#wysryw #zalesie #wykop #jebacwykop #jebacpis

Od dawna myślałem nad ucieczką wykopu, mamy 2023 portale mogą się utrzymać z dotacji użytkowników. Kiedy na wykopie śmieliśmy się z zepsutych tagów to to były tylko tagi ale później Białek po prostu przytulił rządowe pieniądze i z wolnego portalu zrobił rządowe gówno. Mela mu na ryj.

Witajcie użytkownicy hejto, przytulcie mnie do serduszka.

Tururururururururu

Kurde powiem szczerze że mnie gniecie ten cholerny ban, to że nie mogę nic zrobić ani nawet odpisać na zarzuty.

Ostatnio czułam się tak jak zbanowali mi konto atoic w 2018

Gnoje wredne tępe dzidy

Mam pytanie bo życie mnie gniecie, czy ten kanał służy do pisania wysrywów czy tutaj nie wolno?

Dejcie już weekend albo chociaż czwartek

Fajrant. Ale co z tego?

Wracam do domu i c⁎⁎j wielki. Okazuje się, że każdy prawie ma mnie w d⁎⁎ie przez moje przybieranie postaw antyspołecznych.

Mimo, że wiem, że źle robię cały czas, to jednak to poczucie samotności uderza dopiero pod koniec dnia. Wtedy sobie na nowo uświadamiam, że mam tylko jednego kumpla do którego jestem chętny się odezwać. Poza tym null. Co ranek jadę autobusem i od wtedy włącza mi się mizantrop. Zero chęci żeby się integrować, a potem chlip chlip jestem samotny. Jeszcze uwzględniając to, że w skali ruchensteina mam dobry wynik i (na szczęście) nie jestem incelem to już w ogóle czuję że marnuję życie jak widzę ładne baby.

Chyba że prawictwo się zeruje po jakimś czasie, to wtedy jestem mentalcelem.

Zaleciało Wam pewnie wykopem czy czymś, bo mimo bana z zaciekawieniem śledzę tamten tag przegryw. Mimo że nie popieram wszystkiego co tam jest, to fajnie było użyć tego słownictwa.

Najbardziej mi się marzy (z takich prostszych rzeczy) to mieć po prostu przyjaciela płci żeńskiej, bo już od dawna nie mam.

Macie jakieś mądre rady, czy mam po prostu iść na terapię? Pozdro

Ehh.. widziałem raz w pobliskim miasteczku taką jedną dziewczynę.

Czekałem na autobus do domu wtedy, a ona siedziała na ławce pod daszkiem. Ja sobie wtedy chodziłem w te i we wte.

Zauważyłem, że nieśmiało na mnie zerkała i w końcu ja na nią też. Uśmiechnąłem się. Ona tak ledwo widocznie też się uśmiechnęła. Wtedy zbierałem się chwilę, żeby zrobić jakieś podejście do niej, bo w sumie była dla mnie atrakcyjna. Taka mała, drobna, ruda dziewucha, która pewnie dla innych nie byłaby nikim nadzwyczajnym, bo miała swoje jakieś tam niedoskonałości różne na twarzy itp.

Nie miała też bujnych kształtów. Była po prostu taka słodka i sprawiała wrażenie dziewczyny bardzo skromnej i cichej. Podkreśliłbym to wrażenie bardzo skromnej co mnie ujmowało bardzo.

Dosiadłem się do niej i już chciałem zaczepić, ale niestety mój autobus nadjechał i wsiadłem.

Teraz boli mnie serce jak o tym myślę. Może to dziecinne, ale czułem coś takiego, że serio miałem potrzebę ją poznać. Pewnie to tylko spowodowane jej wyglądem i może ona wcale nie być taka skromna. Może ma wyjebane w kosmos ego, nie wiem. Ale żałuję, że odjechałem. Od tamtej pory jej nie spotkałem w ogóle, a miasteczku jest dość małe więc przegryw jak c⁎⁎j.

Całe wspomnienie tego dnia jest dla mnie takie eh.. ona była taka eteryczna. Wywarło na mnie to taki wpływ, że zastanawiam się czasem nad prawdziwością tego wspomnienia. Ale raczej to rzeczywiście się zdarzyło.

Ona prezentowała się tak uroczo, mimo że nie wyglądała jak modelka. Mowa ciała była subtelna, skromna. Miała miłe, ale i smutne niebieskie spojrzenie. Eh k⁎⁎wa. W głowie mi się j⁎⁎ie jak o tym myślę. Ale na spotted to już nie mam raczej co szukać. Parę dobrych miesięcy temu to było.

Nie wiem co z tym zrobić, czy się łudzić, że spotkam ją ponownie w tym samym miejscu.

Ehhh. Sorki za ten wysryw. Miałem potrzebę się gdzieś z tego wyżalić.

Ja pierdziele, jak tu fajnie! A niby miał to tylko być odzew na aikible (chociaz cholera wie ( ͡° ͜ʖ ͡°) )