@AdelbertVonBimberstein prawda, jednak przytłacza mnie wymiar kary za głupotę. Rdzeń kręgowy na odcinku szyjnym, biorąc pod uwagę ciężar głowy, budowę ciała, wagę jego funkcjonowania i umiejętność regeneracji to jakiś ewolucyjny żart.

https://fundacjamocpomocy.pl/maksymilian-oliwiecki/

@AdelbertVonBimberstein to nie jest aż taka głupota jakby się mogło wydawać. Chyba każdy w życiu zrobił coś chociaż raz (a prawie na pewno kilka razy) że się zagapił, nie pomyślał, już miał zrobić jakiś głupi krok ale się przyłapał w ostatniej chwili albo był pewny że wyjdzie inaczej. Niemniej uczulać.

@Mikel z jednej strony tak, ale z drugiej kora przedczołowa odpowiedzialna za ocenę ryzyka i hamowanie impulsów dojrzewa w okolicach 25 roku życia, więc w mojej ocenie wymagać od nastolatka aby w grupie znajomych zachowywał trzeźwą głowę to trochę jakby od trzylatka wymagać aby umiał się w chwilę uspokoić jak mu lody spadną na ziemię.

@Mikel a na dziewczynkę która skoczyła na główkę byś zbierał?

@Maciek W tym rzecz,

w mojej ocenie wymagać od nastolatka aby w grupie znajomych zachowywał trzeźwą głowę

Ale od uzależnionego hazardzisty dokładnie tego się wymaga - żeby zwyczajnie przestał! Nie zwraca się uwagę na to że taką osobą kieruję uzależnienie nad którym on sam nie panuje - ale ja mam zaakceptować fakt że kiedy nastolatkiem kierują hormony to jest to akceptowalne? Że nie mam prawa wymagać od 15latka żeby założył gumkę przed seksem bo to normalne że jego hormony przyćmiły mu zdrowy osąd? Moim zdaniem dalej jest to głupota, do której niektórzy mają większe predyspozycje a niektórzy mniejsze. Kwestia predyspozycji nie powoduje mimo wszystko, że życie oszczędza kogoś bardziej a kogoś mniej, dlatego od jednego i od drugiego powinno oczekiwać się to samo.

Panowanie nad impulsami to nie jest coś co się rozwija z wiekiem tylko coś co powinno się wynieść z domu. Tak samo jak rozsądek i świadomość potencjalnego ryzyka. To powinno zostać wyuczone, wyssane z mlekiem matki która powinna przygotować na niebiezpieczeństwa życia.

Panowanie nad popędami może być chorobliwe jak u hazardzisty czy gwałciciela i wtedy są one piętnowane.

Czemu nie piętnujemy popędów nastolatków, które mogą wyrządzić krzywdy? Rozumiem że u nastolatka jest to naturalny cykl, w którym każdy z nas to przechodzi a nie choroba która atakuje. Chodzi mi o nasze podejście, w której przyzwalamy że "młodość musi się wyszaleć" i pobłażamy zamiast chronić. Wyszaleć to się można kiedy nastolatkowie grają na gitarze do 4 rano i ja na to mogę pobłażać bo jedyną szkodą będzie że się zwyczajnie nie wyśpie - ale proszę nie pobłażajmy na taką krótkowzroczność kiedy ktoś skaczę na główkę, puka bez zabezpieczenia czy zapierdala 120km/h po zabudowanym.

@Mikel nie zgadzam sie z kilkoma Twoimi tezami, ale nie robmy tu gownoburzy Napisze lepiej z czym sie zgadzam, bo dobry temat poruszyles:

Panowanie nad impulsami to nie jest coś co się rozwija z wiekiem tylko coś co powinno się wynieść z domu. Tak samo jak rozsądek i świadomość potencjalnego ryzyka.

Ja bym to nazwal swiadomoscia zagrozen i ich skutkow. To trudny temat, imo wielu rodzicow olewa to albo nie jest w stanie mu podolac.

Druga linia obrony jest szkola. Malym dzieciakom sie tlumaczy, zeby rozgladaly sie przed przejsciem przez pasy i nie gadaly z nieznajomymi. Czy to dziala? Nie wiem, ja faktycznie sie rozgladalem. Male dzieci sa bardziej podatne na "wypelnianie rozkazow"

Pozniej z wiekiem wchodzi temat uzywek, seksu i innych niebezpiecznych zachowan. A szkoly tlumacza to tak samo jak 6 latkowi. O ile w ogole cos tlumacza. To nie dziala. Lekcja o metodach zabezpieczania sie nie sprawi, ze uczniowie sobie uswiadomia, ze to zagrozenie tez ich dotyczy. Do tego potrzeba autorytetu, troche retoryki. Facetka z biolki, pracujaca za najnizsza krajowa probuje. Moze niektorym sie udaje...

Na szkoleniu w sluzbach mundurowych czasem pokazuja filmiki gore faceta rozjechanego przez czolg, wysadzonego granatem itp. To imo dziala na swiadomosc. No ale nie jest to uniwersalna metoda

Edit. tu ogolnie zakladam, ze czlowiek swiadomy konsekwencji powinien byc w stanie opanowac impulsy. Pomijajac stan paniki i inne ekstremalne sytuacje

@fitter22 Nie dąże do zgadzania się z moimi obserwacjami. Wszak to tylko mój punkt widzenia a nie jakaś prawda absolutna czy objawiona

A szkoly tlumacza to tak samo jak 6 latkow

Dla mnie to inny problem. Powiązany, bo jeden wychodzi z drugiego, oba rozchodzą się o wychowanie ale jednak powinniśmy je rozpatrywać oddzielnie.

Wynika to czysto z tego że dzieci w porównaniu do nastolatków są zapatrzone w rodziców i nie potrzebują samostanowienia. Słuchają się rodziców bo to rodzice są całym światem dla takiego malucha i to rodzic przekazuje takiemu dziecku prawdy objawione jak ten świat jest zbudowany. Dziecięca ciekawość zaspokajana jest przez doświadczenie rodzica a takie dziecko nie wymaga od rodzica niezależności w wyborach. Fakt, na krótką metę może być upartę że ono "chce", ale na dłuższą metę takie dziecko akceptuje wybory dokonane przez rodziców.

Okres nastoletni zaczyna się kiedy takie dziecko zaczyna samostanowić, zaczyna widzieć że jest ono jednostką niezależną od rodzica - a problem zaczyna się kiedy rodzic dalej traktuje nastolatka jak dziecko. Rodzic oczekuje że dziecko będzie się słuchało a nastolatek chce być niezależny - powstaje więc coś co rodzice nazywają "okresem buntu młodzieńczego" zrzucając tym samym odpowiedzialność na małolata że ten się nie słucha.

Problem jednak nie leży w tym, że nastolatek zmienił postrzeganie swojej osoby, tylko że rodzic tego nie zaakceptował i nie zmienił przekazu, dalej "odgórnie" chcąc pokazać jak przejść przez życie. Takiemu maluchowi mogliśmy nakazywać i oczekiwać posłuszeństwa ale nastolatkowi powinniśmy wytłumaczyć a nie nakazać. To jest cholernie trudniejsze, a rodzice chcieliby żeby nastolatek został dzieckiem i oczekują żeby słuchał się jak dziecko, pomijając fakt że ich latorośl ewoluowała i muszą teraz zmienić podejście na bardziej partnerskie.

Mam wrażenie że system szkolnictwa nigdy nie zauważył tej zmiany i zarówno dzieci jak i nastolatków traktują tak samo, oczekując posłuszeństwa wydając dyrektywy. Jeżeli rodzice jak i szkoła będą patrzyli na takiego nastalatka z góry i podchodzić do niego w stylu "słuchaj się starszych" to nawet jeżeli będzie to dobra rada - nie będzie do nich trafiała.

Jeden problem wynika więc z drugiego. Świadomość nie zwiększy się jeżeli problem nie zostanie odpowiednio przekazany. A problem nie zostanie odpowiednio przekazany jeżeli nie będzie dostosowany do wieku odbiorcy.

@Mikel ktoś już to napisał, między byciem pechowym głupcem, a szczęśliwym głupcem jest cienka granica. Ile razy komuś coś się udało fartem. Ja pamiętam dwie takie sytuacje. Jedna jako nastolatka bawiłam się w urbex. Do momentu aż podłoga w opuszczonym domu nie zawaliła mi się pod nogami, traf chciał że udało mi się czegoś złapać i nie spaść. Druga to jeżdżenie rowerem jak pojeb, ilość niebezpiecznych sytuacji nie zlicze, ale ta najbardziej pamiętliwa jak wylądowałam między dwoma tirami, które cudem mnie ominęły. Kiedyś też upilam się jedyn piwem z koleżanką. Zasnęłam i przez to pociagnelam ja za sobą przerywając się plecami z murku na którym siedzieliśmy. Dwa centymetry w lewo i żelszny prent wbilby się w jej czaszkę. A tak tylko zrobił szramę na skórze. Młodość to głupota.

@Cori01 I od takich sytuacji się nie uchronimy. Sam takie miałem, bo nie jestem idealny i też bywałem głupi za młodu. Jednak nie uważam że jest się czym chwalić.

Je nie rozumiem naszego podejścia do tych historii, jako mniej lub bardziej zaangażowanych w bieg wydarzeń. Opowiadziałabyś je swojemu dziecku? Gdyby to dotyczyło sąsiadki, też byś je opowiadała z uśmieszkiem wspominając miło nasze błędy młodości?

Mam zwyczajnie problem z tym że pobłażamy głupocie młodych - a to opowiadając swoje historie które się dobrze skończyły jakbyśmy mieli powiedzieć "idź i szalej jakby jutra nie było. Zobacz, ja też szalałem i żyje". To nie jest wychowawcze. Tak samo jak robienie ofiar z dzieci, które popełniły takie błędy. Ja rozumiem że wystarczająco się nacierpiały dlatego niepowinno się ich dawać na świecznik jako anty-przykład. Nie powinno się karcić ale nie powinno się negować ich głupoty, jakby nic się nie stało. A teraz wychodzi na to że był ofiarą niefortunego przebiegu zdarzeń a nie ofiarą własnej głupoty. To nie były niefortunne zdarzenia, tylko zdarzenia których można było zapobiec. Tak samo, on nie jest ofiarą zdarzeń tylko własnej głupoty. Nazywajmy rzeczy po imieniu

Widzę że ofiary skoków do za płytkiej wody traktuje się tak samo jak ofiary potrąceń na pasach. Współczucie, zrzutki itp. Nawet jako osoba mocno empatyczna nie jestem w stanie zrozumieć czemu na młodych się dmucha jakby to nie od nich zależało a na hazardzistów patrzy się krzywo, jakby byli panami swojego uzależnienia gdy jest wręcz na odwrót.

Wybacz ale dla mnie to hipokryzja w naszym podejściu jako dorosłych, do głupoty małolatów.

@Mikel nie jestem dumna z tych wspomnień. Aczkolwiek ile razy to mi mama mówiła, przestań łazić po tych ruinach itp. Po prostu dzieciaki się nie słuchają, znaczy zależy jakie, każde ma inny temperament. Po prostu nie ważne ile pokoleń minęło i ma minąć ludzie ciągle są tacy sami i takie same rządzą nimi prawa natury. Czy powinno się olać chłopaka i jeszcze go ukamieniowac za jego własna głupotę. Myślę że nie bo i tak to czasu nie cofnie, a on poniósł karę aż nad to. Jesteśmy zwierzętami spolecznymi, a nie jak harfuty z Pierścieni Władzy, które najsłabsze ogniwa zostawiają samym sobie. Myślę że takie wsparcie daje nam poczucie bezpieczeństwa, życia w społeczeństwie. Czy jest przedstawiany jako ofiara, bez przesady. Normalne wsparcie, a jego stan już sam w sobie jest przykładem i nauczka na błędach innych

@fisti A może kwestia genów? Pamiętam jak w moim bloku wymieniano okna. Miałem wtedy 4 lata. Najsilniejsze wspomnienie to strach przed brakiem okien i to żeby nie podchodzić i się nie wychylać bo wypadne i po mnie. Od samego początku wiedziałem co robić, czego nie dotykać i co mi może zrobić krzywdę i w jaki sposób. Zawsze unikałem nadmiernego ryzyka.

@Hasti Może genów. Niedawno odkryto, że yraumatyczne wydarzenia poprzednich pokoleń wywołują stałe zmiany w DNA. Nawet nie próbuję walczyć z moim lękiem wysokości. To jest bardzo rozsądny lęk :D

@fisti Dokładnie to samo.

I również mam problem ze zrozumieniem jakimi idiotami jest wielu ludzi. Kiedyś myślałem, że każdy ma jakąś umiejętność przewidywania konsekwencji swoich czynów i zawsze było mi, tak jak OP-owi, bezgranicznie szkoda ludzi, którzy przeżyli wiele takich tragedii. Ale im człowiek starszy i więcej ludzi poznaje, dopiero dociera ilu jest kompletnych i skończonych idiotów z chyba jakoś inaczej zbudowanym mózgiem, bo po prostu część ludzi nie potrafi przewidzieć co się może stać.

Statystyki z polskich dróg to doskonały przykład tego zjawiska. Powinny być na to jakieś testy i tacy ludzie niedopuszczany do żadnych społecznie odpowiedzialnych stanowisk.