Zdjęcie w tle
splash545

splash545

GURU
  • 2954wpisy
  • 18826komentarzy
Byk

Dobrze, że jesteś... Brakowało Ciebie

splash545

@Byk cieszę się, że ktoś czekał.

Byk

@splash545 sezon urlopowy w pełni, wczoraj były dwa wpisy...

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

AdelbertVonBimberstein

@splash545 no i wolę generalnie ustandaryzowane opakowania: 200, 250, 340, 400 g bo mogę sobie zależnie od zapotrzebowania dostosować ilość konsumowanego twarogu bez zostawiania otwartego na później. Dodatkowo lifehack: jak kupujesz twaróg w pudełku to przeważnie masz te 5- do nawet 20 g więcej (nie dotyczy lidlowych, tyle samo a bardzo często nawet mniej)! Na wagę jest tyle ile ma być tylko.

splash545

@AdelbertVonBimberstein zazwyczaj kupuje w pudełku, czyli ile już gratisów zaliczyłem.

pacjent44

@AdelbertVonBimberstein mam wrażenie, że jesteś przeciwny wagom na kasach samoobsługowych w LIDLu. Te 20g coś ci robi? Ile to objętościowo, łyżka wody?

myoniwy

@splash545 Dzisiaj zjadłem taki. Z moich okolic, z mleka krów moich sąsiadów.

splash545

@myoniwy lepiony ich ręcyma.

RACO

I tak najlepszy jest śmietankowy ze strzałkowa

Zaloguj się aby komentować

Jesteśmy bowiem w błędzie, oczekując śmierci w przyszłości: w znacznej mierze nastąpiła już ona w przeszłości. Cokolwiek życia mamy poza sobą, należy to do śmierci.


Seneka, Listy moralne do Lucyliusza

#stoicyzm

c27ee0a7-1641-4c98-ac40-11810e3202f9
onpanopticon

@splash545 No nie wiem, cała moja przeszłość należy do mojej teraźniejszości. Bez tamtych dni, nie byłoby tego dnia takim jakie jest. Jestem raczej zwolennikiem zwijania dywanu. Wszystko to cały czas toczę przed sobą, choć coraz bardziej niewidoczne i skryte w kłębie, ale na pewno żadnego przeżycia nie jestem w stanie oddać śmierci, bo stworzyły dany moment. Choćbym chciał nieraz o czymś zapomnieć.

splash545

@onpanopticon powyższy cytat ma na celu odczarowywanie śmierci jako jednego momentu, w którym wszystko się kończy. W pewnym sensie w każdej chwili ubywa nam cząstka życia i w sumie, to umieramy po trochu od momentu narodzin.


Myślenie o tym w ten sposób wpływa na nas dwojako:

- po pierwsze, oswaja nas ze śmiercią przez co odejmuje nam lęku od tego momentu kiedy faktycznie wszystko się kończy;

- po drugie, daje motywację do działania, do tego, żeby wykorzystywać życie w sposób zgodny z naszymi wartościami. Żeby nie pozwalać sobie na to, żeby jakiś dzień był zmarnowany w wyniku naszej decyzji, lenistwa, zdenerwowania, kaca?

Wiadomo nie da się wykorzystywać każdej chwili w 100% i nie o to w tu chodzi. Chodzi natomiast o to, żeby faktycznie się starać żyć w zgodzie z sobą i nie marnować czasu, którego mamy ograniczoną ilość, a często żyjemy tak jakbyśmy byli nieśmiertelni, bo po prostu o tym nie myślimy.


Właśnie tak to na mnie działa i odkąd wszedłem w stoicyzm, czyli ponad 2 lata temu, to mogę powiedzieć, że od tego momentu nie zdarzył mi się ani jeden dzień zmarnowany tak całościowo. Zawsze gdzieś udaje mi się coś z niego wyciągnąć i choć w małym stopniu zrealizować w nim jakieś swoje wartości. A wcześniej marnowałem nie tylko dni, ale i tygodnie i miesiące, bo myślałem, że śmierć to ten moment który nadejdzie za 50 lat, czyli w przyszłości tak abstrakcyjnie dalekiej jakby nie miała nadejść nigdy.


Natomiast temat w jaki sposób stoicy zalecają myśleć o swojej przeszłości mogę podjąć innym razem, bo jest to temat bardziej złożony i jest tam dużo takiego 'to zależy'. Ja dziś nie mam chęci, sił, ani czasu na podejmowanie go, a na pewno jeszcze nie raz będą cytaty, które go sprowokują.

splash545

@onpanopticon to w jaki sposób ująłeś patrzenie na swoją przeszłość również jest dosyć stoickie, w szczególności to zdanie:

Bez tamtych dni, nie byłoby tego dnia takim jakie jest

Podoba mi się ta metafora ze zwijaniem dywanu. A i tak najogólniej ujmując to niekoniecznie Twój sposób myślenia stoi w opozycji do dzisiejszego cytatu, bo ten cytat skupia się na czymś innym czyli śmierci. A z tymi stoickim cytatami to jest to, że one przede wszystkim są mocno sytuacyjne i mają mieć mocny wydźwięk i oddziaływać w określony sposób na odbiorcę w danym temacie. Dlatego więc z tego cytatu ciężko jest wyciągnąć w jaki sposób stoicy myśleli o swojej przeszłości.

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Możesz także rozważyć jak radzą sobie inni, spróbować naśladowania ich postaw i zachowań. Jak postąpiłby wzór godny naśladowania, taki jak Sokrates, Diogenes czy Zenon? (...) We współczesnej terapii zainteresowane nią osoby kopiują zachowania innych i opracowują "plany radzenia sobie", opisujące, w jaki sposób poradziłyby sobie z budzącą lęk sytuacją, gdyby naprawdę do niej doszło. Rozważanie tego, co zrobiłby ktoś inny lub co inni by nam radzili, może pomóc Ci w sformułowaniu lepszych planów radzenia sobie, a to zwykle prowadzi do dekatastrofizacji sytuacji i obniżenia Twojej oceny jej powagi. 


Donald Robertson, Myśl jak rzymski cesarz

#stoicyzm

9fa9841d-d314-4fe2-94c5-8d7b73ab24f6
fd0731d1-9fd4-47ca-90ed-17046448c29d

Zaloguj się aby komentować

Wolny jest bowiem ten, któremu wszystko przydarza się zgodnie z jego wolą (...) Twierdzisz jednak, że chcesz, by przytrafiało ci się to co chcesz, i działo się w taki sposób, jaki ci odpowiada. Jesteś szalony i postradałeś zmysły. Czy nie wiesz, że wolność jest wzniosłą i cenną rzeczą? Dla mnie nierozważne życzenie sobie, by wszystko działo się zgodnie z moim widzimisię i bez liczenia się z innymi, sprawia wrażenie nie tylko odartego ze szlachetności, ale również wyjątkowo podłego. (...) to właśnie coś, czego człowiek musi zostać nauczony - pragnienia tego, by wszystko mogło się wydarzyć tak, jak się dzieje.


Epiktet, Diatryby

#stoicyzm

7ca4e603-dc52-4ceb-936e-3030c13c1cdd
AdelbertVonBimberstein

@splash545 wolny jest ten, który nie jest szypki.

Bzium.

splash545

@AdelbertVonBimberstein co prawda, to prawda.

Zaloguj się aby komentować

Inną powszechną metodą dekatastrofizacji jest wielokrotne zadawanie klientom przez terapeutów poznawczych pytania: "Co dalej?" Narastające w umyśle obrazy przerażających zdarzeń często gwałtownie zmierzają w stronę tego, co najgorsze, budzące największy strach, po czym zalegają w świadomości tak, jakby będące ich przyczyną przykre doświadczenie miało trwać w nieskończoność. W rzeczywistości jednak wszystko, co nas spotyka, ma fazę "przed", "w trakcie" i "po". Z czasem wszystko się zmienia a doświadczenia przychodzą i odchodzą. Niepokój można często zmniejszyć, przesuwając obraz poza najgorszy punkt i wyobrażając sobie w realistyczny (...) sposób, co najprawdopodobniej wydarzy się w ciągu następnych godzin, dni, tygodni lub miesięcy.


Donald Robertson, Myśl jak rzymski cesarz

#stoicyzm

f2e2c445-482b-48ae-8dd7-669a844b1d67
306a9ea9-561b-4137-b6e0-2010c91cfa32
Pawelvk

To świetny cytat, biorę i zaczynam wdrażać w życie, dzięki

splash545

@Pawelvk właśnie to mi się podoba w tej książce, że jest w niej sporo czytelnie opisanych technik gotowych do natychmiastowego wdrożenia.

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

26 901,49 + 10,7 = 26 912,19


Dzis apka przy próbie dodania zdjęcia wywaliła do pulpitu i nie zapisała treningu.

¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯


#sztafeta #bieganie

5a8492e0-4a81-4429-b24b-8d9008077125
5471d476-9fe4-4cbe-ab71-70a2ddf6caa7

Zaloguj się aby komentować

W terapii poznawczej uczymy się brać większą odpowiedzialność za niepokojące nas katastrofalne osądy. Współcześni terapeuci kognitywni doradzają pacjentom, aby opisywali wydarzenia bardziej przyziemnym językiem - takim jak stoicy przed nimi. Nazywa się to "dekatastrofizowaniem" (dekatastrofizacją), gdyż pomaga pacjentom sprowadzić ich ogląd sytuacji z prowokującego niepokój do czegoś bar­dziej przyziemnego i mniej strasznego. Na przykład Aaron T.Beck, twórca terapii poznawczej, radzi, aby pacjenci cierpiący na lęki pisali "scenariusze dekatastrofizacji", w których przedstawią niepokojące wydarzenia rzeczowo, bez zabarwiania silnymi ocenami lub emocjonalnym językiem: "Straciłem pracę, więc teraz szukam nowej" zamiast "Straciłem pracę i nic nie mogę na to poradzić - to już koniec!" (...) Beck pyta swoich klientów: "Czy to naprawdę byłoby takie straszne jak myślisz?" Katastrofizowanie często wydaje się związane z myśleniem "A co jeśli?" Co, jeśli wydarzy się najgorsze? To byłoby nie do zniesienia. Natomiast dekatastrofizację daje się opisać jako przejście od "Co jeśli?" do "No i co z tego?": Co z tego, że zdarzy się to czy tamto? To nie koniec świata, potrafię sobie z tym poradzić.


Donald Robertson, Myśl jak rzymski cesarz

#stoicyzm #psychologia

897a6109-d600-4b81-beec-16d325f80e85
1026c10c-5c1e-45e4-a750-8d98a465ee8a
onpanopticon

@splash545 a to nawet nieświadomie robię Jeśli nie są to kwestie, które są nieodwracalne, jak utrata zdrowia, czy czyjaś śmierć, a po prostu życiowy zakręt jak utrata pracy, to standardowo mówię do siebie "a może i dobrze". I szukam sobie potencjalnych zalet. Nie wiedziałem, że to technika jakaś. Mi pomaga, zwłaszcza, że staram się lubić z wyzwaniami i zmianami. Zawsze przyrównuję to do czytania książki. Przecież gdyby takie rzeczy się nie działy - byłaby okropnie nudna.

splash545

@onpanopticon bardzo zdrowy sposób myślenia. Ja jednak miałem tendencję i dalej w jakimś stopniu mam, do wpadania w tego typu zapętlenie "i co to będzie?". Wychodziło u mnie przez to wiele niezdrowych zachowań w moim dawnym życiu, które stoicyzm naprostował.

onpanopticon

@splash545 Wiesz, do końca ubijanie tych natręctw też nie ma sensu. Bo chcąc nie chcąc to napędza, aby jak najszybciej dany stan rzeczy zmienić. Czyli natychmiast wyciągnąć ten kamień z buta, a nie chodzić i racjonalizować jego obecność xD Oby tylko to było w granicach rozsądku i w jakichś ryzach, że jak zrobiłeś dzisiejszy plan, to choć nic się nie zmieniło, to "jest git, dzisiaj próbowałem, teraz chill, jutro kolejna próba".

Jarem

@splash545

Z tego co patrzyłem, to 3 fala terapii poznawczej (ACT) to już w ogóle jest stoicka na maksa.

splash545

@Jarem bo też ze stoicyzmu się wywodzi.

Jarem

@splash545

Wiem. Po prostu w mojej opinii jeszcze mocniej czuć vibe stoicki niż w 1 i 2 fali

kitty95

Myśl jak rzymski cesarz.

Zarabiaj jak milioner.

Poleć w kosmos jak Sławosz.


Ostatnie miejsca na event.

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

cebulaZrosolu

@splash545 no nie wiem. Wydaje mi się, że są rzeczy złe same w sobie i, to że sobie powiesz, że to coś dobrego wcale nie musi oznaczać, że tak jest.


Utopienie małych kotłów w wannie jest złe niezależnie od tego jak o tym myślisz

cyberpunkowy_neuromantyk

@cebulaZrosolu


Można do tego podejść od strony moralnej. Jeśli byś miał pewność, że małe kotły (pewnie chodziło o kotki, ale rozbawiła mnie ta literówka : P) będą wiodły życie pełne cierpienia i nigdy nie zaznają szczęścia, ciepła domowego ogniska i pełnej miski, to czy ich utopienie byłoby czymś dobrym czy czymś złym?


Albo trochę inny przykład. Odebranie komuś życia jest czymś nielegalnym i karalnym, prawda? A co w przypadku nieuleczalnie chorych osób, którym eutanazja przyniosłaby jedynie ulgę?

splash545

@cebulaZrosolu Jedną z części stoickiej praktyki jest ćwiczenie narracji o świecie bez sądów wartościujących. Ma to na celu nie dokładania sobie cierpienia kiedy dzieją się zdarzenia trudne.

Twórca stoicyzmu Zenon, stworzył całą tę filozofię ponieważ zatonął jego statek z towarami i stracił swój cały dobytek, był wtedy handlarzem. Czy więc było to zdarzenie złe skoro w konsekwencji doprowadziło do powstania filozofii dającej wsparcie wielu ludziom przez tysiące lat? Nigdy nie wiadomo do czego może doprowadzić zdarzenie na pozór złe, jednak stoicy powiedzieliby, że było to zdarzenie obojętne, neutralne, jak wszystko co się dzieje w świecie zewnętrznym.


Co do Twojego przykładu z utopieniem kotów, to należałoby na to spojrzeć, że takie rzeczy się po prostu zdarzają, zdarzały i będą się zdarzać, bez względu na to czy tego chcemy czy nie, i czy będziemy się wściekać bądź smucić z tego powodu. Jeśli mamy jakiś realny wpływ, żeby zapobiec takiemu zdarzeniu, lub ukarać tego co tak postąpił - zróbmy to. Jeśli jednak nie, to uznajmy, że taki jest świat, że są na nim zwyrodnialc. Są też ludzie nieświadomi, popełniający tego typu czyny "bo tak zawsze się robiło" bo jego ojciec i dziadek tak robił, mieszkałem kiedyś na wsi i słyszałem tego typu historie jako dzieciak, a robiły to osoby normalne. Nie chcę tu nikogo usprawiedliwiać, bo tak, w naszych czasach i w naszym kręgu kulturowym jest to czyn jednoznacznie zły. Zauważ jednak, że to co złe a co dobre zależy od tego gdzie się żyje w jakich czasach itp. bo przecież nie uznajesz za złe, że zabija się kurę, której przed tym jest odebrane prawo do życia, do doświadczania, bo siedzi cały czas w klatce. A może uznasz to za zło ale mniejsze, takie społecznie akceptowalne i po prostu nie będziesz o tym myślał, a jednak w przypadku kotów będziesz się oburzał. Gdzieś indziej będą się oburzać na śmierć kury czy krowy. Jest to dowód na to, że właśnie nasza myśl i przekonania czyni coś złym lub dobrym.

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

splash545

@Z_buta_za_horyzont nie było czasu i gorunc do tego.

Zaloguj się aby komentować

Zwykle myślimy o retoryce jako o czymś służącym do manipulowania innymi ludźmi. Mamy tendencję do zapominania, że robimy to również w odniesieniu do siebie - nie tylko wówczas, gdy mówimy, lecz także wtedy, kiedy używamy języka w myślach. Stoików niewątpliwie interesowało, jak nasze słowa oddziałowują na innych. Jednak ich priorytetem była zmiana sposobu, w jaki poprzez wybór języka wpływamy na siebie, na nasze myśli i uczucia. Wyolbrzymiamy, nadmiernie uogólniamy, pomijamy pewne informacje, używamy dosadnego języka i przejaskrawionych metafor: "Zawsze był s...synem!", "Ten drań mnie zrujnował!", "Ta robota jest do niczego!" Ludzie mają tendencję do myślenia, że takie okrzyki są naturalną konsekwencją silnych emocji, takich jak złość. Co jednak jeśli powodują lub utrwalają nasze emocje? Jeśli się nad tym zastanowić, taka retoryka ma wywoływać silne uczucia. W przeciwieństwie do tego, pozbycie się skutków emocjonalnej retoryki poprzez bardziej obiektywne opisanie tych samych wydarzeń stanowi podstawę starożytnej stoickiej terapii namiętności.


Donald Robertson, Myśl jak rzymski cesarz

#stoicyzm

50e5c730-aa5d-453a-a0c8-e9db07af795d
db35cb9d-84ea-411e-902c-511caaa412ce
splash545

@AdelbertVonBimberstein ¯\_(ツ)_/¯

Zaloguj się aby komentować

zjadacz_cebuli

@splash545 jeździ po jakichś Włochach a na miejscu takie widoki

splash545

@zjadacz_cebuli co nie?

Zaloguj się aby komentować

Podsumowanie lipiec 2025:


Wystartowałem w parkrun

Złamałem barierę 5x5 (24:34 - 5km)!

Przebiegłem papaton - 21,37km!


Pompki - 4410 / 4000 = 110%

Plank - 119 / 150 = 79%

Przysiady - 2650 / 2500 = 106%

Obwody - 0 / 80 = 0%

Bieganie - 103,5 / 100 = 103%

Spacery - 23 / 30 = 77%

Czytanie - 1010 / 800 = 126%

Medytacja - 360 / 400 = 90%

Waga - 96 / 98kg = 103%

BMI - 22.19


Pod względem celów biegowych miesiąc był wyśmienity. Trzy duże cele na ten rok zrealizowałem właśnie w lipcu i póki co na ten rok zostaje mi wystartować w prawdziwych zawodach biegowych na dystansie 10km. 

Poza tym widać, że ćwiczenia bez przyrządów zawsze się sprawdzają, nawet przy wyjeździe wakacyjnym, w zeszłym roku miałem z tym problem, więc jestem zadowolony. Trening z kettlem znów poszedł w kąt, trudno. Za to udało mi się zrobić formę na lato i dociąć do, w pewnym momencie 95kg. Założę się jednak, że jak wejdę na wagę dzień po powrocie, czyli jutro, to waga pokaże równą 100. xd Bo też po to było, to docięcie, żeby na wczasach móc się dobrze nażreć i nie liczyć kalorii, bez poczucia winy i większych spadków formy. 


Cele na sierpień:


Pompki - 4000

Plank - 150 min

Przysiady - 2500

Obwody - 80

Bieganie - 100 km

Spacery - 30 km

Czytanie - 800 stron

Medytacja - 400 minut

Waga - 98 kg


#oczynieniupostepow #postanowienia

5b6ed74c-2753-4d2c-add6-25a8db80a1b7
splash545

@qbuch grazie! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Zaloguj się aby komentować