Portret chłopca
Nastoletni chłopiec ubrany jest w rzymską togę oraz tunikę z pionowym, wąskim purpurowym paskiem, oznakę wysokiego statusu społecznego. Na tunice tuż pod szyją widnieje inskrypcja z imieniem chłopca: Eutyches, wyzwoleniec Kasaniosa. Pod nią znajduje się dalsza część która wymienia (w zależności od przyjętego tłumaczenia) ojca zmarłego, świadka jego wyzwolenia bądź artystę który sportretował chłopca: Heraklides Ewandros/ Heraklides i Ewandros/ Heraklides, syn Ewandrosa.
Przedstawienie należy do cyklu tzw. portretów fajumskich, nazywanych tak od oazy Fajum w Egipcie gdzie znaleziono ich najwięcej. Były to portrety trumienne, malowane na desce którą potem nakładana na mumię zmarłego w miejsce twarzy.
Jest to przykład wpływu jaki miała najpierw kultura hellenistyczna a następnie rzymska na starożytny Egipt. Pokazują też jakim tyglem etnicznym i kulturowym było Imperium Romanum. Chłopiec został bowiem pochowany zgodnie ze staroegipskim zwyczajem mumifikacji, wierzył więc zapewne w religię faraonów. Wszystkie imiona wymienione w inskrypcji, mniejsza jak je odczytamy, mają pochodzenie greckie. Sam styl przedstawienia także odbiega od typowej sztuki egipskiej i sięga po realizm, właściwy sztuce greckiej. Wreszcie ubranie chłopca, nie powstydziłby się go żaden nastoletni chłopak z dobrego rzymskiego domu nad Tybrem.
Portret wykonano w technice enkaustycznej na desce. Ma wymiary 38 cm wys. i 19 cm szer. Powstał między 100 a 150 r. n.e. Przechowywany jest obecnie w Metropolitan Museum of Arts w Nowym Jorku. Stamtąd też pochodzą zdjęcia (portret i zbliżenie na twarz).
Nastoletni chłopiec ubrany jest w rzymską togę oraz tunikę z pionowym, wąskim purpurowym paskiem, oznakę wysokiego statusu społecznego. Na tunice tuż pod szyją widnieje inskrypcja z imieniem chłopca: Eutyches, wyzwoleniec Kasaniosa. Pod nią znajduje się dalsza część która wymienia (w zależności od przyjętego tłumaczenia) ojca zmarłego, świadka jego wyzwolenia bądź artystę który sportretował chłopca: Heraklides Ewandros/ Heraklides i Ewandros/ Heraklides, syn Ewandrosa.
Przedstawienie należy do cyklu tzw. portretów fajumskich, nazywanych tak od oazy Fajum w Egipcie gdzie znaleziono ich najwięcej. Były to portrety trumienne, malowane na desce którą potem nakładana na mumię zmarłego w miejsce twarzy.
Jest to przykład wpływu jaki miała najpierw kultura hellenistyczna a następnie rzymska na starożytny Egipt. Pokazują też jakim tyglem etnicznym i kulturowym było Imperium Romanum. Chłopiec został bowiem pochowany zgodnie ze staroegipskim zwyczajem mumifikacji, wierzył więc zapewne w religię faraonów. Wszystkie imiona wymienione w inskrypcji, mniejsza jak je odczytamy, mają pochodzenie greckie. Sam styl przedstawienia także odbiega od typowej sztuki egipskiej i sięga po realizm, właściwy sztuce greckiej. Wreszcie ubranie chłopca, nie powstydziłby się go żaden nastoletni chłopak z dobrego rzymskiego domu nad Tybrem.
Portret wykonano w technice enkaustycznej na desce. Ma wymiary 38 cm wys. i 19 cm szer. Powstał między 100 a 150 r. n.e. Przechowywany jest obecnie w Metropolitan Museum of Arts w Nowym Jorku. Stamtąd też pochodzą zdjęcia (portret i zbliżenie na twarz).
@frk zakupione przez Muzeum w 1918 roku w Kairze.
Zaloguj się aby komentować
