gastlich

#lagadyga

2136 + 1 = 2137

Tytuł: Jeżdżę samochodem Wartburg

Autor: H. Ihling

Kategoria: literatura piękna (chyba xD)

Format: książka papierowa

Wydawnictwo: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności

Liczba stron: 777

Ocena: 6/10

No i przeczytane.

Ludzie w recenzjach pisali, że język trudny, że nie da się - ale ja się pytam: czy oni w ogóle jechali kiedyś Wartburgiem? Bo dopiero jak się przez te śląskie wstawki przebijesz, to zaczynasz dostrzegać prawdziwe piękno tej książki.

Opisy trzycylindrowego silnika to proza wysokooktanowa. Czytając, niemal czuć zapach spalonego oleju i wyczuwalną nutkę rozpadu tłoka nr 2. Niektórzy powiedzą: „po co tyle o gaźniku?”, ale dla mnie to jak medytacja - wibracje mechaniczne duszy.

Jedyny minus? Te ciągłe anegdoty o Wujku Staszku. Ile razy można czytać, że kupił Wartburga 312 „od Niemca, co płakał jak oddawał”, bo to był jego „Hans-Jürgen” i miał imię nadane na bierzmowaniu. Dobra, rozumiem emocje, ale 14 stron o jednym zakupie to trochę jak lanie oleju do miski, której już nie ma.

A głębia psychologiczna? Proszę bardzo: Wartburg jako symbol przemijania, wspomnień i niemożności zmiany biegu (bo drążek znów się zaciął). To nie jest tylko książka. To filozofia. To egzystencjalizm dwusuwowy.

Dla fanów zapachu benzyny, rodzinnych traum i dialektów - absolutnie polecam.

Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#twojwpisbrzmiznajomo @tomasz-frankowski

Pachnie jak Prowansja, choć piecze jak lato,

Dziewczyno i chłopaku - bawmy się za krato!

#bojowkapiekarska #twojwpisbrzmiznajomo @tomasz-frankowski

Dobra, ostatnie pytanie i lecę spać. Są jakieś książki do obsługi dzieci? Za 20 tygodni wpadnie pierwsze i nie wiem czy trzeba się jakoś szykować, czy iść na żywioł i się uczyć na błędach?

#pytanie #rodzicielstwo #dzieci

Okej, pytanie to ekspertów. Jestem trochę noga, jeśli chodzi o elektrykę, a chciałbym naprawić to o i owo w mieszkaniu. Są jakieś na tyle dobre książki/ tutoriale/ for dummies, żebym mógł się tym sam zająć? Chodzi mi o wymianę gniazdek, czujniki ruchu, bezpieczniki itp.. No wiecie, żeby prąd mnie nie kopnął i takie tam w przyszłości, chciałbym się pobawić home assistant, ale to już bardziej software i sobie poradzę.

#pytanie #elektryka #diy

I cyk, leci nowy wpis!

Nie wiem, czy ktoś z Was korzystał kiedyś z serwisu https://students.pl/, ale tak się składa, że jestem jego twórcą! Może lata świetności ma już za sobą (choć niektórzy wierzą, że wciąż przed sobą), ale tworzenie takiego serwisu od zera było świetną przygodą i nauczyło mnie naprawdę wiele.

Skąd taki pomysł?

Gdy byłem jeszcze na studiach i uczelnie wymagały odbycia obowiązkowych praktyk, brakowało w internecie miejsca, gdzie można by łatwo znaleźć takie oferty. Wtedy narodził się pomysł stworzenia prostego agregatora – serwisu zbierającego ogłoszenia z różnych źródeł. Po kilku nieprzespanych nocach i napisaniu parserów XML w PHP powstał pierwszy zarys serwisu z podstawową funkcjonalnością. Na początku działał on pod inną domeną: https://praktyki.edu.pl. Pomysł się przyjął, ruch zaczął rosnąć, a wraz z nim – nasze ambicje.

W pewnym momencie pojawiła się okazja przejęcia domeny students.pl od Axel Springer Group (właściciela Onet.pl). Bez wahania ją kupiliśmy, wiedząc, że kiedyś działał na niej duży portal studencki o tej samej nazwie.

Kilka lat później…

To, co zaczęło się jako projekt „po godzinach”, stało się dodatkowym źródłem dochodu. Dodaliśmy kluczowe funkcje: możliwość kupowania ogłoszeń przez firmy, aplikowanie „jednym kliknięciem” itd. Niestety, rynek okazał się trudny i wymagający, a potencjalna klientela zbyt mała, by zdobyć sensowne oferty inwestycyjne. W efekcie ambitne plany ustąpiły miejsca zwykłemu utrzymywaniu serwisu i oczekiwaniu na lepszy moment.

Mam nadzieję, że ta historia kogoś zainteresuje. Jeśli macie pytania – chętnie opowiem, jak to wyglądało od środka!

#startup #studenci #projektpogodzinach

Czy znalazłyby się jakieś odważne osoby na spotkanie #hejtopiwo w Londynie (lub gdzieś w UK)? Jakiś czas temu zauważyłem, że kilku z nas klika zza granicy, w tym część z UK, więc może jest na to jakaś szansa? Z relacji osób, które uczestniczyły w podobnych spotkaniach w Trójmieście, Katowicach i Warszawie, wyglądało to naprawdę dobrze!

#pytanie #hejtopiwo #wielkabrytania #londyn

Dobra, wszystko się wyjaśniło. Pracownicy Społem potwierdzają, że ocet jest podstawowym składnikiem majonezu kieleckiego (od 1:55).

https://youtu.be/zo19Ife0RNc?t=115

Sercem produkcji, rzeczą od której zaczęła się produkcja spożywcza to jest ocet. Na bazie octu powstała 1932 roku musztarda, a na bazie musztardy powstał majonez (kielecki).

#wojnymajonezowe #majonezkielecki

Cześć wszystkim, pewnie mnie nie znacie, bo się nie udzielam, ale ja natomiast czuję się jakbym znał Was od dawna. Śledzę poczynania @Dziwen , @bartek555 i @moll , a no i uśmiechnięty @enron czasami wpadnie z papatonem. Owcen też spoko, jak się otaguje. Chciałem Wam podziękować za content i dobrą robotę. Fajna ta społeczność, jest co czytać i piorunować.

Jak się domyślacie, wpadło mi wyzwanie na ankietę

#ankieta #witam #oswiadczenie

Siema, to mój pierwszy wpis! Od dawna śledzę na portalu zmagania ludzi w #rower , ale jakoś nigdy nie miałem okazji się podzielić czymś nadzwyczajnym. Nie chcąc iść w ślady #kredafredachallenge , postanowowiłem, że na początku dowiozę moje plany do końca, a następnie się podzielę wynikami. Właśnie zakończyłem 14-dniową przygodę bikepackingową z Malagi do Girony (wschodnie wybrzeże Hiszpanii) i chciałem podzielić się krótkim podsumowaniem wycieczki!

Podróż:

• Dystans: 1 354,18 km
  

• Przewyższenie: 12 995 m
  

• Średni dzienny dystans: ~104,16 km
  

• Średnie dzienne przewyższenie: ~1 000 m
  

Najważniejsze momenty i trudności:

• Dzień 1: Łatwa rozgrzewka 12 km w Maladze od lotniska. Zaskakująco deszczowy początek.
  

• Dzień 3: Przemoczony deszczem i miałem bliskie spotkanie z ruchem drogowym. Zdecydowałem się unikać dróg krajowych.
  

• Dzień 4: Przesunięcie w głąb lądu dla wspaniałych widoków na wzgórza i świetnego jedzenia.
  

• Dzień 5: Trudne wspinaczki, ale zakończyliśmy mocno z 1 900 m przewyższenia.
  

• Dzień 6: Dzień odpoczynku w spa po mroźnej nocy w namiocie przy 5°C.
  

• Dzień 8: Najgorsza pizza w moim życiu w Walencji, ale wynagrodzona niesamowitą paellą.
  

• Dzień 10: Ustanowiliśmy nowe rekordy osobiste, średnia prędkość ponad 30 km/h.
  

• Dzień 11: Szalony objazd do Montserrat z 2 071 m wspinaczki z powodu zamkniętego kempingu.
  

• Dzień 13: Ostatni wysiłek do Girony, a następnie dodatkowy podjazd na Rocacorba.
  

Kamping:

• Często musieliśmy improwizować z kempingami, zwłaszcza prywatnymi.
  

• Doświadczyliśmy pełnego zakresu warunków kempingowych, od mroźnych nocy po niesamowite miejsca przy plaży. Jeśli chodzi o standard, to lepszy niż w Francji. Tylko jeden kamping nie miał desek klozetowych
  

Jedzenie:

• Najlepsze tapas, to zaserwowane przez brytyjską panią w jakiejś małej wiosce, gdzie mieszka z mężem.
  

• Z racji tego, że hiszpanie mają siestę, trzeba czekać do wieczora na porządny posiłek. Do tego czasu zapychasz się chlebem.
  

Ostateczne myśli: Ta podróż była mieszanką zapierających dech w piersiach krajobrazów, trudnych wspinaczek, niespodziewanych wyzwań i satysfakcjonujących chwil. Dobrze jest znać chociaż podstawy lokalnego języka. Bikepacking to naprawdę przygoda, która wykracza poza samo jazdę na rowerze.