@NatenczasWojski - super, że się chłopie podzieliłeś - tak po ludzku po prostu

@NatenczasWojski Dobrze, że zerwałeś kontakt z dawnym przyjacielem, bo takie relacje mogą nas wessać w spore problemy. Sam X lat temu miałem podobną sytuację gdzie bardzo dobry kumpel wpadł w okropne towarzystwo i nie dało się go namówić na wyjście na prostą. Również musiałem zerwać kontakt, czego jest mi czasami żal, ale decyzji nie żałuję.

@NatenczasWojski W zasadzie, to udało Ci się coś, na co większość dorosłych mężczyzn nie może liczyć przez całe swoje życie. A widzę sam po sobie, jak bardzo tego brakuje. Pozytywny przekaz, trzymaj sie ramy!

@NatenczasWojski obawiam się, że trafiło ci się jak szóstka w totka. Sam mam podobny problem(?). Niby mam jakiś kontakt z kumplami, z którymi właśnie tak potrafiłem przegadać przy piwku do 5 rano na każdy temat, ale drogi nam się rozeszły, każdy w innym krańcu świata, skupiony na swoich rodzinach i problemach. Czasem się zadzwonimy, pogadamy, raz na x czasu uda się spotkać na jakiś wypad - niestety coraz rzadziej. Nowych znajomości, tu u mnie na miejscu, już nie udało mi się zawrzeć, mimo że starałem się być otwarty i zabiegać czasem o takie “zakumplowanie”. Cieszę się, że niektórym to się udaje i że w ogóle to możliwe, bo trochę straciłem nadzieję.

@NatenczasWojski gratulacje, oby została na zawsze :)

@NatenczasWojski proponuję nauczyć się budować relacje z ludźmi na trzeźwo

@NatenczasWojski Czy w ogole w wieku 40+ da sie jeszcze znalezc przyjaciela?

Da się.

Ale zazwyczaj ma cycki a to powoduje komplikacje.

Gx

Dzięki.

@NatenczasWojski

Też miałem takiego przyjaciela jak z pierwszego akapitu, ale plany pokrzyżowało to, że nagle zmarł.

@NatenczasWojski zazdro fajnie poznac taka osobe, ktora Cie akceptuje, lubi, nic nie wymaga i jest taki flow i to jeszcze w tym wieku. Ja mialam taka przyjaciolke, wszystko robilismy razem, ale na pewnym etapie drogi sie rozeszly, ona nie poszla na studia bo znalazla prace w sklepie, ja mialam wielkie ambicje - studia, podroze, samorozwoj. Obracamy sie teraz w calkiem innych srodowiskach, spotykamy sie raz na kilka lat i do dzisiaj jest swietnie, jest przekochana, fajna osoba, tylko na pewnym etapie poszla latwiejsza zyciowa sciezka. Dzisiaj ciezko zapierdala w tych sklepach, ale daje dziewczyna rade. Nigdy to juz nie bedzie taka przyjazn jak kiedys bo mieszkamy w roznych miastach, a ona czesto przez prace nie ma w ogole czasu na spotkania. Ale i tak sie ciesze, ze byla tak dlugo w moim zyciu i ze jej zycie calkiem spoko sie ulozylo po latach.

Miałem podobnie z przyjacielem z dzieciństwa, piękne to były czasy.

Niestety on był z bogatej rodziny ja raczej z przeciętnej rodziny robotniczej jak się poznaliśmy.

Jego rodzice jeszcze jakoś to akceptowali, ale jak moi rodzice poszli na grubo w tango (czytaj : chlanie do urwania filmu, zaniedbywanie rodziny i pracy, długi itp) to zerwał ze mną kontakt. Dzisiaj wiem, że rodzice mu kazali.

Zawaliłem szkołę średnią bo trzeba było iść do pracy żeby mieć na czynsz (dom już rodzice przejebali) i na coś do jedzenia. Też mnie kusiło żeby iść na skróty, ale na szczęście tego nie robiłem.

Ale do brzegu : poznałem dziewczynę, jesteśmy razem szczęśliwi, córka rośnie, pracka jest spoko itp, ale też mi brakowało prawdziwego przyjaciela.

I tak się złożyło że mój szwagier nadaje na tych samych falach i to jeszcze jak xD

Jeździmy sobie w góry, łazimy po lasach, śpimy pod namiotami, pijemy alko, gramy w gierki... Jest mega!

Żona też zadowolona bo w końcu zna go od kołyski xD

@NatenczasWojski zaraz, zaraz - coś mi tu je pasuje. Piszesz o męskiej przyjaźni ale pijecie prosecco?

Żarcik, gratuluję