@m_h No cóż. Masz rację, że takie opinie to temat tabu. Natomiast faktem jest, że jeśli ktoś już dzieci ma, i zdecydował się je wychowywać, to niestety musi przynajmniej przed nimi udawać, że jest z tego zadowolony, i to wszystko ma sens. Inne zachowanie to gwarancja poważnych problemów. Rzucanie dzieciom tekstów, że rodzice są niezadowoleni z faktu ich istnienia ryje trochę psychikę. W wypadku wpadek, niestety uważam że mniejszym złem (ale cały czas złem) jest aborcja, niż wychowanie przez rodziców mających żal do dziecka.

Tutaj aż muszę zamieścić pozdrowienia dla mojej mamusi, która parę razy podczas kłótni rzucała jak to moje narodziny jej "zniszczyły życie".

@m_h jest to straszne tabu, bo to bilet w jedną stronę i poza skrajną drogą pt. uciekam i porzucam rodzinę to problem nie do rozwiązania który trzeba przepracować i z którym po prostu trzeba żyć, głównie dla dobrostanu samych dzieci.

Słabo, że tak masz, życzę powodzenia żebyś przetrwał parę trudniejszych lat i szybko już mógł robić z dzieckiem to co sam lubisz najbardziej jak równy z równym

@m_h odważny post, piorunuję

@m_h Szanuję. Generalnie jak z Różową mówimy komuś że nie lubimy gówniaków i nie zamierzamy ich produkować też na ogół jest wielkie oburzenie: Ale jak to? Przecież to cel życia, spełnienie i w ogóle!

Tutaj też zresztą próbowali mnie zjeść :)

@m_h Może później będzie lepiej? Będą starsze, bardziej kumate, więcej rzeczy z nimi zrobisz, będzie więcej funu?

@m_h Cholernie szanuję Twoją perspektywę i że się nią dzielisz. To straszne jak społeczeństwo wrzuca nas w utarte koleiny które wcale nie dla każdego są dopasowane. A spróbuj powiedzieć, że coś ci nie pasuje... I stąd się biorą Matki Madzi i śliskie kocyki, bo nie każdy powinien mieć dzieci. A idea poświęcanie się dla dobra cywilizacji/państwa jest po prostu śmieszne w perspektywie życia.

Mam wspaniałą żonę i nie wiem czy kiedy pojawiłoby się dziecko potrafilibyśmy pozostawać dla siebie takimi przyjaciółmi jakimi jesteśmy dziś. Ta relacja zdaje się być dla mnie najważniejsza.

@m_h odważny i potrzebny głos. Jako szczęśliwy rodzic totalnie umiem sobie wyobrazić co czujesz i bardzo ci współczuję. trzymam kciuki za cierpliwość i żeby ci to się kiedyś jakos wynagrodziło.

@m_h no jest... Trudno. Mojej żonie też i wiem, że jej takie myśli chodzą po głowie. Zwłaszcza, że nasza trójka karzełków jest mega mądra ale tak samo emocjonalnie problemowa. I to tego angażująca każdą chwilę. Od tego nie ma odpoczynku, od tego nie ma wakacji (no ja trochę mam bo wyjeżdżam na dwa tygodnie do pracy a potem trzy tygodnie jest zmiana z żoną i głównie ja się nimi wtedy zajmuje- ale tęsknię jak cholera).

Teraz zaczyna być jakoś normalniej. Jak już najstarszy poszedł do szkoły, młodsza zaraz pójdzie, najmłodszy już też w miarę samodzielny potrafi zająć się sobą chwilę. I bywa fajnie.

Z doświadczenia- a raczej jestem samotnikiem w aktywnościach- powiem ci, że nastawienie robi dużo. Gdy podchodzisz do czegoś nie jako obowiązku, ale próby, testu.

Spróbujmy czy wyjdzie nam ścianka wspinaczkowa- dostały dwie próby, boją się było średnio- spróbujemy jeszcze raz i szukamy czegoś innego.

Bardzo podobało mi się ostatnie wyjście, oni na hulajnogach, ja biegłem obok i się ścigaliśmy.

Bo dzieci są fajne... Ekhem... Mogą być fajne jak się robią starsze. Gdy możesz nawiązać kontakt nie jak z lepiej funkcjonującą małpką, ale jak z faktycznym człowiekiem, który ma swoją perspektywę, często niecodzienną i zaskakującą.

Na postrzeganie rodzicielstwa często też u mnie wpływa to, że chciałbym robić rzeczy dla siebie- od 5 lat przez dzieci praktycznie bawię się minimalnie w moje hobby- rekonstrukcje historyczne. I tak, jest to egoistyczne pragnienie, ale każdy ma prawo do odrobiny egoizmu. I jest ta zazdrość dla ludzi z jednym dzieckiem lub bez, że mogą sobie pozwolić na wyjazdy i podróże, które są trudne, stresujące lub niemożliwe albo finansowo angażujące przy trojgu dzieci.

Piszę o sobie: było trudno, bywa trudno, jest coraz lepiej.

Czy gdybym miał wybrać jeszcze raz i nie spotkać ich na swojej drodze to czy bym to wybrał? Jestem teraz absolutnie szczery.

Nie, chociaż mówię to z lekkim wahaniem, ale nie- wybiorę je. Wolę wersję siebie z nimi niż bez nich.

@m_h

Nie lubię się bawić z dzieciakami, ich zabawy są albo nudne albo infantylne. Ale to nie jest takie proste: "ojej, chyba zrozumiałem/zrozumiałam że nie lubię dzieci". Są różne chwile, czasem się ich nienawidzi, a czasem są niesamowici, proporcje też różne - raczej z przewagą wkurwa... Tyle że nawet te krótkie chwile kiedy jest z nimi super sprawiają że "się chce". Ja się doczekałem, jak podrośli to zaczęli być bardziej ciekawi moich hobby, jestem w stanie robić z nimi więcej rzeczy niż kiedyś i to naprawdę jest super.

Miłość to nie uczucie. To świadoma decyzja. Więc jak już się zdecydowałeś/zdecydowałaś na tą "trudną", to po prostu masz przed sobą dużo pracy.

@m_h lepiej mi się żyje odkąd ją przestałem oglądać, nawet czasami. A Ciebie szanuję za ten głos. To jest pewnie jeden z powodów nieposiadania dzieci - co jak mi się odmieni? Odwrót będzie za 20 lat.

Ma to sens wbrew ogólnie przyjętej narracji… to tak jak nie każdy nadaje się do bycia mężem!( ͡° ͜ʖ ͡°)

Mam dzieci i chcę je mieć coraz bardziej ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Jestem dumny z ludzi na portalu, że Cię nie zjedli. Tu sporo jest osób w rodzaju "jak to nie podobają ci się bombelki", a jednak dyskusja jest kulturalna. Ode mnie też wyrazy wsparcia i współczucia.

@m_h Nie mam dzieci więc się wypowiem.

Może to też kwestia relacji z kobietą? Bo generalnie jeżeli mam znajomych którzy są w związku i mają dzieci to mówią że jest ciężko z dziećmi ale finalnie bardzo spoko i na plus. Ale dwóch kumpli po rozwodzie patrzy już na to zupełnie inaczej. Ci już żałują że mają dzieci i odradzają ich posiadanie.

Krótka uwaga, co tu też widać, że przy rozmowach o dzieciach rodzice skupiają się na sobie i opisy sytuacji ze swojej perspektywy, a pomijają na przykład zagrożenia ze strony świata działające na dzieci, czyli skupiają się na opisie świata ze swojej strony, zamiast brać pod uwagę stronę dzieci, które przecież od nich zależą. Wobec tego inni, przyszli rodzice, nie wiedzą co ich może czekać (możliwa niepełnosprawność dzieci, krzywdy ze strony innych ludzi, wymagany czas, obowiązki i zasoby, które trzeba im wygospodarować...).

Trochę w temacie rodzicielstwa i trochę wybiegająć poza niego w przyszłość. W grze "Detroid Become Humam" przedstawiono świat w którym wiekszość czynnośći, które kiedyś wykonywali ludzie zastąpiono ich w tym przez Androidy. Między innymi w wychowywaniu dzieci też powstały specialne jednostki, które miały wgrane ileś tam tyśiecy zabaw z dzieciakami, rodzajów języka do nauki czy nawet zrobienie im posiłków. Co prawda to jeszcze lata świetlne zanim taka technologia będzie usprawniona, ale tak to widze w przyszłości, że ten czas wczesnego i późnego dziećiństwa będzie wspomagany przez roboty.

szanuję za posta, ja nie mam i nie chce dzieci z wielu powodów, m.in.:

• obciążenie genetyczne (liczne nowotwory) z obu stron
  

• nie mam cierpliwości do dzieci
  

• konieczność odrzucenia mojego sensu życia czyli podróży
  

• wieczny stres o bezpieczeństwo a później ryzyko wpadnięcia w złe towarzystwo - wtedy często taki człowiek jest nie do odratowania
  

i oczywiście wiele innych, prywatnych.

trzeba też przyznać, że dziwne czasy mamy, że nawet celebryci mówią ludzkim głosem w tym temacie

https://youtube.com/shorts/DUr3SFxVm6w?si=o5DuaIKrJq8-ztBf

W takich dyskusjach należy zacząć od podstaw! Ludzie każdy jest inny! Każdy rodzic jest inny, każde dziecko jest inne.

Jedno będzie aniołem i jego wychowanie to będzie czysta przyjemnność a inne będzie diabłem i jego wychowanie będzie drogą przez mękę. Kto nie ma dziecka albo ma aniołka ten tego totalnie nie zrozumie i odwrotnie.

Jak ja mówię że mój 2,5 lvl nie przesypia nocy to inni są w szoku bo ich zaczęły przesypiać w 6-7mc. Mój wali do mnie w wieku 2,5 roku pełnymi zdaniami i ze mnąd yskutuje i się stawia a inne w tym wieku nie potrafią nic powiedzieć oprócz bee i mee.

Mój egzemplarz jest ciężki i wykańczający. 2,5 roku bycia rodzicem postarzało mnie spokojnie o 8-10.

@m_h Dorzuć do tego niepełnosprawność dziecka. Nie polecam ¯\_(ツ)_/¯