bookcrossing i postcrossing fan (I JESTEM GRUBOM RYBOM, BUL BUL BUL)
#postcrossing
kartka numer 50
Nuremberg, Niemcy
714 km w 7 dni
Pocztówkeczka w klimatach wakacyjnych od Daniela, szefa kuchni w Nuremberg Schanzenbrau, cokolwiek to jest. Wiadomość wydrukowana (leniwiec mode on xD). Najlepsze 'menu', skreślone i poprawione na 'card'
Trochę na odpierdol
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 49
Freiberg, Niemcy (18 z tego kraju)
550 km w 8 dni
Taka nijaka pocztówka, znowu z Niemiec, także tym razem nic ciekawego.
Może z wyjątkiem "kopialnianej" pieczątki na odwrocie. Erzgebirge to po naszemu Rudawy, takie pasmo górskie na pograniczu Niemiec i Czech.
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 48
Gotha, Niemcy (17 z tego kraju)
734 km w 5 dni
kolejna fajna pocztówka przedstawiająca szczyt Großer Inselsberg (916.5 m) w Turyngii, rejonie w którym mieszka nadawca kartki, pani Silke.
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 47
Huizhou, Chiny (druga z tego kraju)
8296 km / 46 dni
Fajna widokówka z jednym z chińskich parków narodowych. Znaczek (za 420 ichniejszych xD) który jest taki sam jak nadruk na odwrocie wskazuje że jest to tzw. całostka, maxicard.
Ale tam ladnie jak w avatarze
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 46
Walsrode, Niemcy (16 z tego kraju)
849 km w 6 dni
STIIIICH!!!! przepiękna karteczka, z moją ulubioną (poza Vaianą <3) postacią z disnejowskiego uniwersum. Jak dla mnie kartka 11/10. Na plus także ładne znaczki i odręczne rysunki.
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 45
Ahmadabad, Indie (druga z tego kraju)
5355 km / 27 dni
Po prawie dwóch tygodniach coś drgnęło. Pocztówki mają tendencję do zbijania się w paczki, bo dzisiaj ze skrzynki wyciągnąłem cztery sztuki. Będę wrzucał w kolejnych dniach.
Jako pierwsza kartka od 84 letniego hindusa przedstawiająca tradycyjne zabawki indyjskie.
Zaloguj się aby komentować
@trixx.420 mam, ponad tysiąc, w tym roku muszę je posprzątać
Zaloguj się aby komentować
945 + 1 = 946
prywatny licznik: 25/52
Tytuł: Ewa, Adam i reszta
Autor: Saturnina Leokadia Wadecka
Kategoria: literatura młodzieżowa
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Format: książka papierowa
Liczba stron: 383
Ocena: 6/10
Saturnina xD
Typowa PRLowska książka dla młodzieży o problemach i radościach w szkole, w domu i na podwórku. Akcja osadzona jest w roku szkolnym 1959/60, więc kompletna prehistoria. Miejsce akcji - stołeczny, zielony Żoliborz. Tytułowi Adam i Ewa to bliźnięta, główni bohaterowie tej powieści, ale poza nimi poznajemy także całą watahę ich znajomych z podwórka i ze szkoły.
Jak to w tego typu książkach przeżywamy wraz z nimi małe radości i smutki, bierzemy udział w poszukiwaniu zaginionego ucznia, szukamy śladów II WŚ w okolicy, czy wraz z sąsiadem-mechanikiem konstruujemy homemade samochód. Jest też słynne "po szkole za garażami"
Ale czy jest sztuczna i nachalnie dydaktyczna? JESZCZE JAK!
Choć to zupełnie przeciętna książka, to jednak wciąga. Czyta się szybko i przede wszystkim chce się czytać dalej, żeby zobaczyć co tam nowego spotka naszych bohaterów. Stąd ocena - przeciętna +1 = 6/10. Dla fanów tego typu literatury, jest dobra, ale raczej do jednorazowej lektury.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter
Zaloguj się aby komentować
919 + 1 = 920
prywatny licznik: 24/52
Tytuł: Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu
Autor: Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: SQN
Format: książka papierowa
ISBN: 9788392104806
Liczba stron: 368
Ocena: 6/10
Razem z żonką jesteśmy wieloletnimi, wiernymi fanami ŚWK. Wszystkie odcinki zaliczone, większość klasycznych dziesiątki razy po kolei i na wyrywki. Kiedy więc w taniej księgarni mignęła mi książka jak w tytule - nie mogłem nie kupić. Książka - jak w tytule zawiera kompletną historię powstania serialu od samego początku, czyli założenia grupy ATM ("czy wiesz że:" nazwa spółki pochodzi od pierwszych liter imion jej założycieli. A - Andrzej Ziemiański (tak, ten pisarz fantastyki, szybko jednak wymiksował się z projektu); T - Tomasz Kurzewski, M - Mariusz Piesiewicz). Książka jest w formie wywiadów z twórcami i aktorami, pociętych na małe fragmenty, tak aby zachować ciągłość fabularną. Na początku najwięcej opowiada prezes ATMu, który opowiada jak to Polsatowi w końcu lat 90' zamarzył się własny sitcom. W konkursie wystartowali Graczykowie, Rodzina (Prze/Za)stępcza i wreszcie "Kiepski Świat", bo tak serial miał się nazywać z początku. Plan był taki, aby każdy z seriali zaprezentował trzy odcinki pilotażowe a potem oglądalność zdecyduje. Jak pokazała historia - zdecydowano jednak wyemitować wszystkie seriale. Potem najwięcej do powiedzenia mają scenarzyści, którzy szczegółowo rozwodzą się nad tym, jakie problemy mieli z wymyślaniem i pisaniem kolejnych odcinków. Do głosu dochodzą też oczywiście wszyscy aktorzy i inni członkowie ekipy. Całość okraszona dużą ilością fotosów z planu (niestety w 90% z nowszych odcinków) i rozmaitymi zapchajdziurami, typu tu cytacik na całą stronę, tu jakieś streszczonko i cyk, strony lecą. Samego tekstu to jest może z 2/3 książki.
Generalnie zaczyna się fajnie, ale potem jakoś nuży. Ma się wrażenie że w kółko czytasz to samo, zlewa się to w całość, a każdy słodzi jaka to super atmosfera była na planie, jak się wszyscy kochali. Mało ciekawostek z planu, a przez te prawie ćwierć wieku musiało być ich tysiące. Te które podano są już w większości dawno znane i przeanalizowane na wszystkie strony przez rozmaite filmy na YT czy na forum serialu. Myślałem, że dowiem się jak to się stało że Tadżyk, operator po moskiewskiej filmówce, który nawet nie mówił po polsku, dostał za zadanie reżyserię typowo polskiego serialu, ale nie bardzo - "decyzja prezesa". Dla fanów na pewno pozycja obowiązkowa, książka jest dobra, ale tylko dobra. 15 zł które za nią zapłaciłem to jeszcze uczciwa cena, okładkowej nigdy bym nie dał.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter
O, też bardzo neidawnow taniej księgarni ją wygarnęłam. A że kupiłam również wcześniej "nikt nikomu nie tłumaczył" o ŚwK i rzeczach dookoła, to będę mieć porównanie. Bo przy szybkim wertowaniu ta faktycznie nie zrobiła na mnie wrażenia.
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 44
Takatsuki, Japonia (pierwsza z tego kraju)
8607 km / 23 dni
No nareszcie jakiś konkret
Piękne pismo, naklejeczki i znaczek z Mamą Muminka też.
Sweet, kawaii i w ogóle, polecam tą postcrossowiczkę.
Rodzynek w kolekcji taka z Japonii
Zaloguj się aby komentować
904 + 1 = 905
prywatny licznik: 23/52
Tytuł: Kraina Ślepców
Autor: Herbert George Wells
Kategoria: fantasy, science fiction
Wydawnictwo: Itaka
Format: książka papierowa
Liczba stron: 305
Ocena: 7/10
Trzy klasyczne utwory Wells'a w jednym tomiku. Zbiór otwiera nieznana mi wcześniej, tytułowa
"Kraina Ślepców". To opowiadanie koncentruje się na legendarnej krainie, która ma leżeć gdzieś w niedostępnych górach Ameryki Południowej, a zamieszkiwać ją mają jakoby wyłącznie niewidomi. Niejaki Nunez, podczas wspinania się na jeden ze szczytów spada, lecz na tyle szczęśliwie, że trafia wprost do tej doliny. Pamiętając o przysłowiu, że "pośród ślepców jednooki jest królem" sądzi, że dysponując wzrokiem łatwo zdobędzie władzę w dolinie. Nie przewidział tylko jednego - zamieszkali tam ludzie już od piętnastu pokoleń nie widzą i doskonale dopasowali się do takiego trybu życia. Wzrok, widzenie - to dla nich tylko puste pojęcia, które nic nie znaczą. Miejscowi nie mogą zrozumieć o co chodzi temu dziwnemu przybyszowi, uznając go za opóźnionego w rozwoju albo co najmniej dziwaka... Bardzo przyjemne opowiadanie.
"Niewidzialny człowiek" to druga nowela w tym zbiorze. W gospodzie w małym miasteczku, w środku zimy zjawia się dziwny człowiek, opatulony od stóp do głów, z zawiniętą bandażem twarzą. Przedstawia się jako naukowiec, ofiara wypadku w wyniku którego został oszpecony. Ze względu na swój wybuchowy charakter staje się obiektem zainteresowania wieśniaków. Szybko popada też w konflikt z prawem i zmuszony jest uciekać. Szczerze mówiąc nigdy nie lubiłem tego utworu, wydawał mi się nudny. Kolejna lektura nie zmieniła tego odczucia. Na plus jednak doceniam świetny klimat wiktoriańskiej Anglii.
Zbiór zamyka klasyczny "Wehikuł czasu", który opowiada o bezimiennym naukowcu, który konstruuje tytułową machinę i za jej pomocą przenosi się do roku 802 701. Tam odkrywa, że ludzkość wyewoluowała w dwa gatunki - Elojów, którzy (przynajmniej za dnia) żyją sobie bez stresu i nocną rasę Morloków, brutalnych władców podziemi. Mimo że powieść ma już 130 lat to nadal zachwyca śmiałą wizją przyszłości i za każdym razem jak ją czytam to mam ciarki
To ostatnia z książek jaka była w paczce "fantastyka za 2zł/szt" jaką kiedyś tam kupiłem na OLX. Od następnego wpisu następuje zmiana repertuaru
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter
Bardzo nie spodobało mi się tytułowe, ale może dlatego, że czytałem na końcu z całego zbioru HG wellsa.
Zaloguj się aby komentować
Znowu obrucilo nie wyczymie
Zaloguj się aby komentować
@trixx.420 taaa, wcale to skanowanie jakichś dziwnych QRek nie śmierdzi
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 43
Getynga/Göttingen, Niemcy (15 kartka z tego kraju)
794 km w 6 dni
Przyjemna karteczka z Asterixem i Obelixem (i Idefixem) otrzymana od 69 letniej Umsalie, która napisała że też lubi przygody tych dzielnych Galów.
Fajn.
Zaloguj się aby komentować
878 + 1 = 879
prywatny licznik: 22/52
Tytuł: Odłamki kosmosu
Autor: Robert Sheckley
Kategoria: fantasy, science fiction
Wydawnictwo: Alkazar
Format: książka papierowa
Liczba stron: 295
Ocena: 6/10
Drugi zbiorek opowiadań (11 sztuk) ze złotego wieku amerykańskiego SF, tym razem lata z grubsza 60. Troszeczkę słabiej niż w poprzednio opisywanej "Diabelskiej Maszynie". Opowiadania są dobre, czasem bardzo dobre, ale tylko tyle, nie ma tego czegoś co urzekło w poprzednim zbiorze. Dwa czy trzy kończą się w połowie, serio - w jednym z nich bohater chce osiedlić się samotnie na asteroidzie i przez całe opowiadanie przezwycięża wszelkie trudności aby tego dokonać. Gdy w końcu zostaje tam wysadzony ze statku kosmicznego, przewracasz stronę - a tu koniec.
Nie oznacza to jednak, że można autorowi odmówić pomysłów, bo tych ma na tony. Są opowiadania hard SF w kosmosie, są opowiadania grozy na Ziemi, które ledwo ocierają się o fantastykę, znajdzie się nawet postapo.
Najlepsze opowiadania w zbiorku to:
"Superdrink poszukiwaczy" - kolonizacja Wenus w stylu poszukiwaczy złota na Alasce;
"Dziewczyny i Nugent Miller" - króciutkie, fajne postapo;
"Potencjał" - niby temat oklepany, ucieczka na inną planetę przed zagładą Ziemi, ale bardzo ciekawy pomysł;
"Poziom życia" - podobne do pierwszego opowiadania - eksploracja kosmosu, tym razem w stylu dzikiego zachodu, fajny retrofuturyzm.
Reszta jest po prostu dobra. Na plus fajne wydanie z Alkazara z półokładką. Książka wraca do obiegu w ramach #bookcrossing
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter
Starocie to najlepsze skarby, ja wolę ;)
Zaloguj się aby komentować
@trixx.420
Nie mogę się przestać patrzeć na tego wgniota
@Pouek o faktycznie, okular oberwał
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 42
Warszawa, Polska (pierwsza z tego kraju)
246 km w 20 dni
O taka ciekawostka się trafiła, a w zasadzie nieliche kombo - ruska kartka przesłana przez Białorusinkę mieszkającą od dwóch lat w Polsce
Na kartce propagandowy, kosmiczny plakat z okresu zimnej wojny, prosto z roku 1959.
Napis fonetycznie można zapisać jako "My idiom wo gławie nauczno-techńiczeskawa progressa i smieła prokładywajem puti w buduszczje!", co deepl przetłumaczył jako "JESTEŚMY W CZOŁÓWCE POSTĘPU NAUKOWEGO I TECHNOLOGICZNEGO I ODWAŻNIE TORUJEMY DROGĘ KU PRZYSZŁOŚCI."
Oryginał znajduje się w Moskiewskim Muzeum Kosmonautyki. Kartka niestety mocno oberwała podczas drogi ze stolicy, dotarła zagięta i zawilgocona
@trixx.420 ktoś zobaczył szlaczki zza wschodniej granicy i miał na to za słabe nerwy to sponiewierał xD
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 41
okolice Rotterdamu, Holandia (6 z tego kraju)
1163 km w 11 dni
Fajna kacza kartka z napisem, który w zależności od tłumacza głosi "Kocham cię" (deepl), "szaleję za tobą" albo "jestem w tobie zakochana" (google translate) (xD)
Otrzymana od Mieke, pielęgniarki w szpitalu psychiatrycznym.
Mieke
@trixx.420 Mike! xD
Zaloguj się aby komentować
#postcrossing
pocztówka numer 40
Rapallo, Włochy (pierwsza z tego kraju)
1087 km i aż 27 dni
Kartka otrzymana od Julki, która w tym miasteczku nad włoską riwierą pracuje jako przewodnik turystyczny.
Zaloguj się aby komentować
851 + 1 = 852
prywatny licznik: 21/52
Tytuł: Diabelska maszyna
Autor: Robert Sheckley
Kategoria: fantasy, science fiction
Wydawnictwo: Amber
Format: książka papierowa
Liczba stron: 222
Ocena: 8/10
Typowa Amberowa okładka, prosto z roku 1994
Jest to zbiór opowiadań amerykańskiego pisarza, z którym do tej pory nie miałem przyjemności. A szkoda, bo jak twierdzi okładka jest to "mistrz krótkich form SF" i tym razem wyjątkowo nie kłamią. Rewelacyjne, zabawne, wciągające, przewrotne ale przy tym inteligentne - to tak najkrócej można by je opisać. Na niewiele ponad 200 stronach udało się upchnąć dokładnie 11 opowiadań - także dłużyzn nie ma, opowiadania są skoncentrowane na samej akcji.
Oryginalnie wydane w latach 50 ubiegłego wieku, więc siłą rzeczy nieco się postarzały, trzymają jednak wysoki poziom. Może dwa ostatnie są trochę słabsze, ale reszta to naprawdę solidne, zabawne teksty. Większość koncentruje się na tytułowych diabelskich maszynach - czy to zagrażających ludziom, czy mających nam życie ułatwić a - na skutek różnych okoliczności - działających zgoła inaczej. Są i podróże w czasie i na dalekie planety. Książka dobra na początek przygody z SF, prosta łatwa i przyjemna.
Jeżeli miałbym się do czegoś przyczepić, to fakt, że opowiadania cierpią na (nieunikniony w końcu) retrofuturyzm - mamy na przykład przedstawione biuro firmy zajmującej się terraformacją innych planet, w której pracownicy w oczekiwaniu na klientów czytają papierowe gazety albo układają "analogowego" pasjansa"
Jeżeli czytałeś/aś opowiadania Kuttnera o Galagherze czy Harrisona o Billu, bohaterze galaktyki albo Stalowym Szczurze - to to jest podobny klimat. Książka wędruje na półkę, na pewno do niej wrócę.
Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz
#bookmeter
Zaloguj się aby komentować
