QvintvsCornelivsCapriolvs

Perła Północy Patriotycznie

Umknęło mojej uwadze, ale w 2020 r. w Turcji odkryto kolejny rzymski amfiteatr. Tym samym jest to trzecia zachowana budowla tego typu na terenie Turcji. Powstał w Mastaurze, ok. 200 r.n.e. w czasie panowania dynastii Sewerów. Badacze szacują pojemność budowli na 20 tys. widzów (dorównywałby więc amfiteatrowi w Pompejach).

Zachowana wysokość budowli wynosi 25 m., arena ma wymiary 30x40 m. Pod trybunami znajdowały się różne pomieszczenia techniczne i korytarze.

Samo miasto leżało długo w ruinie. W 1836 roku, angielski podróżnik Wiliam Hamilton odwiedził ruiny, już wtedy ledwo widoczne spod roślinności. Miasto odkryto ponownie ledwie parę lat temu, właśnie dzięki jego zapiskom. Jak widać na zdjęciu przez porastające okolicę zarośla i gaje oliwne łatwo przeoczyć nawet tak duże budowle.

Trwają prace mające na celu zabezpieczenie ruin i ich dalsze badanie.

Wpis na podstawie materiałów prasowych:

https://www.livescience.com/roman-era-arena-discovered-in-turkey.html

https://www.smithsonianmag.com/smart-news/gladiator-amphitheater-uncovered-turkey-180977581/

Z racji Wigilii Wszystkich Świętych/ Dziadów/ Halloween/ Samhain (niepotrzebne skreślić) przedstawiam wesołego jegomościa, ucztującego beztrosko w helleńskiej willi.

Mozaika powstała w czasach hellenistycznych i zdobiła domostwo bogatego mieszkańca Antiochii. Przedstawia ona sympatycznego szkieletora. Samo przedstawienie jest lekko nieporadne i pozwala Nam sądzić, że artysta nigdy nie widział ludzkiego szkieletu. Ale do rzeczy. Nasz zabawowy kościej znający a jakże, obyczaje antycznego stołu, ucztuje półleżąc. Jedno ramię wsparł na poduszce i trzyma w nim czarkę, zapewne wypełnioną jakimś zacnym winem. Drugie wyciągnął nad głową. Obok niego widzimy jeszcze bochny chleba oraz amforę z winem (gdybyście kiedyś, tak jak ja, zastanawiali się jak stawiano w pionie te ustrojstwa macie gotową odpowiedź w postaci dedykowanego drewnianego stelażu ). W tle za Naszym chudym biesiadnikiem (gdyby ktoś jeszcze miał wątpliwości co do jego nastroju ) umieszczono napis w grece: eufrosynos czyli radosny.

Odkrycia dokonano w 2016 r. w Antiochii, dawnej stolicy monarchii Seleucydów a następnie rzymskiej prowincji Syria. Mozaikę odkryto przypadkowo, w trakcie budowy kolejki linowej.

Kiedy przez moment nie śledzisz Oryxa.

Pompeje nie przestają zachwycać w trakcie badań archeologicznych w tzw. Willi Ariadny, odkryto pozostałości systemu wodociągowego. Niech się jakiś hydraulik wypowie, ale coś mi się wydaje, że się niewiele zmieniło w tej materii od czasów Rzymian.

Zdjęcie z Instagrama Parco Archeologico do Pompeii, jak tylko wrzucą notatkę prasową to udostępnię/skomentuję na tagu.

Zakoszone z Reddita, troszkę hermetyczne

Jako, że mamy piątek prezentuję dziś naczynie do czerpania i nalewania wina, ze zbiorów Metropolitan Museum of Arts w Nowym Jorku.

Dzbanek taki nazywany jest oinoche, ten egzemplarz jest szklany, ale były też takie wykonane z metali. Czerpało się z nich wino z większego naczynia, a następnie rozlewało biesiadnikom.

Oinoche ma 18,1 cm wysokości i 8,6 cm średnicy w najszerszym miejscu. Powstał w anonimowej rzymskiej hucie szkła, gdzieś na przełomie wieków. Przetrwał do Naszych czasów praktycznie nietknięty, nie licząc drobnych ubytków na uchwycie.

Tym krótkim wpisem zaczynamy aktywność społeczności "Starożytny Rzym". Poprzedni wpis gościnnie jeszcze wystąpił w społeczności "Historia". Będę (a w przyszłości mam nadzieję, że będziemy) udostępniać tu zabytki, ciekawostki itp. związane z Rzymianami.

Na Bachusa! Wychylcie i Wy dzisiaj jednego za pomyślność przedsięwzięcia. Może być wino

Portret rzymskiej pary

Fresk pochodzący z Pompejów, nazywany w literaturze portretem Terencjusza Neo, bowiem to w domu należącym do tego pompejańczyka został odnaleziony. Był on zamożnym przedstawicielem elity miejskiej, właścicielem piekarni. Trzeba jednak przyznać, że nie wiemy na pewno czy portret przedstawia pana domu wraz z małżonką.

Para patrzy bezpośrednio na widza; kobieta po lewej ma kasztanowe włosy, uczesane zgodnie z modą połowy I w. n.e. oraz ciemne oczy. Jej uszy zdobią złote kolczyki z perłami. Ubrana jest w czerwoną stolę. Do ust przyłożyła metalowy rylec, a w dłoniach trzyma otwartą, zwróconą w stronę widza, tabliczkę woskową. Mężczyzna ma krótkie czarne włosy i rzadki zarost oraz ciemne oczy. Ubrany jest w białą togę z żółtym obramowaniem. W dłoni trzyma zwój papirusu.

Fresk wiele mówi nam o sportretowanych. Jako przedstawiciele elity finansowej chcieli się przedstawiać nie tylko jako ludzie majętni, ale też wykształceni.

Atrium domu Terencjusza Neo zdobiły też inne portrety, jednak nie zachowały się do naszych czasów- znamy je jedynie z odrysów.

Fresk jest obecnie przechowywany w Muzeum Archeologicznym w Neapolu.