#punk #muzyka

Poranna tzw. polecajka (nie lubię tego słowa). O zespole Distance znaleźć cokolwiek trudno. Wiem, że są z Bordeaux i grają w tej kapeli ludzie związani od la z tamtejszą sceną i aktywni w jakichś innych muzycznych projektach. Muzycznie jest to.. bardzo francuskie Po prostu melodie, trochę melancholii, gdzieś w tle klawisze a wszystko to pozostaje jednak mocno punkowe. Ta debiutancka epka jest niesamowicie przebojowa. Planuję zakręcić się za zakupem fizycznego nośnika, bo słuchanie takiej dobrej muzyki ze spotify czy youtube, to zbrodnia na sztuce.

https://www.youtube.com/watch?v=kN92eOG8bWo

#muzyka #punk

Niepokojąca historia Camera Silens .

Francuska scena punk od zawsze była silna. Już u zarania zespoły miały swój styl. Rodziły się w tych gorszych częściach miast. Paryż zakwitał pąkami róż, modnie ubrane kobiety siedziały w kawiarniach w Bordeaux studenci szaleli na imprezach, a turyści podziwiali zabytki... gdzieś tam, w innym, bogatszym, lepiej urodzonym świecie. Daleko od problemów przeciętnej młodzieży, daleko od jej frustracji, smutków i radości. Lata 80. we Francji pełne były niepokojów. To czas rządów Francoisa Mitterranda, okres kryzysu naftowego, bezrobocia, strajków studenckich, protestów przeciwko prywatyzacji szkolnictwa. W letni dzień 1980 powstaje kapela. To Camera Silens. Powstaje przy okazji spotkania Gillesa Bertina i Benoita Destriau. Szczególnie pierwszy z tych chłopaków będzie istotny dla tej opowieści. Wywodzą się z tego "gorszego Bordeaux" z dzielnicy Saint-Pierre. Zainfekowani brytyjską sceną punkową, a szczególnie UK Subs, Cockney Rejects i północnoirlandzkim Stiff Little Fingers też chcą grać. Nazwę dla zespołu biorą od komórek izolacyjnych dla niebezpiecznych więźniów. Dwa lata później wygrywają konkurs dla kapel i nagrywają demo. Przez kolejne lata grając, chociażby u boku kultowych The Outcasts z Irlandii Północnej, Bertin i jego kumple zdobywają szturmem kolejne sceny i kolejne miasta. Niestety Gilles trafia za kratki za kradzież. Trwają bez swojego koła napędowego, a skład się zmienia. GDy ich kumpel wreszcie wychodzi na wolność, mają swój styl, swoje brzmienie. W 1984 nagrywają "Realite" najlepszą punkową płytę, jaka kiedykolwiek powstała w kraju bagietek i wpierdzielania żab na obiad. Brzmienie można określić jako coś pomiędzy klasycznym oi! a zimną falą. Jest w nim coś przebojowego, a jednocześnie dołującego i niepokojącego. Frustracja, codzienność, szara rzeczywistość, to wszystko wylewa się z tego krążka. W 1987 wydają kolejny album, ale to już nie to samo co debiut. Niestety Bertin nurza się w chaosie, narkotykach, alkoholu i wpada w świat przestępczy. Żyje szybko, jakby pędził na złamanie karku w dół górskiego zbocza... ku przepaści. Jest 27 kwietnia 1988 kiedy grupa dwunastu facetów napada na w zajezdni ciężarówkę firmy Brinks przewożącej gotówkę do jednego z banków. Wszystko jest dobrze zaplanowane. Wcześniej porywają trzech pracowników firmy. Jednemu z nich każą wyłączyć system alarmowy zajezdni. Wśród rabusiów jest Gilles Bertin. Ginie mnóstwo forsy, ponad 11 milionów franków. Nie pada żaden strzał. Przestępcy są tak zuchwali, że dzwonią nawet do lokalnej prasy i chwalą się swoją akcją. Policja uruchamia specjalną "Operację Sangria". Wszystko się udaje, a kajdanki zaciskają się na nadgarstkach jedenastu bandytów. Jedenastu, a nie dwunastu, gdyż nie ma wśród nich lidera Camera Silens. Bertin ucieka do Hiszpanii. Zmienia tożsamość. Teraz nazywa się Didier Ballet. Jedzie do Portugalii. Prowadzi sklep płytowy a później ponownie w Hiszpanii małą kawiarnię. Po latach powie, że żył jako wolny człowiek z piętnem bandyty, że każda osoba wchodząca do jego sklepu jawiła mu się, jako przedstawiciel wymiaru sprawiedliwości. Zawsze z tyłu głowy miał uczucie, że może to dziś, może za chwilę, sprawiedliwość upomni się o niego. Nie wiedział, że w rodzinnej Francji jest uznany za zmarłego. Mija czas. Jest 2006 rok, a Bertin ma dość, jak sam później powie, był "zmęczony kłamstwami i miał zszargane nerwy". Poza tym ma HIV. Wraca do rodzinnego kraju i oddaje się w ręce wymiaru sprawiedliwości. Na sali sądowej zapewni później, że w napadzie wziął udział nie dla pieniędzy, lecz dla adrenaliny. Bertin siedzi na sali sądowej wraz z torbą pełną drobiazgów niezbędnych w codziennym życiu. Jest pewien, że trafi od razu do więzienia. -Muszę spłacić dług. Nie mam wyboru - mówi. Ostatecznie sąd skazuje go na pięć lat w zawieszeniu. Na sali wybuchają oklaski a Bertin wreszcie może odetchnąć. Mówił, że te lata życia, gdy stał się niejako innym człowiekiem, były radością z wolności, ale też męką. Zerwał kontakt z rodziną, z synem, ze swoją pierwszą partnerką. - Jakbym przeszedł na inną stronę - powiedział kiedyś. Wspominał, że bywało, iż popadał w paranoję, wszędzie widział zagrożenie. Dwa razy nawet ktoś go rozpoznał, ale szczęśliwie nic na skutek tego się nie wydarzyło. Bertin zmarł w 2019. Żył jak chciał i na sam koniec spotkał się z synem, odpowiedział za swoje grzechy i oczyścił się. A Camera Silens nadal żyje dzięki kolejnym pokoleniom dla których jest ogromną inspiracją. Kapele do dziś garściami czerpią z jej brzmienia a francuska scena jest silna, jak nigdy dotąd. Tekst napisałem na podstawie artykułów m.in. w The Guardian, radiopunk.it, medium.com, spirit-of-rock.com i własną wiedzę Historia, którą przeczytaliście, jest maksymalnie uproszczona i skrócona, by nie zalewać informacjami, które mogłyby zanudzić czytających. Sam jestem punkowym nerdem i uwielbiam babrać się w szczegółach takich historii. Jednak wiem, że nie każdy tak ma, a miał to być tekst na hejto, a nie reportaż. Liczę, że Was chociaż trochę zainteresowałem. Punk żyje.

https://www.youtube.com/watch?v=6mSoOm0ia8U

#muzyka #punk #rock #lata90

Rozkręca się po minucie

W komentarzu z koncertu. Nie wiedziałem, że dalej grają/reaktywowali się +++

Garbate Aniołki - "Dekalog"

"Pierwsze nie wyłamuj się
Drugie sloganami żyj
Trzecie podporządkuj się
Czwarte nigdy nie mów nie

Nie musisz wiedzieć kim jesteś
Nie musisz wiedzieć jak żyjesz
Nie musisz nigdy nic robić
Zachowaj cisze bo zginiesz"

https://www.youtube.com/watch?v=lyMFmhvurfw&list=RDlyMFmhvurfw&start_radio=1

#muzyka #punk #rock #lata80 #lata90

Jeszcze tylko może 1, lub 2 kawałki i idę spać

1984 - "Sztuczne oddychanie"

"Krawaty na szyje panowie urzędnicy
Łopaty do rąk panowie robotnicy
Po pracy do domu
Jest czas na rozmnażanie
Dla słabych i zmęczonych mamy sztuczne oddychanie"

https://www.youtube.com/watch?v=7soOblS-OgU&list=RD7soOblS-OgU&start_radio=1

#muzyka #punk #rock #lata80

Są lepsze wersje. Na przykład z koncertów.

Ale lubię ten "brud" w słuchawkach

Plus fajne fotki w teledysku.

Zwłoki - "Mesjasz"

https://www.youtube.com/watch?v=PBf7Ze2nv8w&list=RDPBf7Ze2nv8w&start_radio=1

#muzyka #punk #rock #lata80 #lata90 i do dzisiaj.

Alkohol to straszne g...

"Kocham" i nienawidzę.

KSU - "Jabolowe ofiary"

"...Już się chwieje prawa strona
Lewa już zaczyna też
Twarz jest cała sinoczerwona
Gdzieś znowu gryzie kolejna wesz
Ciało me lekkie się wydaje
Zawroty głowy tracę świadomość
Dusza odchodzi lecz wrak zostaje
Czuje że płacę za dwulicowość..."

https://www.youtube.com/watch?v=yR-UDVrwRwU&list=RDyR-UDVrwRwU&start_radio=1

#muzyka #punk #rock #lata80 #lata90

Profanacja - "Wyrzygaj to!"

"To co w życiu ci przeszkadza,
Co na duszy się osadza,
To co ci zabrania myśleć,
Wyrzygaj to!
...
To co niszczy, to co boli,
Co przeszkadza się wyzwolić,
To co ci krepuje ręce,
Wyrzygaj to!..."

https://www.youtube.com/watch?v=mKfIe8IAYtU&list=RDmKfIe8IAYtU&start_radio=1

#muzyka #punk #rock #lata80

Brzytwa Ojca - "Destrukcja"

"Nowa armia patriotów objęła władzę swą
Bez sensu i celu ciągła walka o tron
Przed gilotyną już zebrany ludzi tłum
Będą ścinać według zasług według ulg..."

https://www.youtube.com/watch?v=z88YrUB-7Nc&list=RDz88YrUB-7Nc&start_radio=1

#muzyka #punk

https://www.youtube.com/watch?v=Og8Tk6bcEq4

Nostalgłem. Graliśmy cover tego utworu z zespołem kilkanaście lat temu. Zamiast saksofonu był obój ʕ•ᴥ•ʔ