#gulosus

15
105
Cukierki z heroiną dla dzieci z 1915 r.
Aby wykonać ten lek, mieszano heroinę z alkoholowym roztworem sacharyny [0,07 litrów — błąd na grafice (w oryginalne 2 centygalony)] w moździerzu (mógł być gorący, aby szybko usunąć etanol). W kolejnym kroku dodawano cukier waniliowo-kakaowy i węglan sodu. Masę przenoszono do tabletkarki (otrzymywano 100 tabletek).
Masa jednej tabletki wynosiła ok. 0,0195 g.
Istniała możliwość zastosowania sacharyny, zamiast roztworu oraz kakao i nalewki waniliowej, zamiast gotowego cukru.
Ze względu na toksyczność heroiny (szokujące, że to zauważyli) proponowano, aby na raz spożywać małą ilość tego leku (tylko co to oznacza?).
Główna strona z bezpłatnym czasopismem Pharmacopola i naszymi książkami: https://www.pharmacopola.pl
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/@pharmacopola_redakcja
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
#gulosus #pharmacopola
#farmacja#ziola #ziololecznictwo
#historiamedycyny #medycyna #farmacja #narkotykizawszespoko
3adfff36-0c35-4029-96fe-5f7ad3594976
Niggauke

@Gulosus no dobra, ale na co ten lek byl stosowany, bo to najwazniejsze?

Analnydestruktor

@Niggauke kaszel pewno, może rozwolnienie

ewa-szy

@Niggauke zapewne na wszystko, jak to w tych czasach. Panaceum - uspokoi, uśpi, uśmierzy ból. Czego więcej chcieć?

Basement-Chad

Kurła kiedyś to było. Normalność.

NORIVOTSET

@Gulosus no i co z tego? Hurr durr zła heroina. Dzisiaj dzieci też mogą przyjmować metylofenidat czy metamfetamine w dzisiejszych czasach całkowicie legalnie i jakoś nikogo to nie dziwi.

Gulosus

@NORIVOTSET HObecnie W USA jest zarejestrowany oficjalny lek na ADHD z mikrodawkami amfetaminy. W Polsce jest sprzedawany z pochodną — lisdeksamfetaminą.

NORIVOTSET

@Gulosus W USA jest wiecej leków. W Polsce nie jest on wcale sprzedawany.

Zaloguj się aby komentować

Nowy tekst na stronie!
Początków idei transmutacji możemy doszukiwać się w starożytnym Egipcie, w którym już od około 3000 roku p.n.e. wydobywano i przetwarzano metale, w tym złoto. Egipt starożytny miał szeroki dostęp do złotego kruszcu, szerszy nawet niż do srebra, dlatego było ono metalem bardziej cenionym od złota. Biorąc pod uwagę wartość srebra nie należy się dziwić, że ówcześni metalurdzy, wówczas kapłani zajmujący się obróbką złota, zaczęli poszukiwać sposobów na otrzymanie metalu cenniejszego ze składników mniej cennych. Przy czym, Egipcjanie nie widzieli początkowo nic złego w użyciu zamiennika zamiast oryginalnego materiału. Procesy prowadzące do otrzymania zamiennika nazywano wówczas barwieniem, czyli tyngowaniem.
W tym okresie transmutacja nie miała wymiaru duchowego, była to tylko rzemieślnicza praca, polegająca głównie na stapianiu ze sobą odpowiednich metali, często miedzi i cyny (Bugaj, 1991). Grecko-arabskie początki Wraz z upływem czasu transmutacja zyskiwała wytłumaczenia, pochodzące z różnych źródeł, najpierw od filozofów greckich, a następnie myślicieli arabskich. Alchemicy początkowo oparli się na greckiej teorii żywiołów, aby wyjaśnić proces transmutacji. Arystoteles i Platon sądzili, że żywioły mogą wzajemnie w siebie przechodzić, a jako że ciała składają się z żywiołów, daje to na drodze dedukcji wniosek, że jeżeli pierwiastki mogą zmieniać się w siebie nawzajem, tak też i ciała da się zmieniać w inne ciała, metale (Hassa, Mrzigod, Nowakowski, 2004).
Rozumowanie oparte na filozofii greckiej daje wytłumaczenie, że metale można przeprowadzać w inne, stwarzając im odpowiednie do tego warunki, tak by mogła zajść przemiana żywiołów, która nie jest przypadkowa, ma swoje własne reguły. Po okresie dominacji myśli greckiej arabscy myśliciele mieli swój wkład w wytłumaczenie mechanizmu transmutacji na podstawie myśli antycznej. Dżabir Ibn Hajjan zwany Geberem, znany arabski alchemik, oparł się na teorii żywiołów i wprowadził do niej dwie „zasady bezpośrednie” — siarkę i rtęć. Według Gebera wszystkie metale miały w swoim składzie siarkę i rtęć, dlatego manipulowanie stosunkiem siarki i rtęci prowadziło do transmutacji (Bugaj, 1991).
Kontynuuj czytanie na stronie Pharmacopola https://pharmacopola.pl/transmutacja-dziecko-alchemii/
#pharmacopola #gulosus
Zapraszamy do obserwowania:
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
#medycyna #farmacja #historiamedycyny #ciekawostkihistoryczne #alchemia #transmutacja #chemia
adc1beed-589c-4731-b1d6-3ede547f3288

Zaloguj się aby komentować

Szanowni Państwo,
oto trzynasty numer bezpłatnego czasopisma Pharmacopola.
Jakie rośliny lecznicze i aromatyczne można spotkać na Teneryfie? Jaka jest historia i chemizm brytyjskich kamieni koronacyjnych? Czy Kopernik wielkim medykiem był?.
Szanowni Państwo, oto trzynasty numer czasopisma Pharmacopola.
Spis treści:
Korzennik meksykański — Pimenta racemosa (Mill.) J.W.Moore., mgr farm. Aleksander K. Smakosz
Insygnia koronacyjne Wielkiej Brytanii okiem gemmologii, Franciszek Kędzierski
Relacja z etnobotaniczno-aromaterapeutycznej wyprawy na Teneryfę, mgr Marta K. Grochowalska
„(…) Wyszedł z łona narodu polskiego Mikołaj Kopernik, który stargał zasłonę błędu i omamienia, naprowadził rozum ludzki na drogę prawdy” — w 550 rocznicę urodzin rozmodlonego kanonika, zakochanego w sferze niebieskiej astronoma i budzącego zaufanie warmińskiego lekarza, mgr Agnieszka Banaś
https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-1-2023/
#pharmacopola #gulosus
Zapraszamy do obserwowania:
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
#medycyna #farmacja #historiamedycyny #ciekawostkihistoryczne #kopernik #aromaterapia #ziola #ziololecznictwo
5984995f-1e0e-4b6a-a07c-f674309b6ae6
Zly_Tonari

@Gulosus podziwiam cię że wciąż ciągniesz ten projekt mimo tego że jest niszowy i małe grono osób poszukuje takich wiadomości.

marilmaril

@Gulosus Dzięki za wydanie !

Gulosus

@marilmaril Smacznego!

Zaloguj się aby komentować

Tadeusz Pankiewicz: polski aptekarz w getcie krakowskim (u. 1908)
W latach 1941–1943 za zgodą władz niemieckich prowadził działalność we własnej aptece Pod Orłem w getcie krakowskim. Bezpośrednio po utworzeniu getta, 3 marca 1941, urzędnicy niemieccy zaproponowali Pankiewiczowi w zamian za pozostawioną aptekę w getcie zarząd nad apteką pożydowską w centrum Krakowa. Pankiewicz nie przyjął propozycji i zaczął starania o prowadzenie własnej apteki w getcie. Kierownik niemieckiej Izby Aptekarskiej w Krakowie (Pharmazierat Stahl), w obawie przed wybuchem epidemii, pozytywnie zaopiniował prośbę Pankiewicza.
Po spełnieniu warunków narzuconych przez urzędników niemieckich, tzn. musiał udowodnić swoje „aryjskie” pochodzenie, zobowiązać się, że zatrudni wyłącznie „aryjski” personel i złożyć na piśmie oświadczenie, że pracownicy apteki nie będą prowadzili rozmów z Żydami na inne tematy niż ściśle medyczne, wydano Pankiewiczowi zgodę na funkcjonowanie apteki w getcie. Zgoda była udzielona z ograniczonym terminem, po upływie którego ponownie musiał zabiegać o przedłużenie ważności dokumentów. Dyżur nocny w aptece pełnił wyłącznie Pankiewicz, więc właściwie zamieszkał w pokoju dyżurnym przy aptece. Stał się jedynym gojem przebywającym na stałe w getcie, co było wyjątkową sytuacją w historii II wojny światowej.
Kontynuuj czytanie na stronie Pharmacopola https://pharmacopola.pl/chronologia-tadeusz-pankiewicz-1908/
Autorka tekstu: Natalia Modzelewska
#gulosus #ciekawostkihistoryczne #iiwojnaswiatowa #farmacja
fc8f449b-e88a-4c7d-9e08-576a01255def

Zaloguj się aby komentować

Założenie Uniwersytetu Padwskiego
W XIII wieku wiele miast europejskich posiadało swoje uniwersytety. Przodownictwo w rozwoju kultury, sztuki i nauki miały ówcześnie dwie, włoskie uczelnie. Jedną z nich był Uniwersytet Padewski założony w 1222 roku dzięki grupie studentów i profesorów opuszczających dotychczasowy Uniwersytet Boloński. W historii został zapisany jako drugi najstarszy uniwersytet we Włoszech i jako piąty zachowujący ciągłość naukową na świecie.
Początkowo na padewskiej uczelni wykładano nauki prawne i teologię. Dopiero w 1399 roku podzielono go na dwie, odrębne instytucje: Universitas Iuristarum (Uniwersytet Prawa) oraz Universitas Artistarum (Uniwersytet Artystów). Pierwsza z tych instytucji zajmowała się prawem cywilnym, kanonicznym i teologią, a druga podstawami filozofii, astronomii, medycyny, dialektyki oraz retoryki.
Ponowne połączenie nastąpiło dopiero w 1813 roku. Uniwersytet swój największy rozkwit zyskał wraz z nadejściem czasów nowożytnych. Spowodowane to było wspaniałymi szkołami anatomicznymi, teatrem anatomicznym, ogrodem botanicznym oraz wybitnymi nazwiskami lekarzy z całej Europy utrwalonymi w dziejach medycyny. Przyczynili się również do tego licznie przybywający studenci z całej Europy.
Tak duże ilości żaków związane były z brakiem opłat za studia, rozległymi przywilejami, dbaniem o młodych, zapomogami, wolnością (słynna sentencja: „Wolność Padwy jest absolutnie dla każdego”), gdyż przyjmowano tutaj praktycznie wszystkich studentów i z wysokim poziomem nauczania.
***
Kontynuuj czytanie na stronie Pharmacopola: https://pharmacopola.pl/zalozenie-uniwersytetu-padewskiego-1222/
***
#gulosus
Bezpłatne czasopismo Pharmacopola: https://pharmacopola.pl/numery
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
563ce774-3c1f-4db4-b282-459bb4c8ac97
Gulosus

@sullaf Prywatni sponsorzy + budżet miasta

Zaloguj się aby komentować

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!
Zapraszam do lektury:
https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-6-2022/
Spis treści:
1. Cynamonowiec cejloński — Cinnamomum verum J. S. Presl, mgr farm. Aleksander K. Smakosz
2. Brytyjska moneta pełna roślinnych symboli, Franciszek Kędzierski
3. Gdzie głogi kwitną zimą, czyli relacja z podróży do bram celtyckiego raju i poszukiwań zapachu głogu, mgr Marta K. Grochowalska
4. Czy 1 rok farmacji to najłatwiejszy rok na studiach farmaceutycznych?, Natalia Modzelewska
5. Uniwersytet Padewski jako Alma Mater włoskich studentów. Biogramy wybranych medyków XVI i XVII wieku, mgr Agnieszka Banaś
6. Zarys historii nauk kryminalistycznych na ziemiach polskich, mgr prawa Weronika Bryła
#gulosus
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
78956864-9374-4c52-93c7-d5bf7fdccc4b
inskpektor

@Gulosus Przeczytałem ten o historii kryminalistyki. Pamiętam jak w gimnazjum kolega dzwonił 'na bombę' :). Byłem zaskoczony jak celny był profil dzwoniącego przedstawiony przez policję

Zaloguj się aby komentować

Mimo tego, że izolacja morfiny z opium została opracowana w pierwszej dekadzie XIX w. przez Friedricha Sertürnera, dopiero w latach 30. XIX w. firma Merck opracowała metodę izolacji morfiny na szeroką skalę. Opium ekstrahowano zimną wodą, a otrzymany wyciąg zagęszczano do konsystencji syropu. W kolejnym kroku do gorącej mieszaniny dodawano węglan sodu i nadal ogrzewano. Po ochłodzeniu i odczekaniu 24 h, osad był odfiltrowywany i przepłukiwany przy pomocy zimnej wody.
Surową mieszaninę alkaloidów rozpuszczano w alkoholu w 85°C. Po odparowaniu alkoholu, proszek ekstrahowano rozcieńczonym kwasem octowym. Po przepuszczeniu przez węgiel aktywny i przefiltrowaniu do ekstraktu dodawano roztwór amoniaku. Osad płukano i rekrystalizowano morfinę.
Powyższa metoda nie wydaje się zbyt dobra, już sama pierwotna ekstrakcja opioidów przy pomocy zimnej wody wykazuje niską wydajność. Dodatkowo pewnym mankamentem wydaje się wykorzystanie dużej ilości alkoholu i sam proces oczyszczania.
Butelka z mojej kolekcji, II poł. XIX w., najprawdopodobniej tereny niemieckie, z kompletu wojskowego.
Więcej ciekawostek o apotekariach na moim instagramie: https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
Oraz na stronie mojego wydawnictwa: https://www.pharmacopola.pl
43a40ef3-8969-4f97-b805-06fba9944eb6
Gulosus

@sullaf Jeszcze mam dwie po morfinie, więc na pewno

Zaloguj się aby komentować

Serdecznie zapraszam do zapoznania się z naszym nowym projektem: Podcastami Pharmacopola.
Dostępny jest już pierwszy odcinek, dotyczy on dawnego stosowania alkoholu i ekstraktów alkoholowych jako leku na dżumę, cholerę i inne choroby zakaźne. Omówiono w nim również znaczenie alkoholu jako leku w dziełach kultury. Zapraszam!
Czyta jeden z moich autorów — Łukasz Martowski
Spotify: https://open.spotify.com/show/5WvHA7CWTwGHlhGO2odrSV
ITunes: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/pharmacopola-podcast/id1654717978
Anchor: https://anchor.fm/pharmacopola
Podcast Google: https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy9jYzQzODZkYy9wb2RjYXN0L3Jzcw
157d5818-39f7-4e77-8b4c-a45378c6809e
XIX wiek to okres w historii ludzkości, który możemy uznać za początek współczesnej epidemiologii. Głównym celem działania epidemiologów było znalezienie i unieszkodliwienie źródła epidemii. Przykładem może być praca lekarza Johna Snowa, który obserwował kilka epidemii cholery w Londynie. Pierwszą z epidemii jakie widział, w stolicy Wielkiej Brytanii, była epidemia w 1831 roku. Wówczas Snow był jeszcze stażystą, został jednak oddelegowany do leczenia górników. Co istotne zauważył wtedy pewne nieścisłości pomiędzy obserwowanymi faktami, a dominującą ówcześnie teorią miazmatyczną chorób.
Działania podjęte przez Johna Snowa były nieskuteczne ze względu na brak leków, które mogłyby pomóc chorym na cholerę w ówczesnym czasie. Epidemia zakończyła się niespodziewanie w roku 1832, tak samo jak niespodziewanie zaczęła się rok wcześniej. Od roku 1849 Snow badał kolejne przypadki cholery. Jego badania utwierdziły go w przekonaniu, iż jest to choroba przenosząca się z osób chorych na zdrowe, dodatkowo podejrzewał, że przenosi się ona za pośrednictwem wody. Snow przychylał się do teorii zakładającej, iż drobnoustroje patogenne wywołują choroby, pogląd ten był jednak niepopularny. Dlatego by nie zniechęcać innych lekarzy pisał i mówił o truciźnie, by nie wywoływać zbędnego sprzeciwu, ale zmienić podejście innych medyków. Jego działania nie okazały się jednak skuteczne.
Podczas kolejnej epidemii w 1854 roku John Snow zauważył, że ilość osób zmarłych z powodu cholery jest większa w domach, które korzystały z usług dwóch firm wodociągowych pobierających wodę poniżej miejsca spustu ścieków do Tamizy, niż w przypadku trzeciej, która ujęcie wody przeniosła powyżej miejsca zrzutu nieczystości. W roku 1853 niedaleko miejsca zamieszkania Snowa wybuchła epidemia cholery, którą ten skojarzył z zanieczyszczeniem pompy wodnej. Pomimo braku akceptacji dla przypuszczeń Snowa władze lokalne zgodziły się na zablokowanie pompy wodnej, co spowodowało wygaśnięcie epidemii.
Dalsze starania i nowe informacje jakie John Snow uzyskał w roku następnym potwierdziły, iż źródłem epidemii była skażona pompa wodna na jednej z ulic Londynu. W przypadku przedsiębiorstw wodociągowych, jak i zanieczyszczonej pompy Snow posługiwał się metodami statystycznymi razem z wywiadami by potwierdzić swoje przypuszczenia. Jego praca była na tyle przełomowa, że nie zyskała uznania ówczesnych autorytetów pomimo dużej ilości dowodów i dobrej korelacji przyczyn ze skutkami, jak na dzisiejsze standardy. Jeszcze wówczas dominowała w Europie miazmatyczna teoria chorób.
John Snow zmarł w 1858 roku nie dowiedziawszy się o zaobserwowaniu i opisaniu Vibrio cholerae przez Fillipo Pacini, który nie skojarzył tegoż patogenu z cholerą. Współczesne dla Snowa środowisko medyczne i naukowe zapamiętało go jako świetnego anestezjologa, który dopracował metody użycia eteru i chloroformu, dowodem jego świetnych zdolności było dokonanie anestezji na królowej Wiktorii podczas porodu 6. kwietnia 1853 roku.
Cały artykuł: https://pharmacopola.pl/kiedy-moja-kolej-o-wspolczesnych-modelach-epidemiologicznych/
e41da3bc-6887-4af2-b370-3ea114b787a0
GazelkaFarelka

@sullaf to G. R. R. Martin

sullaf

@GazelkaFarelka John Snow to Martin, jak najbardziej. Ale motyw mądrali, który odgaduje przyczyny zarazy analizując statystyki i źródła wody pitnej - to już Ziemiański i jego "Achaja".

GazelkaFarelka

@sullaf WIem, żartuję sobie.

Zaloguj się aby komentować

Epidemie w relacjach z podróży XVIII-wiecznych podróżników
„Urbanizacja, wojna, handel i imperializm” oraz klimat to czynniki sprzyjającymi szybkiemu rozprzestrzenianiu się epidemii w XVIII wieku. W ówczesnych miastach panował brud i nieporządek, a dbałość o higienę mieszkańców plasowała się na bardzo niskim poziomie, co czyniło ich ciała siedliskiem licznych patogenów. Przemieszczanie się armii w czasie wojny prowadziło do łączenia się często odległych od siebie miast w jedno, a także scalania się chorób ludności w nich zamieszkałej.
Skutkiem ubocznym wymiany handlowej, jak również podbojów wielkich imperiów było przenoszenie się chorób między państwami a nawet kontynentami. Co do klimatu, im cieplejszy tym dogodniejsze warunki do inkubacji i rozprzestrzeniania się zarazy. Najczęściej występujące epidemie w Europie XVIII wieku to, m.in.: ospa prawdziwa, gruźlica, gorączki jelitowe, a wśród nich dur rzekomy, dyzenteria, dur plamisty, dur brzuszny, grypa oraz żółta febra.
***
Co pisali o chorobach zakaźnych XVIII-wieczni podróżnicy z Polski? Jakie metody terapeutyczne stosowali?
To wszystko w poniższym artykule: https://pharmacopola.pl/epidemie-w-wybranych-relacjach-z-podrozy-polskich-podroznikow-xviii-wieku/
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/@pharmacopola_redakcja
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
b1b61922-44e6-4737-a8ce-d62412113623

Zaloguj się aby komentować

Początki klasyfikacji chorób (XVIII w.)
Pojęcie choroby w kulturze oparte jest w znacznym stopniu o grecki i łaciński źródłosłów, czyli przede wszystkim o zakres znaczeniowy słów νόσος (czyt. nosos) i morbus. Greckie słowo: ἡ νόσος (he nosos) jest rodzaju żeńskiego i oznacza nie tylko „chorobę” czy „zarazę”, lecz tę samą częstotliwość użycia mają też inne znaczenia tego wyrazu, mianowicie: „szaleństwo”, „żądza”, „namiętność”, „słabość”, „cierpienie”, „męki” oraz „katusze”. Rzeczownik ten pochodzi od greckiego czasownika, który oznacza sytuację krytyczną, m.in. „stanie nad przepaścią” oraz „pozostawanie w stanie zagrożenia”, ale także „pozostawanie bezwolnym, ogarniętym, nawiedzonym przez coś”. We współczesnych językach termin ten używany jest przede wszystkim technicznie i w wersji przymiotnikowej: „nozologiczny” (angielskie: nosological).
Natomiast choroba w języku łacińskim wyrażana jest w rodzaju męskim (morbus, morbi — deklinacja II) i oprócz znaczeń tożsamych z greckimi może oznaczać także „zmartwienie”. Jest to zatem pojęcie szersze od greckiego o ujęcie stanu poprzedzającego lub towarzyszącego chorobie oraz bliskie pojęciu niezgodności z naturą (przymiotnik: morbosus, -a, –um). Takie znaczenie ma angielski przymiotnik morbid, właściwie równoznaczny z pathological („characterized by or appealing to an abnormal and unhealthy interest in disturbing and unpleasant subjects, especially death and disease”; „of the nature of or indicative of disease”). Warto także zwrócić uwagę, że od antycznych grecko-łacińskich początków medycyny europejskiej dostrzegano (a przynajmniej tak wynika z nazewnictwa) dwojaki charakter chorób — fizyczny i psychiczny. Jeden i drugi charakter chorób określany jest tym samym słowem, zarówno po grecku, jak i po łacinie.
Kwestie podziału chorób nie były spójne od czasów antycznych. Za jakąś cechę wspólną można uznać fakt, że we współczesnej nomenklaturze klinicznej zarówno w języku angielskim, jak i polskim, dominuje nazewnictwo greckie, podczas gdy w nazwach anatomicznych — łacińskie. Jednak rodzaje chorób klasyfikowano w różny sposób.
Współczesny podział chorób dokonywany jest z wykorzystaniem dwudziestu sześciu liter alfabetu łacińskiego, zaś każda jednostka chorobowa posiada oznaczenie alfanumeryczne w kolejności: litera-cyfra-podtyp (np. A20.2 — dżuma płucna). Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że cały system nozologiczny swoje początki wziął od systematycznych prób podziału chorób, jakich dokonywali, zwłaszcza w wieku XVIII, autorzy łacińskich traktatów, ówcześni medycy-naukowcy.
Cały artykuł dotyczący początków klasyfikacji chorób (XVIII w.): https://pharmacopola.pl/doswiadczenie-choroby-a-ksztaltowanie-sie-klasyfikacji-chorob/
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
af3e0bbc-6f02-4c03-aa00-ed88c2b2efdf

Zaloguj się aby komentować

Kompostowanie zwłok
Wprowadzony lata wcześniej zielony pochówek stał się preludium dla nowej idei kompostowania przez ludzi. Procedura ta polega na umieszczeniu ciała w pojemniku zawierającym mieszaninę zrębków drzewnych, lucerny, słomy i pokryciu go tą samą kompilacją materiałów. Naczynie posiada system wentylatorów, który umożliwia dostęp powietrza, przede wszystkim tlenu, co umożliwia rozkład zwłok drobnoustrojom. Po miesiącu w miejscu „pochówku” zbierana jest ziemia.
Następnie pobrany materiał, podobnie jak w przypadku zwierząt gospodarskich, jest poddawany obróbce i podgrzewany w temperaturze około 131 stopni Fahrenheita. „Powstała gleba jest bardzo podobna do wierzchniej warstwy gleby, którą można kupić w lokalnej szkółce”. Jest to proces regulowany zarówno pod względem bezpieczeństwa, jak i prawidłowych warunków sanitarnych. Każde ciało wytwarza około jednego metra sześciennego kompostu. Bliskie osoby zmarłego mogą zabrać i wykorzystać tę glebę na własną rękę lub przekazać do wybranego przez siebie lasu chronionego. Tam, gdzie znajdują się pozostałości kompostowe, jest miejsce na rozwój innych działalności, dzięki temu nie dochodzi do niepotrzebnego poświęcania gruntów.
***
O ekologicznych i prawnych kwestiach związanymi z kompostowaniem zwłok ludzkich napisała Wiktoria Wściubiak. Więcej na ten temat w weekend, w nowym numerze "Pharmacopoli".
www.pharmacopola.pl
d5932913-6971-43b6-8a8e-123bc93a9e8a
robertx

@Gulosus Kompost, ciekawe. Był taki jeden co podobnie z mydłem kombinował, ale się nie przyjęło

znany_i_lubiany

@robertx idea bardzo postępowa, jednak wykonanie słabe to co się dziwić ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Gulosus

@sullaf Kontrolowany rozkład, mniej gazów cieplarnianych i innych związków, co mogą być problemem ekologicznym. Zresztą można kontrolować cały proces, co raczej in plus. No i można wykorzystać w rolnictwie

Zaloguj się aby komentować

Bezpieczeństwo stosowania muchomorów czerwonych w kosmetykach. Chemizm Amanita muscaria
Zapraszam do zapoznania się z nowym filmem na naszym kanale na Youtube.
Opowiadam w nim o historii użytkowania muchomorów, obecnej legislacji, bezpieczeństwa stosowania i mykochemii Amanita muscaria.
https://www.youtube.com/watch?v=wdZbYJ1Hgng
***
Rejonem, w którym praktyka spożywania muchomorów rozwinęła się najbardziej pozostaje Syberia. Za pierwszy europejski dokument, opisujący rytuały tamtejszych szamanów uznaje się relację szwedzkiego jeńca wojennego, Philipa Johana von Strahlenberga z 1730 R., który to przez 12 lat był więźniem na Syberii.
Opisywał on, że na Kamczatce żyje pogański lud Koriaków, który nie oddaje czci bóstwom wykutym w kamieniu ani drewnie. Swoje wierzenia opierają na magikach, zwanymi Szamanami, którzy żyją w ziemiankach, a nie w chatach.
Rosjanie handlują z nimi rodzajem grzyba, nazywanego muchomorem oraz futrem wiewiórek, lisów i sobolami.
Najbogatsi z tego ludu, mieli robić na zimę duże zapasu tego grzyba. Podczas uczt gotowali oni muchomory w wodzie i pili ten odwar, który powodował u nich odurzenie.
W literaturze naukowej kwestii wykorzystania muchomorów w kosmetykach się nie porusza, a szkoda, bo z roku na rok może to powodować coraz większe zagrożenia zdrowotne.
Muchomora nie wymienia ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych ani wymienia Wykaz substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych z ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ZDROWIA z dnia 17 sierpnia 2018 w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych. Czy w tym wypadku brak regulacji jest lepszy niż regulacja?
Odpowiedzi na to pytanie nie ma w filmie.
70e2414f-be30-4625-b00d-158ab181b601
ae028f70-e941-4fb8-8db1-d7da626166c1
ZdrowyStolec

Mmmmm.... grzyby halucynogenne

Zaloguj się aby komentować

Tinctura haemostyptica
Nalewka powstrzymująca krwawienie była preparatem opracowanym przez aptekarza J. Denzela w 1884 r. Spopularyzował ją profesor Ginekologii Heinrich Fritsch (1844–1915) z Wrocławia. Środek ten był wodno-alkoholowym ekstraktem buławinki czerwonej. Wykonywano go poprzez podgrzanie: sklerocjum buławinki czerwonej (10–50 cz.), spirytusu (20 cz.), kwasu chlorowodorowego (2 cz.) i wody (500 cz.). Całość ogrzewano aż do redukcji, do 200 cz. Jako corrigens stosowano przetwory z cynamonu.
Powyższe remedium było wykorzystywane w przypadku nadmiernych krwawień z dróg rodnych o różnej etiologii (obfita miesiączka, krwawienia poporodowe) w ilości do dwóch łyżeczek stołowych na dzień (odpowiadało to ok. 3,12 g buławinki czerwonej.
Stosowanie buławinki w ginekologii i położnictwie ma bardzo długą historię — rozpoczęło się ok 1747 r. w Holandii. Kilka lat później w 1774 we Francji opublikowano akt, który zakazywał stosowanie tego surowca ze względu na jego silnie trujące i nieprzewidywalne właściwości (na jednym stanowisku zebrane sklerocja (przetrwalniki) mogą mieć całkowicie różne stężenie alkaloidów).
Butelka z mojej kolekcji, lata 90. XIX w.
***
Jeżeli ktoś były zainteresowany, rok temu opublikowałem anglojęzyczny artykuł na temat wykorzystania buławinki czerwonej w dawnej ginekologii i położnictwie: https://www.mdpi.com/2072-6651/13/7/492
6ca8bad4-64ff-4ad8-b6be-7608628428e9
Gulosus

@sullaf Też z buławinki wyizolowano kwas lizergowy, z którego po raz pierwszy zsyntezowano LSD

sullaf

@Gulosus ale jaja, zawsze myślałem że zrobili to że sporyszu!


No nic. Google: gdzie rośnie buławinka czerwona

Gulosus

@sullaf Ale sporysz to po prostu przetrwalnik buławinki czerwonej — Claviceps purpurea, więc rację masz

Zaloguj się aby komentować

Starożytni autorzy greccy i rzymscy opisywali cis zarówno jako źródło drewna stosowanego do wyrobu łuków, jak i jako źródło trucizny. Teofrast (grecki filozof zwany „ojcem botaniki”, żył w latach 371–287 p.n.e.) wspominał, że liście tej rośliny są trujące dla koni.
Pliniusz Starszy (rzymski przyrodnik i encyklopedysta, żył w latach 23–79 n.e.) zauważył, iż „jagody” T. baccata są śmiertelną trucizną. Zbiory tego surowca miały być szczególnie popularne w Hiszpanii. Ponadto był on zdania, że od nazwy tego drzewa pochodzi słowo Toxicon (łac. trucizna). Jednak nie jest to takie oczywiste. Niektórzy uczeni uważają, że nazwa rodzajowa Taxus pochodzi od pojęcia taxis (gr. układ liści jak zęby grzebienia) lub taxon (gr. łuk). Jest to o tyle ciekawe, że sam Homer w swojej epopei pisał o żołnierzach z Krety wyposażonych w śmiercionośne cisowe łuki. Warto zaznaczyć, iż w starożytności preparaty na bazie cisu były stosowane głównie jako środek poronny — często ze skutkiem śmiertelnym.
Jak później był wykorzystywany cis? Jak z cisu wykonuje się współcześnie lek na nowotwory jąder i płuc?
Więcej w moim artykule dotyczącym właściwości leczniczych cisu w perspektywie historycznej i współczesnej.
https://pharmacopola.pl/cis-europejski-drzewo-o-janusowym-obliczu/
578d5b4a-51c7-42a2-a050-b7b5867937b1
sullaf

Stary dobry taxol stabilizuje mikrotubule niezmiennie od lat

Gulosus

@sullaf Specjalistę to miło posłuchać

sullaf

@Gulosus kolegę z pokrewnej branży też miło poczytać:)

Zaloguj się aby komentować

Już ruszyła przedsprzedaż nowej książki pod moją redakcją i wydawnictwem "Wpływ alchemii na współczesny świat: medycyna, farmacja, kultura"
Opisywana książka, i inne moje publikacje dostępne tutaj:
https://pharmacopola.pl/sklep/
Opis:
Brodaty mężczyzna w kolorowych szatach odprawia niezrozumiałe rytuały; jest otoczony retortami, moździerzami, starymi księgami, schematami, symbolami, obok piec, atanor, kaplica i wykreślone kręgi na podłodze. Taki obraz alchemii i alchemików jest powielany w niezliczonych dziełach kultury. Czy rzeczywiście tak wyglądała praca i praktyka tych uczonych, marzycieli i awanturników?
Alchemicy, w przeciwieństwie do przedstawicieli innych nauk i rzemieślników, nie tworzyli cechów, organizacji, samorządów. Najważniejsza w ich pracy była indywidualna praktyka badawcza, samodzielna percepcja natury i próba odkrywania jej tajemnic. Najczęściej odwoływali się oni do prac, które były zgodne z ich własnymi przekonaniami i wnioskami. Ich trud zaowocował wieloma odkryciami z zakresu chemii, metalurgii, farmacji, techniki, medycyny, fizyki, biologii. Izolacja fosforu, produkcja prochu i fajerwerków, lek na malarię, udoskonalenie destylacji i syntezy chemiczne, produkcja czystych metali z rud, tworzenie stopów metali, konstrukcja współczesnego sprzętu laboratoryjnego — to wszystko zawdzięczamy alchemikom.
Ważną przedstawicielką tej profesji była żyjąca między I a III w. n. e. Maria Żydówka, unieśmiertelniona w angielskiej nazwie na laboratoryjno-kulinarną metodę łaźni wodnej — bain-marie (łac. Balneum Mariae).
Alchemię jako naukę i nurt filozoficzny można podzielić na następujące rodzaje:
alchemia transmutatoria („alchemia transmutacji” — przemiana metali);<br /> alchemia technica („alchemia techniczna” — receptury i aspekty praktyczne);<br /> alchemia medica („alchemia medyczna” — wytwarzanie leków, izolacja czystych związków z surowców leczniczych);<br /> alchemia mystica („alchemia mistyczna” — hermetyzm i teorie filozoficzne).<br /> W niniejszej monografii wieloautorskiej udało się poruszyć głównie kwestie związane z alchemią medyczną, alchemią techniczną i alchemią transmutacji, czyli tymi odmianami związanymi z praktycznymi aspektami „wielkiego dzieła”.
Rozdziały:
1. Eliksir życia (Elixir vitae): postać leku czy alchemiczne panaceum? (Aleksander K. Smakosz)<br /> 2. Od zapisków Ge Honga po rewolucję w leczeniu malarii. Historia artemizyniny (Daniel Grudzień & Aleksander K. Smakosz)<br /> 3. Radiofarmacja alchemią XXI wieku (Katarzyna Wer & Mateusz Wojciechowski)<br /> 4. Skąd się wzięło określenie „olejek eteryczny”, czyli o wpływie tradycji alchemicznej na współczesną aromaterapię (Marta K. Grochowalska)<br /> 5. Psychoanalityczne ujęcia alchemii Gastona Bachelarda, Carla Gustava Junga i Marie von Franz (Paulina Gurgul)<br /> 6. Wszechobecny fluid i jak nad nim zapanować — magnetyzm zwierzęcy (Patryk Chłopek)<br /> 7. Krótka historia moździerzy aptecznych i alchemicznych (Aleksander K. Smakosz & Charles J. S. Thompson)<br /> 8. Wizja alchemii i alchemików na przykładzie dzieła Jana Amosa Komeńskiego — Labirynt świata albo raj serca (Agnieszka Banaś)<br /> 9. Tożsamość narracyjna alchemika w tekstach gier (Łukasz Sasuła)<br /> 10. Dodatek: alchemia jako motyw satyryczny (Aleksander K. Smakosz)
dda1c41a-5f96-43f4-9f83-4ecd86f5a3ce
4fd56395-256b-48e8-8fcc-519556e37dc7
8ca6db2f-7f05-4467-8fde-df527df33122
fafa8d14-3e91-4c23-886d-9179a48d9f7a
c7cc53b2-15c1-45a8-8848-38930facce3f
Gulosus

Egzemplarze przedsprzedażowe są z podpisem i dedykacją, oczywiście, jak wyrazisz taką wolę

Zaloguj się aby komentować

Szanowni Państwo,
oto dziesiąty numer czasopisma Pharmacopola.
Jaka jest historia antykoncepcji? Czy w aromaterapii jest miejsce na holizm? Jak wygląda historia promowania sportu na ziemiach polskich? Jak sobie radzić z trądzikiem? Do czego służy aloes?
https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-4-2022/
Glistnik jaskółcze ziele — Chelidonium majus L., mgr farm. Aleksander K. Smakosz
Aloes — król wśród roślin, mgr farm.Aleksandra Berdys
„Ruch jest w stanie zastąpić prawie każdy lek, ale wszystkie leki razem wzięte nie zastąpią ruchu”: wpływ ćwiczeń fizycznych na ciało człowieka według renesansowego polihistora i padewczyka Ocellusa (1537–1599), mgr Agnieszka Banaś
Po co zdrowej kobiecie tabletki? O tym jak hormony steroidowe zmieniły świat, Julia Kasprowicz
Leki i zioła o potencjale fotouczulającym i fototoksycznym cz. II, mgr farm. Ilona Krzak
Trądzik – choroba nie tylko nastolatków, Monika Adamiec
Holizm w aromaterapii, mgr Marta K. Grochowalska
Zapraszam do lektury i dzielenia się ze światem.
9785f749-a94b-49e4-bd07-2e6fd989bf29

Zaloguj się aby komentować