QvintvsCornelivsCapriolvs
- 43wpisy
- 363komentarzy
Dzbanek taki nazywany jest oinoche, ten egzemplarz jest szklany, ale były też takie wykonane z metali. Czerpało się z nich wino z większego naczynia, a następnie rozlewało biesiadnikom.
Oinoche ma 18,1 cm wysokości i 8,6 cm średnicy w najszerszym miejscu. Powstał w anonimowej rzymskiej hucie szkła, gdzieś na przełomie wieków. Przetrwał do Naszych czasów praktycznie nietknięty, nie licząc drobnych ubytków na uchwycie.
Tym krótkim wpisem zaczynamy aktywność społeczności "Starożytny Rzym". Poprzedni wpis gościnnie jeszcze wystąpił w społeczności "Historia". Będę (a w przyszłości mam nadzieję, że będziemy) udostępniać tu zabytki, ciekawostki itp. związane z Rzymianami.
Na Bachusa! Wychylcie i Wy dzisiaj jednego za pomyślność przedsięwzięcia. Może być wino
@QvintvsCornelivsCapriolvs Dzięki. Apropos Rzymu mam na swoje reading liście - podobno klasyk - https://piw.pl/pl/zmierzch-cesarstwa-rzymskiego Interesuję się trochę powstawaniem i upadkami gospodarek/ideologi/kultur ale nie mogę się coś przełamać patrząc po liczbie stron... Może twoje wpisy w końcu mnie zachęcą do lektury
@inskpektor miej na uwadze, że Gibbon pisał "Zmierzch..." prawie 300 lat temu. No i jest to ogrom lektury. Ze swej strony polecam Ci dwie pozycje, napisane o wiele przystępniej i z nowymi informacjami: "Upadek Cesarstwa Rzymskiego" P. Heathera oraz "Los Rzymu" K. Harpera. Pierwsza książka mówi o upadku Rzymu w perspektywie historycznej; śledzimy przesunięcia armii, wielkie bitwy i polityczne rozgrywki na szczytach władzy. "Los Rzymu" z kolei patrzy na epidemie, śmiertelność niemowląt, zmiany klimatu oraz inne czynniki biologiczne, i głównie w nich widzi przyczyny upadku Imperium. Obie książki świetnie się uzupełniają i obie są świetne napisane.
@QvintvsCornelivsCapriolvs Dzięki za polecenia - wezmę je pod uwagę.
Zaloguj się aby komentować
Fresk pochodzący z Pompejów, nazywany w literaturze portretem Terencjusza Neo, bowiem to w domu należącym do tego pompejańczyka został odnaleziony. Był on zamożnym przedstawicielem elity miejskiej, właścicielem piekarni. Trzeba jednak przyznać, że nie wiemy na pewno czy portret przedstawia pana domu wraz z małżonką.
Para patrzy bezpośrednio na widza; kobieta po lewej ma kasztanowe włosy, uczesane zgodnie z modą połowy I w. n.e. oraz ciemne oczy. Jej uszy zdobią złote kolczyki z perłami. Ubrana jest w czerwoną stolę. Do ust przyłożyła metalowy rylec, a w dłoniach trzyma otwartą, zwróconą w stronę widza, tabliczkę woskową. Mężczyzna ma krótkie czarne włosy i rzadki zarost oraz ciemne oczy. Ubrany jest w białą togę z żółtym obramowaniem. W dłoni trzyma zwój papirusu.
Fresk wiele mówi nam o sportretowanych. Jako przedstawiciele elity finansowej chcieli się przedstawiać nie tylko jako ludzie majętni, ale też wykształceni.
Atrium domu Terencjusza Neo zdobiły też inne portrety, jednak nie zachowały się do naszych czasów- znamy je jedynie z odrysów.
Fresk jest obecnie przechowywany w Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
@waszczek to nawet nie tyle regres, co zmiana konwencji czy mody; sami Rzymianie odchodzą od hiper- realizmu na rzecz bardziej umownych przedstawień jeszcze przed upadkiem Imperium. Wiele zależało też od majętności zamawiającego sztukę. Zdarzają się zresztą straszliwe bohomazy z czasów kiedy powstawał portret wyżej wymienionej pary, co postaram się też przedstawić w ramach społeczności i przyszłych wpisów
@QvintvsCornelivsCapriolvs Zakładając że byliby małżeństwem, to w tamtych czasach dalej jeszcze na zasadach conventio in manum?
@annatar-mairon nie jestem specem od prawa ale to już czasy gdzie powszechnie jest używane 'sine manu'. Silniejszą pozycję kobiety sugeruje też fakt przedstawienia jej jako równej mężczyźnie.
Zaloguj się aby komentować