Poznał w Łebie

On Ciebie

Impreza była dzika

Z mola spadła publika

On i ona poznali się w Łebie

Tam mówili: kocham Ciebie

Się pieprzyli bo plaża dzika

Lecz za krzakiem była publika

Nad morzem, a dokładniej w Łebie

Poznałam o zachodzie słońca Ciebie

Impreza przy ognisku była jak dzik dzika

O poranku proklamowana została Łebska Republika

Gdy brałem Cię w Łebie

Uwielbiałem Ciebie

Bo tak byłaś dzika

Że przyszła publika

Poszukując ukojenia w Łebie

W oddali dostrzegłem Ciebie

Na tej plaży byłaś taka dzika

I wcale nie była Ci potrzebna publika.

Idąc na wschód słońca w Łebie

Na plaży złotej zobaczyłem Ciebie

Była spokojna, choć z natury dzika

Osrała mnie mewa, wyśmiała publika

Nie mieści się to we Łebie

Że zostawić musiałem Ciebie

Miota mną powrotu żądza dzika

Namawia mnie do tego publika

Myśli się kłębią w moim łebie

Od kiedy pierwszy raz ujrzałem ciebie

Aż ortograficzne błędy powoduje moja miłość dzika

Zaopiekuj się mną jak śpiewała Republika.

Niedopowiedziane

Nie ma znaczenia czy w Pile, czy w Łebie,

Ja wszędzie miłością pałam do Ciebie,

Ogniem namiętność mnie rozpala dzika…!

Lecz milknę. - Zawiedziona buczy publika...

Dziewczyna bez zęba na przedzie na łowach

Stój kochasiu, mówię do łebie!

chciałaś powiedzieć "do ciebie"?

po czym wywiązała się kłótnia dzika

uciekła w popłochu zgorszona publika

To były wydmy w Łebie

rzuciłem się na Ciebie

akcja wyszła dzika

napatoczyła się publika

Wiało jak w kieleckim w Łebie

I ten wiatr przywiał mi ciebie

Przypomniałeś nieco dzika,

A może prezentera z TV re- publika?

Oto plaża w pięknej Łebie -

Właśnie tu zabrałem Ciebie.

Sandu Ciorba, bomba dzika,

A w rytm pląsa już publika.

Bo nie tylko owce

To było w Łebie:

ty mnie, a ja ciebie;

potem - z rozpędu - ja jeszcze dzika

a ciebie - z rozpędu - cała publika.

Byliśmy kuńmi w Łebie

Napalałem się na ciebie

Gdy biegałaś, byłaś piękna i dzika

Tego zdania nie podzielała tratowana publika