutoriala, czy do wszystkiego doszedłeś sam metodą prób i błędów?

TymczasowyNick66

@Oczk a weź zestackuj bez darków.

Ja z darków zrezygnowałem, bo dithering w pewnym sensie na to pozwala.

Z darkami mam taką sieczkę że szkoda gadać. Zresztą sam sobie sprawdź na moich stackach Wszystko jest bez klatek kalibracyjnych.

kruzd

@Oczk super wyszło!

Zaloguj się aby komentować

No i za mną pierwsze testy nowo nabytego filtra Optolong l-eNhance. Filtr typu multi-narrowband, przepuszcza światło typu H-alfa, H-beta i O-III.


I cóż... ma potencjał


Niestety zostałem pokarany gradientami termicznymi, gdyż darki robiłem o 4 w nocy na sam koniec sesji, kiedy temperatura otoczenia była najniższa. Poskutkowało to tym, że kiedy ze chciwości wyciągnąłem z materiału ile się da, nie było opcji na pozbycie się szumów w okolicy najjaśniejszej gwiazdy w Miotle Wiedźmy.


Nie jest to finalne zdjęcie - mam zamiar dozbierać tu materiału przez najbliższe noce tak do minimum 10h, więc myślę że pomoże to wyeliminować sporo szumów. Nie mogłem jednak się powstrzymać przed publikacją, bo bardzo się cieszę z tego co widzę.


@kruzd nie wiem czy jest to moje najlepsze zdjęcie, ale na pewno jest to moja największa i najlepiej zebrana ilość materiału na jednym obiekcie, a to jeszcze nie koniec


Zdaję sobie sprawę, że mogłem przesadzić z obróbką i może być zbyt agresywna, no ale kompletnie nie mogłem się powstrzymać :v


Przed Wami: Pętla Łabędzia, pozostałość po supernowej https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C4%99tla_%C5%81ab%C4%99dzia


Widoczne na zdjęciu 3 najjaśniejsze obszary to idąc od lewej:

Welon Wschodni

Trójkąt Pickeringa

Welon Zachodni, zwany też Miotłą Wiedźmy


Struktura ta jest bogata w ogromną ilość drobniejszych i słabiej widocznych włókien, które mam nadzieję uda mi się wydobyć przy większej ilości materiału i łagodniejszej wtedy obróbce. Póki co, na dzisiaj jest jak jest


Parametry zdjęcia:

Stack 3h40min z klatek po 180s

20 dark

20 flat

100 bias

Stackowane z DeepSkyStacker, obróbka Photoshop


Sprzęt:

Canon eos 1100D astromod

Optolong l-enhance

Skywatcher 72ed + flattener, 357mm, f4.9

heq5 pro

guiding 50/162 + asi120mm mini

ogarniacz sprzętu: Astroberry


#astrofotografia #astronomia #fotografia #tworczoscwlasna


edit: a jakby ktoś chciał porównać, dorzucam trochę lżejszą obróbkę, gdzie gradient imo aż tak nie rzuca się w oczy

7ec8331a-1d50-45de-8ff4-b3930f85dd1a
69b196a2-e950-46e9-8159-5b4e905d12be
kruzd

@Oczk jeszcze tak pomyślałem skoro darki ci robią kuku, zestackuj bez nich po prostu, jestem prawie pewien że będzie lepiej i łatwiej zrobić więcej z tego zdjęcia

TymczasowyNick66

@Oczk Tak teraz dłubię przy zdjęciach i widząc u siebie tzw. walking noise, przypomniałem sobie o Tych pasach u Ciebie. Skoro matryca generuje +/- powtarzalny wzór, to może przetestuj opcję dithering w ekos/phd. Co parę ujęć ekos z phd przesuną lekko montaż. Losowo, trzymając się +/- kadru.

TymczasowyNick66

@kruzd Co do pixa, powoli się przekonuję do softu. Nie jest lekko, ale powolutku do przodu. Zaczynam od zdjęć księżyca, bo to idzie najłatwiej Mnogość funkcji póki co przytłacza.

Zaloguj się aby komentować

Czy wreszcie udało mi się o normalnej godzinie ustawić normalny kadr, jako-taki guiding i pozostałe technikalia?


Być może. Zobaczymy rano.


Spokojnej nocy, a tym co dziś nie śpią - czystego nieba!


PS. jeszcze nie ogarniam do końca precyzyjnego ustawiania guidingu - może ktoś wie, czemu co kilka minut błąd w osi DEC skacze mi z 0.3 na 0.6?


#astrofotografia

70b6fa84-efce-4c31-97b5-b2ff05abe62a
Oczk

@entropy_ tak niestety się obawiałem, że trzeba będzie się bawić srubokrętami eh

entropy_

@Oczk poniżej jest napisane, że trochę lepiej będzie jak ustawisz na ruch tylko w jednym kierunku. Może się obędzie bez śrubokręt xD

TymczasowyNick66

@Oczk Zobacz czy zmniejszenie dec agr pomoze

kruzd

o tutaj przeczuwam, że wyjdzie Twoje najlepsze zdjęcie. Wrzuć proszę stack potem albo tutaj albo mi na priv to sobie poćwicze poniewaz ostatnio nie mam materiału za dużo

Zaloguj się aby komentować

Idziemy za ciosem i kolejna noc wykorzystana. I znowu obiekt sprzed roku. Tym razem nie aż tak spektakularnie, nawet porównując z poprzednim zdjęciem, bo chyba nie umiem obrabiać takich mgławic I materiału może trochę za mało, raptem 2h bo koło 1:00 naszły chmury. Generalnie mam wrażenie że jakość też spada z powodu żniw dosłownie z każdej strony w około domu - przy zachodzie słońca wielka chmura pyłu wyglądała jak gęsta mgła. Nie mogło się to nie odbić na jakości obrazu


Coraz sprawniej idzie mi ustawianie sprzętu i łapanie kadru, więc liczę że uda się skrócić czas nastawy do max kilkunastu minut, co dawałoby mi co najmniej pół h materiału na sesję więcej - a że i tak zbieram go nie dużo, to te pół godziny może wiele zmienić.


Mgławice Ameryka Północna i Pelikan

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Ameryka_P%C3%B3%C5%82nocna#

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Pelikan


Jaka Ameryka Północna jest, każdy widzi. Pelikana osobiście dojrzeć mi dużo ciężej

Ciekawostka: "oba" te wodorowe obszary stanowią w rzeczywistości jedność, przysłoniętą przez ciemną mgławicę LDN 935.

Kadr wybrany dlatego, że akurat obecnie znajduje się bezpośrednio "w górze", więc w teorii minimalizuję zakłócenia atmosferyczno-pyłowe.


W oczy najbardziej rzuca się tutaj obszar "ameryki środkowej", nazywany Cygnus Wall (mur łabędzia?). Jest to skupisko rozgrzanego gazu i formowania się gwiazd.


Generalnie, jak widać zresztą, jest to obszar nieba bardzo bogaty w gwiazdy.


Lubię ten kadr, bo jest jasny i widoczny bez problemu na pojedynczej klatce, no ale jakoś nie leży mi obrabianie takich dużych rozmytych obszarów. Trzeba sporo wprawy żeby to miało ręce i nogi.


Sprzęt

SW Evostar 72ED + flattener, 350mm f4.9

Canon eos 1100D astromod

HEQ5 pro

Guiding 162/50 + asi120mini + astroberry


Zdjęcie

Stack 37x3min

1600iso

+ klatki kalibracyjne (flatów i biasów użyłem z poprzedniej sesji)


Dla porównania wrzucam też materiał zebrany we wrześniu rok temu, canon 1100D astromod + Jupiter 37a 135mm f 3.5, eq3-2 z napędem w jednej osi. Ok 2,5h materiału.


#astrofotografia #astronomia #fotografia #tworczoscwlasna

e0ad3acd-89bd-420b-b9e5-b86dd3951e1b
fadf9d27-d580-4762-9aaf-e95b8b6cf917
Oczk

dobra, jak raz zobaczyłem tam tego pelikana, to teraz nie mogę go już odzobaczyć XD

dziadekmarian

@Oczk No, jest taki pelikanomarabut trochę

kruzd

Lubię ten obiekt ale mi osobiście zawsze ten kompleks Amelicana bardziej kojarzy się z Mieczem albo nawet Sejmitarem

Zaloguj się aby komentować

No i chyba moje najlepsze zdjęcie. A przynajmniej ulubione!


Korzystając z bezchmurnych nocy, apdejtu sprzętu i możliwości odespania zarwanej nocy, wróciłem po 11 miesiącach do fotografowania pierwszego obiektu, jaki kiedykolwiek wpadł mi w ręce. Dokładnie 3 września 2022 roku popełniłem swoje pierwsze zdjęcie DSO. Miałem do dyspozycji wysłużony Jupiter 37A i canona eos 1100D, zawieszone na montażu eq3-2 z napędem w jednej osi.

Dziś mam do dyspozycji sprzęt z wyższej (ale jeszcze nie górnej) półki i sporo więcej doświadczenia w zbieraniu materiału i obróbce. Chociaż mam wrażenie, że prawdziwa nauka postprocessingu dopiero się zaczyna, bo wreszcie mogę zbierać wartościowy materiał


Cel wybrałem trochę przypadkowo, gdyż był to jedyny obiekt który dzięki jego jasności mogłem wypatrzeć przez wizjer aparatu - jak opisałem w poprzednim poście, miałem problemy z synchronizacją montażu. Ale ostatecznie wyszło, że w celu sprawdzenia jakości sprzętu i poziomu swojego skilla lepiej trafić nie mogłem.


Materiał zbierany od 23:20 do 1:20. Później niestety aparat zaczął odwalać cuda i przez godzinę zrobił 5 zdjęć, prawodpodobnie przez rozładowaną baterię. A dodatkowo gdzieś w tej porze montaż powinien zrobić meridian flip (kiedyś to opiszę), ale go nie zrobił, nie wiem czemu. W zasadzie nie wiem, czy powinien zrobić go samoistnie.

Generalnie skutkiem braku flipa było to, że tuba znalazła się "po złej stronie" montażu i zaczęła przeważać, albo i nawet zahaczała o stojak - nie zwróciłem na to uwagi w nocy. W każdym razie zdjęcia po 1:20 były całkowicie rozmazane.


Przed Wami królowa galaktyk - Andromeda!

Bądź Messier 31 czy NGC224, a dawniej Wielka Mgławica w Andromedzie.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Andromedy


Sprzęt użyty do popełnienia tego zdjęcia:

Canon eos 1100D + astromod

SW Evostar 72ed + flattener, ogniskowa 357mm, f4.9

Montaż heq5 pro

Guiding Orion mini guide scope 50/162 + ZWO ASI 120mm mini

Astroberry


Zdjęcia:

Stack 35x3 minuty

Iso 1600

20 dark

100 bias

25 flat


Obróbka w DeepSky Stacker + Photoshop.


Dawno zdjęcie nie sprawiło mi tyle radości, zwłaszcza porównując z poprzednim efektem Dla porównania dorzucam i stare wykonanie.


#astrofotografia #astronomia #tworczoscwlasna #fotografia

ab45f8ba-7101-4607-8234-ae488765c353
a47c763c-8070-4ab6-ac64-a628cee38cdb
binarna_mlockarnia

@Oczk szacun, piekny stack jak na ten sprzęt

GrindFaterAnona

@Oczk super, ja bym sie chcial nauczyc robic time-lapsy ale nie znam sie na obsludze zadnych programow graficznych

Macer

@Oczk piekne. dziala na wyobraznie. mam ból d⁎⁎y ze urodzilem sie za wczesnie by eksplorowac kosmos.

Zaloguj się aby komentować