Gustaw Daniłowski, Świat (ze zbioru Poezje), 1902

Tratując ciała żywe, miażdżąc serca, dusze,

Niby szalone słonie olbrzymią lawiną

Prą się ludzie na ludzi i w ciemności płyną,

Jak okręt obłąkany w nocnej zawierusze.

Zapomniano o wszystkim w tej dzikiej gonitwie.

Filozofi, kapłani i tłum niespokojny,

Wszyscy pędzą gotowi do mordu i wojny;

Nikt nikogo nie pyta: co będzie po bitwie?

Olbrzymie, wiecznie głodne, rozpasane stada,

Gryząc się o kęs lepszy, z palącym oddechem

Rozkiełzanych żądz niskich, grożąc sobie — biada!

Tarzają się po ziemi przesiąkniętej grzechem.

A na wszystko, jak marmur obojętna, blada

Śmierć patrzy z olimpijsko spokojnym uśmiechem.

Ilustracja: Jak strącić nurkujący bombowiec. 2. Kiedy strzelać?, 1943, sygnatura BN DŻS IA 7 Cim.

Plakat, który wykonałem dla Teatru improwizacji JESIOTR z Wrocławia

Żaden film w historii nie ma tak genialnych fanowskich plakatów jak Obcy, żaden i kropka.

Mały plakat dla wszystkich, którzy czekałi na ten piątek.

Pierwszy wpis na hejto.

Kiedyś natknąłem się na stary kalendarz LOTu (z 1972 roku), z fajną grafiką. Zainspirowało mnie to do stworzenia nowocześniejszej wersji. Wykonanie w Affinity Designer.